Page 755
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧੦
ரகு சுஹி மஹாலா 3 காரு 10
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ சதிகுர் பிரசாதி ॥
ਦੁਨੀਆ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਵੰਞਸੀ ॥
ஹே உயிரினமே! உலகத்திற்குப் பொய்யான புகழைச் சொல்லாதே, அது அழியக்கூடியது.
ਲੋਕਾ ਨ ਸਾਲਾਹਿ ਜੋ ਮਰਿ ਖਾਕੁ ਥੀਈ ॥੧॥
மக்களையும் மகிழ்விக்காதே, ஏனென்றால் மக்கள் இறந்து சாம்பலாகிவிடுகிறார்கள்.
ਵਾਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਾਹੁ ॥
ஆஹா என் தலைவரே! நீங்கள் பாக்கியவான்கள், பாராட்டுக்குரியவர்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
அந்த உண்மையும், கவலையும் இல்லாத குருவை எப்பொழுதும் துதிக்க வேண்டும்.
ਦੁਨੀਆ ਕੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਮਨਮੁਖ ਦਝਿ ਮਰੰਨਿ ॥
சுய விருப்பமுள்ளவர்கள் உலக நட்பில் எரிந்து சாவார்கள்.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਵੇਲਾ ਨ ਲਾਹੰਨਿ ॥੨॥
அவர்கள் எமபுரியில் கட்டிவைக்கப்பட்டு கொல்லப்படுவதால் மீண்டும் மனிதப் பிறவிக்கான பொன்னான வாய்ப்பு கிடைக்காது.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਲਗੰਨਿ ॥
குர்முகின் பிறப்பு வெற்றியடைந்து, அவர்கள் உண்மையான வார்த்தையில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்.
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਰਹੰਨਿ ॥੩॥
அவர்களின் இதயத்தில் வசிக்கும் ராமர் வெளிப்படுகிறார், அவர்கள் எளிதில் மகிழ்ச்சியடைகிறார்கள்.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਰਚੰਨਿ ॥
குருவின் வார்த்தைகளை மறந்தவன் இருமையில் சிக்கிக் கொள்கிறான்.
ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਫਿਰੰਨਿ ॥੪॥
அவர்களின் தாகத்தின் பசி ஒருபோதும் நீங்காது, அவர்கள் தாகத்தில் எப்போதும் எரிந்து கொண்டே இருப்பார்கள்.
ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਦੋਸਤੀ ਨਾਲਿ ਸੰਤਾ ਵੈਰੁ ਕਰੰਨਿ ॥
இத்தகைய சுய விருப்பமுள்ளவர்கள், துன்மார்க்கருடன் நட்பு கொள்கிறார்கள், ஆனால் துறவிகளுடன் பெரும் பகைமை கொண்டுள்ளனர்.
ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੰਨਿ ॥੫॥
அவர் தனது குடும்பத்துடன் கடலில் மூழ்கி இறந்தார் அவர்களின் முழு குலத்தையும் மூழ்கடிக்கும்.
ਨਿੰਦਾ ਭਲੀ ਕਿਸੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰੰਨਿ ॥
யாரையும் விமர்சிப்பது நல்லதல்ல, ஆனால் முட்டாள்கள் தொடர்ந்து விமர்சிக்கிறார்கள்.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕਾ ਨਰਕੇ ਘੋਰਿ ਪਵੰਨਿ ॥੬॥
கடவுளின் அவையில் அவர்கள் முகங்கள் கறுக்கப்பட்டு, கொடிய நரகத்தில் தள்ளப்படுகின்றனர்.
ਏ ਮਨ ਜੈਸਾ ਸੇਵਹਿ ਤੈਸਾ ਹੋਵਹਿ ਤੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
ஹே மனமே நீங்கள் எவ்வாறு சேவை செய்கிறீர்கள், நீங்கள் அப்படி ஆகிவிடுகிறீர்கள், அப்படி நடந்துகொள்கிறீர்கள்.
ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥
ஆத்மாவே விதையை விதைத்து அதன் பலனை உண்ண வேண்டும். அதை பற்றி வேறு எதுவும் கூற முடியாது.
ਮਹਾ ਪੁਰਖਾ ਕਾ ਬੋਲਣਾ ਹੋਵੈ ਕਿਤੈ ਪਰਥਾਇ ॥
பெரிய மனிதர்களின் சொற்பொழிவுகள் ஏதோ ஒரு நோக்கத்திற்காக
ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੇ ਭਰਪੂਰ ਹਹਿ ਓਨਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੮॥
பெயர் என்ற அமிர்தத்தால் நிறைந்து, மச்சத்திற்குக் கூட பேராசை கொள்ளாதவர்கள்.
ਗੁਣਕਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਘਰੈ ਅਵਰਾ ਉਪਦੇਸੇਨਿ ॥
அந்த மனிதநேயமிக்க பெரிய மனிதர் தாமே மங்கள குணங்களை உள்வாங்கி, மற்றவர்களுக்கும் உபதேசிக்கிறார்.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਓਨਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਨਿ ॥੯॥
அவரது நிறுவனத்தில் வசிப்பவர்கள் மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலிகள் மற்றும் இரவும்-பகலும் நிரங்கரின் நாமத்தை ஜபித்துக்கொண்டே இருங்கள்.
ਦੇਸੀ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥
பிரபஞ்சத்தைப் படைத்த கடவுள், அனைவருக்கும் உணவை வழங்குகிறார்.
ਏਕੋ ਹੈ ਦਾਤਾਰੁ ਸਚਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥੧੦॥
அவர் அனைத்தையும் கொடுப்பவர், எப்போதும் உண்மை மற்றும் அனைவருக்கும் எஜமானர்.
ਸੋ ਸਚੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
ஹே உயிரினமே! அந்த உண்மை உங்களுடன் தங்கி, குருமுகர்களை அவரது அருளால் மகிழ்விக்கிறது
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਮਾਲਿ ॥੧੧॥
தன் அருளால் உயிர்களை தன்னோடு இணைத்துக் கொண்டவன், எனவே அந்த இறைவனை எப்போதும் நினைவு செய்யுங்கள்.
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਜਾਇ ॥
மனிதனின் மனம் மிகவும் அழுக்கானது. ஆனால், உண்மையான கடவுள் தூய்மையானவர். பிறகு எப்படி அந்த இறைவனை சந்திக்க முடியும்?
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧੨॥
இறைவன் தானே ஒரு மனிதனை தன்னோடு இணைத்துக் கொண்டால், அவன் அவனோடு ஐக்கியமாகவே இருப்பான்.
ਸੋ ਸਹੁ ਸਚਾ ਵੀਸਰੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
உண்மையான கடவுள் ஒருவரை மறந்தால், அவர் உலகில் வாழும் வாழ்க்கை சாபத்திற்கு மதிப்புள்ளது.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਨਾ ਵੀਸਰੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧੩॥
அவர் தனது அருளை வழங்கினால், அவர் அதை ஒருபோதும் மறக்க மாட்டார் குருவின் உபதேசத்தின் மூலம் இறைவனை தியானிக்கிறார்.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਸਾਚੁ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
அந்த கடவுளுடன் சத்குரு என்னை இணைத்தால், நான் மட்டுமே அவருடன் ஐக்கியமாக இருப்பேன் இறுதி உண்மையை உங்கள் இதயத்தில் வைத்திருங்கள்.
ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧੪॥
குருவின் அன்பினால் இறைவனுடன் இணைந்தவர். அவன் அவளை மீண்டும் பிரிந்ததில்லை.
ਪਿਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
குரு என்ற சொல்லை நினைத்து இறைவனைப் போற்றிக் கொண்டே செல்கிறார்.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧੫॥
அழகான ஜீவ ஸ்த்ரீ தன் அன்புக்குரிய இறைவனைச் சந்தித்து மகிழ்ச்சியைக் கண்டாள்.
ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਨ ਭਿਜਈ ਅਤਿ ਮੈਲੇ ਚਿਤਿ ਕਠੋਰ ॥
சுய விருப்பமுள்ள மனிதனின் மனம் இறைவனில் ஆழ்ந்திருக்காது. அவர் மிகவும் தூய்மையற்றவர். கடினமான இதயம் கொண்டவர்.
ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਈਐ ਅੰਦਰਿ ਵਿਸੁ ਨਿਕੋਰ ॥੧੬॥
பாம்புக்கு பால் கொடுத்தாலும் அதன் உள்ளே விஷம் மட்டுமே இருக்கும்.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
நான் யாரிடம் புகார் செய்வது? கடவுள் தான் எல்லாவற்றையும் செய்கிறார், அவரே மன்னிக்கிறார்.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੈਲੁ ਉਤਰੈ ਤਾ ਸਚੁ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥੧੭॥
குருவின் வார்த்தையால் மனதில் உள்ள அகங்காரத்தின் கலவை அகற்றப்படும்போது, உண்மையின் அலங்காரம் மட்டுமே உருவாகிறது.