Page 253
                    ਪਉੜੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਯਯਾ ਜਾਰਉ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਊ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਿਸਹਿ ਤਿਆਗਿ ਸੁਖ ਸਹਜੇ ਸੋਊ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਯਯਾ ਜਾਇ ਪਰਹੁ ਸੰਤ ਸਰਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਹ ਆਸਰ ਇਆ ਭਵਜਲੁ ਤਰਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਯਯਾ ਜਨਮਿ ਨ ਆਵੈ ਸੋਊ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਏਕ ਨਾਮ ਲੇ ਮਨਹਿ ਪਰੋਊ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਯਯਾ ਜਨਮੁ ਨ ਹਾਰੀਐ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਟੇਕ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਾ ਕੈ ਹੀਅਰੈ ਏਕ ॥੧੪॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅੰਤਰਿ ਮਨ ਤਨ ਬਸਿ ਰਹੇ ਈਤ ਊਤ ਕੇ ਮੀਤ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਉਪਦੇਸਿਆ ਨਾਨਕ ਜਪੀਐ ਨੀਤ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਉੜੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਦਿਨੁ ਸਿਮਰਹੁ ਤਾਸੁ ਕਉ ਜੋ ਅੰਤਿ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਹ ਬਿਖਿਆ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਛਿਅ ਛਾਡਿ ਚਲਿਓ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਾ ਕੋ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਧੀਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗ੍ਰਿਹ ਬਨਿਤਾ ਕਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਲੀਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਐਸੀ ਸੰਚਿ ਜੁ ਬਿਨਸਤ ਨਾਹੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਅਪੁਨੈ ਘਰਿ ਜਾਹੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਧਸੰਗਿ ਕਲਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਤੇ ਤੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਇਆ ॥੧੫॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਕੁਲੀਨ ਚਤੁਰ ਮੁਖਿ ਙਿਆਨੀ ਧਨਵੰਤ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਿਰਤਕ ਕਹੀਅਹਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਭਗਵੰਤ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਉੜੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਙੰਙਾ ਖਟੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਹੋਇ ਙਿਆਤਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪੂਰਕੁ ਕੁੰਭਕ ਰੇਚਕ ਕਰਮਾਤਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਙਿਆਨ ਧਿਆਨ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋਮਪਾਕ ਅਪਰਸ ਉਦਿਆਨੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੰਗਿ ਮਨਿ ਨਹੀ ਹੇਤਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਕਛੁ ਕੀਨੋ ਸੋਊ ਅਨੇਤਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਉਆ ਤੇ ਊਤਮੁ ਗਨਉ ਚੰਡਾਲਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਜਿਹ ਮਨਿ ਬਸਹਿ ਗੁਪਾਲਾ ॥੧੬॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੁੰਟ ਚਾਰਿ ਦਹ ਦਿਸਿ ਭ੍ਰਮੇ ਕਰਮ ਕਿਰਤਿ ਕੀ ਰੇਖ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੂਖ ਦੂਖ ਮੁਕਤਿ ਜੋਨਿ ਨਾਨਕ ਲਿਖਿਓ ਲੇਖ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਵੜੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਕਾ ਕਾਰਨ ਕਰਤਾ ਸੋਊ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਲਿਖਿਓ ਲੇਖੁ ਨ ਮੇਟਤ ਕੋਊ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਹੀ ਹੋਤ ਕਛੁ ਦੋਊ ਬਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰਨੈਹਾਰੁ ਨ ਭੂਲਨਹਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਾਹੂ ਪੰਥੁ ਦਿਖਾਰੈ ਆਪੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਾਹੂ ਉਦਿਆਨ ਭ੍ਰਮਤ ਪਛੁਤਾਪੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪ ਹੀ ਕੀਨੋ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਜੋ ਦੀਨੋ ਸੁ ਨਾਨਕ ਲੀਨੋ ॥੧੭॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਬਿਲਛਤ ਰਹੇ ਟੂਟਿ ਨ ਜਾਹਿ ਭੰਡਾਰ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਤ ਅਨੇਕ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਉੜੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖਖਾ ਖੂਨਾ ਕਛੁ ਨਹੀ ਤਿਸੁ ਸੰਮ੍ਰਥ ਕੈ ਪਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਦੇਨਾ ਸੋ ਦੇ ਰਹਿਓ ਭਾਵੈ ਤਹ ਤਹ ਜਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖਰਚੁ ਖਜਾਨਾ ਨਾਮ ਧਨੁ ਇਆ ਭਗਤਨ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖਿਮਾ ਗਰੀਬੀ ਅਨਦ ਸਹਜ ਜਪਤ ਰਹਹਿ ਗੁਣਤਾਸ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖੇਲਹਿ ਬਿਗਸਹਿ ਅਨਦ ਸਿਉ ਜਾ ਕਉ ਹੋਤ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਦੀਵ ਗਨੀਵ ਸੁਹਾਵਨੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗ੍ਰਿਹਿ ਮਾਲ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖੇਦੁ ਨ ਦੂਖੁ ਨ ਡਾਨੁ ਤਿਹ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਿਆ ਪੂਰੀ ਤਿਨਾ ਪਰੀ ॥੧੮॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                    
             
				