Page 724
ਹੈ ਤੂਹੈ ਤੂ ਹੋਵਨਹਾਰ ॥
ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ କାଳରେ ଅଛୁ ଆଉ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ ରହିବୁ।
ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਊਚ ਆਪਾਰ ॥
ତୁ ଅଗମ୍ୟ, ଅସୀମ, ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଏବଂ ଅପାର ଅଟୁ।
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸੇਵਹਿ ਤਿਨ ਭਉ ਦੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ତୋତେ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ କୌଣସି ଭୟ ଏବଂ ଦୁଃଖ ଲାଗେ ନାହିଁ।
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਹਿ ॥੨॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ନାନକ ତୋର ହିଁ ଗୁଣଗାନ କରିଥାନ୍ତି ॥2॥
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਤੇਰਾ ਰੂਪੁ ॥
ଯାହା କିଛି ମଧ୍ୟ ଦେଖାଯାଏ, ତାହା ତୋର ହିଁ ରୂପ ଅଟେ।
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਗੋਵਿੰਦ ਅਨੂਪ ॥
ହେ ଗୋବିନ୍ଦ! ତୁ ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଏବଂ ବଡ ଅନୂପ ଅଟୁ।
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਜਨ ਸੋਇ ॥
ଭକ୍ତଜନ ତୋତେ ସ୍ମରଣ କରି ତୋ' ଭଳି ହିଁ ହୋଇଯାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
ହେ ନାନକ! ପରମାତ୍ମା ଭାଗ୍ୟରୁ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାନ୍ତି॥3॥
ਜਿਨਿ ਜਪਿਆ ਤਿਸ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰ ॥
ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ଜପ କରିଥାଏ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।
ਤਿਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰ ॥
ତାହାଙ୍କ ସଂଗତି କରି ସଂସାର ମଧ୍ୟ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਲੋਚਾ ਪੂਰਿ ॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋର ଅଭିଲାଷ ପୁରା କର;
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬਾਛਉ ਧੂਰਿ ॥੪॥੨॥
ମୁଁ ତୋର ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ହିଁ ଚାହିଁ ଥାଏ ||4||2||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ॥
ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 5 ଘର 3॥
ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਸਾਹਿਬੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ॥
ମୋର ମାଲିକ ବଡ ଦୟାଳୁ ଅଟନ୍ତି।
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ॥
ସେ ସବୁଙ୍କ ଉପରେ ଦୟାଳୁ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਜੀਅ ਸਗਲ ਕਉ ਦੇਇ ਦਾਨੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ସବୁ ଜୀବଙ୍କୁ ଦାନ ଦେଇଥାନ୍ତି॥ରୁହ॥
ਤੂ ਕਾਹੇ ਡੋਲਹਿ ਪ੍ਰਾਣੀਆ ਤੁਧੁ ਰਾਖੈਗਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! ତୁ କାହିଁକି ବିବ୍ରତ ହେଉଛୁ? ତୋତେ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିବା ପରମାତ୍ମା ହିଁ ତୋତେ ରକ୍ଷା କରିବେ।
ਜਿਨਿ ਪੈਦਾਇਸਿ ਤੂ ਕੀਆ ਸੋਈ ਦੇਇ ਆਧਾਰੁ ॥੧॥
ଯିଏ ତୋତେ ଜାତ କରିଛନ୍ତି, ସେ ତୋର ଜୀବନର ଆଧାର ଅଟନ୍ତି॥1॥
ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
ଯିଏ ଏହି ପୃଥିବୀ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛନ୍ତି, ସେ ଏହାର ପାଳନ କରନ୍ତି।
ਘਟਿ ਘਟਿ ਮਾਲਕੁ ਦਿਲਾ ਕਾ ਸਚਾ ਪਰਵਦਗਾਰੁ ॥੨॥
ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶରୀରରେ ହୃଦୟର ମାଲିକ ପରମାତ୍ମା ମହଜୁଦ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ସେ ସଚ୍ଚା ପାଳନହାର ଅଟନ୍ତି॥2॥
ਕੁਦਰਤਿ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀਐ ਵਡਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥
ସେ ବଡ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ବୁଝି ପାରିବା ନାହିଁ।
ਕਰਿ ਬੰਦੇ ਤੂ ਬੰਦਗੀ ਜਿਚਰੁ ਘਟ ਮਹਿ ਸਾਹੁ ॥੩॥
ହେ ମାନବ! ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୋର ଶରୀରରେ ଜୀବନର ଶ୍ଵାସ ଅଛି, ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁ ମାଲିକଙ୍କ ବନ୍ଦନା କର॥3॥
ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਅਕਥੁ ਅਗੋਚਰੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਤੇਰੀ ਰਾਸਿ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ସର୍ବକଳା ସମ୍ପନ୍ନ ଅଟୁ, ଅକଥନୀୟ ଏବଂ ଅଗୋଚର ଅଟୁ ଆଉ ଏହି ପ୍ରାଣ ଓ ଶରୀର ତୋର ହିଁ ପୁଞ୍ଜି ଅଟେ।
ਰਹਮ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਦਾ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥੪॥੩॥
ନାନକ ଏହା ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋ' ଦୟାରୁ ମୁଁ ସର୍ବଦା ସୁଖ ପାଇଥାଏ||4||3||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ॥
ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 5 ଘର 3॥
ਕਰਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਮੁਸਤਾਕੁ ॥
ହେ ଜଗତର ରଚୟିତା! ତୋର ପ୍ରକୃତିକୁ ଦେଖି ମୁଁ ତୋର ପ୍ରେମରେ ପଡି ଯାଇଛି।
ਦੀਨ ਦੁਨੀਆ ਏਕ ਤੂਹੀ ਸਭ ਖਲਕ ਹੀ ਤੇ ਪਾਕੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏକ ତୁ ହିଁ ଲୋକ-ପରଲୋକର ମାଲିକ ଅଟୁ ଆଉ ତୁ ହିଁ ସାରା ବିଶ୍ଵରେ ପବିତ୍ର ଅଟୁ॥ରୁହ॥
ਖਿਨ ਮਾਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਦਾ ਆਚਰਜ ਤੇਰੇ ਰੂਪ ॥
ତୁ ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ସୃଷ୍ଟି କରି ବିନାଶ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ ଆଉ ତୋର ରୂପ ବଡ ଅଦ୍ଭୁତ ଅଟେ।
ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਚਲਤ ਤੇਰੇ ਅੰਧਿਆਰੇ ਮਹਿ ਦੀਪ ॥੧॥
ତୋର ଲୀଳା କିଏ ଜାଣି ପାରିବ? ତୁ ହିଁ ଅଜ୍ଞାନତାର ଅନ୍ଧକାରରେ ଜ୍ଞାନ ରୂପୀ ପ୍ରକାଶ କରିବା ବାଲା ଦୀପକ ଅଟୁ॥1॥
ਖੁਦਿ ਖਸਮ ਖਲਕ ਜਹਾਨ ਅਲਹ ਮਿਹਰਵਾਨ ਖੁਦਾਇ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରଭୁ! ତୁ ସ୍ଵୟଂ ଏହି ଦୁନିଆର ମାଲିକ ଅଟୁ ଆଉ ସାରା ଦୁନିଆ ଦୟାର ପାତ୍ର ଅଟେ।
ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਅਰਾਧੇ ਸੋ ਕਿਉ ਦੋਜਕਿ ਜਾਇ ॥੨॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଦିନ ରାତି ତୋତେ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ସେ କାହିଁକି ନର୍କକୁ ଜୀବ॥2॥
ਅਜਰਾਈਲੁ ਯਾਰੁ ਬੰਦੇ ਜਿਸੁ ਤੇਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥
ହେ ଆଲାହା! ଯାହାକୁ ତୋର ଆଶ୍ରା ଅଛି, ମୃତ୍ୟୁର ଦୂତ ଇଜରାଇଲ ମଧ୍ୟ ମନୁଷ୍ୟର ମିତ୍ର ବନିଯାଏ।
ਗੁਨਹ ਉਸ ਕੇ ਸਗਲ ਆਫੂ ਤੇਰੇ ਜਨ ਦੇਖਹਿ ਦੀਦਾਰੁ ॥੩॥
ତାହାର ସାରା ଦୋଷ କ୍ଷମା କରି ଦିଆଯାଏ, ଏଣୁ ତୋର ଭକ୍ତ ତୋର ହିଁ ଗାନ କରିଥାଏ॥3॥
ਦੁਨੀਆ ਚੀਜ ਫਿਲਹਾਲ ਸਗਲੇ ਸਚੁ ਸੁਖੁ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥
ଦୁନିଆର ସବୁ ପଦାର୍ଥ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ଅଟେ ଆଉ ଏକା ତୋର ନାମ ସଚ୍ଚା ସୁଖ ଦେବା ବାଲା ଅଟେ।
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਨਾਨਕ ਬੂਝਿਆ ਸਦਾ ਏਕਸੁ ਗਾਉ ॥੪॥੪॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମୁଁ ସତ୍ୟ ଜାଣି ଦେଇଛି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଏକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହିଁ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ ||4||4||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 5॥
ਮੀਰਾਂ ਦਾਨਾਂ ਦਿਲ ਸੋਚ ॥
ହେ ଭାଇ! ଜଗତର ବାଦଶାହ ଓ ଚତୁର ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ମରଣ କର,
ਮੁਹਬਤੇ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਸੈ ਸਚੁ ਸਾਹ ਬੰਦੀ ਮੋਚ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ବାଲା ସେହି ସଚ୍ଚା ଶାହା ମନ ଓ ତନରେ ପ୍ରେମ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਦੀਦਨੇ ਦੀਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਕਛੁ ਨਹੀ ਇਸ ਕਾ ਮੋਲੁ ॥
ସେହି ମାଲିକଙ୍କ ଦର୍ଶନର କୌଣସି ମୂଲ୍ୟ ନଥାଏ।
ਪਾਕ ਪਰਵਦਗਾਰ ਤੂ ਖੁਦਿ ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਅਤੋਲੁ ॥੧॥
ହେ ଖୁଦା! ତୁ ପବିତ୍ର ଅଟୁ ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଆମ ସବୁଙ୍କ ବଡ ଓ ଅତୁଳନୀୟ ମାଲିକ ଅଟୁ।
ਦਸ੍ਤਗੀਰੀ ਦੇਹਿ ਦਿਲਾਵਰ ਤੂਹੀ ਤੂਹੀ ਏਕ ॥
ହେ ପରମାତ୍ମା ! ମୋତେ ନିଜର ସହାୟତା ଦିଅ, କାରଣ ଏକ ତୁ ହିଁ ମୋର ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ଅଟୁ।
ਕਰਤਾਰ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਣ ਖਾਲਕ ਨਾਨਕ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥੨॥੫॥
ହେ କର୍ତ୍ତା! ତୁ ହିଁ ପ୍ରକୃତି ବନାଇବା ବାଲା ଏବଂ ସାରା ସୃଷ୍ଟିର ମାଲିକ ଅଟୁ ଆଉ ନାନକ ତୋର ହିଁ ଗାନ କରିଥାନ୍ତି ||2||5||
ਤਿਲੰਗ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨
ତିଲଙ୍ଗ ମହଲା 5 ଘର 3॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਰੇ ਭਾਈ ॥
ହେ ଭାଇ! ଯେଉଁ ଇଶ୍ଵର ଏହି ଜଗତର ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛନ୍ତି, ସେ ହିଁ ସବୁଙ୍କୁ ପାଳନ କରନ୍ତି, ଏହି ବିଷୟରେ କଣ କୁହାଯାଇ ପାରିବ?