Page 682
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਅਉਖੀ ਘੜੀ ਨ ਦੇਖਣ ਦੇਈ ਅਪਨਾ ਬਿਰਦੁ ਸਮਾਲੇ ॥
ପରମାତ୍ମା ନିଜର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ବିଷୟରେ ମନେ ରଖିଥାନ୍ତି ଏବଂ ସଙ୍କଟ କାଳର ଏକ କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ସେ ଦାସକୁ ଦେଖିବାକୁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ।
ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਖੈ ਅਪਨੇ ਕਉ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥੧॥
ସେ ନିଜ ହାତରେ ନିଜ ଦାସର ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ଆଉ ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ତାହାର ପାଳନ-ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି॥1॥
ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਲਾਗਿ ਰਹਿਓ ਮੇਰਾ ਚੀਤੁ ॥
ମୋର ଚିତ୍ତ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ହିଁ ଲାଗି ରହିଥାଏ।
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਸਹਾਈ ਧੰਨੁ ਹਮਾਰਾ ਮੀਤੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋର ମିତ୍ର ପ୍ରଭୁ ଧନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ସେ ଆଦିରୁ ଅନ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସର୍ବଦା ମୋର ସହାୟକ ହୋଇଥାନ୍ତି॥ରୁହ॥
ਮਨਿ ਬਿਲਾਸ ਭਏ ਸਾਹਿਬ ਕੇ ਅਚਰਜ ਦੇਖਿ ਬਡਾਈ ॥
ମାଲିକଙ୍କ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଲୀଳା ଏବଂ ବଡିମାକୁ ଦେଖି ମୋର ମନରେ ହର୍ଷୋଲ୍ଲାସ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਆਨਦ ਕਰਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭਿ ਪੂਰਨ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥੨॥੧੫॥੪੬॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ ମୋର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ-ସ୍ମରଣ କରି ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କର||2||15||46||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਜਿਸ ਕਉ ਬਿਸਰੈ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਦਾਤਾ ਸੋਈ ਗਨਹੁ ਅਭਾਗਾ ॥
ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟକୁ ପ୍ରାଣପତି ଦାତା ଭୁଲିଯାନ୍ତି, ତାହାକୁ ଭାଗ୍ୟହୀନ କୁହାଯାଏ।
ਚਰਨ ਕਮਲ ਜਾ ਕਾ ਮਨੁ ਰਾਗਿਓ ਅਮਿਅ ਸਰੋਵਰ ਪਾਗਾ ॥੧॥
ଯାହାର ମନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣର ପ୍ରେମରେ ଲାଗି ଯାଇଛି, ସେ ଅମୃତର ସରୋବର ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନେଇଛି॥1॥
ਤੇਰਾ ਜਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਜਾਗਾ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୋର ସେବକ ରାମନାମର ପ୍ରେମରେ ମଗ୍ନ ହୋଇ ଅଜ୍ଞାନର ନିଦ୍ରାରେ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਆਲਸੁ ਛੀਜਿ ਗਇਆ ਸਭੁ ਤਨ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਲਾਗਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋର ଶରୀରରୁ ସାରା ଆଳସ୍ୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ତଥା ମୋର ମନ ନିଜ ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ସାଥିରେ ଲାଗି ଯାଇଛି॥ରୁହ॥
ਜਹ ਜਹ ਪੇਖਉ ਤਹ ਨਾਰਾਇਣ ਸਗਲ ਘਟਾ ਮਹਿ ਤਾਗਾ ॥
ମୁଁ ଯେଉଁଠି ଦେଖିଥାଏ, ସେଠାରେ ନାରାୟଣଙ୍କ ମାଳର ମୋତିର ସୂତା ଭଳି ସବୁ ଶରୀରରେ ନିବାସ କରିଥିବା ଦେଖିଥାଏ।
ਨਾਮ ਉਦਕੁ ਪੀਵਤ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਆਗੇ ਸਭਿ ਅਨੁਰਾਗਾ ॥੨॥੧੬॥੪੭॥
ହରିନାମାମୃତ ରୂପୀ ଜଳକୁ ପାନ କରି ନାନକ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଅନୁରାଗ ତ୍ୟାଗ କରିଛନ୍ତି||2||16||47||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਜਨ ਕੇ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਕਾਮ ॥
ଦାସର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਹਾ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਲਜਾ ਰਾਖੀ ਰਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହି କଳିଯୁଗର ସମୟରେ ମହା ବିଷାକ୍ତ ମାୟାର ଜାଲରେ ରାମ ମୋର ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸੁਆਮੀ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨਾ ਨਿਕਟਿ ਨ ਆਵੈ ਜਾਮ ॥
ନିଜ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ ବାରମ୍ବାର କରିବା ଦ୍ଵାରା ଯମ ମୋ' ପାଖକୁ ଆସେ ନାହିଁ।
ਮੁਕਤਿ ਬੈਕੁੰਠ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜਨ ਪਾਇਓ ਹਰਿ ਕਾ ਧਾਮ ॥੧॥
ଦାସ ଭଗବାନଙ୍କ ଧାମ ପାଇ ଯାଇଛି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ପାଇଁ ସାଧୁଙ୍କ ସଂଗତି ହିଁ ମୁକ୍ତି ଓ ବୈକୁଣ୍ଠ ଅଟେ॥1॥
ਚਰਨ ਕਮਲ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਥਾਤੀ ਕੋਟਿ ਸੂਖ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଚରଣ-କମଳ ହିଁ ଦାସ ପାଇଁ ଅକ୍ଷୟ ଧନର ଥାଳି ଅଟେ ଆଉ କୋଟି କୋଟି ସୁଖର ନିବାସ ଅଟେ।
ਗੋਬਿੰਦੁ ਦਮੋਦਰ ਸਿਮਰਉ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੧੭॥੪੮॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ଦିନ ରାତି ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଆରାଧନା କରିଥାଏ ଆଉ ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ ||2||17||48||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਮਾਂਗਉ ਰਾਮ ਤੇ ਇਕੁ ਦਾਨੁ ॥
ମୁଁ ରାମଙ୍କ ଠାରୁ ଏକ ଏହି ଧନ ମାଗିଥାଏ ଯେ
ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਹੋਵਹਿ ਸਿਮਰਉ ਤੁਮਰਾ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ତୁମର ନାମ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ଝା ଫଳରେ ସବୁ ମନୋରଥ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਚਰਨ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ਹਿਰਦੈ ਵਾਸਹਿ ਸੰਤਨ ਕਾ ਸੰਗੁ ਪਾਵਉ ॥
ତୋର ଚରଣ କମଳ ମୋର ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ ହେଉ ଆଉ ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିବି।
ਸੋਗ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਮਨੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਵਉ ॥੧॥
ମୋର ମନ ଚିନ୍ତାର ଅଗ୍ନିରେ ଜଳୁ ଏବଂ ଆଠ ପହର ତୋର ଗୁଣ ଗାନ କରିବି॥1॥
ਸ੍ਵਸਤਿ ਬਿਵਸਥਾ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮਧ੍ਯ੍ਯੰਤ ਪ੍ਰਭ ਜਾਪਣ ॥
ମୁଁ ସୁଖ-କଲ୍ୟାଣର ଅବସ୍ଥାରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତି କରିଥାଏ ଆଉ ସାରା ଜୀବନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଜପ କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਪਰਮੇਸਰ ਬਾਹੁੜਿ ਜਨਮ ਨ ਛਾਪਣ ॥੨॥੧੮॥੪੯॥
ହେ ନାନକ! ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ମୋର ଅତୁଟ ପ୍ରେମ-ରଙ୍ଗ ଲାଗି ଯାଇଛି, ବର୍ତ୍ତମାନ ଆଉ ପୁନଃ ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ରରେ ପଡିବି ନାହିଁ ||2||18||49||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਮਾਂਗਉ ਰਾਮ ਤੇ ਸਭਿ ਥੋਕ ॥
ମୁଁ ରାମଙ୍କ ଠାରୁ ହିଁ ସବୁ ପଦାର୍ଥ ମାଗିଥାଏ।
ਮਾਨੁਖ ਕਉ ਜਾਚਤ ਸ੍ਰਮੁ ਪਾਈਐ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਮੋਖ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଠାରୁ ମାଗିବା ପରେ ପରିଶ୍ରମ ପରେ ଚିନ୍ତା ହିଁ ମିଳିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ମୋକ୍ଷ ମିଳିଥାଏ। ॥1॥ରୁହ॥
ਘੋਖੇ ਮੁਨਿ ਜਨ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪੁਰਾਨਾਂ ਬੇਦ ਪੁਕਾਰਹਿ ਘੋਖ ॥
ଋଷି-ମୁନି ସ୍ମୃତି ଓ ପୁରାଣକୁ ଧ୍ୟାନପୂର୍ବକ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିଛନ୍ତି ଆଉ ସେମାନେ ବେଦକୁ ଅଧ୍ୟୟନ କରି ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରରେ ପଢି ଅନ୍ୟକୁ ଶୁଣାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਸੇਵਿ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਦੋਵੈ ਸੁਹੇਲੇ ਲੋਕ ॥੧॥
କୃପାର ସାଗର ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତି କରିବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସେହି ପରମ ସତ୍ୟକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ଥାଏ ଆଉ ଲୋକ ଓ ପରଲୋକ ସୁଖଦ ହୋଇଯାଏ॥1॥
ਆਨ ਅਚਾਰ ਬਿਉਹਾਰ ਹੈ ਜੇਤੇ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਸਿਮਰਨ ਫੋਕ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ମରଣ ବିନା ଆଉ ସବୁ ଆଚାର-ବ୍ୟବହାର ନିଷ୍ଫଳ ଅଟେ।
ਨਾਨਕ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭੈ ਕਾਟੇ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਬਿਨਸੇ ਸੋਕ ॥੨॥੧੯॥੫੦॥
ହେ ନାନକ ସନ୍ଥ ଗୁରୁଦେବଙ୍କୁ ମିଳନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଚିନ୍ତା ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଆଉ ଜନ୍ମ-ମରଣର ଭୟ ଦୂର ହୋଇଯାଏ||2||19||50||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ତୃଷ୍ଣାର ସାରା ତୃଷ୍ଣା ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਮਹਾ ਸੰਤੋਖੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਲਾਗੈ ਪੂਰਨ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ବାଣୀରେ ମାନରେବାଦ ସନ୍ତୋଷ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ ଆଉ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସାଥିରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଧ୍ୟାନ ଲାଗିଯାଏ॥1॥ରୁହ॥