Page 138
ਆਇਆ ਗਇਆ ਮੁਇਆ ਨਾਉ ॥
அவர் இவ்வுலகிற்கு வந்து சென்றார், அவருடைய பெயரும் இறந்து விட்டது.
ਪਿਛੈ ਪਤਲਿ ਸਦਿਹੁ ਕਾਵ ॥
அதன் பிறகு, இலைகளில் உணவு பரிமாறப்படுகிறது மற்றும் காகங்களுக்கு ஷ்ரத்தா என்று அழைக்கப்படுகிறது.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੁ ਪਿਆਰੁ ॥
ஹே நானக்! சுய-விருப்பமுள்ள ஆன்மாவின் உலகத்தின் மீதான பற்றுதல் அறிவு இல்லாதவர்களுடையது.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਡੁਬਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
குரு இல்லாவிட்டால் உலகமே கடலில் மூழ்கிக் கிடக்கிறது
ਮਃ ੧ ॥
பெண் 1
ਦਸ ਬਾਲਤਣਿ ਬੀਸ ਰਵਣਿ ਤੀਸਾ ਕਾ ਸੁੰਦਰੁ ਕਹਾਵੈ ॥
மனிதனின் குழந்தைப் பருவத்தில் பத்து வருடங்கள் கழிகின்றன. இருபது வயது இளைஞன், முப்பது வயது அழகன் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.
ਚਾਲੀਸੀ ਪੁਰੁ ਹੋਇ ਪਚਾਸੀ ਪਗੁ ਖਿਸੈ ਸਠੀ ਕੇ ਬੋਢੇਪਾ ਆਵੈ ॥
அவர் நாற்பது வயது நிறைவடைந்தவர். ஐம்பது ஆண்டுகளில் அவரது அடிகள் பின்னோக்கி அறுபது வயதில் முதுமை வரும்
ਸਤਰਿ ਕਾ ਮਤਿਹੀਣੁ ਅਸੀਹਾਂ ਕਾ ਵਿਉਹਾਰੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥
எழுபது வயதில் அவரது புத்திசாலித்தனம் கெட்டுவிடும், எண்பது வயதில் அவர் தனது வேலையைச் செய்ய முடியாது.
ਨਵੈ ਕਾ ਸਿਹਜਾਸਣੀ ਮੂਲਿ ਨ ਜਾਣੈ ਅਪ ਬਲੁ ॥
தொண்ணூறு வயதிலும், படுக்கையில் இருக்கை, பலவீனமாக இருப்பதால், சக்தி என்றால் என்ன என்று புரியவில்லையா?
ਢੰਢੋਲਿਮੁ ਢੂਢਿਮੁ ਡਿਠੁ ਮੈ ਨਾਨਕ ਜਗੁ ਧੂਏ ਕਾ ਧਵਲਹਰੁ ॥੩॥
தேடிய பிறகு கண்டுபிடித்தேன், ஓ நானக்! இவ்வுலகம் ஒரு புகை அரண்மனை
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਆਪਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਤੀ ॥
ஹே செய்பவரே ஆண்டவரே! நீங்கள் சர்வ வல்லமையுள்ளவர் அணுக முடியாதவர். நீயே பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தாய்.
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਉਪਾਰਜਨਾ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤੀ ॥
நீங்கள் பல்வேறு வகையான பறவைகளின் பல வண்ணங்களையும், வண்ணமயமான இறகுகளையும் உருவாக்கியுள்ளீர்கள்.
ਤੂੰ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈਐ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮਾਤੀ ॥
இந்த பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கியவர் நீங்கள் தான், இது ஏன் படைக்கப்பட்டது என்ற வித்தியாசம் உங்களுக்குத் தெரியும். இந்த உலகம் உங்கள் நாடகம்.
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਹਿ ਉਠਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਿ ਜਾਤੀ ॥
பல உயிர்கள் பிறக்கின்றன, பல உலகை விட்டு செல்கின்றன. நாம் நினைவில் இல்லாமல் எல்லாமே அழியும்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿਆ ਰੰਗਿ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ॥
குருமுகர்கள் எப்போதும் அடர் சிவப்பு நிறத்தைப் போல கடவுளின் அன்பில் மூழ்கி இருப்பார்கள்.
ਸੋ ਸੇਵਹੁ ਸਤਿ ਨਿਰੰਜਨੋ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤੀ ॥
எப்பொழுதும் சத்தியத்திற்கும், நம் அனைவரையும் உருவாக்கிய நிரஞ்சன் பிரபுவிற்கும் சேவை செய்.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਸੁਜਾਣੁ ਹੈ ਵਡ ਪੁਰਖੁ ਵਡਾਤੀ ॥
கடவுளே ! நீங்களே புத்திசாலி, உலகின் மிகப்பெரிய மனிதர்.
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਦੇ ਮੇਰੇ ਸਚਿਆ ਬਲਿ ਬਲਿ ਹਉ ਤਿਨ ਜਾਤੀ ॥੧॥
ஹே என் உண்மையான கடவுளே! உன்னை ஒருமுகப்படுத்திய தியானத்தில் இருப்பவர்களிடம் என் உடலையும், மனதையும் ஒப்படைப்பேன்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
வசனம் 1
ਜੀਉ ਪਾਇ ਤਨੁ ਸਾਜਿਆ ਰਖਿਆ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
பஞ்சபூதக் உடலைப் படைத்ததன் மூலம் கடவுள் அதில் வாழ்க்கைத் திறன்களை அளித்து அதன் பாதுகாப்பிற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்துள்ளார்.
ਅਖੀ ਦੇਖੈ ਜਿਹਵਾ ਬੋਲੈ ਕੰਨੀ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇ ॥
மனிதன் தன் கண்களால் பார்க்கிறான், நாவினால் பேசுகிறான் கேட்கும் சக்தி அதன் காதுகளில் பொதிந்துள்ளது.
ਪੈਰੀ ਚਲੈ ਹਥੀ ਕਰਣਾ ਦਿਤਾ ਪੈਨੈ ਖਾਇ ॥
கால்களால் நடக்கிறான், கையால் வேலை செய்கிறான், கிடைத்ததை அணிந்துகொண்டு நுகருகிறான்.
ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਿਆ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
மனிதனைப் படைத்த இறைவனுக்கு அவனைத் தெரியாது என்பது மிகவும் வருத்தமான விஷயம். ஒரு குருடன் அறியாமையால் கெட்ட செயல்களைச் செய்கிறான்.
ਜਾ ਭਜੈ ਤਾ ਠੀਕਰੁ ਹੋਵੈ ਘਾੜਤ ਘੜੀ ਨ ਜਾਇ ॥
மனித உடல் வடிவில் உள்ள பானை உடைந்தால், அது துண்டு துண்டாக உடைந்து, மீண்டும் உருவாக்க முடியாது.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਨਾਹਿ ਪਤਿ ਪਤਿ ਵਿਣੁ ਪਾਰਿ ਨ ਪਾਇ ॥੧॥
ஹே நானக்! குரு இல்லாமல் மரியாதை இல்லை, இந்த மரியாதை இல்லாமல் மனிதன் உலகத்தை கடக்க முடியாது.
ਮਃ ੨ ॥
மஹ்லா 2
ਦੇਂਦੇ ਥਾਵਹੁ ਦਿਤਾ ਚੰਗਾ ਮਨਮੁਖਿ ਐਸਾ ਜਾਣੀਐ ॥
மன்முகன் தனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட பொருள் அதைக் கொடுக்கும் கடவுளை விட சிறந்தது என்று புரிந்துகொள்கிறான்.
ਸੁਰਤਿ ਮਤਿ ਚਤੁਰਾਈ ਤਾ ਕੀ ਕਿਆ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ॥
அவரது புத்திசாலித்தனம், புரிதல், புத்திசாலித்தனம் பற்றி என்ன சொல்வது?
ਅੰਤਰਿ ਬਹਿ ਕੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਜਾਣੀਐ ॥
வீட்டில் அமர்ந்து அக்கிரமங்கள் செய்தாலும், நான்கு திசைகளிலும் உள்ளவர்கள் அவரைப் பற்றி தெரிந்து கொள்கிறார்கள்.
ਜੋ ਧਰਮੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਧਰਮ ਨਾਉ ਹੋਵੈ ਪਾਪਿ ਕਮਾਣੈ ਪਾਪੀ ਜਾਣੀਐ ॥
தர்மம் செய்பவன் புண்ணிய ஆத்மா என்றும், பாவம் செய்பவன் பாவி என்றும் அறியப்படுகிறான்.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਕਰਤੇ ਕਿਆ ਦੂਜਾ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ॥
ஹே படைத்த இறைவனே! எல்லா பொழுதுகளையும் நீங்களே உருவாக்குங்கள். வேறொருவரின் கதை மற்றும் கதை ஏன்?
ਜਿਚਰੁ ਤੇਰੀ ਜੋਤਿ ਤਿਚਰੁ ਜੋਤੀ ਵਿਚਿ ਤੂੰ ਬੋਲਹਿ ਵਿਣੁ ਜੋਤੀ ਕੋਈ ਕਿਛੁ ਕਰਿਹੁ ਦਿਖਾ ਸਿਆਣੀਐ ॥
கடவுளே ! உங்கள் ஒளி மனித உடலில் இருக்கும் வரை, நீங்கள் ஒளிரும் உடலில் பேசுகிறீர்கள். உங்கள் ஒளியைத் தவிர வேறெதையாவது செய்ததாக எந்த உயிரினமும் காட்டினால், நான் அதை அறிவாளி என்று சொல்வேன்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਇਕੋ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੀਐ ॥੨॥
ஹே நானக்! குர்முகர் எல்லா இடங்களிலும் ஒரே ஒரு புத்திசாலி மற்றும் எல்லாம் அறிந்த இறைவனைக் காண்கிறார்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி ॥
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
இறைவா ! நீங்களே உலகை உருவாக்கினீர்கள், அதை நீங்களே செயல்படுத்துகிறீர்கள்.
ਮੋਹ ਠਗਉਲੀ ਪਾਇ ਕੈ ਤੁਧੁ ਆਪਹੁ ਜਗਤੁ ਖੁਆਇਆ ॥
உலக ஈர்ப்பு வடிவில் போதை தரும் மூலிகையைச் சாப்பிடக் கொடுத்து உலகையே தவறாக வழிநடத்திவிட்டீர்கள்.
ਤਿਸਨਾ ਅੰਦਰਿ ਅਗਨਿ ਹੈ ਨਹ ਤਿਪਤੈ ਭੁਖਾ ਤਿਹਾਇਆ ॥
ஆசை என்ற நெருப்பு உயிரினத்திற்குள் உள்ளது. அவர் திருப்தியடையவில்லை, பசி மற்றும் தாகத்துடன் இருக்கிறார்
ਸਹਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਇਆ ਜਾਇਆ ॥
இந்த உலகம் பொதுவாக ஒரு பிரமை. அது இறக்கிறது, பிறக்கிறது, வந்து செல்கிறது.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੋਹੁ ਨ ਤੁਟਈ ਸਭਿ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ॥
சத்குரு இல்லாமல் பற்று முறியாது. அனைத்து உயிரினங்களும் தங்கள் வேலையைச் செய்வதில் சோர்வடைகின்றன
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸੁਖਿ ਰਜਾ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥
ஹே ஆண்டவரே! குருவின் உபதேசத்தால், நீங்கள் விரும்பும்போது, உங்கள் நாமத்தை வணங்குவதன் மூலம் உயிரினம் மகிழ்ச்சியில் திருப்தி அடைகிறது.
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰੇ ਆਪਣਾ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
அவர் தனது சந்ததியினரை கவனித்துக்கொள்கிறார். அப்படிப்பட்டவரைப் பெற்றெடுத்த தாய் பாக்கியசாலி.