Page 650
ਨਾਨਕ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਹਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak je gurmukh karahi so parvaan hai jo naam rahay liv laa-ay. ||2||
O Nanak, weil die Gurmukhi immer im Gleichgewicht mit Naam sind, ist alles, was sie leisten im Einverständnis mit dem Herrn. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕੰਉ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖਾ ॥
ha-o balihaaree tinn kaN-u jo gurmukh sikhaa.
Ich opfere mich den Gurmukhs, die sich dem Guru bewusst sind.
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਦਰਸਨੁ ਪਿਖਾ ॥
jo har naam Dhi-aa-iday tin darsan pikhaa.
Ich suche den Darshana (Blick) von denen, die über den Namen des Herrn nachdenken.
ਸੁਣਿ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਮਨਿ ਲਿਖਾ ॥
sun keertan har gun ravaa har jas man likhaa.
Ich höre das Lob des Herrn, ich will seine Werte rezitieren und seinen Ruhm im Herzen einprägen.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀ ਰੰਗ ਸਿਉ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕ੍ਰਿਖਾ ॥
har naam salaahee rang si-o sabh kilvikh krikhaa.
Ich will die Lobgesänge des Herrn singen, sodass meine Sünden weggehen.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸੋ ਸਰੀਰੁ ਥਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਧਰੇ ਵਿਖਾ ॥੧੯॥
Dhan Dhan suhaavaa so sareer thaan hai jithai mayraa gur Dharay vikhaa. ||19||
Gesegnet ist der Körper in dem die Lehren meines Gurus wohnen. (19)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur bin gi-aan na hova-ee naa sukh vasai man aa-ay.
Ohne Guru gewinnt man weder Verständnis noch Ruhe.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਮਨਮੁਖੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
naanak naam vihoonay manmukhee jaasan janam gavaa-ay. ||1||
O Nanak, beraubt von Naam verschwenden die Egoisten ihr Leben und verlassen die Welt. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭਿ ਖੋਜਦੇ ਥਕਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
siDh saaDhik naavai no sabh khojday thak rahay liv laa-ay.
Asketen, Siddhas: alle suchen Naam; wegen ihrer Bemühungen werden sie müde,
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
bin satgur kinai na paa-i-o gurmukh milai milaa-ay.
Ohne Guru erlangt man Naam nicht. Man erhält ihn nur durch den Guru.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਹੈ ਧਿਗੁ ਸਿਧੀ ਧਿਗੁ ਕਰਮਾਤਿ ॥
bin naavai painan khaan sabh baad hai Dhig siDhee Dhig karmaat.
Nahrung, Kleider, Wunder, okkulte Kräfte: alles ist vergeblich Naam.
ਸਾ ਸਿਧਿ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਹੈ ਅਚਿੰਤੁ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
saa siDh saa karmaat hai achint karay jis daat.
Wunder, die okkulten Kräfte, Naam ist es; der Herr, der Sorglose, gewährt ihn.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਏਹਾ ਸਿਧਿ ਏਹਾ ਕਰਮਾਤਿ ॥੨॥
naanak gurmukh har naam man vasai ayhaa siDh ayhaa karmaat. ||2||
Dies ist ein wahres Wunder, wenn man Naam in sein Herz schließt. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਮ ਢਾਢੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਖਸਮ ਕੇ ਨਿਤ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਗੁਣ ਛੰਤਾ ॥
ham dhaadhee har parabh khasam kay nit gaavah har gun chhantaa.
Ich bin ein Troubadour des Herrn, ich singe die Loblieder des Herrn.
ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸੁਣਹ ਤਿਸੁ ਕਵਲਾ ਕੰਤਾ ॥
har keertan karah har jas sunah tis kavlaa kantaa.
Ich höre und ich singe das Lob des Herrn der Maya.
ਹਰਿ ਦਾਤਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਿਖਾਰੀਆ ਮੰਗਤ ਜਨ ਜੰਤਾ ॥
har daataa sabh jagat bhikhaaree-aa mangat jan jantaa.
Der wohltätige Spender ist der Herr, die Leute betteln an seiner Tür.
ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਹੋਇ ਵਿਚਿ ਪਾਥਰ ਕ੍ਰਿਮ ਜੰਤਾ ॥
har dayvhu daan da-i-aal ho-ay vich paathar kiram jantaa.
O Herr, in deinem Mitleid gewährst du deine Geschenke den Würmern auch in Stein.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਨਵੰਤਾ ॥੨੦॥
jan naanak naam Dhi-aa-i-aa gurmukh Dhanvantaa. ||20||
O Nanak, tatsächlich reich sind diejenigen, die über Naam nachdenken. (20)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਪੜਣਾ ਗੁੜਣਾ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਕਾਰੁ ॥
parh-naa gurh-naa sansaar kee kaar hai andar tarisnaa vikaar.
Erwerben von Wissen ist nur eine Weltklugheit, wenn man den Hunger von Verlangen im Herzen versteckt
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
ha-umai vich sabh parh thakay doojai bhaa-ay khu-aar.
Man wird erschöpft, wenn man das Wissen in ‘Ich’ erwirbt.
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
so parhi-aa so pandit beenaa gur sabad karay veechaar.
Der allein ist Pundit, der Belehrte, der über das Wort des Gurus nachdenkt.
ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
andar khojai tat lahai paa-ay mokh du-aar.
Wer den Namen im inneren sucht, der gewinnt das Verständnis und das Heil.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gun niDhaan har paa-i-aa sahj karay veechaar.
Er erreicht den Herrn, den Schatz der Tugend, in Sahaj denkt er über Naam nach.
ਧੰਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੧॥
Dhan vaapaaree naankaa jis gurmukh naam aDhaar. ||1||
O Nanak, gesegnet ist der Händler, dessen Kapital der Namen des Herrn ist. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M.3
ਵਿਣੁ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vin man maaray ko-ay na sijh-ee vaykhhu ko liv laa-ay.
Wenn man den Geist nicht beherrschen kann, gewinnt man nichts.
ਭੇਖਧਾਰੀ ਤੀਰਥੀ ਭਵਿ ਥਕੇ ਨਾ ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਜਾਇ ॥
bhaykh-Dhaaree teerthee bhav thakay naa ayhu man maari-aa jaa-ay.
Man bekleidet sich in Kleider von verschiedenen Arten und man besucht die Wallfahrtsorte. Aber man kann seinen Geist nicht beherrschen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਮਨੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
gurmukh ayhu man jeevat marai sach rahai liv laa-ay.
Man bezwingt seinen Geist, wenn man sich im Einverständnis mit dem Wahren stellt. Dann stirbt man im Leben durch den Guru.
ਨਾਨਕ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਇਉ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥
naanak is man kee mal i-o utrai ha-umai sabad jalaa-ay. ||2||
O Nanak, auf diese Weise wäscht der Schmutz ab, und man verbrennt sein ‘Ich’ durch das Wort des Gurus. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੰਤ ਮਿਲਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹੁ ਇਕ ਕਿਨਕਾ ॥
har har sant milhu mayray bhaa-ee har naam darirhaavahu ik kinkaa.
O Brüder, O Heilige, kommt mir zu und prägt mir den Namen des Herrn ein.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੀਗਾਰੁ ਬਨਾਵਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਕਾਪੜੁ ਪਹਿਰਹੁ ਖਿਮ ਕਾ ॥
har har seegaar banaavahu har jan har kaaparh pahirahu khim kaa.
Sodass der Name des Herrn meine Zierde sei. Sodass Mitgefühl für alle meine Kleidung sei.
ਐਸਾ ਸੀਗਾਰੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਿਮ ਕਾ ॥
aisaa seegaar mayray parabh bhaavai har laagai pi-aaraa parim kaa.
Solch ein Kleid gefällt meinem Herrnweil der Mann die Zierde von Liebe gern hat
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਲਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਇਕ ਪਲਕਾ ॥
har har naam bolhu din raatee sabh kilbikh kaatai ik palkaa.
In einem Augenblick verschwinden die Sünden von demjenigen, der den Namen des Herrn rezitiert.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਉਪਰਿ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਿਣਕਾ ॥੨੧॥
har har da-i-aal hovai jis upar so gurmukh har jap jinkaa. ||21||
Wem der Herr sein Mitleid schenkt, der meditiert über seinen Namen durch den Guru. Er gewinnt die Wette des Lebens. (21)