Page 117
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ਅਪੁਨਾ ਮੁਕਤੀ ਕਾ ਦਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
பெயரால் தன் அகங்காரத்தை அழித்து அடக்கத்தை அணிகிறார். மனதைக் கட்டுப்படுத்தி, முக்தியின் வாசலை அடைகிறான்
ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
அவர்களுடைய பாவங்களை அழித்து கோபத்தை விரட்டுகிறார்
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
குருவின் வார்த்தைகளை இதயத்தில் வைத்திருப்பார்
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੪॥
அவர் சத்தியத்தின் பெயரின் அன்பில் மூழ்கி இருக்கிறார், அவருடைய மனதில் கடவுளைச் சந்திப்பதில் ஆர்வமின்மை உள்ளது. தன் அகங்காரத்தை அழித்து இறைவனை அடைகிறான்.
ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
பெயரின் வடிவில் ஒரு மனிதனின் இதயத்தில் விலைமதிப்பற்ற ரத்தினம் உள்ளது. இந்த ரத்தினம் அவரை குருவுடன் சந்திப்பதன் மூலம் மட்டுமே பெறப்படுகிறது.
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
மாயா (ராஜா, தம, சத்) மூன்று வகையாகும், எனவே மனதின் ஆசைகளும் மூன்று வகைப்படும். மாயா (ராஜ், தம, சத்) மூன்று குணங்களை உடையது, எனவே மனதின் ஆசைகளும் மூன்று வகைப்படும்.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
பண்டிதர்களும், மோந்தரி ரிஷிகளும் சமய நூல்களைப் படித்து படித்து அலுத்துவிட்டனர், ஆனால் நான்காவது படியான துரிய மாநிலத்தைப் பற்றி அவர்களுக்குத் தெரியாது.
ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥
கடவுள் தாமே உயிர்களுக்குத் தன் அன்பின் நிறத்தைக் கொடுத்து வண்ணம் தீட்டுகிறார்.
ਸੇ ਜਨ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥
அந்த மனிதர்கள் இறைவனின் அன்பில் வண்ணமடைகிறார்கள், அவர்கள் குருவின் பேச்சின் அன்பில் வண்ணமடைகிறார்கள்.
ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਿਆ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
அவர்கள் கடவுளின் அபரிமிதமான வண்ணத்தில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள், அவர்கள் அதை ருசித்து கடவுளைத் துதிக்கிறார்கள்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸੋਈ ॥
குர்முகுக்கு அந்த நல்ல மனிதர் ரித்தி, சித்தி, சன்யம்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਈ ॥
குர்முகன் அறிவைப் பெறுகிறான், ஹரிநாமத்தால் மாயாவிலிருந்து விடுபடுகிறான்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
புனித ஆன்மா குர்முக் உண்மையான செயல்களைச் செய்கிறார், உண்மை இறைவனின் உண்மையான பெயரில் உறிஞ்சப்படுகிறது.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
கடவுள் தானே ஒரு மனிதனை குர்முகனாக ஆக்குகிறார், மேலும் பிரபஞ்சத்தை உருவாக்குவதும் அதை அழிப்பதும் கடவுள் தானே என்று ஒரு குருமுகன் உணர்கிறான்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਭੁ ਆਪੇ ॥
குர்முகின் கடவுள் சாதி மற்றும் குழு மரியாதை
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੨॥੧੩॥
ஹே நானக்! குர்முக் சத்யநாமத்தை வணங்குகிறார். பரம இறைவனின் பெயரில் இணைகிறார்.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
மாஸ் மஹாலா 3
ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਸਬਦੇ ਹੋਵੈ ॥
பிரபஞ்சத்தின் உருவாக்கம் அழிவு வார்த்தையால் மட்டுமே செய்யப்படுகிறது.
ਸਬਦੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਓਪਤਿ ਹੋਵੈ ॥
அழிவுக்குப் பிறகு மீண்டும் படைப்பு நிகழ்கிறது என்பது வார்த்தையின் மூலம் மட்டுமே.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
அந்த உண்மை-கடவுளே குரு வடிவில் எங்கும் வியாபித்திருக்கிறார். பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கிய பிறகு, குரு-பரமேஷ்வரரே அதில் இணைந்துள்ளார்.
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
முழு குருவை உள்ளத்தில் பதிய வைத்தவர்களிடம் என் உடலையும் மனதையும் ஒப்படைப்பேன்.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
குருவிடமிருந்துதான் மனிதன் அமைதி பெறுகிறான், இரவும், பகலும் கடவுளை வழிபடுகிறான். இறைவனின் குணங்களை வாயால் சொல்லிக்கொண்டே குணங்களின் இறைவனான பரமாத்மாவில் லயிக்கிறார்.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਣੀ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਣੁ ਬੈਸੰਤਰੁ ਖੇਲੈ ਵਿਡਾਣੀ ॥
பூமி, நீரைப் படைத்தவர் குரு
ਸੋ ਨਿਗੁਰਾ ਜੋ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨਿਗੁਰੇ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥
காற்றும், நெருப்பும் உருவாக்கப்பட்டு, எஜமானே ஒரு அற்புதமான விளையாட்டை விளையாடுகிறார்
ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
நிகுரா தான் பிறந்து, இறந்து கொண்டே இருப்பவர். நிகுரா பிறப்பு மற்றும் இறப்பு சுழற்சியில் இருக்கிறார்
ਕਾਇਆ ਸਰੀਰੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ॥
படைப்பாளியான கடவுள் இந்த உலகத்தை தனக்கென ஒரு விளையாட்டாக ஆக்கியுள்ளார்
ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਕੋਈ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਮਹਲੇ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥
அவர் மனித உடலில் அனைத்தையும் வைத்துள்ளார்
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥
கடவுளின் சுயத்திற்கு இடையிலான வேறுபாட்டை வார்த்தைகளால் புரிந்துகொள்பவர், கடவுள் அந்த நபரை தனது சுயத்திற்கு அழைக்கிறார்.
ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰੇ ॥
அந்த கடவுள்தான் உண்மையான பணம் கொடுப்பவர், ஜீவராசிகளே உண்மையான வியாபாரிகள்.
ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
முடிவில்லாத இறைவனின் வடிவான குருவை நேசிப்பதன் மூலம் உயிர்கள் சத்தியத்தின் பெயரால் வியாபாரம் செய்கின்றன.
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਕੋ ਵਥੁ ਕਿਉ ਪਾਏ ॥
சத்யா என்ற பெயரை சம்பாதித்துக் கொண்டே செல்கிறார்கள். சத்தியத்தால் சத்தியம் என்ற பெயரைப் பெறுகிறார்.
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
சத்ய நாமத்தின் மூலதனம் இல்லாமல், சத்ய நாமத்தின் பொருளை எப்படிப் பெற முடியும்?
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਸਭ ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਖਾਲੀ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
நல்ல குணமுள்ள மக்கள் தொலைந்து போகிறார்கள்
ਇਕਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰੇ ॥
மேலும் பெயர் வடிவில் செல்வம் இல்லாமல், வெறுங்கையுடன் உலகை விட்டு வெளியேறி, மிகவும் வருத்தமாக உள்ளனர்.
ਆਪਿ ਤਰਹਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥
குருவின் வார்த்தையால் சத்தியத்தின் பெயரில் வியாபாரம் செய்பவர்கள்,
ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
அவர் கடலை கடந்து, தனது பரம்பரையில் உள்ள அனைவரையும் கடக்கிறார்.
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਮੂੜਾ ਬਾਹਰੁ ਭਾਲੇ ॥
அத்தகையவர்கள் மட்டுமே பிறந்து வெற்றிகரமாக உலகிற்குள் நுழைகிறார்கள், அவர்கள் தங்கள் அன்பான இறைவனைச் சந்தித்த பிறகு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲੇ ॥
நாமத்தின் பொருள் ஒவ்வொரு மனிதனின் இதயத்திலும் இருக்கிறது, ஆனால் முட்டாள் மன்முகன் அதைத் தன் உடலுக்கு வெளியே தேடிக்கொண்டே இருக்கிறான்.
ਜਿਥੈ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਤਿਥਹੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
மனமில்லாதவர்கள் பேய்களைப் போல வெறித்தனமாக அலைகிறார்கள்.
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਬਦਿ ਬੁਲਾਏ ॥
பெயரின் பொருள் எங்கே காணப்படுகிறதோ, அங்கே யாரும் அதைப் பெறுவதில்லை. மனதில் உள்ளவர்கள் குழப்பத்தில் அலைந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்
ਮਹਲੀ ਮਹਲਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
கடவுள் தானே உயிரினத்தை அழைத்தார். வார்த்தையின் மூலம் பெயரின் வடிவத்தில் பொருளைக் கொடுக்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੮॥੧੩॥੧੪॥
உயிரினம் கடவுளின் வடிவத்தை அடைவதன் மூலம் பரவசத்தையும், மகிழ்ச்சியையும் அனுபவிக்கிறது.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ஹே நானக்! நாமத்தில் ஆழ்ந்து இருப்பவன் கடவுளின் அவையில் பெரும் புகழைப் பெறுகிறான், அவனே அதைக் கேட்டு தியானிக்கிறான்.
ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਚੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਈ ॥
மாஸ் மஹாலா 3