Page 1385
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ସେହି ଅଦ୍ଵିତୀୟ ଈଶ୍ଵର ଯିଏ କେବଳ ଓଁକାର ସ୍ୱରୂପ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ। ସେ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି। ତାହାଙ୍କ ଠାରେ କୌଣସି ଭୟ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, କାହା ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା ନାହିଁ, ସେ କାଳାତୀତ, ଅଜନ୍ମା ଏବଂ ସ୍ଵୟଂଭୂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଗୁରୁ-କୃପା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਵਯੇ ਸ੍ਰੀ ਮੁਖਬਾਕੵ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୱଏ ସ୍ତ୍ରୀ ମୁଖବାକ୍ୟ ମହଲା 5॥
ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਕਰਤਾਰ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਭ ਆਪੇ ॥
ହେ ଆଦି ପୁରୁଷ! କେବଳ ତୁ ହିଁ ବନାଇବା ବାଲା ଅଟୁ, ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିର ମୂଳ ଅଟୁ, ସବୁ କିଛି କରିବାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟୁ।
ਸਰਬ ਰਹਿਓ ਭਰਪੂਰਿ ਸਗਲ ਘਟ ਰਹਿਓ ਬਿਆਪੇ ॥
ତୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ଵରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛୁ, ତୁ ସବୁ ଶରୀରରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛୁ।
ਬੵਾਪਤੁ ਦੇਖੀਐ ਜਗਤਿ ਜਾਨੈ ਕਉਨੁ ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਸਰਬ ਕੀ ਰਖੵਾ ਕਰੈ ਆਪੇ ਹਰਿ ਪਤਿ ॥
ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଗତରେ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଥିବା ତୁ ହିଁ ଦୃଷ୍ଟିଗତ ହେଉ, ତୋର ମହିମାକୁ କିଏ ନ ଜାଣେ, ତୁ ସବୁଙ୍କ ରକ୍ଷା କରୁଅଛୁ, ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ଵର ମାଲିକ ଅଟୁ।
ਅਬਿਨਾਸੀ ਅਬਿਗਤ ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਤਪਤਿ ॥
ତୁ ଅନଶ୍ଵର ଅଟୁ, ଅବ୍ୟକ୍ତ ଅଟୁ, ତୁ ସ୍ଵୟଂ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛୁ।
ਏਕੈ ਤੂਹੀ ਏਕੈ ਅਨ ਨਾਹੀ ਤੁਮ ਭਤਿ ॥
ସୃଷ୍ଟିରେ ଏକମାତ୍ର ତୁ ହିଁ ମହାନ ଅଟୁ, ତୋ’ ଭଳି ମହାନ ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਹਰਿ ਅੰਤੁ ਨਾਹੀ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਕਉਨੁ ਹੈ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰੁ ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਹੈ ਸ੍ਰਬ ਪ੍ਰਾਨ ਕੋ ਅਧਾਰੁ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ତୋର ରହସ୍ୟ ଏବଂ ଅନ୍ତ କେହି ପାଇ ପାରି ନାହାନ୍ତି, କିଏ ବିଚାର କରି ପାରିବ? ତୁ ଜଗତର ପିତା ଅଟୁ, ସବୁଙ୍କ ପ୍ରାଣର ଆଶ୍ରା ଅଟୁ।
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਭਗਤੁ ਦਰਿ ਤੁਲਿ ਬ੍ਰਹਮ ਸਮਸਰਿ ਏਕ ਜੀਹ ਕਿਆ ਬਖਾਨੈ ॥
ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋ’ ଦ୍ଵାରରେ ମାନ୍ୟ ହୋଇଥିବା ବ୍ରହ୍ମ ରୂପୀ ଭକ୍ତର ବର୍ଣ୍ଣନା ଏକ ଜିହ୍ଵା ଦ୍ଵାରା କିପରି କରିବି?
ਹਾਂ ਕਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਿ ॥੧॥
ହଁ, ମୁଁ କେବଳ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ||1||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਵਾਹ ਸਰਿ ਅਤੁਲ ਭੰਡਾਰ ਭਰਿ ਪਰੈ ਹੀ ਤੇ ਪਰੈ ਅਪਰ ਅਪਾਰ ਪਰਿ ॥
ତୋର ଏହି ଅମୃତର ପ୍ରବାହ ଚାଲୁଅଛି, ତୋର ଭଣ୍ଡାରର ମଧ୍ୟ ତୁଳନା କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ, ତୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ଏବଂ ଅନନ୍ତ ଅଟୁ।
ਆਪੁਨੋ ਭਾਵਨੁ ਕਰਿ ਮੰਤ੍ਰਿ ਨ ਦੂਸਰੋ ਧਰਿ ਓਪਤਿ ਪਰਲੌ ਏਕੈ ਨਿਮਖ ਤੁ ਘਰਿ ॥
ତୁ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ହିଁ ସବୁ କରୁ, କେହି ପରାମର୍ଶଦାତା ନାହାନ୍ତି, ତୋର ହୁକୁମରେ ଏକ କ୍ଷଣରେ ସୃଷ୍ଟିର ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରଳୟ ହୋଇଯାଏ।
ਆਨ ਨਾਹੀ ਸਮਸਰਿ ਉਜੀਆਰੋ ਨਿਰਮਰਿ ਕੋਟਿ ਪਰਾਛਤ ਜਾਹਿ ਨਾਮ ਲੀਏ ਹਰਿ ਹਰਿ ॥
ତୋ’ ସମକକ୍ଷ କେହି ନାହାନ୍ତି, ତୁ ନିର୍ମଳ ଅଟୁ, ଜ୍ଞାନର ଉଜ୍ଜଳ ଅଟୁ, ତୋର ନାମ ଜପିବା ଦ୍ଵାରା କୋଟି କୋଟି ପାପ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਭਗਤੁ ਦਰਿ ਤੁਲਿ ਬ੍ਰਹਮ ਸਮਸਰਿ ਏਕ ਜੀਹ ਕਿਆ ਬਖਾਨੈ ॥
ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି, ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭକ୍ତ ଯିଏ ତାହାଙ୍କ ରୂପ ହୋଇ ଯାଇଛି, ଏକ ଜିହ୍ଵା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କ ମହିମା କିପରି କରାଯିବ?
ਹਾਂ ਕਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਬਲਿ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਿ ॥੨॥
ହଁ, ମୁଁ କେବଳ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ||1||
ਸਗਲ ਭਵਨ ਧਾਰੇ ਏਕ ਥੇਂ ਕੀਏ ਬਿਸਥਾਰੇ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸ੍ਰਬ ਮਹਿ ਆਪਿ ਹੈ ਨਿਰਾਰੇ ॥
ଈଶ୍ଵର ସମଗ୍ର ଲୋକ ଧାରଣ କରିଛନ୍ତି, କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଜଗତର ପ୍ରସାର ହୋଇଛି, ସେ ସର୍ବ ବ୍ୟାପକ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହି ନିର୍ଲିପ୍ତ ଅଟନ୍ତି।
ਹਰਿ ਗੁਨ ਨਾਹੀ ਅੰਤ ਪਾਰੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਥਾਰੇ ਸਗਲ ਕੋ ਦਾਤਾ ਏਕੈ ਅਲਖ ਮੁਰਾਰੇ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମହିମାର କୌଣସି ଅନ୍ତ ନାହିଁ, ସଂସାରର ସବୁ ଜୀବ ତାହାଙ୍କ ହିଁ ଅଟନ୍ତି, କେବଳ ସେ ହିଁ ସବୁଙ୍କୁ ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି, ସେ ଦୁଷ୍ଟ ଦମନ, ଅଦୃଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି।