Guru Granth Sahib Translation Project

guru granth sahib odia page-1214

Page 1214

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿ ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਤੇ ਮਗਨ ਭਏ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥੨੫॥੪੮॥ ହେ ନାନକ! ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ମିଶି ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନରେ ମଗ୍ନ ରହିଥାଏ||2||25||48||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥
ਅਪਨਾ ਮੀਤੁ ਸੁਆਮੀ ਗਾਈਐ ॥ ନିଜ ମିତ୍ର ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କର,
ਆਸ ਨ ਅਵਰ ਕਾਹੂ ਕੀ ਕੀਜੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਧਿਆਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ଅନ୍ୟ କାହାର ଆଶା କରନାହିଁ, ସୁଖଦାତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କର॥1॥ରୁହ॥
ਸੂਖ ਮੰਗਲ ਕਲਿਆਣ ਜਿਸਹਿ ਘਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਸਰਣੀ ਪਾਈਐ ॥ ଯାହାର ଘର ସୁଖ ହିଁ ସୁଖ-ମଙ୍ଗଳ ଏବଂ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସ।
ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਮਾਨੁਖੁ ਜੇ ਸੇਵਹੁ ਤਉ ਲਾਜ ਲੋਨੁ ਹੋਇ ਜਾਈਐ ॥੧॥ ତାହାକୁ ତ୍ୟାଗ କର, ଯଦି ମନୁଷ୍ୟର ସେବା କରିବ, ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇ ମରିବ||1||
ਏਕ ਓਟ ਪਕਰੀ ਠਾਕੁਰ ਕੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਮਤਿ ਬੁਧਿ ਪਾਈਐ ॥ ଏକ ମାଲିକଙ୍କ ଆଶ୍ରା ଧରିଛି ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଉତ୍ତମ ବୁଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି।
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਸਗਲ ਚੁਕੀ ਮੁਹਤਾਈਐ ॥੨॥੨੬॥੪੯॥ ହେ ନାନକ! ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ପ୍ରଭୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳତା ସମାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି||2||26||49||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥
ਓਟ ਸਤਾਣੀ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਮੇਰੈ ॥ ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣ ବହୁତ ମଜବୁତ ଅଛି।
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਲਿਆਵਉ ਅਵਰ ਕਾਹੂ ਕਉ ਮਾਣਿ ਮਹਤਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ବଡପଣ ଏବଂ ମହାନତା କାରଣରୁ ଅନ୍ୟ କାହାର ନଜରରେ ଆସେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕੀਓ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪੁਨੈ ਕਾਢਿ ਲੀਆ ਬਿਖੁ ਘੇਰੈ ॥ ପ୍ରଭୁ ସଙ୍ଗ ଦେଇ ବିକାରର ଘେରରୁ ବାହାର କରି ଦେଇଛନ୍ତି।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਅਉਖਧੁ ਮੁਖਿ ਦੀਨੋ ਜਾਇ ਪਇਆ ਗੁਰ ਪੈਰੈ ॥੧॥ ଯେତେବେଳେ ଗୁରୁଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡି ଯାଇଛି, ସେ ମୁଖରେ ହରିନାମାମୃତର ଔଷଧ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି||1||
ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਕਹਉ ਏਕ ਮੁਖ ਨਿਰਗੁਣ ਕੇ ਦਾਤੇਰੈ ॥ ହେ ନିର୍ଗୁଣ ଦାତା! ଏକ ମୁଖରେ ତୋର କେଉଁ ମହିମା ଗାନ କରି ପାରିବି।
ਕਾਟਿ ਸਿਲਕ ਜਉ ਅਪੁਨਾ ਕੀਨੋ ਨਾਨਕ ਸੂਖ ਘਨੇਰੈ ॥੨॥੨੭॥੫੦॥ ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ଯଦି ବନ୍ଧନ କାଟି ମୋତେ ନିଜର ବନାଇ ଦିଅ, ଅନେକ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ||2||27||50||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥
ਪ੍ਰਭ ਸਿਮਰਤ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸੀ ॥ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଦୁଃଖର ଅନ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਭਇਓ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਜੀਅ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੋਈ ਸਗਲ ਖਲਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ଜୀବକୁ ସୁଖ ଦେବା ବାଲା ପ୍ରଭୁ ଯେତେବେଳେ କୃପାଳୁ ହୋଇଥାନ୍ତି, ସବୁ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਊ ਸੂਝੈ ਪ੍ਰਭ ਬਿਨੁ ਕਹੁ ਕੋ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਜਾਸੀ ॥ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅତିରିକ୍ତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଜ୍ଞାନ ଜଣା ନାହିଁ, କାହା ପାଖରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରାଯାଇ ପାରେ।
ਜਿਉ ਜਾਣਹੁ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਠਾਕੁਰ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੁਮ ਹੀ ਪਾਸੀ ॥੧॥ ହେ ମାଲିକ! ଯେପରି ଠିକ ଭାବୁଅଛ, ସେପରି ହିଁ ରଖ, ଆମର ସବୁ କିଛି ତୁମ ପାଖରେ ଅଛି||1||
ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਖੇ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪੁਨੇ ਸਦ ਜੀਵਨ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥ ଅବିନାଶୀ ପ୍ରଭୁ ହାତ ଦେଇ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି, ସେ ସଦା ଜୀବନ ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਹੈ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥੨॥੨੮॥੫੧॥ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ସେ ଯମର ଫନ୍ଦା କାଟି ଦେଇଛନ୍ତି ଏବଂ ମନରେ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି||2||28||51||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥
ਮੇਰੋ ਮਨੁ ਜਤ ਕਤ ਤੁਝਹਿ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰੈ ॥ ସବୁ ସମୟରେ ତୋତେ ହିଁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ।
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਦੀਨ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਜਿਉ ਜਾਨਹਿ ਤਿਉ ਪਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ହେ ମୋର ପିତା ପ୍ରଭୁ! ଆମେ ଦୀନ ବାଳକ ଅଟୁ, ଯେପରି ଉଚିତ ଭାବ, ସେପରି ହିଁ ପାର କରାଇ ଦିଅ॥1॥ରୁହ॥
ਜਬ ਭੁਖੌ ਤਬ ਭੋਜਨੁ ਮਾਂਗੈ ਅਘਾਏ ਸੂਖ ਸਘਾਰੈ ॥ ଯେତେବେଳେ କ୍ଷୁଧା ଲାଗିଥାଏ, ଭୋଜନ ମାଗିଥାଉ ଏବଂ ତୁମେ ହିଁ ତୃପ୍ତ କରାଇ ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରୁଅଛ।
ਤਬ ਅਰੋਗ ਜਬ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਬਸਤੌ ਛੁਟਕਤ ਹੋਇ ਰਵਾਰੈ ॥੧॥ ଯେତେବେଳେ ତୁମ ସହିତ ରହିଥାଏ, ଆରୋଗ୍ୟଲାଭ ହୋଇଥାଏ, ସାଥି ତ୍ୟାଗ କଲେ ଧୂଳି ସମାନ ହୋଇଥାଏ||1||
ਕਵਨ ਬਸੇਰੋ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੋ ਥਾਪਿਉ ਥਾਪਨਹਾਰੈ ॥ ହେ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା! ତୋର ଦାସର ଦାସ ତୋ' ବିନା କେଉଁଠି ରହି ପାରିବ?
ਨਾਮੁ ਨ ਬਿਸਰੈ ਤਬ ਜੀਵਨੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨਤੀ ਨਾਨਕ ਇਹ ਸਾਰੈ ॥੨॥੨੯॥੫੨॥ ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମ ପାଇଁ ଏହି ଉପଯୋଗୀ ଯେ ତୋର ନାମ ନ ଭୁଲେଏହାଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||2||29||52||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ସାରଙ୍ଗ ମହଲା 5॥
ਮਨ ਤੇ ਭੈ ਭਉ ਦੂਰਿ ਪਰਾਇਓ ॥ ମନରୁ ଭୟ-ସଙ୍କଟ ଦୂର ହୋଇଯାଏ,
ਲਾਲ ਦਇਆਲ ਗੁਲਾਲ ਲਾਡਿਲੇ ਸਹਜਿ ਸਹਜਿ ਗੁਨ ਗਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ପ୍ରିୟ, ଲାଦଲା, ଦୟାଳୁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ହିଁ ଯଶୋଗାନ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਗੁਰ ਬਚਨਾਤਿ ਕਮਾਤ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਕਤਹੂ ਧਾਇਓ ॥ ଗୁରୁଙ୍କ ବଚନ ଅନୁସାରେ ଜୀବନ-ଆଚରଣ ଆପଣାଇ ଥାଏ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ପୁନଃ କେଉଁଠିକୁ ଦୌଡିବାକୁ ପଡେ ନାହିଁ।
ਰਹਤ ਉਪਾਧਿ ਸਮਾਧਿ ਸੁਖ ਆਸਨ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪਾਇਓ ॥੧॥ ଏହାଦ୍ୱାରା ସବୁ ଉପାଧି ରହିତ ହୋଇ ଯାଇଛି, ସୁଖ ସମାଧିରେ ଲୀନ ରହିଛି ଏବଂ ହୃଦୟ-ଘରେ ଭକ୍ତବତ୍ସଳ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି||1||
ਨਾਦ ਬਿਨੋਦ ਕੋਡ ਆਨੰਦਾ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਓ ॥ ନାଦ, ବିନୋଦ ଏବଂ ଆନନ୍ଦପୂର୍ବକ ସ୍ଵାଭାବିକ ଅବସ୍ଥାରେ ଲୀନ ରହିଛି।
ਕਰਨਾ ਆਪਿ ਕਰਾਵਨ ਆਪੇ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਆਪਾਇਓ ॥੨॥੩੦॥੫੩॥ ହେ ନାନକ! ଈଶ୍ଵର ସର୍ବସ୍ଵ ଅଟନ୍ତି, ସେ ହିଁ ସ୍ଵୟଂ କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ କରାଇବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି||2||30||53||


© 2017 SGGS ONLINE
error: Content is protected !!
Scroll to Top