Page 649
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਮੋਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
santaa naal vair kamaavday dustaa naal moh pi-aar.
Diejenigen, die Feindschaft gegenüber den Heiligen ausüben und Freundschaft mit den Sündern haben.
ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
agai pichhai sukh nahee mar jameh vaaro vaar.
Gewinnen nie die Ruhe, weder hier noch drüben. Sie immer wieder Wiedergeboren.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਬੁਝਈ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
tarisnaa kaday na bujh-ee dubiDhaa ho-ay khu-aar.
Ihr Verlangen besänftigt sich nie und sie verderben sich in Zweiheit.
ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਤਿਨਾ ਨਿੰਦਕਾ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
muh kaalay tinaa nindkaa tit sachai darbaar.
Sie werden entehrt, wie die Verleumder auf dem Herrensitz.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰਿ ॥੨॥
naanak naam vihooni-aa naa urvaar na paar. ||2||
O Nanak, beraubt von Naam gewinnt man nie die Zuflucht. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
jo har naam Dhi-aa-iday say har har naam ratay man maahee.
Der Geist derjenigen, die über den Namen des Herrn meditieren, werden von innen mit ihm erfüllt.
ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨਾ ਇਕਸ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
jinaa man chit ik araaDhi-aa tinaa ikas bin doojaa ko naahee.
Sie schließen den Ewigen im Geiste ein. Für sie gibt es keinen anderen.
ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਹੀ ॥
say-ee purakh har sayvday jin Dhur mastak laykh likhaahee.
Aber nur sie dienen dem Herrn, deren Schicksal so bestimmt ist.
ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਨਿਤ ਗਾਵਦੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਹੀ ॥
har kay gun nit gaavday har gun gaa-ay gunee samjhaahee.
Sie singen die Lobgesänge des Herrn und sie lassen sich von seinen Werten belehren.
ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਗੁਰਮੁਖਾ ਗੁਰ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧੭॥
vadi-aa-ee vadee gurmukhaa gur poorai har naam samaahee. ||17||
All dem Ruhm steht den Gurmukhs zu. Die sich durch die Gnade des perfekten Gurus im Namen des Herrn auflösen. (17)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਗਾਖੜੀ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
satgur kee sayvaa gaakh-rhee sir deejai aap gavaa-ay.
Wirklich schwer ist der Dienst des Sat Gurus. Dafür muss man sich auf dem Guru verlassen und sich von dem Eitel befreien.
ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਨਾ ਮਰਹਿ ਤਾ ਸੇਵਾ ਪਵੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥
sabad mareh fir naa mareh taa sayvaa pavai sabh thaa-ay.
Wenn man seine weltlichen Verlangen durch das Wort des Gurus überwindet, erlebt man keinen spirituellen Tod mehr.
ਪਾਰਸ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਵੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
paaras parsi-ai paaras hovai sach rahai liv laa-ay.
Berührt von dem Stein der Weisen, wird man ihm ähnlich. Und man bleibt in Liebe mit dem wahren Herrn vereinigt.
ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jis poorab hovai likhi-aa tis satgur milai parabh aa-ay.
Satguru der Herr begegnet demjenigen, dessen Schicksal so bestimmt ist.
ਨਾਨਕ ਗਣਤੈ ਸੇਵਕੁ ਨਾ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਵੈ ਥਾਇ ॥੧॥
naanak gantai sayvak naa milai jis bakhsay so pavai thaa-ay. ||1||
O Nanak, man wird nicht genehm, bloß durch seine Taten.Der allein ist genehm, wem der Herr seine Gnade und Verzeihung gewährt. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਮਹਲੁ ਕੁਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮੂਰਖ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ॥
mahal kumhal na jaannee moorakh apnai su-aa-ay.
Verlockt von seinem eigenen Profit, unterscheidet der Unwissendezwischen Gutem und Bösem nicht.
ਸਬਦੁ ਚੀਨਹਿ ਤਾ ਮਹਲੁ ਲਹਹਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
sabad cheeneh taa mahal laheh jotee jot samaa-ay.
Wenn man das Wort Gottes erkennt, verbindet man sich mit dem herrlichen Licht des Herrn..
ਸਦਾ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਸਭਾ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
sadaa sachay kaa bha-o man vasai taa sabhaa sojhee paa-ay.
Wenn der Geist von der Furcht des Wahren erfüllt ist, gewinnt man das Verständnis.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
satgur apnai ghar varatdaa aapay la-ay milaa-ay.
Der Satguru bleibt in seiner eigenen Form und er selbst leitet den Anhänger zu sich.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਭ ਪੂਰੀ ਪਈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
naanak satgur mili-ai sabh pooree pa-ee jis no kirpaa karay rajaa-ay. ||2||
O Nanak, man gewinnt den perfekten Erfolg, wenn man dem Satguru begegnet. Das geschieht nur durch die Gnade des Herrn. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਕਹਤਿਆ ॥
Dhan Dhan bhaag tinaa bhagat janaa jo har naamaa har mukh kehti-aa.
Gesegnet ist das Schicksal der Anhänger, die den Namen des Herrn rezitieren,
ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸੰਤ ਜਨਾ ਜੋ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣਤਿਆ ॥
Dhan Dhan bhaag tinaa sant janaa jo har jas sarvanee sunti-aa.
Gesegnet ist das Schicksal der Heiligen, die das Lob des Herrn hören.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਸਾਧ ਜਨਾ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਇ ਗੁਣੀ ਜਨ ਬਣਤਿਆ ॥
Dhan Dhan bhaag tinaa saaDh janaa har keertan gaa-ay gunee jan banti-aa.
Gesegnet ist das Schicksal der Frommen, die ihre Lobgesänge singen und die Tugend erwerben.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਾ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਲੈ ਮਨੁ ਜਿਣਤਿਆ ॥
Dhan Dhan bhaag tinaa gurmukhaa jo gursikh lai man jinti-aa.
Gesegnet ist das Schicksal der Gurmukhi, die ihren Geist durch den Rat des Gurus beherrschen.
ਸਭ ਦੂ ਵਡੇ ਭਾਗ ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਸਿਖ ਪੜਤਿਆ ॥੧੮॥
sabh doo vaday bhaag gursikhaa kay jo gur charnee sikh parh-ti-aa. ||18||
Wirklich glücklich sind die Jünger des Gurus, die sich vor die Lotus-Füße des Herrn werfen. (18)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੈ ਤਿਸ ਦਾ ਬ੍ਰਹਮਤੁ ਰਹੈ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
barahm bindai tis daa barahmat rahai ayk sabad liv laa-ay.
Der allein ist Brahmane, der den Herrn erkennt und im Einverständnis mit dem Wort des Gurus bleibt.
ਨਵ ਨਿਧੀ ਅਠਾਰਹ ਸਿਧੀ ਪਿਛੈ ਲਗੀਆ ਫਿਰਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਵਸਾਇ ॥
nav niDhee athaarah siDhee pichhai lagee-aa fireh jo har hirdai sadaa vasaa-ay.
Die neun Schätze und die okkulten Kräfte sind von denen im Besitz, die den Herrn in den Geist einschließen..
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬੁਝਹੁ ਕਰਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
bin satgur naa-o na paa-ee-ai bujhahu kar veechaar.
Ohne Guru erlangt Naam nicht.
ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥੧॥
naanak poorai bhaag satgur milai sukh paa-ay jug chaar. ||1||
Man begegnet dem Satguru nur durch das perfekte Schicksal, dann gewinnt man für immer die Ruhe. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਕਿਆ ਗਭਰੂ ਕਿਆ ਬਿਰਧਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
ki-aa gabhroo ki-aa biraDh hai manmukh tarisnaa bhukh na jaa-ay.
Das Verlangen von einem Egoisten geht nicht weg. Es ist egal, ob er ein Junge oder ein Alter ist.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੇ ਰਤਿਆ ਸੀਤਲੁ ਹੋਏ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
gurmukh sabday rati-aa seetal ho-ay aap gavaa-ay.
Die Gurmukhi tränken sich von dem Wort des Gurus, sie verlieren ihr ‘Ich'; sie bleiben in Ruhe.
ਅੰਦਰੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਫਿਰਿ ਭੁਖ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥
andar taripat santokhi-aa fir bhukh na lagai aa-ay.
Ihr Geist ist in Zufriedenheit und sie empfinden den Hunger nicht mehr.