Page 470
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
ಸಲೋಕು ಮಹ 1 ॥
ಪದ್ಯ ಮಹಾಲ 1॥
ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥.
ನಾನಕ್ ಮೇರು ಸರೀರ್ ಕ ಇಕು ರಥು ಇಕು ರಥ್ವಾಹು ||
ಓ ನಾನಕ್, ಎಂಭತ್ನಾಲ್ಕು ಲಕ್ಷ ಜೀವ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ, ಸುಮೇರು ಪರ್ವತದಂತಹ ಮಾನವ ದೇಹವು ಅತ್ಯುನ್ನತವಾಗಿದೆ. ಈ ದೇಹವು ರಥ ಮತ್ತು ಸಾರಥಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥
ಜುಗು ಜುಗು ಫೆರಿ ವಟಾಯಿಅಹಿ ಗಿಯಾನಿ ಬುಝಹಿ ತಾಹೀ ॥
ಇವುಗಳು ಕಾಲದಿಂದ ಯುಗಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಮಾತ್ರ ಈ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ
ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
ಸತ್ಜುಘಿ ರಥು ಸಂತೋಖ್ ಕ ಧರಮು ಅಗೈ ರಥ್ವಾಹು ||
ಸತ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮಾನವ ದೇಹದ ರಥವು ತೃಪ್ತಿಯದ್ದಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಧರ್ಮವು ಸಾರಥಿಯಾಗಿತ್ತು
ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
ತ್ರೆತೈ ರಥು ಜತೈ ಕಾ ಜೋರು ಅಗೈ ರಥ್ವಾಹು ||
ತ್ರೇತಾಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮಾನವ ದೇಹದ ರಥವು ಯತಿತ್ವದ್ದಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸಾರಥಿ ಸ್ನಾಯು ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು
ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
ದುವಾಪುರಿ ರಥು ತಪೈ ಕಾ ಸತು ಅಗೈ ರಥ್ವಾಹು॥
ದ್ವಾಪರ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮಾನವ ದೇಹದ ರಥವು ತಪಸ್ಸಿನಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸತ್ಯವು ಸಾರಥಿಯಾಗಿತ್ತು
ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥
ಕಲಿಜುಗಿ ರಥು ಅಗನಿ ಕಾ ಕೂಡು ಅಗೈ ರಥ್ವಾಹು ||೧||
ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ, ಮಾನವ ದೇಹದ ರಥವು ದಾಹದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯ ರಥವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಅದರ ಸಾರಥಿಯಾಗಿದೆ. 1॥
ਮਃ ੧ ॥
ಮ: 1 ||
ಮಹಾಲ 1॥
ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥ ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
ಸಾಮ್ ಕಹೈ ಸೆತ್ಮಬರು ಸುಆಮಿ ಸಚ್ ಮಹಿ ಆಛಯ್ ಸಾಚಿ ರಹೇ ||ಸಭು ಕೋ ಸಚಿ ಸಮಾವೈ॥
ಪ್ರಪಂಚದ ಭಗವಂತ ಬಿಳಿ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಸಾಮವೇದ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಸತ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಯಸಿದನು, ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡನು
ਰਿਗੁ ਕਹੈ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵਾ ਮਹਿ ਸੂਰੁ ॥
ರಿಗು ಕಹೈ ರಹಿಯಾ ಭರ್ಪೂರಿ ||ರಾಮ್ ನಾಮ್ ದೇವಾ ಮಹಿ ಸೂರು ||
ಋಗ್ವೇದವು ಭಗವಂತನು ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ ಮತ್ತು ದೇವರು ರಾಮನ ಹೆಸರು ಎಲ್ಲಾದೇವರುಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ
ਨਾਇ ਲਇਐ ਪਰਾਛਤ ਜਾਹਿ ॥ ਨਾਨਕ ਤਉ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਹਿ ॥
ನಾಯಿ ಲೈಯೇ ಪರಛತ್ ಜಾಹೀ ॥ ನಾನಕ್ ತಾವು ಮೋಖಂತರು ಪಾಹಿ ||
ರಾಮನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುವುದರಿಂದ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಪಾಪಗಳು ಕ್ಷಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ, ರಾಮನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಮನುಷ್ಯ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ
ਜੁਜ ਮਹਿ ਜੋਰਿ ਛਲੀ ਚੰਦ੍ਰਾਵਲਿ ਕਾਨ੍ਹ੍ਹ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਜਾਦਮੁ ਭਇਆ ॥
ಜುಜ್ ಮಹಿ ಜೋರ್ ಛಲಿ ಚಂದ್ರಾವಲಿ ಕಾನ್ಹ್ ಕ್ರಿಸನು ಜಾಧಮು ಭಯಿಆ ||
ಯಜುರ್ವೇದದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ದ್ವಾಪರದಲ್ಲಿ, ಯಾದವ ವಂಶದ ಕೃಷ್ಣ ಕನ್ಹಯ್ಯ ತನ್ನ ಸ್ನಾಯು ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಚಂದ್ರಾವಳಿಯನ್ನು ವಂಚಿಸಿದನು
ਪਾਰਜਾਤੁ ਗੋਪੀ ਲੈ ਆਇਆ ਬਿੰਦ੍ਰਾਬਨ ਮਹਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ॥
ಪಾರ್ಜಾತು ಗೋಪಿ ಲೈ ಆಯಾ ಬಿಂದ್ರಬನ್ ಮಹಿ ರಂಗು ಕೀಯಾ ॥
ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಗೋಪಿ ಸತ್ಯಭಾಮೆಗಾಗಿ ಇಂದ್ರನ ಉದ್ಯಾನದಿಂದ ಪಾರಿಜಾತ ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷವನ್ನು ತಂದು ವೃಂದಾವನದಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದನು
ਕਲਿ ਮਹਿ ਬੇਦੁ ਅਥਰਬਣੁ ਹੂਆ ਨਾਉ ਖੁਦਾਈ ਅਲਹੁ ਭਇਆ ॥
ಕಲಿ ಮಾಹಿ ಬೆದು ಅಥರ್ಬಾಣು ಹೂವ ನಾವ್ ಖುದಾಯಿ ಅಲಾಹು ಭಯಿಆ ||
ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಅಥರ್ವವೇದವು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಅಲ್ಲಾ ಮತ್ತು ಖುದಾ ದೇವರ ಹೆಸರು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಯಿತು
ਨੀਲ ਬਸਤ੍ਰ ਲੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰੇ ਤੁਰਕ ਪਠਾਣੀ ਅਮਲੁ ਕੀਆ ॥
ನೀಲ್ ಬಸತ್ರ್ ಲೇ ಕಪ್ದೇ ಪಹಿರೆ ತುರಕ್ ಪಟ್ಹಾಣಿ ಅಮಲು ಕೀಆ ||
ಜನರು ನೀಲಿ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದರು ಮತ್ತು ತುರ್ಕರು ಮತ್ತು ಮೊಘಲರು ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸಿದರು
ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਹੋਏ ਸਚਿਆਰ ॥
ಚಾರೆ ವೇದ ಹೊವೇ ಸಚಿಯಾರ್ ||
ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮವೇದ, ಋಗ್ವೇದ, ಯಜುರ್ವೇದ ಮತ್ತು ಅಥರ್ವವೇದ ಎಂಬ ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳೂ ಸತ್ಯವೆಂದು ಹೇಳಲಾಯಿತು
ਪੜਹਿ ਗੁਣਹਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ॥
ಪಡಹಿ ಗುಣಹಿ ತಿನ್ ಚಾರ್ ವೀಚಾರ್ ||
ಅವುಗಳನ್ನು ಓದುವ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ, ಮನುಷ್ಯ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ತತ್ವಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਨੀਚੁ ਸਦਾਏ ॥ ਤਉ ਨਾਨਕ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥੨॥
ಭಾವು ಭಗತಿ ಕರಿ ನಿಚು ಸದಾಏ ॥ ತಾವು ನಾನಕು ಮೊಖಂತರು ಪಾಯೆ ||
ಓ ನಾನಕ್, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಾನು ವಿನಮ್ರನೆಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡರೆ, ಅವನು ಮಾತ್ರ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. 2॥
ਪਉੜੀ ॥
ಪೌಡಿ
ಪೌರಿ ॥
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਖਸਮੁ ਸਮਾਲਿਆ ॥
ಸತಿಗುರ ವಿತಾಹು ವಾರಿಯಾ ಜಿತು ಮಿಲಿಯೈ ಖಸಮು ಸಮಲಿಯಾ ॥
ಯಾರ ಮೂಲಕ ನಾನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತೇನೋ ಅ ಸತ್ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಶರಣಾಗುತ್ತೇನೆ
ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਦੀਆ ਇਨ੍ਹ੍ਹੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
ಜಿನಿ ಕರಿ ಉಪ್ದೇಸು ಗಿಯಾನ್ ಅಂಜನು ದೀಆ ಇನ್ಹೀ ನೇತ್ರಿ ಜಗತು ನಿಹಾಲಿಆ ||
ಅವರು ನನಗೆ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ನನಗೆ ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರತಿರೂಪವನ್ನು ನೀಡಿದವರು ಮತ್ತು ಈ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮೂಲಕ ನಾನು ಪ್ರಪಂಚದ ಸತ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ
ਖਸਮੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਡੁਬੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ॥
ಖಸಮು ಚೋಡಿ ದೂಜೈ ಲಗೇ ಡುಬೆ ಸೆ ವಣಜಾರಿಆ ||
ಪತಿಯನ್ನು ತೊರೆದು ದ್ವಂದ್ವ ನೀತಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದ ಆ ಉದ್ಯಮಿಗಳು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
ಸತಿಗುರ್ ಹೈ ಬೊಹಿಥಾ ವಿರ್ಲೈ ಕಿನೈ ವೀಚಾರಿಯಾ ||
ಸದ್ಗುರುವು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಲೌಕಿಕ ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಹಡಗು, ಕೆಲವೇ ಅಪರೂಪದ ಪುರುಷರು ಇದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿਆ ॥੧੩॥
ಕರಿ ಕಿರ್ಪಾ ಪಾರಿ ಉತಾರಿಆ ॥13॥
ಅವರ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವರನ್ನು ಲೌಕಿಕ ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. 13॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
ಸಲೋಕು ಮಹ 1 ॥
ಪದ್ಯ ಮಹಾಲ 1॥
ਸਿੰਮਲ ਰੁਖੁ ਸਰਾਇਰਾ ਅਤਿ ਦੀਰਘ ਅਤਿ ਮੁਚੁ ॥
ಸಿಮಲ್ ರುಖು ಸರಾಯಿರಾ ಅತಿ ದೀರಗ್ಹ್ ಅತಿ ಮುಚು ||
ಸೆಮಲ್ ಮರವು ತುಂಬಾ ನೇರವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ತುಂಬಾ ಎತ್ತರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ತುಂಬಾ ದಪ್ಪವಾಗಿರುತ್ತದೆ
ਓਇ ਜਿ ਆਵਹਿ ਆਸ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਨਿਰਾਸੇ ਕਿਤੁ ॥
ಒಯ್ ಜೀ ಆವಾಹಿ ಆಸ್ ಕರಿ ಜಾಹಿ ನಿರಾಸೆ ಕಿತು ||
ಅನೇಕ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಅದರ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಆಶಿಸುತ್ತವೆ ಆದರೆ ನಿರಾಶೆಯಿಂದ ದೂರ ಹೋಗುತ್ತವೆ
ਫਲ ਫਿਕੇ ਫੁਲ ਬਕਬਕੇ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਹਿ ਪਤ ॥
ಫಲ್ ಫಿಕೆ ಫುಲ್ ಬಕ್ಬಕೆ ಕಮಿ ನ ಆವಹಿ ಪತ್ ||
ಇದರ ಹಣ್ಣುಗಳು ತುಂಬಾ ತೆಳುವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಹೂವುಗಳು ಮಂದವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳು ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ
ਮਿਠਤੁ ਨੀਵੀ ਨਾਨਕਾ ਗੁਣ ਚੰਗਿਆਈਆ ਤਤੁ ॥
ಮಿಠತು ನೀವಿ ನಾನಕಾ ಗುನ್ ಚಾಂಗಿಆಯಿಯಾ ತತು ॥
ಓ ನಾನಕ್, ನಮ್ರತೆ ಬಹಳ ಮಧುರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯತನದ ಸಾರವಾಗಿದೆ, ಅಂದರೆ, ಇದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಗುಣವಾಗಿದೆ
ਸਭੁ ਕੋ ਨਿਵੈ ਆਪ ਕਉ ਪਰ ਕਉ ਨਿਵੈ ਨ ਕੋਇ ॥
ಸಬ್ ಕೋ ನಿವೈ ಆಪ್ ಕವು ಪರ್ ಕವು ನಿವೈ ನ ಕೋಯಿ ||
ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ತಲೆಬಾಗುತ್ತಾನೆ ಆದರೆ ಇತರರ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಯಾರೂ ತಲೆಬಾಗುವುದಿಲ್ಲ
ਧਰਿ ਤਾਰਾਜੂ ਤੋਲੀਐ ਨਿਵੈ ਸੁ ਗਉਰਾ ਹੋਇ ॥
ಘರಿ ತಾರಾಜು ತೋಲಿಎಯ್ ನಿವೈ ಸು ಗವುರಾ ಹೋಯಿ ||
ಒಂದು ವಸ್ತುವನ್ನು ತಕ್ಕಡಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ತೂಗಿದರೆ ತಕ್ಕಡಿಯ ಬಾಗುವ ಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುವೇ ಭಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ
ਅਪਰਾਧੀ ਦੂਣਾ ਨਿਵੈ ਜੋ ਹੰਤਾ ਮਿਰਗਾਹਿ ॥
ಅಪರಾಧಿ ದೂಣಾ ನಿವೈ ಜೋ ಹಂತಾ ಮಿರ್ಗಾಹಿ ||
ಜಿಂಕೆ ಬೇಟೆಗಾರನಂತೆ, ಅಪರಾಧಿ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಾಗುತ್ತಾನೆ ಆದರೆ
ਸੀਸਿ ਨਿਵਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਕੁਸੁਧੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
ಸೀಸ್ ನಿವಾಯಿಎಯ್ ಕಿಆ ಥಿಎಯ್ ಜಾ ರಿದೈ ಕುಸುಧೆ ಜಾಹಿ ||೧||
ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಹೃದಯದಿಂದ ಮಲಿನವಾದಾಗ ತಲೆಬಾಗಿ ಏನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು?.
ਮਃ ੧ ॥
ಎಂ: 1 ||
ಮಹಾಲ 1॥
ਪੜਿ ਪੁਸਤਕ ਸੰਧਿਆ ਬਾਦੰ ॥
ಪಡಿ ಪುಸ್ತಕ್ ಸಂಧಿಯಾ ಬಾದಂ ||
ಪಂಡಿತರು ವೇದಗಳಂತಹ ಧಾರ್ಮಿಕ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಓದುತ್ತಾರೆ, ಸಂಜೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮತ್ತು ಚರ್ಚೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ
ਸਿਲ ਪੂਜਸਿ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧੰ ॥
ಸಿಲ್ ಪೂಜಸಿ ಬಗುಲ್ ಸಮಾಘಂ ||
ಅವರು ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳಂತೆ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ
ਮੁਖਿ ਝੂਠ ਬਿਭੂਖਣ ਸਾਰੰ ॥
ಮುಖಿ ಝೂಟ್ ಬಿಭೂಖನ್ ಸಾರಂ ||
ಅವರು ತನ್ನ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸುಂದರವಾದ ಆಭರಣಗಳಂತೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ
ਤ੍ਰੈਪਾਲ ਤਿਹਾਲ ਬਿਚਾਰੰ ॥
ತ್ರೇಪಾಲ್ ತಿಹಾಲ್ ವಿಚಾರಂ ||
ಅವರು ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಬಾರಿ ಗಾಯತ್ರಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾರೆ
ਗਲਿ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਲਿਲਾਟੰ ॥
ಗಲಿ ಮಾಲಾ ತಿಲಕು ಲಿಲಾಟಂ ||
ಕೊರಳಿಗೆ ಮಾಲೆ ಮತ್ತು ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ತಿಲಕವನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ
ਦੁਇ ਧੋਤੀ ਬਸਤ੍ਰ ਕਪਾਟੰ ॥
ದುಯಿ ಧೋತಿ ಬಸತ್ರ್ ಕಪಾಟಂ ||
ಅವನು ದುಪ್ಪಟ್ಟು ಧೋತಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ
ਜੇ ਜਾਣਸਿ ਬ੍ਰਹਮੰ ਕਰਮੰ ॥
ಜೇ ಜಾಣಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಂ ಕರಮಂ ॥
ಆದರೆ ಈ ವಿದ್ವಾಂಸರಿಗೆ ಬ್ರಹ್ಮನ ಕೆಲಸ ತಿಳಿದಿದ್ದರೆ
ਸਭਿ ਫੋਕਟ ਨਿਸਚਉ ਕਰਮੰ ॥
ಸಭಿ ಫೋಕಟ್ ನಿಸ್ಚವು ಕರಮಂ ||
ಈ ಎಲ್ಲಾ ನಿರ್ಧಾರಿತ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಆಡಂಬರವೆಂದು ಅವರು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਉ ਧਿਆਵੈ ॥
ಕಹು ನಾನಕ್ ನಿಹಚೌ ಧಿಆವೈ ॥
ಓ ನಾನಕ್, ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ದೇವರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಬೇಕು
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
ವಿಣು ಸತಿಗುರ್ ವಾಟ್ ನ ಪಾವೈ ||೨||
ಸದ್ಗುರುವಿನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವಿಲ್ಲದೆ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ಮಾರ್ಗ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. 2॥
ਪਉੜੀ ॥
ಪೌಡಿ
ಪೌರಿ॥
ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ ॥
ಕಪುಡು ರೂಪು ಸುಹಾವಣಾ ಛಡಿ ದುನೀಆ ಅಂದರಿ ಜಾವಣ ||
ಜೀವಿಯು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಈ ದೇಹದ ಸುಂದರವಾದ ಬಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲಿದ್ದಾನೆ
ਮੰਦਾ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਪਾਵਣਾ ॥
ಮಂದಾ ಚಂಗಾ ಆಪಣಾ ಆಪೆ ಹೇ ಕೀತಾ ಪಾವಣಾ ||
ಜೀವಿಯು ತನ್ನ ಒಳ್ಳೆಯ ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮಗಳ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ
ਹੁਕਮ ਕੀਏ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਰਾਹਿ ਭੀੜੈ ਅਗੈ ਜਾਵਣਾ ॥
ಹುಕುಂ ಕಿಯೇ ಮನಿ ಭಾವದೇ ರಾಹಿ ಭೀಡೈ ಅಗೈ ಜಾವಣಾ ||
ಮುಂದೆ ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಂತೆ ಮನುಷ್ಯ ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಹಿಂಸೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಕಠಿಣ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.