Page 468
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
சத்குருவை சந்திக்கும் ஒருவர் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
ஹரியின் பெயரை மனதில் பதித்துக் கொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
ஹே நானக்! எல்லாம் இறைவன் அருளால் சாதிக்கப்படுகிறது.
ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥
அவர் நம்பிக்கை மற்றும் கவலையில் இருந்து விலகி, பிரம்மன் என்ற வார்த்தையால் அகங்காரத்தை எரிக்கிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥
ஹே கடவுளே ! பக்தர்கள் உங்கள் மனதிற்கு மிகவும் பிரியமானவர்கள், உங்கள் வீட்டு வாசலில் பஜனை கீர்த்தனை பாடி மிகவும் அழகாக காட்சியளிக்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨ੍ਹ੍ਹੀ ਧਾਵਦੇ ॥
ஹே நானக்! துரதிஷ்டசாலிகள் இறைவனின் அருளில்லாமல் அவருடைய வாசலில் அடைக்கலம் கிடைக்காமல் அலைந்து திரிகிறார்கள்.
ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨ੍ਹ੍ਹਿ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥
சிலர் தங்கள் தோற்றத்தை (கடவுள்) அடையாளம் காணவில்லை, தேவையில்லாமல் தங்கள் அகங்காரத்தக்ை காட்டுகிறார்கள்
ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥
நான் தாழ்த்தப்பட்ட சாதிக்காரன், மற்றவர்கள் தங்களை உயர்சாதி என்று அழைக்கிறார்கள்
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥
கடவுளே! உன்னை தியானம் செய்பவர்களின் சகவாசத்தை வேண்டுகிறேன்.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
அரசன் ஒரு பொய், மக்கள் ஒரு பொய், உலகம் முழுவதும் ஒரு பொய்
ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥
அரசர்களின் மண்டபங்களும், அரண்மனைகளும், பொய்யும் வஞ்சகமுமாகும்
ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨ੍ਹ੍ਹਣਹਾਰੁ ॥
தங்கமும், வெள்ளியும் பொய்யானவை, அதை அணிபவன் நயவஞ்சகன்.
ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥
இந்த உடல், உடை, மகத்தான வடிவம் அனைத்தும் பொய்யானவை
ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥
கணவனும் மனைவியும் பொய்யான வடிவங்கள், ஏனென்றால் இருவரும் இச்சையில் சிக்கிக் கெட்டுவிடுகிறார்கள்.
ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
ஒரு பொய்யன் பொய்யை விரும்புகிறான், இறைவனை மறந்துவிடுகிறான்.
ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
நான் யாருடன் நட்பு கொள்வது? ஏனெனில் இந்த உலகம் அழியக்கூடியது.
ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
பொய்கள் இனிப்பு வெல்லம், பொய்கள் இனிமையான தேன், பொய்கள் உயிர்களை நரகத்தில் ஆழ்த்துகின்றன.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
இறைவன் முன் பிரார்த்தனை செய்து, நானக் கூறுகிறார், ஓ உன்னத உண்மை! நீ இல்லாமல் உலகம் முழுவதும் பொய்
ਮਃ ੧ ॥
மஹ்லா
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
மனிதனின் இதயத்தில் உண்மை இருந்தால்தான் உண்மை தெரியும்.
ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
அவனுடைய பொய்யின் அழுக்கு கழுவி அவன் உடலைத் தூய்மைப்படுத்துகிறான்
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰ
மனிதன் சத்தியத்தை (இறைவனை) நேசித்தால்தான் உண்மை தெரியும்.
ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
இறைவனின் திருநாமத்தைக் கேட்டவுடன் மனம் மகிழ்ச்சி அடையும் போது, ஆன்மா முக்தியின் வாசலை அடைகிறது.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
இறைவனை சந்திக்கும் முறையை மனிதன் புரிந்து கொண்டால் தான் உண்மை உணரப்படும்.
ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
உடல் வடிவில் பூமியை அழகுபடுத்தி, அதில் செய்பவரின் பெயரை விதைக்கிறார்.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
உண்மையான கல்வியைப் பெறும்போதுதான் உண்மையை அறிய முடியும்.
ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
உயிர்களிடம் கருணை காட்டுவதுடன், அவரவர் தகுதிக்கேற்ப தொண்டு செய்கிறார்.
ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
ஆன்மாவின் புனிதத் தலத்தில் அது வசிக்கும் போதுதான் உண்மையை அறிய முடியும்.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥ ॥
சத்குருவிடம் கேட்டு உபதேசம் பெற்று அமர்ந்து வசிப்பவர்.
ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
உண்மை அனைவருக்கும் மருந்தாகும், அது பாவத்தை நீக்குகிறது
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
யாருடைய மார்பில் உண்மை இருக்கிறதோ அவர்களை நானக் முறையிடுகிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
மகான்களின் பாத தூசியை தானம் செய்ய வேண்டும் என்று என் மனம் கேட்கிறது, கிடைத்தால் அதை என் தலையில் பூசுவேன்.
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
பொய்யான பேராசையை விட்டு, ஒருமனதாக இறைவனை தியானிக்க வேண்டும்.
ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
நமது செயல்களின் பலனை நாம் பெறுகிறோம்.
ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
இப்படிப்பட்ட செயலை ஆரம்பம் முதலே எழுதினால், மகான்களின் பாதத் தூசியை மனிதன் பெறுகிறான்.
ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
குறுகிய மனப்பான்மையின் விளைவாக சேவையின் பலனை இழக்கிறோம்
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
இப்போது சத்தியத்திற்கு பஞ்சம் ஏற்பட்டுள்ளது, அதாவது உண்மை மறைந்து பொய்யின் பரவல் அதிகமாக உள்ளது, இந்த கலியுகத்தின் சூட் மக்களை அழியாமல் ஆக்கியுள்ளது.
ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
கர்த்தருடைய நாமத்தின் விதையை விதைத்தவர்கள் உலகத்தை விட்டுப் போய்விட்டார்கள், ஆனால் இப்போது உடைந்த விதை (பெயர்) எப்படி முளைக்கும்?
ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
விதை முழுமையாகவும், வானிலை இனிமையாகவும் இருந்தால், அது முளைக்கும்.
ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
ஹே நானக்! பசை பயன்படுத்தப்படாவிட்டால், புதிய துணிக்கு சாயம் பூச முடியாது.
ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
வெட்கத்தை உடம்பில் தடவினால், இறைவனுக்குப் பயந்து பாவங்களைக் கழுவி பிரகாசமாகிறது.
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! ஒரு மனிதனுக்கு கடவுள் பக்தி இருந்தால், பொய் அவனைத் தொட முடியாது.
ਮਃ ੧ ॥
மஹ்லா
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
பேராசை, பாவம் இரண்டுமே ராஜா, மந்திரி, பொய் சௌத்ரியாக அமர்ந்திருக்கிறது.
ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
மக்கள் உட்கார்ந்து மோசமான சவால்களைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்கள்.