Page 388
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨਾ ॥੧॥
நான் இரவும் பகலும் உமது நாமத்தை ஜபிக்கிறேன்
ਮੈ ਨਿਰਗੁਨ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
நான் நிர்குணன், என்னிடம் எந்த குணமும் இல்லை.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਪ੍ਰਭ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
உயிர்களை செய்பவன், செய்ய வைப்பவன் இறைவன்.
ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਅਗਿਆਨ ਅਵੀਚਾਰੀ ॥
கடவுளே ! நான் முட்டாள், அறியாமை மற்றும் சிந்தனையற்றவன்
ਨਾਮ ਤੇਰੇ ਕੀ ਆਸ ਮਨਿ ਧਾਰੀ ॥੨॥
உங்கள் பெயரில் மட்டுமே எனக்கு நம்பிக்கை உள்ளது
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਮ ਨ ਸਾਧਾ ॥
நான் மந்திரம், தவம், நிதானம் அல்லது மதச் செயல்கள் எதுவும் செய்யவில்லை.
ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਭੂ ਕਾ ਮਨਹਿ ਅਰਾਧਾ ॥੩॥
ஆனால் மனதில் இறைவனின் திருநாமத்தை மட்டுமே வணங்கி வந்தேன்.
ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਨਾ ਮਤਿ ਮੇਰੀ ਥੋਰੀ ॥
எனக்கு எதுவும் தெரியாது, ஏனென்றால் என்னுள் புத்திசாலித்தனம் குறைவு
ਬਿਨਵਤਿ ਨਾਨਕ ਓਟ ਪ੍ਰਭ ਤੋਰੀ ॥੪॥੧੮॥੬੯॥
நானக் என்று வணங்குகிறார் ஆண்டவரே! நான் உங்கள் அட்டையை எடுத்துவிட்டேன்
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ஆசா மஹாலா 5 ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਖਰ ਦੁਇ ਇਹ ਮਾਲਾ ॥
'ஹரி-ஹரி' என்பது இரண்டு எழுத்துக்களைக் கொண்ட எனது ஜெபமாலை.
ਜਪਤ ਜਪਤ ਭਏ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥੧॥
ஹரி-ஹரி' என்று பெயரிடப்பட்ட மாலையை உச்சரிப்பதன் மூலம், கடவுள் என்னிடம் கருணை காட்டினார்.
ਕਰਉ ਬੇਨਤੀ ਸਤਿਗੁਰ ਅਪੁਨੀ ॥
இதை என் சதேகுருவிடம் கேட்டுக்கொள்கிறேன்
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਰਾਖਹੁ ਸਰਣਾਈ ਮੋ ਕਉ ਦੇਹੁ ਹਰੇ ਹਰਿ ਜਪਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ஹே சத்குரு! தயவு செய்து என்னை உங்கள் தங்குமிடத்தில் வைத்திருங்கள் மேலும் எனக்கு ஹரிநாமத்தின் மாலையைக் கொடுங்கள்
ਹਰਿ ਮਾਲਾ ਉਰ ਅੰਤਰਿ ਧਾਰੈ ॥
ஹரியின் நாமத்தின் மாலையை நெஞ்சில் அணிந்தவர்."
ਜਨਮ ਮਰਣ ਕਾ ਦੂਖੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥੨॥
பிறப்பு, இறப்பு துன்பங்களில் இருந்து விடுதலை பெறுகிறான்
ਹਿਰਦੈ ਸਮਾਲੈ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੈ ॥
ஹரி-ஹரி என்று வாயால் உச்சரிப்பவர் மேலும் தனது இதயத்தில் ஹரியை நினைவு செய்கிறார்.
ਸੋ ਜਨੁ ਇਤ ਉਤ ਕਤਹਿ ਨ ਡੋਲੈ ॥੩॥
அவர் அங்கும் இங்கும் அசைவதில்லை
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੋ ਰਾਚੈ ਨਾਇ ॥
ஹே நானக்! ஹரி என்ற பெயரில் மூழ்கியவர்
ਹਰਿ ਮਾਲਾ ਤਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਜਾਇ ॥੪॥੧੯॥੭੦॥
ஹரியின் பெயரின் மாலை அவனுடன் அடுத்த உலகத்திற்கு செல்கிறது.
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ஆசா மஹாலா 5 ॥
ਜਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ॥
கடவுளை வணங்குபவராக இருப்பவர், இவை அனைத்தும் யாரின் மீது படைக்கப்பட்டதோ, "
ਤਿਸੁ ਜਨ ਲੇਪੁ ਨ ਬਿਆਪੈ ਕੋਇ ॥੧॥
அந்த நபருக்கு மாயையின் தாக்கம் இல்லை.
ਹਰਿ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਸਦ ਹੀ ਮੁਕਤਾ ॥
கடவுளின் ஊழியர் எப்போதும் மாயையிலிருந்து விடுபட்டவர்.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੋਈ ਭਲ ਜਨ ਕੈ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਦਾਸ ਕੀ ਜੁਗਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
அவன் எதைச் செய்தாலும் அவனுடைய வேலைக்காரன் அதை விரும்புகிறான். தேவனுடைய ஊழியக்காரரின் வாழ்க்கை-நடத்தை மிகவும் தூய்மையானது
ਸਗਲ ਤਿਆਗਿ ਹਰਿ ਸਰਣੀ ਆਇਆ ॥
அனைத்தையும் விட்டுவிட்டு ஸ்ரீ ஹரியின் அடைக்கலத்திற்கு வந்தவர் யார்?
ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਹਾ ਬਿਆਪੈ ਮਾਇਆ ॥੨॥
மோகினி அந்த மனிதனை எப்படி பாதிக்க முடியும்
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਜਾ ਕੇ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
யார் மனதில் பெயர்க் களஞ்சியம் இருக்கிறது."
ਤਿਸ ਕਉ ਚਿੰਤਾ ਸੁਪਨੈ ਨਾਹਿ ॥੩॥
அவர் கனவில் கூட கவலைப்படுவதில்லை
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥
ஹே நானக்! நான் சரியான குருவைக் கண்டுபிடித்தேன்
ਭਰਮੁ ਮੋਹੁ ਸਗਲ ਬਿਨਸਾਇਆ ॥੪॥੨੦॥੭੧॥
என் மாயைகள் மற்றும் உலகப் பற்றுகள் அனைத்தும் அழிக்கப்படுகின்றன
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ஆசா மஹாலா 5 ॥
ਜਉ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਇਓ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ॥
என் கடவுள் என்னில் பிரியமாக இருக்கும்போது
ਤਾਂ ਦੂਖੁ ਭਰਮੁ ਕਹੁ ਕੈਸੇ ਨੇਰਾ ॥੧॥
சோகமும் குழப்பமும் எனக்கு எப்படி வரும் என்று சொல்லுங்கள்?
ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਜੀਵਾ ਸੋਇ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ॥
கடவுளே! உங்கள் பாராட்டுக்களைக் கேட்டு நான் உயிருடன் இருக்கிறேன்.
ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਨ ਕਉ ਲੇਹੁ ਉਧਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
நற்குணமில்லாத என்னை உலகத்திலிருந்தும் கடலிலிருந்தும் காப்பாற்றுங்கள்.
ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਦੂਖੁ ਬਿਸਾਰੀ ਚਿੰਤਾ ॥
என் துக்கம் நீங்கி என் கவலைகளை மறந்தேன்
ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਜਪਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮੰਤਾ ॥੨॥
சத்குரு அருளிய மந்திரத்தை உச்சரித்ததன் மூலம் எனக்கு பலன் கிடைத்துள்ளது.
ਸੋਈ ਸਤਿ ਸਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥
கடவுள் என்பது உண்மை, அவருடைய அழகும் உண்மை.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਰਖੁ ਕੰਠਿ ਪਰੋਇ ॥੩॥
அவருடைய பெயரை நினைவில் வைத்து உங்கள் இதயத்தில் இருங்கள்
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਉਨ ਉਹ ਕਰਮਾ ॥
ஹே நானக்! அது என்ன கர்மா
ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥੪॥੨੧॥੭੨॥
இதைச் செய்வதன் மூலம் கடவுளின் பெயர் நினைவுக்கு வருகிறது
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ஆசா மஹாலா 5 ॥
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਗੂਤੇ ॥
காமம், கோபம் மற்றும் அகங்காரம் ஆகியவை (மாயை) உயிரினங்களை அழித்துவிட்டன.
ਹਰਿ ਸਿਮਰਨੁ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜਨ ਛੂਟੇ ॥੧॥
இறைவனை வழிபடுவதால் பக்தர்கள் தோஷங்களில் இருந்து விடுபடுகிறார்கள்
ਸੋਇ ਰਹੇ ਮਾਇਆ ਮਦ ਮਾਤੇ ॥
மாயையால் மதிமயங்கிய உயிர்கள் அறியாமையின் உறக்கத்தில் உறங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன.
ਜਾਗਤ ਭਗਤ ਸਿਮਰਤ ਹਰਿ ਰਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
கடவுளின் நினைவில் மூழ்கியிருக்கும் பக்தர்கள் மாயையிலிருந்து விழிப்புடன் இருக்கிறார்கள்.
ਮੋਹ ਭਰਮਿ ਬਹੁ ਜੋਨਿ ਭਵਾਇਆ ॥
பற்றுதலின் இக்கட்டான சூழ்நிலையில் சிக்கி மனிதர்கள் பல வடிவங்களில் அலைகிறார்கள்.
ਅਸਥਿਰੁ ਭਗਤ ਹਰਿ ਚਰਣ ਧਿਆਇਆ ॥੨॥
ஸ்ரீ ஹரியின் அழகிய பாதங்களை தியானித்த அந்த பக்தர்கள் அழியாதவர்களாகிவிட்டனர்.
ਬੰਧਨ ਅੰਧ ਕੂਪ ਗ੍ਰਿਹ ਮੇਰਾ ॥
இது என் வீடு என்று யார் கூறுகிறார்கள், மாயையின் தளைகள் அவனைச் சூழ்ந்துகொண்டு மாயையின் குருட்டுக் கிணற்றில் விழுகின்றான்.
ਮੁਕਤੇ ਸੰਤ ਬੁਝਹਿ ਹਰਿ ਨੇਰਾ ॥੩॥
ஆனால் அந்த முனிவர்கள் மாயையின் பந்தங்களில் இருந்து விடுபடுகிறார்கள். கடவுளை தங்களுக்கு அருகில் வசிப்பதாகக் கருதுபவர்கள்.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਈ ॥
ஹே நானக்! கடவுளின் அடைக்கலத்தில் தங்கியிருப்பவர்,
ਈਹਾ ਸੁਖੁ ਆਗੈ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੨੨॥੭੩॥
அவன் இவ்வுலகில் மகிழ்ச்சியைப் பெறுகிறான், மறுமையிலும் வேகத்தைப் பெறுகிறான்.