Page 690
ਧਨਾਸਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧
Dhanaasree chhant mehlaa 4 ghar 1
Dhanasari M. 4: Ghar(u) 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der Einzige Purusha, Er ist ewig, immerwährend. Er ist durch die Gnade des Gurus erreichbar.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜੀਉ ॥
har jee-o kirpaa karay taa naam Dhi-aa-ee-ai jee-o.
Wenn der Herr sein Mitleid schenkt, kann man über Naam meditieren.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ਸਹਜਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ਜੀਉ ॥
satgur milai subhaa-ay sahj gun gaa-ee-ai jee-o.
Wenn man dem Guru begegnet, gewinnt man den Zustand von Gleichgewicht und man singt die Lobgesänge des Herrn.
ਗੁਣ ਗਾਇ ਵਿਗਸੈ ਸਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾ ਆਪਿ ਸਾਚੇ ਭਾਵਏ ॥
gun gaa-ay vigsai sadaa an-din jaa aap saachay bhaav-ay.
Im singen seiner Lobgesänge geht man in Blüte. Aber dies geschieht nur, wenn der Herr es will.
ਅਹੰਕਾਰੁ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਮਾਇਆ ਸਹਜਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਏ ॥
ahaNkaar ha-umai tajai maa-i-aa sahj naam samaav-ay.
Dann befreit man sich von dem ‘Ich’ der Liebe der Maya. Und man löst sich in Naam auf.
ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਆਪਿ ਦੇਇ ਤ ਪਾਈਐ ॥
aap kartaa karay so-ee aap day-ay ta paa-ee-ai.
Der Herr treibt alles; man bekommt nur was des Herr gewährt.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜੀਉ ॥੧॥
har jee-o kirpaa karay taa naam Dhi-aa-ee-ai jee-o. ||1||
Wenn der Herr sein Mitleid schenkt, kann man über Naam meditieren. (1)
ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਨੇਹੁ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੈ ਜੀਉ ॥
andar saachaa nayhu pooray satigurai jee-o.
Innen fühle ich die Liebe des Herrn entwickeln, durch den wahren Guru.
ਹਉ ਤਿਸੁ ਸੇਵੀ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਮੈ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੀਉ ॥
ha-o tis sayvee din raat mai kaday na veesrai jee-o.
Tag und Nacht beschäftige ich mit seinem Dienst und ich vergesse ihn nie.
ਕਦੇ ਨ ਵਿਸਾਰੀ ਅਨਦਿਨੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ਜਾ ਨਾਮੁ ਲਈ ਤਾ ਜੀਵਾ ॥
kaday na visaaree an-din samHaaree jaa naam la-ee taa jeevaa.
Ich vergesse nicht den Herrn; ich lebe und verwende meine Tage im Meditieren über Naam.
ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣੀ ਤ ਇਹੁ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਾ ॥
sarvanee sunee ta ih man tariptai gurmukh amrit peevaa.
Mit Ohren höre ich seinen Namen, derart besänftigt sich mein Geist.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਬਿਚਰੈ ॥
nadar karay taa satgur maylay an-din bibayk buDh bichrai.
Wenn der Herr sein Mitleid gewährt, trifft man den Guru, Dann wird man fähig, Recht von Unrecht unterscheiden zu können,
ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਨੇਹੁ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੈ ॥੨॥
andar saachaa nayhu pooray satigurai. ||2||
Und man meditiert dann über Naam. Innen fühle ich die Liebe des perfekten Gurus. (2)
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵਏ ਜੀਉ ॥
satsangat milai vadbhaag taa har ras aav-ay jee-o.
Durch gutes Schicksal schließt man sich mit der Gesellschaft der Heiligen an.
ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ਤ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਏ ਜੀਉ ॥
an-din rahai liv laa-ay ta sahj samaav-ay jee-o.
Dann wird man von der Essenz des Herrn gesegnet. Tag und Nacht bleibt man im Gleichklang mit dem Herrn,
ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਦਾ ਅਤੀਤੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥
sahj samaavai taa har man bhaavai sadaa ateet bairaagee.
Und man tritt den Zustand von Gleichgewicht ein. Im Gleichgewicht gefällt man dem Herrn und man ist außerhalb der Verbindung.
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੋਭਾ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
halat palat sobhaa jag antar raam naam liv laagee.
Hier und drüben auch gewinnt man die Ehre und man befindet sich im Gleichklang mit Naam.
ਹਰਖ ਸੋਗ ਦੁਹਾ ਤੇ ਮੁਕਤਾ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਸੁ ਭਾਵਏ ॥
harakh sog duhaa tay muktaa jo parabh karay so bhaav-ay.
Man ist über der Pein und dem Komfort; man hat den Willen des Herrn gern.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵਏ ਜੀਉ ॥੩॥
satsangat milai vadbhaag taa har ras aav-ay jee-o. ||3||
Durch Glück schließt man sich mit der Gesellschaft der Heiligen an. Dann wird man von der Essenz des Herrn gesegnet. (3)
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥
doojai bhaa-ay dukh ho-ay manmukh jam johi-aa jee-o.
Verwirrt von der Zweiheit erleidet der Egoist die Pein; und er wird von Yama bestraft.
ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਮਾਇਆ ਦੁਖਿ ਮੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥
haa-ay haa-ay karay din raat maa-i-aa dukh mohi-aa jee-o.
Es reut ihn dauernd; die Verbindung mit der Maya erleidet ihn.
ਮਾਇਆ ਦੁਖਿ ਮੋਹਿਆ ਹਉਮੈ ਰੋਹਿਆ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਵਿਹਾਵਏ ॥
maa-i-aa dukh mohi-aa ha-umai rohi-aa mayree mayree karat vihaava-ay.
Verführt von der Maya wird man stolz.
ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਇ ਤਿਸੁ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਏ ॥
jo parabh day-ay tis chaytai naahee ant ga-i-aa pachhutaava-ay.
Außer Naam geht uns nichts an; weder Söhne noch Schick.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਮਾਇਆ ਧੋਹਿਆ ॥
bin naavai ko saath na chaalai putar kaltar maa-i-aa Dhohi-aa.
man verwendet seine Tage im Sammeln des Reichtums.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖਿ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥੪॥
doojai bhaa-ay dukh ho-ay manmukh jam johi-aa jee-o. ||4||
Verwirrt von der Zweiheit erleidet der Egoist die Pein; er wird von Yama bestraft. (4)
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਮਹਲੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜੀਉ ॥
kar kirpaa layho milaa-ay mahal har paa-i-aa jee-o.
In seinem Mitleid vereinigt sich der Herr mit uns.
ਸਦਾ ਰਹੈ ਕਰ ਜੋੜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਜੀਉ ॥
sadaa rahai kar jorh parabh man bhaa-i-aa jee-o.
So erreicht man den Palast des Herrn und seine Zuflucht.
ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
parabh man bhaavai taa hukam samaavai hukam man sukh paa-i-aa.
Man freut sichüber den Herrn und man löst sich in seinem Willen auf.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
an-din japat rahai din raatee sehjay naam Dhi-aa-i-aa.
Wen man seinen Willen, seinen Befehl annimmt, gewinnt man den Frieden.
ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਮਿਲੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਵਏ ॥
naamo naam milee vadi-aa-ee naanak naam man bhaav-ay.
Tag und Nacht erinnert man sich an den Herrn; im Gleichgewicht meditiert man über Naam.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਮਹਲੁ ਹਰਿ ਪਾਵਏ ਜੀਉ ॥੫॥੧॥
kar kirpaa layho milaa-ay mahal har paav-ay jee-o. ||5||1||
Man gewinnt den Ruhm durch Naam; Naam gefällt meinem Geist.Habe Mitleid,O Herr, vereinige mich mit dir , sodass ich deinen Palast, deine Zuflucht erreiche. [5-1]