Page 69
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਫੇਰੁ ਨ ਪਵੈ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
गुरूशी भेटून एखाद्याला जन्म-मृत्यूच्या चक्रातून मुक्तता मिळते आणि त्याच्या जन्म आणि मृत्यूच्या वेदना संपतात.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥
गुरूंच्या परिपूर्ण शब्दाद्वारे मनुष्याला पूर्ण ज्ञान प्राप्त होते आणि मनुष्य परमात्माच्या नामात मग्न होतो. ॥१॥
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
हे माझ्या मना! आपले लक्ष गुरूच्या शब्दावर केंद्रित करा.
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਨਵਤਨੋ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हरीचे (परमेश्वर) नित्य नवे आणि पवित्र नाम संताच्या मनात आपोआप वास करते. ॥१॥ रहाउ॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਹੁ ਅਪੁਨੀ ਸਰਣਾਈ ਜਿਉ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਣਾ ॥
हे माझ्या परमेश्वरा! मला तुझ्या आश्रयाला ठेव; तू मला ज्या अवस्थेत ठेवणार, मी अवस्थेत मला राहायचे आहे.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥
गुरूच्या वचनाचे अनुसरण करून, एखादी व्यक्ती आपला अहंकार (अद्याप जिवंत असताना मृत) पूर्णपणे मिटवते आणि अस्तित्त्वाचा महासागर ओलांडू शकते.
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
परमेश्वराच्या नामाने परम सौभाग्य लाभते आणि गुरूंच्या ज्ञानाचे पालन केल्याने मनुष्याचे जीवन चांगले बनते.
ਆਪੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
सृष्टीनिर्माता परमेश्वर स्वतः येऊन मनुष्याच्या हृदयात वास करतो. मग मनुष्य सहज परमेश्वराच्या नामस्मरणात लीन राहतो. ॥३॥
ਇਕਨਾ ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਵੈ ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਇਆ ॥
काही स्व-इच्छाशक्ती असलेल्या लोकांना परमेश्वराचे नामस्मरण करणे आवडत नाही, असे व्यक्ती जन्म आणि मृत्यूच्या चक्रात भटकत राहतात.
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
ते चौऱ्याऐंशी लाख योनीमध्ये वारंवार भटकतात आणि आपले अमूल्य जीवन वाया घालवतात. ॥४॥
ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
परमेश्वराच्या भक्तांच्या मनात सदैव आनंद राहतो; ते दैवी शब्दाच्या प्रेमाने प्रेरित असतात.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਨਿਰਮਲ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਤੇ ॥੫॥
ते नेहमी पवित्र परमेश्वराचे गुणगान गातात; आणि परमेश्वराच्या नामस्मरणात लीन राहतात. ॥५॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਬੋਲਹਿ ਸਭ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣੀ ॥
गुरूचे अनुयायी नेहमी अमृतासारखे गोड शब्द बोलतात, कारण तो सर्व प्राणिमात्रांमध्ये परमेश्वराचा आत्मा, अंश यांचे साम्य ओळखतात.
ਏਕੋ ਸੇਵਨਿ ਏਕੁ ਅਰਾਧਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੬॥
ते एकाची सेवा करतात; ते एकाची उपासना करतात आणि पूजा करतात. गुरूचे अनुयायी परमेश्वराच्या गुणांबद्दल मुद्दाम करतात जे वर्णनाच्या पलीकडे आहेत. ॥६॥
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
गुरूचे अनुयायी गुरूच्या शब्दाद्वारे परमेश्वराचे नामस्मरण करतात. परमेश्वर त्यांच्या अंतःकरणात राहतात.
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚ ਸਿਉ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਮਿਲਾਇ ॥੭॥
जे सदैव परमेश्वराच्या प्रेमात तल्लीन असतात, परमेश्वर त्यांच्यावर आपली कृपा करून त्यांना स्वतःशी जोडतो. ॥७॥
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਇਕਨਾ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਜਗਾਇ ॥
परमेश्वर स्वतः करतो आणि तो स्वतः इतरांना करण्यास प्रवृत्त करतो; तो मायेच्या निद्रेतून सजीवांनाही जागृत करतो.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੭॥੨੪॥
हे नानक! परमेश्वर स्वतः भक्तांना गुरूंच्या शब्दात विलीन करून स्वतःशी जोडतात. ॥८ ॥७ ॥२४ ॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਭਏ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰ ॥
सद्गुरूंच्या शिकवणुकीची पालन करून आणि त्यांची सेवा करून मन पवित्र होते आणि शरीर शुद्ध होते.
ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਭੇਟਿਆ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
चिरंतन परमेश्वराशी भेटून मनाला आनंद आणि चिरंतन शांती प्राप्त होते.
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਬੈਸਣਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਧੀਰ ॥੧॥
जिज्ञासू व्यक्ती जो सत्संगात बसतो तो सत्यनामाचे रहस्य जाणून मनाला धैर्य प्राप्त करतो.॥१॥
ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ॥
हे माझ्या मना!, कोणत्याही संकोच न करता तू सद्गुरूंच्या शिकवणीचे पालन कर आणि मनापासून त्यांची सेवा कर.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਲਗੈ ਨ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
भक्तीभावाने सद्गुरूंची सेवा केल्याने परमेश्वर मनात वास करतात आणि आसक्ती व मायारूपी अशुद्धता तुम्हाला जाणवत नाही, उलट मन पूर्ण शुद्ध होते.॥१॥ रहाउ॥
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
सत्य नामाने मनुष्याला या लोकात व परलोकात मोठे वैभव प्राप्त होते. सत्यस्वरूप स्वामींचे नाव सत्य आहे.
ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
ज्यांनी आपल्या अहंकाराचा नाश करून सत्य ओळखले आहे अशा प्राणिमात्रांना मी स्वतःला समर्पित करतो.
ਮਨਮੁਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਠਉਰ ਨ ਕਤਹੂ ਥਾਉ ॥੨॥
स्वतःच्या इच्छाशक्ती वागणाऱ्या लोकांना सत्यनाम माहीत नाही; त्यांना कोठेही आश्रय किंवा आधार सापडत नाही. ॥२॥
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
गुरूंच्या अनुयायांचे अन्न, वस्त्र, राहणीमान हे सर्व सत्य आहे.
ਸਦਾ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
जे सदैव सत्य परमेश्वराची आपल्या मनापासून स्तुती करतात, ते सत्यनामाच्या हृदयात राहतात.
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥੩॥
त्यांनी सर्वव्यापी परमेश्वराला ओळखले आहे; गुरूंच्या शिकवणीचे पालन केल्याने त्यांचे मन स्वतःमध्येच केंद्रित राहते. ॥३॥
ਸਚੁ ਵੇਖਣੁ ਸਚੁ ਬੋਲਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
ते सत्य पाहतात आणि सत्य बोलतात आणि सत्य त्याच्या शरीरात आणि मनात वास करते.
ਸਚੀ ਸਾਖੀ ਉਪਦੇਸੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
ते परमेश्वराच्या चिरंतन स्मरणाशी संबंधित शिकवणी आणि मार्गदर्शनाचे पालन करतात; जे शाश्वत परमात्म्यासारखा झाले आहेत, त्याचाच गौरव होतो.
ਜਿੰਨੀ ਸਚੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥੪॥
जे सत्य विसरले आहेत ते नेहमी दुःखी राहतात आणि त्यांच्या अयशस्वी जीवनामुळे शोक करत निघून जातात. ॥४॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
ज्यांनी सद्गुरूंची सेवा केली नाही, ते या जगात का आले?
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰ ॥
मृत्यूची भीती त्यांना सतावते आणि त्यांची ओरड कोणीही ऐकत नाही, जणू त्यांना मृत्यूच्या दारात बांधून मारहाण केली जात आहे.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੫॥
ते आपले जीवन व्यर्थ घालवतात आणि ते जन्म आणि मृत्यूच्या अनेक चक्रात अडकलेले राहतात.