Page 118
ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
கடைசி நாட்களில் உங்களுக்குத் துணையாக இருக்கும் கடவுளைத் துதியுங்கள்.
ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
கடவுள் கடந்து செல்ல முடியாதவர், கண்ணுக்குத் தெரியாதவர் மற்றும் நித்தியமானவர், எவரும் எஜமானர் அல்ல. இப்படிப்பட்ட இறைவன் சத்குருவின் அன்பினால் மட்டுமே காணப்படுகிறான்
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
நான் அகந்தையை நீக்குபவர்களிடம் என் உடலையும், மனதையும் ஒப்படைப்பேன்.
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
தன் அகங்காரத்தை துறந்தவன், இறைவனை அடைந்து, இறைவனில் எளிதில் லயிக்கிறான்.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
முந்தைய பிறவியின் செயல்களால் அதன் விதியில் எழுதப்பட்ட அதே வேலையை உயிரினம் செய்கிறது.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
சத்குருவை சேவிப்பதன் மூலம் அவர் எப்போதும் மகிழ்ச்சியைப் பெறுகிறார்.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
அதிர்ஷ்டம் இல்லாமல், ஒரு மனிதனுக்கு ஆசிரியர் கிடைப்பதில்லை. குருவின் பெயரால் தான் ஆன்மா இறைவனுடன் இணைகிறது.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
குர்முக் இந்த உலகில் ஒட்டாமல் வாழ்கிறார்.
ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
அவருக்கு குருவின் அடைக்கலமும் அவரது பெயரின் ஆதரவும் உள்ளது.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
குர்முகியாக இருப்பவருக்கு யார் அநீதி இழைக்க முடியும்? துன்மார்க்கர்கள் தாங்களாகவே இறந்து துன்பப்படுகிறார்கள்
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
அறிவு இல்லாத மனிதனுக்கு அறிவு இல்லை.
ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
அவர் ஒரு தற்கொலை மற்றும் உலகின் மரணதண்டனை செய்பவர்.
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
பிறரைக் கண்டனம் செய்வதன் மூலம் அவன் பாவச் சுமையைச் சுமக்கிறான். கூலி வாங்காமல் பிறர் சுமையை ஓரிடத்தில் இருந்து இன்னொரு இடத்திற்கு ஏற்றிச் செல்லும் தொழிலாளியைப் போன்றவர்.
ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
இந்த உலகம் ஒரு தோட்டம், என் இறைவன் அதன் தோட்டக்காரன்
ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
அவர் எப்போதும் அதைப் பாதுகாக்கிறார். அவரது மேற்பார்வையால் அதில் எந்தப் பகுதியும் முழுமையடையவில்லை.
ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
ஒரு பூவில் கடவுள் வைக்கும் நறுமணம் அதற்கு சமமாக இருக்கும். நறுமணமுள்ள மலர்கள் அவற்றின் நறுமணத்தால் அறியப்படுகின்றன.
ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
மனமுள்ள உயிரினம் இந்த உலகில் ஒரு நோயாளி.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
அணுக முடியாத, நித்தியமான, மகிழ்ச்சியைத் தரும் இறைவனை அவர் மறந்துவிட்டார்
ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
மன்முகன் எப்பொழுதும் அழுது துக்கத்தில் அழுகிறான். குரு இல்லாமல் அவர்களுக்கு நிம்மதி இல்லை
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
அவர்களைப் படைத்த இறைவன் அவர்களின் நிலையைப் புரிந்து கொள்கிறான்.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
இறைவன் கருணை காட்டினால், மனிதன் அவனது கட்டளையை அங்கீகரிக்கிறான்.
ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
கடவுள் எந்த வகையான புத்திசாலித்தனத்தை உயிரினத்திற்கு வைக்கிறார், அதே வழியில் உயிரினம் செயல்படுகிறது. கடவுள் தானே ஆன்மாவை வெளி உலகில் வாழ்க்கையின் பாதையில் அமைக்கிறார்
ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
பரம புருஷ பகவானைத் தவிர வேறு யாரையும் எனக்குத் தெரியாது
ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
இறைவன் தன் பக்தியில் ஈடுபடுபவனே தூய்மையானவனாகிறான்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
ஹே நானக்! கடவுளின் பெயர் மனிதனின் இதயத்தில் உள்ளது. ஆனால் கர்த்தர் தம்முடைய பெயரை யாருக்குக் கொடுக்கிறார்களோ, அவர் அதைப் பெறுகிறார்
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
மாஸ் மஹாலா 3
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
அமிர்த நாமத்தை இதயத்தில் பதித்துக்கொண்டவர்
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
'நான்' என்னுடையது என்று சொல்பவர்களின் அகங்காரத்தையும் அனைத்து துக்கங்களையும் அழிக்கிறார்
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
அவர் எப்பொழுதும் அமிர்தப் பேச்சால் இறைவனைப் போற்றி, அமிர்தப் பெயரைப் பெறுகிறார்.
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
பேச்சின் அமிர்தத்தை இதயத்தில் வைத்திருப்பவர்களிடம் என் உடலையும் மனதையும் ஒப்படைப்பேன்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
அமிர்த வாணியை இதயத்தில் வைத்துக்கொண்டு அமிர்த நாமத்தை தியானித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
அவர் எப்போதும் தனது வாயின் வார்த்தைகளால் அமிர்தத்தின் பெயரை உச்சரிப்பார்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
அவர் தனது கண்களால் அமிர்தத்தின் தெய்வீக வடிவத்தை எங்கும் பார்க்கிறார், மேலும் உண்மையைச் சோதித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
அவர் எப்போதும் ஹரியின் அமிர்த கதாவை இரவும், பகலும் ஓதுவார், மற்றவர்களுக்கும் இந்தக் கதையைச் சொல்கிறார்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
அமிர்தத்தின் அன்பில் மூழ்கியவர், இறைவனுக்கு அழகு சேர்க்கிறார்
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
குருவின் அருளால் மட்டுமே அவருக்கு இந்த அமிர்தம்-பெயர் கிடைக்கிறது.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
இரவும், பகலும் அவர் தனது பேரார்வத்துடன் நாம அமிர்தத்தை பேசிக்கொண்டே இருக்கிறார், கடவுள் அவரை மனம், உடல் மூலம் நாம அமிர்தத்தை குடிக்க வைக்கிறார்.
ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
மனிதனின் கற்பனைக்கு எட்டாத ஒன்றை கடவுள் செய்கிறார்.
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
அவருடைய கட்டளையை யாராலும் ரத்து செய்ய முடியாது
ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
இறைவனின் ஆணையால்தான் குருவின் மூலம் உயிர்கள் பேசும் அமிர்தத்தைப் பருகச் செய்கின்றன. கடவுள் ஒரு மனிதனை தனது ஆணையின் பேரில் அமிர்தத்தை குடிக்க வைக்கிறார்.
ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
ஹே படைப்பாளி கடவுளே! உங்கள் அதிசயங்கள் ஆச்சரியமானவை.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
இந்த மனம் தவறான பாதையில் செல்லும் போது, நீங்கள் அதை சரியான பாதையில் வழி நடத்துகிறீர்கள்.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
ஒரு மனிதன் அமிர்த பேச்சில் தன் மனதை ஒருமுகப்படுத்தினால், அவனுடைய இதயத்தில் நீ அமிர்த-அன்ஹாத் வார்த்தையை விளையாடுகிறாய்.