Page 300
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਲਾਗਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸੇਵ ॥
"(குருவின் அருளால்) அவர் கடவுள் பக்தியில் ஈடுபட்டுள்ளார், இதனால் அவரது மனமும் உடலும் குளிர்ச்சியடைந்தது, அமைதியும் எளிதான மகிழ்ச்சியும் அவருக்குள் எழுந்தன
ਟੂਟੇ ਬੰਧਨ ਬਹੁ ਬਿਕਾਰ ਸਫਲ ਪੂਰਨ ਤਾ ਕੇ ਕਾਮ ॥
கர்த்தருடைய நாமத்தை நினைப்பவர்கள், அவர்களின் தீமைகளின் பிணைப்புகள் மேலும் பல பாவங்கள் அழிக்கப்படுகின்றன.
ਦੁਰਮਤਿ ਮਿਟੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੀ ਸਿਮਰਤ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮ ॥
அவரது அனைத்து வேலைகளும் வெற்றிகரமாகவும் முழுமையாகவும் மாறும், அவர்களின் அறியாமை அழிக்கப்படுகிறது மற்றும் அவர்களின் ஈகோ ஓய்வு பெற்றது.
ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਮਿਟਿਆ ਆਵਾ ਗਵਨ ॥
பரபிரம்மத்தில் அடைக்கலம் அடைவதால், ஒரு மனிதனின் பிறப்பு, இறப்பு சுழற்சி முடிவடைகிறது.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਗੁਣ ਗੁਬਿੰਦ ਪ੍ਰਭ ਰਵਨ ॥
பகவான் கோவிந்தரின் மகிமை மற்றும் புகழின் காரணமாக, அவர் தனது குடும்பத்துடன் (பாவ்சாகரில் இருந்து) கடந்து செல்கிறார்.
ਹਰਿ ਕੀ ਟਹਲ ਕਮਾਵਣੀ ਜਪੀਐ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਨਾਮੁ ॥
ஹே உயிரினமே! கடவுளை வணங்க வேண்டும் மற்றும் இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரிக்கவும்
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥੧੫॥
ஹே நானக்! எல்லா மகிழ்ச்சியின் மூலமும் பரமாத்மா, முழு குருவின் மூலமாகவே காணப்படுகின்றன.
ਸਲੋਕੁ ॥
சரணம்
ਪੂਰਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਡੋਲਤਾ ਪੂਰਾ ਕੀਆ ਪ੍ਰਭ ਆਪਿ ॥
கடவுளால் பூரணப்படுத்தப்பட்ட சரியான மனிதன், அவர் ஒருபோதும் வருத்தப்படுவதில்லை.
ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹੋਤ ਨ ਘਾਟਿ ॥੧੬॥
ஹே நானக்! அவர் இரவும், பகலும் முன்னேறி வருகிறார் மற்றும் வாழ்க்கையில் தோல்வியடையாது.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਪੂਰਨਮਾ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭ ਏਕੁ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥
பூர்ணிமா - ஒரே ஒரு கடவுள் மட்டுமே முழுமையானவர். அவர் எல்லாவற்றையும் செய்து முடிக்க வல்லவர்.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਦਇਆਲ ਪੁਰਖੁ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜਾ ਕਾ ਹਥੁ ॥
எங்கும் நிறைந்த கடவுள் எல்லா உயிர்களிடத்தும் கருணையுள்ளவர், எல்லா உயிர்களையும் காக்கும் கரம் கொண்டவர்.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਰ ਕੀਆ ਜਾ ਕਾ ਹੋਇ ॥
கோவிந்த் அவன் விருப்பப்படி எல்லாம் நடக்கும், நற்பண்புகளின் களஞ்சியம்
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਜਾਨੁ ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨ ਸੋਇ ॥
அந்த அறிவாளியும், கண்ணுக்குத் தெரியாதவனும், நிரஞ்சன் ஆண்டவனும் உள்ளான்.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੋ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਨਣਹਾਰ ॥
பரபிரம்மம் - எல்லா முறைகளையும் அறிந்தவர் பரமபிதா.
ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਸਰਨਿ ਜੋਗੁ ਆਠ ਪਹਰ ਨਮਸਕਾਰ ॥
அவர் துறவிகளுக்கு உதவவும் அடைக்கலம் தரவும் வல்லவர். நான் எப்போதும் அவரை வணங்குகிறேன்.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਨਹ ਬੂਝੀਐ ਸਿਮਰਹੁ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨ ॥
ஹரியின் அழகிய பாதங்களை வணங்குகிறேன், யாருடைய சொல்லப்படாத கதையை அறிய முடியாது.
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨ ॥੧੬॥
ஹே நானக்! அந்த இறைவனிடம் அடைக்கலம் புகுந்துள்ளேன், தாழ்த்தப்பட்டவர்களின் மீட்பராகவும், அனாதைகளின் ஆண்டவராகவும் இருப்பவர்
ਸਲੋਕੁ ॥
சரணம்
ਦੁਖ ਬਿਨਸੇ ਸਹਸਾ ਗਇਓ ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
நான் கடவுளிடம் அடைக்கலம் புகுந்ததால், என் துக்கம் நீங்கியது, குழப்பம் நீங்கியது.
ਮਨਿ ਚਿੰਦੇ ਫਲ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੭॥
ஹே நானக்! இறைவனை மகிமைப்படுத்துவதன் மூலம், நான் விரும்பிய பலன்களைப் பெற்றுள்ளேன்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਕੋਈ ਗਾਵੈ ਕੋ ਸੁਣੈ ਕੋਈ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ஒரு மனிதன் கர்த்தருடைய நாமத்தைப் பாடினாலும்,ஒரு மனிதன் கடவுளின் பெயரைக் கேட்டாலும், மனிதன் என்ன நினைத்தாலும்,
ਕੋ ਉਪਦੇਸੈ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜੈ ਤਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੁ ॥
ஒருவர் எப்படிப் பிரசங்கித்தாலும், அதை ஒருவர் மனதில் பதித்துக்கொண்டாலும், அவர் இரட்சிக்கப்பட்டார்.
ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਹੋਇ ਨਿਰਮਲਾ ਜਨਮ ਜਨਮ ਮਲੁ ਜਾਇ ॥
அவனுடைய பாவங்கள் நீங்கி, அவன் தூய்மையாகிறான் அவனுடைய பிறவிகளின் அழுக்குகள் நீங்கும்.
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖੁ ਊਜਲਾ ਨਹ ਪੋਹੈ ਤਿਸੁ ਮਾਇ ॥
அவன் முகம் இம்மையிலும் மறுமையிலும் பிரகாசமாக இருக்கிறது மேலும் மாயா அவனை பாதிக்காது.
ਸੋ ਸੁਰਤਾ ਸੋ ਬੈਸਨੋ ਸੋ ਗਿਆਨੀ ਧਨਵੰਤੁ ॥
அவர் ஒரு புத்திசாலி, அதே வைஷ்ணோ, அவர் புத்திசாலி மற்றும் பணக்காரர்,
ਸੋ ਸੂਰਾ ਕੁਲਵੰਤੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਭਜਿਆ ਭਗਵੰਤੁ ॥
அவர் தைரியமானவர் மற்றும் உயர்ந்த குலத்தைச் சேர்ந்தவர்,கடவுளை வழிபட்டவர்.
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਬੈਸੁ ਉਧਰੈ ਸਿਮਰਿ ਚੰਡਾਲ ॥
க்ஷத்திரிய, பிராமண, சூத்திர, வைசிய மற்றும் சாண்டல் சாதியினரும் கூட இறைவனை துதித்துக்கொண்டு கடந்துவிட்டாய்.
ਜਿਨਿ ਜਾਨਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਰਵਾਲ ॥੧੭॥
நானக் அவர் கால் தூசி, தன் கடவுளை அறிந்தவன்
ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥
கவுடியின் போர் மஹால்
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
கடவுள் ஒருவரே, சத்குருவின் அருளால் கண்டுபிடிக்க முடியும்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਸਮਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
பெரிய மனிதர் சத்குரு எல்லா உயிர்களிடத்தும் கருணையுள்ளவர், அவனுக்கு எல்லா உயிர்களும் சமம்
ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰਿ ਦੇਖਦਾ ਮਨ ਭਾਵਨੀ ਤੇ ਸਿਧਿ ਹੋਇ ॥
அவர் அனைத்தையும் பார்க்கிறார் ஆனால் அது மனதின் பக்தியால் மட்டுமே காணப்படுகிறது.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਉਤਮੁ ਹਰਿ ਪਦੁ ਸੋਇ ॥
பெயர்-அமிர்தம் சத்குருவில் வசிக்கிறது. அவர் இறைவனைப் போலவே பரிபூரணமானவர், ஹரியின் பதவியில் இருக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! குருவின் அருளால் மட்டுமே கடவுள் தியானிக்கப்படுகிறார், மேலும் ஒரு அரிய குர்முக் மட்டுமே கடவுளை அடைகிறார்.
ਮਃ ੪ ॥
மஹ்லா 4
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਭ ਬਿਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥
அகங்காரம் மாயா அனைத்தும் விஷம். அவர்களுடன் பழகுவதன் மூலம் மனிதன் எப்போதும் இவ்வுலகில் இழப்பைப் பெறுகிறான்.
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
வார்த்தையை தியானிப்பதன் மூலம், குர்முகர் ஹரி-நாம் வடிவத்தில் செல்வத்தின் பலனைப் பெறுகிறார்.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਬਿਖੁ ਉਤਰੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
ஹரி மற்றும் ஹரி-அமிர்தத்தை இதயத்தில் செலுத்துவதன் மூலம் அகங்காரத்தின் அழுக்கு விஷம் அகற்றப்படுகிறது.