Page 463
ਮਹਲਾ ੨ ॥
മഹല
ਜੇ ਸਉ ਚੰਦਾ ਉਗਵਹਿ ਸੂਰਜ ਚੜਹਿ ਹਜਾਰ ॥
നൂറുചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചു നിന്നാലും ആയിരം സൂര്യൻ പ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞാലും
ਏਤੇ ਚਾਨਣ ਹੋਦਿਆਂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ॥੨॥
ഗുരുവിൻറെ ജ്ഞാനം ആകുന്ന പ്രകാശമില്ലാതെ ഈ ലോകം തന്നെ അന്ധകാരത്തിൽ ആകും
ਮਃ ੧ ॥
മഹല
ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਨ ਚੇਤਨੀ ਮਨਿ ਆਪਣੈ ਸੁਚੇਤ ॥
അല്ലയോ നാനക്ക് ഏതൊരു മനുഷ്യനാണോ ഗുരുവിനെ മറന്ന് തന്നെ വളരെ സാമർത്ഥ്യം ഉള്ളവനായി വിചാരിക്കുന്നത്
ਛੁਟੇ ਤਿਲ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਸੁੰਞੇ ਅੰਦਰਿ ਖੇਤ ॥
അവർ വെറും പ്രയോജനം ഇല്ലാത്ത തുരുമ്പുകളായി കരുതപ്പെട്ട് തകർത്തെറിയപ്പെടും
ਖੇਤੈ ਅੰਦਰਿ ਛੁਟਿਆ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਉ ਨਾਹ ॥
ഗുരുനാനക് പറയുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് ആവശ്യമില്ലാത്ത എള്ള് ആ വയലിൽ തന്നെ വീണ്ടും വിതയ്ക്കപ്പെടുന്നു അങ്ങനെ അത് 100 ചെടികളായി വളരുന്നു
ਫਲੀਅਹਿ ਫੁਲੀਅਹਿ ਬਪੁੜੇ ਭੀ ਤਨ ਵਿਚਿ ਸੁਆਹ ॥੩॥
ആ ചെടികൾ പൂക്കുകയും കായ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നാലും അതെല്ലാം വെറും നിരർത്ഥകമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു
ਪਉੜੀ ॥
പൗഡി
ਆਪੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿਓ ਆਪੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਰਚਿਓ ਨਾਉ ॥
ദൈവം സ്വയംഭൂവാണ്. അദ്ദേഹം സ്വയം തന്നെയാണ് ഉടലെടുത്തിട്ടുള്ളത് . സ്വയം തന്നെ തന്റെ നാമവും രചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
ਦੁਯੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਐ ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥
അവൻ സ്വയം തന്നെയാണ് ഈ പ്രകൃതിയെ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളത് എന്നിട്ട് സ്വയം വളരെയധികം രസകരമായി ഈ ലോകത്തെ കാണുന്നു.
ਦਾਤਾ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਤੂੰ ਤੁਸਿ ਦੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਪਸਾਉ ॥
അല്ലയോ ദൈവമേ! നീ തന്നെയാണ് എല്ലാം നൽകുന്നവനും നീ തന്നെയാണ് രചയിതാവ്. നീ നിൻറെ കൃപ കൊണ്ട് ജീവികൾക്ക് ദാനം നൽകുന്നു മാത്രമല്ല ഈ പ്രകൃതിയെ സംരക്ഷിക്കുന്നു.
ਤੂੰ ਜਾਣੋਈ ਸਭਸੈ ਦੇ ਲੈਸਹਿ ਜਿੰਦੁ ਕਵਾਉ ॥
അല്ലയോ പ്രഭു നീ എല്ലാം അറിയുന്നവനാണ്. നിൻറെ ഇച്ഛ പ്രകാരമാണ് ഈ ഭൂലോകത്തിൽ ഓരോ ജീവജാലങ്ങൾക്കും പ്രാണൻ ഉള്ളത്.
ਕਰਿ ਆਸਣੁ ਡਿਠੋ ਚਾਉ ॥੧॥
ഈ പ്രകൃതിയെ നിൻറെ കഴിവുകൊണ്ട് രചിച്ച് ആസനത്തിൽ അമർന്ന് നീ ഇത് കണ്ട് രസിക്കുന്നു
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
ശ്ലോക മഹല
ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਖੰਡ ਸਚੇ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥
അല്ലയോ ദൈവമേ! നിൻറെ രചനയുടെ എല്ലാ ഘണ്ട ബ്രഹ്മാണ്ഡങ്ങളും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਲੋਅ ਸਚੇ ਆਕਾਰ ॥
നിൻറെ രചനയുടെ 14 ലോകങ്ങളും സത്യമുള്ളതാണ്. നിൻറെ പ്രകൃതിയിലെ സൃഷ്ടികളായ സൂര്യനും ചന്ദ്രനും നക്ഷത്രങ്ങളും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚੇ ਤੇਰੇ ਕਰਣੇ ਸਰਬ ਬੀਚਾਰ ॥
നിൻറെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും എല്ലാ വിചാരങ്ങളും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਅਮਰੁ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ॥
നിൻറെ ആജ്ഞ നിൻറെ സദസ്സും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਸਚਾ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥
നിൻറെ ആദേശവും നിന്റെ വചനവും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥
പ്രഭു! നിൻറെ കർമ്മം സത്യമുള്ളതാണ്. നിൻറെ നാമവും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚੇ ਤੁਧੁ ਆਖਹਿ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ॥
ലക്ഷക്കോടിക്കണക്കിന് ആളുകൾ നിന്നെ സത്യമുള്ളതായി കണക്കാക്കുന്നു
ਸਚੈ ਸਭਿ ਤਾਣਿ ਸਚੈ ਸਭਿ ਜੋਰਿ ॥
സത്യസ്വരൂപനായ ആ ദൈവത്തിൽ തന്നെയാണ് എല്ലാ ശക്തികളും അടങ്ങിയിട്ടുള്ളത്.
ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੀ ਸਾਲਾਹ ॥
നിൻറെ മഹിമയും നിൻറെ ശോഭയും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਸਚੀ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥
അല്ലയോ സത്യസന്ധനായ ദൈവമേ! ഈ പ്രകൃതിയും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਚੁ ॥
അല്ലയോ നാനക്! പരമ സത്യനായ പ്രഭുവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവരും സത്യമുള്ളവരാണ്.
ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਸੁ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥
എന്നാൽ ഈ ലോകത്തിൽ വെറുതെ ജീവിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവജാലങ്ങൾ തുച്ഛമാണ്.
ਮਃ ੧ ॥
മഹല
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਵਡਾ ਨਾਉ ॥
ഈ ലോകം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്ന ആ ദൈവത്തിന്റെ മഹിമ വളരെ വലുതാണ്.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
ഭഗവാൻറെ ഉപമ വളരെ വലുതാണ് അദ്ദേഹത്തിൻറെ ന്യായവും സത്യമുള്ളതാണ്.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਨਿਹਚਲ ਥਾਉ ॥
അവനിരിക്കുന്ന ആസനം ഒരിക്കലും മാറ്റാൻ സാധിക്കുകയില്ല അതുകൊണ്ടുതന്നെ ആ ദൈവത്തിൻറെ മഹിമ വലുതാണ്.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾਣੈ ਆਲਾਉ ॥
ആ ദൈവം തന്റെ പല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയുന്നു അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ മഹിമയുള്ളവനാണ്.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਬੁਝੈ ਸਭਿ ਭਾਉ ॥
ആ ദൈവം ഈ ലോകത്തിലെ സമസ്ത ജനങ്ങളുടെയും പ്രേമ ഭാവനയെ മനസ്സിലാക്കുന്നു അതുകൊണ്ടുതന്നെ ആ ദൈവം മഹാനാണ്
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਪੁਛਿ ਨ ਦਾਤਿ ॥
ആ ദൈവത്തിന്റെ പ്രശംസ വളരെ വലുതാണ് കാരണം അദ്ദേഹം ആരോടും തന്നെ പരാമർശം ചെയ്യാതെ ദാനം നൽകുന്നു.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
അദ്ദേഹത്തിൻറെ മഹിമ വളരെ വലുതാണ് കാരണം അദ്ദേഹം സ്വയം തന്നെ എല്ലാമാണ്
ਨਾਨਕ ਕਾਰ ਨ ਕਥਨੀ ਜਾਇ ॥
അല്ലയോ നാനക്!ആ ദൈവത്തിൻറെ കൃത്യങ്ങളെപ്പറ്റി വ്യാഖ്യാനിക്കുവാൻ ആവുകയില്ല.
ਕੀਤਾ ਕਰਣਾ ਸਰਬ ਰਜਾਇ ॥੨॥
ആ ദൈവം ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ഇപ്പോൾ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എല്ലാം ഇനി ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എല്ലാം അവൻറെ സ്വയം ആഗ്രഹ പ്രകാരമാണ്
ਮਹਲਾ ੨ ॥
മഹല
ਇਹੁ ਜਗੁ ਸਚੈ ਕੀ ਹੈ ਕੋਠੜੀ ਸਚੇ ਕਾ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
ഈ ലോകം തന്നെയാണ് ആ ദൈവത്തിൻറെ വാസസ്ഥലം. ആ ദൈവം വസിക്കുന്നത് ഇവിടെ തന്നെയാണ്.
ਇਕਨ੍ਹ੍ਹਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਇ ਲਏ ਇਕਨ੍ਹ੍ਹਾ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਵਿਣਾਸੁ ॥
ചില ജീവജാലങ്ങളെ ദൈവം തൻറെ ആജ്ഞ പ്രകാരം തന്നിൽതന്നെ ലയിപ്പിക്കുന്നു. അതുപോലെതന്നെ മറ്റു ജീവജാലങ്ങളെ തൻറെ ആജ്ഞപ്രകാരം തന്നെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਇਕਨ੍ਹ੍ਹਾ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਏ ਇਕਨ੍ਹ੍ਹਾ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
തന്റെ ഇച്ഛ അനുസരിച്ച് ചില ജീവജാലങ്ങളെ മായാമോഹങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തരാക്കുന്നു എന്നാൽ മറ്റു ചിലരെ ആ മായാമോഹത്തിൽ തന്നെ ജീവിക്കുവാൻ അനുവദിക്കുന്നു
ਏਵ ਭਿ ਆਖਿ ਨ ਜਾਪਈ ਜਿ ਕਿਸੈ ਆਣੇ ਰਾਸਿ ॥
അവൻ ആരെ പരിപോഷിപ്പിക്കും എന്ന് പറയുവാൻ സാധിക്കുകയില്ല
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਕਉ ਆਪਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸੁ ॥੩॥
അല്ലയോ നാനക്ക് ഈ രഹസ്യം ആ ഗുരുവിന്റെ ജ്ഞാനപ്രകാശം കൊണ്ട് മാത്രമേ അറിയുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ.
ਪਉੜੀ ॥
പൗഡി
ਨਾਨਕ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥
അല്ലയോ നാനക്ക്! ഈശ്വരൻ ജീവജാലങ്ങളെ രചിച്ച് അവരുടെ കർമ്മങ്ങളുടെ കണക്കുകൾ എഴുതുവാൻ വേണ്ടി ധർമ്മരാജനെ നിയുക്തനാക്കിയിരിക്കുന്നു
ਓਥੈ ਸਚੇ ਹੀ ਸਚਿ ਨਿਬੜੈ ਚੁਣਿ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲਿਆ ॥
ആ ധർമ്മരാജന്റെ മുമ്പിൽ സത്യസന്ധമായി മാത്രമേ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കപ്പെടുന്നുള്ളൂ. ദുഷ്ടരും പാപികളും ആയിട്ടുള്ള വരെ മാറ്റിനിർത്തുന്നു.
ਥਾਉ ਨ ਪਾਇਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਮੁਹ ਕਾਲ੍ਹ੍ਹੈ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ॥
കള്ളന്മാർക്ക് അവിടെ സ്ഥാനമില്ല. അവരുടെ മുഖം കറുപ്പിച്ച് അവരെ നരകത്തിലേക്ക് തള്ളപ്പെടും.
ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਸੇ ਜਿਣਿ ਗਏ ਹਾਰਿ ਗਏ ਸਿ ਠਗਣ ਵਾਲਿਆ ॥
അല്ലയോ പ്രഭു! ഏതൊരു മനുഷ്യനാണോ നിൻറെ നാമത്തിൽ അനുരക്തനായിട്ടുള്ളത് അവർ ജയിക്കുന്നു ,ചതിയന്മാർ തോൽക്കപ്പെടുന്നു
ਲਿਖਿ ਨਾਵੈ ਧਰਮੁ ਬਹਾਲਿਆ ॥੨॥
ജീവജാലങ്ങളുടെ കർമ്മങ്ങളുടെ കണക്ക് എഴുതുവാൻ വേണ്ടി ദൈവം തന്നെ ധർമ്മരാജനെ ഏർപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
ശ്ലോക മഹല
ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵੇਦ ॥
അല്ലയോ പ്രഭു! നീ രചിച്ചിട്ടുള്ള നാദവും നിന്നാൽ രചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള വേദവും ആശ്ചര്യ ജനകമാണ്.
ਵਿਸਮਾਦੁ ਜੀਅ ਵਿਸਮਾਦੁ ਭੇਦ ॥
നീ രചിച്ചിട്ടുള്ള ജീവജാലങ്ങളും ആ ജീവജാലങ്ങളെ രചയിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള വിഭിന്നതയും വിചിത്രമാണ്.
ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੂਪ ਵਿਸਮਾਦੁ ਰੰਗ ॥
വിവിധതരത്തിലുള്ള രൂപവും നിറവും അത്ഭുതകരമാണ്.
ਵਿਸਮਾਦੁ ਨਾਗੇ ਫਿਰਹਿਜੰਤ ॥
നഗ്നരായി അലഞ്ഞു തിരിയുന്ന ജീവജാലങ്ങളെ കാണുമ്പോൾ ഞാൻ ആശ്ചര്യചകിതൻ ആകുന്നു