Page 651
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਸਿਆਹੁ ॥
janam janam kee is man ka-o mal laagee kaalaa ho-aa si-aahu.
Unser Geist ist mit dem bösen Schmutz vieler Geburten befleckt. So sehr, dass es schwarz geworden ist.
ਖੰਨਲੀ ਧੋਤੀ ਉਜਲੀ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ ॥
khanlee Dhotee ujlee na hova-ee jay sa-o Dhovan paahu.
Das Tuch des Öl Menschen wird auch nach hundert Säuberungen nicht weiß.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਮਤਿ ਬਦਲਾਹੁ ॥
gur parsaadee jeevat marai ultee hovai mat badlaahu.
Wenn man im Leben durch die Gnade des Gurus stirbt,ist der Geist fern von der Maya.
ਨਾਨਕ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਾ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹੁ ॥੧॥
naanak mail na lag-ee naa fir jonee paahu. ||1||
O Nanak, folglich klebt nie mehr die Unreinheit an dem Geist, und man tritt nicht mehr in den Kreis der Wiedergeburt ein. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਕਲਿ ਕਾਲੀ ਕਾਂਢੀ ਇਕ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
chahu jugee kal kaalee kaaNdhee ik utam padvee is jug maahi.
Unter die vier Zeitaltern ist die Kahage wirklich dunkel und finster. Aber in diesem Zeitalter befindet sich auch sein höchster Zustand.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਹਿ ॥
gurmukh har keerat fal paa-ee-ai jin ka-o har likh paahi.
Durch die Gnade des Gurus erhält man die Frucht von dem Lob des Herrn. Aber der allein bekommt ihn, dessen Schicksal so bestimmt ist.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਉਚਰਹਿ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak gur parsaadee an-din bhagat har uchrahi har bhagtee maahi samaahi. ||2||
O Nanak, durch die Gnade des Gurus singt man die Lobgesänge des Herrn, Tag und Nacht, und man taucht in der Meditation des Herrn. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
har har mayl saaDh jan sangat mukh bolee har har bhalee baan.
O Herr, führe mich zur Gesellschaft der Heiligen, sodass ich die gute Sprache des Wortes rede.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਹਰਿ ਨਿਤ ਚਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਮਾਣਿ ॥
har gun gaavaa har nit chavaa gurmatee har rang sadaa maan.
Dass ich die Lobgesänge des Herrn singe, seinen Namen rezitiere. Und durch den Guru genieße ich seine Liebe.
ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਅਉਖਧ ਖਾਧਿਆ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਤੇ ਦੁਖਾ ਘਾਣਿ ॥
har jap jap a-ukhaDh khaaDhi-aa sabh rog gavaatay dukhaa ghaan.
Alle Krankheiten verschwinden, wenn man das Medikament der Meditation benutzt.
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਹਰਿ ਜਨ ਪੂਰੇ ਸਹੀ ਜਾਣਿ ॥
jinaa saas giraas na visrai say har jan pooray sahee jaan.
Vollkommen sind diejenigen, die den Herrn niemals vergessen.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਜਮ ਕੀ ਜਗਤ ਕਾਣਿ ॥੨੨॥
jo gurmukh har aaraaDhaday tin chookee jam kee jagat kaan. ||22||
Diejenigen, die über den allmächtigen Herrn meditieren, sind unter keinem Einfluss von Yama. (22)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਰੇ ਜਨ ਉਥਾਰੈ ਦਬਿਓਹੁ ਸੁਤਿਆ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥
ray jan uthaarai dabi-ohu suti-aa ga-ee vihaa-ay.
O Bruder, du wirst vom Alptraum unterdrückt. Du schläfst, aber dein Leben vergeht.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਿ ਨ ਜਾਗਿਓ ਅੰਤਰਿ ਨ ਉਪਜਿਓ ਚਾਉ ॥
satgur kaa sabad sun na jaagi-o antar na upji-o chaa-o.
Du bist nicht wach im Wort des Gurus; die Liebe des Herrn ist nicht in deinem Herz.
ਸਰੀਰੁ ਜਲਉ ਗੁਣ ਬਾਹਰਾ ਜੋ ਗੁਰ ਕਾਰ ਨ ਕਮਾਇ ॥
sareer jala-o gun baahraa jo gur kaar na kamaa-ay.
Ohne Werte ist der Körper abscheulich, der dem Guru nicht dient.
ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਡਿਠੁ ਮੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jagat jalandaa dith mai ha-umai doojai bhaa-ay.
Ich habe die Welt sorgsam gesehen, sie brennt wegen der Einbildung und der Liebe von Anderen.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਬਦਿ ਧਿਆਇ ॥੧॥
naanak gur sarnaa-ee ubray sach man sabad Dhi-aa-ay. ||1||
O Nanak, man wird in der Zuflucht des Gurus gerettet und man schließt das Wort des Gurus in seinen Geist ein. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
sabad ratay ha-umai ga-ee sobhaavantee naar.
Erfüllt von dem Wort, befreit sich die Seele von dem ‘Ich’, sie gewinnt den Ruhm.
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਚਲੈ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
pir kai bhaanai sadaa chalai taa bani-aa seegaar.
Wenn sie sich nach dem Willen ihres Herrn führt, ist das seine wahre Zierde. Schön und strahlend ist das Bett seines Geistes
ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥
sayj suhaavee sadaa pir raavai har var paa-i-aa naar.
Die Seele genießt die Liebe ihres Herrn.
ਨਾ ਹਰਿ ਮਰੈ ਨ ਕਦੇ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥
naa har marai na kaday dukh laagai sadaa suhaagan naar.
Sein Gatte, der Herr stirbt nie. Und die Seele erleidet keinen Kummer.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥
naanak har parabh mayl la-ee gur kai hayt pi-aar. ||2||
Sie bleibt als die glückliche Braut ihres Herrn. Wegen seiner Liebe für den Guru vereinigt der Herr sich mit uns. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਤੇ ਨਰ ਬੁਰਿਆਰੀ ॥
jinaa gur gopi-aa aapnaa tay nar buri-aaree.
Wirklich boshaft sind diejenigen, die den Guru verleumden.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਪਾਪਿਸਟ ਹਤਿਆਰੀ ॥
har jee-o tin kaa darsan naa karahu paapisat hati-aaree.
O Herr, ich will, dass ich sie niemals sehe. Sie sind die schlechtesten Sünder.
ਓਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰਹਿ ਕੁਸੁਧ ਮਨਿ ਜਿਉ ਧਰਕਟ ਨਾਰੀ ॥
ohi ghar ghar fireh kusuDh man ji-o Dharkat naaree.
Gemein ist ihr Geist. Sie gehen von Tür zu Tür, ähnlich einer verstoßenen Prostituierten
ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਵਾਰੀ ॥
vadbhaagee sangat milay gurmukh savaaree.
Glücklich kehrt man zur Gesellschaft der Heiligen, dann bekommt man die Gnade des Gurus.
ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੨੩॥
har maylhu satgur da-i-aa kar gur ka-o balihaaree. ||23||
O Herr, leite mich dem Guru entgegen; ich opfere mich dem Guru. (23)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥
gur sayvaa tay sukh oopjai fir dukh na lagai aa-ay.
Die Ruhe wächst vom Dienst des Gurus. Dann erleidet man keine Pein.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਕਾਲੈ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥
jaman marnaa mit ga-i-aa kaalai kaa kichh na basaa-ay.
Der Kreis der Wiedergeburt kommt zu Schluss und man ist außer der Reichweite des Yamas.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
har saytee man rav rahi-aa sachay rahi-aa samaa-ay.
Man wird von der Liebe des Herrn erfüllt,
ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕਉ ਜੋ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥
naanak ha-o balihaaree tinn ka-o jo chalan satgur bhaa-ay. ||1||
und man verbindet sich mit dem Wahren. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 1
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਧੁ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਅਨੇਕ ਕਰੈ ਸੀਗਾਰ ॥
bin sabdai suDh na hova-ee jay anayk karai seegaar.
Beraubt von Naam reinigt sich der Geist nicht, es bedeutet nichts, wie viel man sich ziert.