Page 728
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ପରମାତ୍ମା (ଓଂକାର ସ୍ୱରୂପ) ଏକ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ। ସେ ଆଦିପୁରୁଷ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି। ତାହାଙ୍କ ଠାରେ କୌଣସି ଭୟ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, କାହା ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା ନାହିଁ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ ସମଦୃଷ୍ଟି କାରଣରୁ ସେ ପ୍ରେମସ୍ଵରୂପ, ସେ କାଳାତୀତ, ଅଜନ୍ମା ଏବଂ ସ୍ଵୟଂଭୂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଗୁରୁ-କୃପା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧
ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 1 ଚଉପଦୀ ଘର 1
ਭਾਂਡਾ ਧੋਇ ਬੈਸਿ ਧੂਪੁ ਦੇਵਹੁ ਤਉ ਦੂਧੈ ਕਉ ਜਾਵਹੁ ॥
ପ୍ରଥମେ ନିଜ ହୃଦୟ ରୂପୀ ପାତ୍ରକୁ ବିକାରର ମଇଳାରୁ ଶୁଦ୍ଧ କର, ପୁଣି ଏହାକୁ ଧୂପ ଦିଅ ଅର୍ଥାତ ମନକୁ ସ୍ଥିର କରି ହୃଦୟ ରୂପୀ ମାଠିଆରେ ଶୁଭ ଗୁଣ ଦିଅ ଏବଂ ଦୁଧ ଆଣିବା ପାଇଁ ଯାଅ ଅର୍ଥାତ କାମ କର।
ਦੂਧੁ ਕਰਮ ਫੁਨਿ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇਣੁ ਹੋਇ ਨਿਰਾਸ ਜਮਾਵਹੁ ॥੧॥
କର୍ମ ହିଁ ଦୁଧ ଅଟେ, ଯାହାକୁ ମନ୍ଥନ କରିବାକୁ ହେବ, ପୁଣି ଏହି ଦୁଧକୁ ସୁରତିର ଜାଗ ଦିଅ ଅର୍ଥାତ କର୍ମ କରିବା ସମୟରେ ନିଜ ବୃତ୍ତି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଠାରେ ଲଗାଇ ରଖ, ନିଷ୍କାମ ଭାବନା ଦ୍ଵାରା ଦୁଧକୁ ଜମା ଦିଅ ଅର୍ଥାତ କର୍ମର ଫଳର ଇଛା ରଖ ନହିଁ॥1॥
ਜਪਹੁ ਤ ਏਕੋ ਨਾਮਾ ॥
କେବଳ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଜପ କର,
ਅਵਰਿ ਨਿਰਾਫਲ ਕਾਮਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଅନ୍ୟ ସବୁ କର୍ମ ନିଷ୍ଫଳ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਇਹੁ ਮਨੁ ਈਟੀ ਹਾਥਿ ਕਰਹੁ ਫੁਨਿ ਨੇਤ੍ਰਉ ਨੀਦ ਨ ਆਵੈ ॥
ଏହି ଚଞ୍ଚଳ ମନକୁ ବଶରେ କରିବା ହିଁ ହାତରେ ରସିର ଗୋଟି ଧରିବା ଅଟେ, ଅଜ୍ଞାନ ରୂପକ ନିଦ୍ରାରେ ନ ଆସିବା ହିଁ ରସି ଅଟେ।
ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਤਬ ਮਥੀਐ ਇਨ ਬਿਧਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਹੁ ॥੨॥
ଜିହ୍ଵା ଦ୍ଵାରା ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ଜପ କର, ତାହାହେଲେ କର୍ମ ରୂପୀ ଦୁଧର ମନ୍ଥନ ହେବ, ଏହି ବିଧି ଦ୍ଵାରା ନାମ ରୂପୀ ଅମୃତ ପ୍ରାପ୍ତ କର॥2॥
ਮਨੁ ਸੰਪਟੁ ਜਿਤੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵਣੁ ਭਾਵਨ ਪਾਤੀ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਕਰੇ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ନିଜ ମନ ଓ ହୃଦୟକୁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନିବାସ ବନାଇବା ଉଚିତ, ସେ ସତ୍ୟ ରୂପୀ ସରୋବରରେ ନିଜ ମନକୁ ସ୍ନାନ କରୁ ଏବଂ ଭଗବାନଙ୍କ ନିଜ ଶ୍ରଦ୍ଧା ରୂପୀ ଫୁଲର ପାଖୁଡା ଭେଟ ଦେଇ ତାହାଙ୍କୁ ତୃପ୍ତ କରୁ।
ਪੂਜਾ ਪ੍ਰਾਣ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਸੇਵੇ ਇਨ੍ਹ੍ਹ ਬਿਧਿ ਸਾਹਿਬੁ ਰਵਤੁ ਰਹੈ ॥੩॥
ଯଦି ସେ ସେବକ ବନି ନିଜ ପ୍ରାଣର ପୂଜା ଅର୍ପଣ କରି ତାହାଙ୍କ ସେବା କରିଥାଏ, ତାହାହେଲେ ଏହି ବିଧି ଦ୍ଵାରା ତାହାର ମନ ମାଲିକ-ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ॥3॥
ਕਹਦੇ ਕਹਹਿ ਕਹੇ ਕਹਿ ਜਾਵਹਿ ਤੁਮ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! କହିବା ବାଲା ତୋ' ବିଷୟରେ କେବଳ କଥା କହିଥାନ୍ତି ଏବଂ ସେ କଥା କହି କହି ଦୁନିଆରୁ ଚାଲି ଯାଉଛି, କିନ୍ତୁ ତୁମ ଭଳି ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਭਗਤਿ ਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਜਨੁ ਜੰਪੈ ਹਉ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥੪॥
ଭକ୍ତିହୀନ ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି, ' ମୁଁ ସଚ୍ଚା ମାଲିକଙ୍କ ସ୍ତୁତି ସର୍ବଦା କରିଥାନ୍ତି||4||1||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨
ସୁହୀ ମହଲା 1 ଘର 2
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਨ ਬਾਹਰਿ ਜਾਇ ॥
ହେ ଜୀବ! ପରମାତ୍ମା ତୋର ହୃଦୟରେ ବାସ କରିଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କୁ ସନ୍ଧାନ କରିବା ପାଇଁ ତୁ ବାହାରକୁ ଯାଅ ନାହିଁ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਕਾਹੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥੧॥
ତୁ ନାମ ରୂପୀ ଅମୃତକୁ ଛାଡି ମାୟା ରୂପୀ ବିଷ କାହିଁକି ଖାଉଛ?॥1॥
ਐਸਾ ਗਿਆਨੁ ਜਪਹੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ଏପରି ଜ୍ଞାନ ଜପ କର ଯେ
ਹੋਵਹੁ ਚਾਕਰ ਸਾਚੇ ਕੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ସଚ୍ଚା ମାଲିକଙ୍କ ଚାକର ହୋଇଯାଅ॥1॥ରୁହ॥
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਸਭੁ ਕੋਈ ਰਵੈ ॥
ସମସ୍ତେ ଜ୍ଞାନ-ଧ୍ୟାନର କେବଳ କଥା କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਬਾਂਧਨਿ ਬਾਂਧਿਆ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਵੈ ॥੨॥
ସାରା ଜଗତ ମାୟାର ବନ୍ଧନରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଉଛି॥2॥
ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸੁ ਚਾਕਰੁ ਹੋਇ ॥
ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସେବା କରିଥାଏ, ସେ ଚାକର ବନିଯାଏ।
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋਇ ॥੩॥
ସମୁଦ୍ର, ପୃଥିବୀ ଏବଂ ଗଗନ ସେ ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି॥3॥
ਹਮ ਨਹੀ ਚੰਗੇ ਬੁਰਾ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥
ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ନା ଆମେ ଉତ୍ତମ ଅଟୁ ଆଉ ନା କେହି ମନ୍ଦ ଅଟେ।
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਤਾਰੇ ਸੋਇ ॥੪॥੧॥੨॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ଏକ ପରମାତ୍ମା ହିଁ ଜୀବକୁ ସଂସାରର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି||4||1||2||