Page 241
                    ਮੋਹਨ ਲਾਲ ਅਨੂਪ ਸਰਬ ਸਾਧਾਰੀਆ ॥
                   
                    
                                            
                        હે મનને મોહી લેનાર સુંદર લાલ! હે બધા જીવોનો આશરો પ્રભુ!
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ਦੇਹੁ ਦਿਖਾਰੀਆ ॥੩॥
                   
                    
                                            
                        હું નમી નમીને ગુરૂના ચરણોમાં લાગુ છું અને ગુરુ આગળ વિનંતી કરું છું કે મને તારું દર્શન કરાવી દે ॥૩॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੈ ਕੀਏ ਮਿਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਇਕਸੁ ਬਲਿਹਾਰੀਆ ॥
                   
                    
                                            
                        મેં અનેક સગા-સંબંધીઓને પોતાના મિત્ર બનાવ્યા પરંતુ કોઈની સાથે પણ માથાનો સાથ નીભતો નથી, હવે હું એક પરમાત્માથી જ કુરબાન જાવ છું તે જ સાથ નિભાવનાર સાથી છે.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭ ਗੁਣ ਕਿਸ ਹੀ ਨਾਹਿ ਹਰਿ ਪੂਰ ਭੰਡਾਰੀਆ ॥੪॥
                   
                    
                                            
                        બધા ગુણ પણ બીજા કોઈમાં નથી, એક પરમાત્મા જ ભરેલ ખજાનાવાળો છે ॥૪॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ਸੂਖਿ ਸਵਾਰੀਆ ॥
                   
                    
                                            
                        હે પ્રભુ! ચારેય તરફ તારું જ નામ જપાઈ રહ્યું છે, જે મનુષ્ય જપે છે તે સુખ-આનંદમાં રહે છે, તેનું જીવન સંવરી જાય છે.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੈ ਆਹੀ ਓੜਿ ਤੁਹਾਰਿ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀਆ ॥੫॥
                   
                    
                                            
                        નાનક કહે છે, હે પ્રભુ! મેં તારો આશરો લીધો છે, હું તારાથી કુરબાન જાવ છું ॥૫॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਿ ਕਾਢਿਓ ਭੁਜਾ ਪਸਾਰਿ ਮੋਹ ਕੂਪਾਰੀਆ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! ગુરુએ મને હાથ ફેલાવીને મોહના કુવામાંથી કાઢી લીધો છે, 
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੈ ਜੀਤਿਓ ਜਨਮੁ ਅਪਾਰੁ ਬਹੁਰਿ ਨ ਹਾਰੀਆ ॥੬॥
                   
                    
                                            
                        તેની કૃપાથી મેં કીમતી મનુષ્ય જન્મની રમત જીતી લીધી છે, બીજી વાર હું મોહની સરખામણીમાં રમત નહિ હારું ॥૬॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੈ ਪਾਇਓ ਸਰਬ ਨਿਧਾਨੁ ਅਕਥੁ ਕਥਾਰੀਆ ॥
                   
                    
                                            
                        ગુરુની કૃપા મેં બધા ગુણોનો ખજાનો પરમાત્મા શોધી લીધો છે, જેની મહિમાની વાર્તાઓ વ્યક્ત કરી શકાતી નથી.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾਵੰਤ ਬਾਹ ਲੁਡਾਰੀਆ ॥੭॥
                   
                    
                                            
                        જે મનુષ્ય સર્વ-નિધાન પ્રભુને મળી લે છે તે તેના દરબારમાં શોભા પ્રાપ્ત કરી લે છે, તે ત્યાં હાથ ઉલારીને ચાલે છે ॥૭॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨ ਨਾਨਕ ਲਧਾ ਰਤਨੁ ਅਮੋਲੁ ਅਪਾਰੀਆ ॥
                   
                    
                                            
                        દાસ નાનક કહે છે, જેને ગુરુનો પાલવ પકડ્યો, તેને પરમાત્માનો અનંત કીમતી નામ-રત્ન મેળવી લીધો.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਭਉਜਲੁ ਤਰੀਐ ਕਹਉ ਪੁਕਾਰੀਆ ॥੮॥੧੨॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! હું પોકારીને કહું છું કે ગુરુના શરણે પડવાથી સંસાર સમુદ્રમાંથી બેડાઘ રહીને પાર થઇ જાય છે ॥૮॥૧૨॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫
                   
                    
                                            
                        ગૌરી રાગ મહેલ ૫
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                            
                        એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਰਾਇਣ ਹਰਿ ਰੰਗ ਰੰਗੋ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! હરિ પરમાત્માના પ્રેમ રંગમાં પોતાના મનને રંગ
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਪਿ ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਏਕ ਮੰਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                            
                        પોતાની જીભથી પરમાત્માનું નામ જપ, હરિના ઓટલાથી તેનું નામ માંગ, ॥૧॥ વિરામ॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਜਿ ਹਉਮੈ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਭਜੋ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! ગુરુના બક્ષેલ જ્ઞાનની કૃપાથી પોતાની અંદરથી અહંકાર દૂર કરીને પરમાત્માનું નામ સ્મરણ કર.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਧੁਰਿ ਕਰਮ ਲਿਖਿਓ ॥੧॥
                   
                    
                                            
                        જે મનુષ્યના માથા પર ધૂર દરબારથી બક્ષીશનો લેખ લખવામાં આવે છે, તે સાધુ-સંગતમાં મળીને અહંકાર દૂર કરે છે અને હરિ-નામ જપે છે ॥૧॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਸੰਗਿ ਨ ਗਇਓ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! જગતમાં આંખોથી જે કંઈ દેખાઈ રહ્યું છે, આ કોઈની પણ સાથે જતું નથી,
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਕਤੁ ਮੂੜੁ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਇਓ ॥੨॥
                   
                    
                                            
                        પરંતુ મૂર્ખ માયામાં ગ્રસિત મનુષ્ય આ દેખાતા પ્રેમમાં લગાઇને પરેશાન થઈને આધ્યાત્મિક મૃત્યુ સહે છે ॥૨॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੋਹਨ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਰਵਿ ਰਹਿਓ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! તે મોહન પ્રભુનું નામ પ્રાપ્ત કર્યું છે જે હંમેશા દરેક જગ્યાએ વ્યાપી રહ્યું છે
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਹਿਓ ॥੩॥
                   
                    
                                            
                        કરોડોમાં કોઈ દુર્લભ મનુષ્યએ ગુરુના શરણે પડીને ॥૩॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਸੰਤਨ ਕਰਿ ਨਮੋ ਨਮੋ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! પરમાત્માના સંત જનોને હંમેશા હંમેશા નમસ્કાર કરતો રહે,
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਵਹਿ ਅਤੁਲੁ ਸੁਖੋ ॥੪॥
                   
                    
                                            
                        તું અનંત સુખ મેળવીશ, તને તે નામ મળી જશે, જે, જાણે, ધરતીના નવ ખજાના છે ॥૪॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨੈਨ ਅਲੋਵਉ ਸਾਧ ਜਨੋ ॥
                   
                    
                                            
                        મારી તો આ જ પ્રાર્થના છે કે હું પોતાની આંખોથી તેના દર્શન કરતો રહું જે નામ જપે છે
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਿਰਦੈ ਗਾਵਹੁ ਨਾਮ ਨਿਧੋ ॥੫॥
                   
                    
                                            
                        હે સાધુ જનો! પોતાના હૃદયમાં પરમાત્માનું નામ ગાતા રહો જે બધા સુખનો ખજાનો છે, ॥૫॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਤਜੋ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! પોતાના મનમાંથી કામ-ક્રોધ-લોભ-મોહ દૂર કરે.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਹੁ ਤੇ ਰਹਿਓ ॥੬॥
                   
                    
                                            
                        જે મનુષ્ય આ વિકારોને નષ્ટ કરે છે તે જન્મ અને મરણ બંનેના ચક્રથી બચી જાય છે ॥૬॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦੂਖੁ ਅੰਧੇਰਾ ਘਰ ਤੇ ਮਿਟਿਓ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! તેના હૃદય-ઘરમાં દુઃખનો અંધકાર મટી જાય છે
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਿ ਗਿਆਨੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਓ ਦੀਪ ਬਲਿਓ ॥੭॥
                   
                    
                                            
                        ગુરુએ જે મનુષ્યના હૃદયમાં પરમાત્માની સાથે ગાઢ સંધિ પાક્કી કરી લીધી, તેની અંદર આધ્યાત્મિક સમજનો દીવો પ્રગટી ઉઠે છે, ॥૭॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਰਿਓ ॥
                   
                    
                                            
                        જે મનુષ્યએ પરમાત્માનું સ્મરણ કર્યું, તે સંસાર સમુદ્રથી પાર થઇ ગયો.
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗਤੁ ਤਰਿਓ ॥੮॥੧॥੧੩॥
                   
                    
                                            
                        નાનક કહે છે ગુરુના શરણે પડીને જગત સંસાર સમુદ્રને તરી જાય છે. ॥૮॥૧॥૧૩॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਹਲਾ ੫ ਗਉੜੀ ॥
                   
                    
                                            
                        મહેલ ૫ ગૌરી રાગ ॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਕਰਤ ਭਰਮ ਗਏ ॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! પરમાત્માનું નામ સ્મરણ કરતા, ગુરુ ગુરુ કરતા મારા મનની બધી ભટકણ દૂર થઈ ગઈ,
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਸਭਿ ਸੁਖ ਪਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                            
                        અને મારા મને બધા જ સુખ પ્રાપ્ત કરી લીધા ॥૧॥વિરામ॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਲਤੋ ਜਲਤੋ ਤਉਕਿਆ ਗੁਰ ਚੰਦਨੁ ਸੀਤਲਾਇਓ ॥੧॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! મન વિકારોમાં સળગી રહ્યું હતું, તપી રહ્યું હતું, જ્યારે ગુરુનું શબ્દરૂપી ચંદન ઘસીને આના પર છાંટ્યું, તો આ મન શીતળ થઈ ગયું. ॥૧॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਦੀਪਾਇਓ ॥੨॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! મન વિકારોમાં સડી રહ્યું હતું, સળગી રહ્યું હતું, જ્યારે ગુરુના શબ્દ-ચંદન ઘસીને આના પર છાંટ્યું તો આ મન ઠંડુ-ઠાર થઈ ગયું ॥૨॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਾਵਕੁ ਸਾਗਰੁ ਗਹਰੋ ਚਰਿ ਸੰਤਨ ਨਾਵ ਤਰਾਇਓ ॥੩॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! આ ઊંડું સંસાર-સમુદ્ર વિકારોની ગર્મીથી આગ બની પડ્યું હતું હું સાધુ-સંગતિ હોડીમાં ચઢીને આનાથી પાર થઇ આવ્યો છું ॥૩॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾ ਹਮ ਕਰਮ ਨ ਧਰਮ ਸੁਚ ਪ੍ਰਭਿ ਗਹਿ ਭੁਜਾ ਆਪਾਇਓ ॥੪॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! મારી પાસે ના કોઈ કર્મ, ના ધર્મ, ના પવિત્રતા વગેરે રાશિ-પુંજી હતી, પ્રભુએ મારો હાથ પકડીને પોતે જ મને પોતાનો દાસ બનાવી લીધો છે ॥૪॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਉ ਖੰਡਨੁ ਦੁਖ ਭੰਜਨੋ ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਹਰਿ ਨਾਇਓ ॥੫॥
                   
                    
                                            
                        હે ભાઈ! ભક્તિથી પ્રેમ કરનાર હરિનું તે નામ જે દરેક પ્રકારના ડર તેમજ દુઃખ નાશ કરવામાં સમર્થ છે, મને તેની પોતાની કૃપાથી જ મળી ગયા છે ॥૫॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਾਥਹ ਨਾਥ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦੀਨ ਸੰਮ੍ਰਿਥ ਸੰਤ ਓਟਾਇਓ ॥੬॥
                   
                    
                                            
                        તારું નામ છે ડર અને દુઃખ દુર કરનાર, સંતોનો સહારો ॥૬॥  
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਿਰਗੁਨੀਆਰੇ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਹਰਿ ਰਾਇਓ ॥੭॥
                   
                    
                                            
                        હે અનાથોનો નાથ! હે ગરીબો પર દયા કરનાર! સાર્વત્રિક ભક્તોનું સમર્થન ॥૭॥
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਸਰਨਿ ਤੁਹਾਰੀ ਠਾਕੁਰ ਸੇਵਕੁ ਦੁਆਰੈ ਆਇਓ ॥੮॥੨॥੧੪॥
                   
                    
                                            
                        નાનક પ્રાર્થના કરે છે અને કહે છે, હે ઠાકોર! હું તારો સેવક તારે શરણે આવ્યો છું, તારા ઓટલા પર આવ્યો છું ॥૮॥૧॥૧૩॥ 
                                            
                    
                    
                
                    
             
				