Page 644
ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਨਿਹਫਲੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਨ ਵਸਾਇਆ ॥
DhanDhaa karti-aa nihfal janam gavaa-i-aa sukh-daata man na vasaa-i-aa.
Ich habe diese Wahrheit durch den Guru begriffen. Man verschwendet sein Leben im Widerstreit der Welt. Und man verankert den Herrn nicht im Geist ein. Denn er gewährt allen Komfort.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨਾ ਕਉ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam tinaa ka-o mili-aa jin ka-o Dhur likh paa-i-aa. ||1||
O Nanak. nur diejenigen, deren Schicksal so bestimmt ist, bekommen Naams Geschenk. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖਾ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ghar hee meh amrit bharpoor hai manmukhaa saad na paa-i-aa.
Innen ist die Ambrosia, aber der Egoist kostet sie nicht.
ਜਿਉ ਕਸਤੂਰੀ ਮਿਰਗੁ ਨ ਜਾਣੈ ਭ੍ਰਮਦਾ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
ji-o kastooree mirag na jaanai bharmadaa bharam bhulaa-i-aa.
Ähnlich dem Hirsch, der den Moschus nicht kennt. Getäuscht von Zweifel wandert er umher.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਜਿ ਬਿਖੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇਆ ॥
amrit taj bikh sangrahai kartai aap khu-aa-i-aa.
Der Egoist gibt die Ambrosia auf, er sammelt das Gift. So ist der Wille des Herrn.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੇ ਸੋਝੀ ਪਈ ਤਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
gurmukh virlay sojhee pa-ee tinaa andar barahm dikhaa-i-aa.
Selten sind Gurmukhi, die das Verständnis gewinnen. Die inneren, in ihrem Geist, erkennen den allmächtigen.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ॥
tan man seetal ho-i-aa rasnaa har saad aa-i-aa.
Durch das Wort erwacht der Name und man vereinigt sich mit dem Herrn.
ਸਬਦੇ ਹੀ ਨਾਉ ਊਪਜੈ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
sabday hee naa-o oopjai sabday mayl milaa-i-aa.
Ohne Naam befindet sich die ganze Welt in Verwirrung.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
bin sabdai sabh jag ba-uraanaa birthaa janam gavaa-i-aa.
Und man verschwendet das Leben vergeblich, ohne Zweck.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੋ ਸਬਦੁ ਹੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ॥੨॥
amrit ayko sabad hai naanak gurmukh paa-i-aa. ||2||
Nanak , Naam ist die wahre Ambrosia, man erhält es von dem Guru. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਸੋ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਈਐ ॥
so har purakh agamm hai kaho kit biDh paa-ee-ai.
Unergründlich ist der Herr, der Purusha. Wie könnte man in seiner Gegenwart ankommen?
ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਦ੍ਰਿਸਟੁ ਕਹੁ ਜਨ ਕਿਉ ਧਿਆਈਐ ॥
tis roop na raykh adrist kaho jan ki-o Dhi-aa-ee-ai.
Der Herr hat weder Gestalt noch Schild; er ist unsichtbar. Wie könnte man nun über ihn nachdenken?
ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥
nirankaar niranjan har agam ki-aa kahi gun gaa-ee-ai.
Ohne Gestalt, rein tadellos und mysteriös ist der Herr. Durch welche Merkmale könnte man seine Lobgesänge singen?
ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਸੁ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਈਐ ॥
jis aap bujhaa-ay aap so har maarag paa-ee-ai.
In der Tat, der allein marschiert auf dem Weg, wem der Herr selbst das Verständnis gewahrt.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਵੇਖਾਲਿਆ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪਾਈਐ ॥੪॥
gur poorai vaykhaali-aa gur sayvaa paa-ee-ai. ||4||
Der perfekte Guru enthüllt das Rätsel. Man erreicht den Herrn durch den Dienst des Gurus. (4)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M. 3
ਜਿਉ ਤਨੁ ਕੋਲੂ ਪੀੜੀਐ ਰਤੁ ਨ ਭੋਰੀ ਡੇਹਿ ॥
ji-o tan koloo peerhee-ai rat na bhoree dayhi.
Wenn ich kein Verlangen habe, um meinen Körper unter den schwierigsten Umständen zu retten.
ਜੀਉ ਵੰਞੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਸਚੇ ਸੰਦੜੈ ਨੇਹਿ ॥
jee-o vanjai cha-o khannee-ai sachay sand-rhai nayhi.
Wenn ich mich zur Liebe des Herrn opfere,
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰਾਤੀ ਅਤੈ ਡੇਹ ॥੧॥
naanak mayl na chuk-ee raatee atai dayh. ||1||
O Nanak, könnte ich immerzu in der Gegenwart des Herrn bleiben? (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਸਜਣੁ ਮੈਡਾ ਰੰਗੁਲਾ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ਮਨੁ ਲੇਇ ॥
sajan maidaa rangulaa rang laa-ay man lay-ay.
Wunderbar ist mein Herr, er verzaubert mich durch seine Liebe.
ਜਿਉ ਮਾਜੀਠੈ ਕਪੜੇ ਰੰਗੇ ਭੀ ਪਾਹੇਹਿ ॥
ji-o maajeethai kaprhay rangay bhee paahayhi.
Seine Liebe verschwindet nicht mehr und ich gebe mich ihm hin,
ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਬਿਆ ਨ ਲਗੈ ਕੇਹ ॥੨॥
naanak rang na utrai bi-aa na lagai kayh. ||2||
Wie ein Stoff, gefärbt von der festen Farbe von Majid, verliert es seine Farbe nicht. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਬੁਲਾਇਦਾ ॥
har aap vartai aap har aap bulaa-idaa.
Der Herr belebt alles, er leitet uns selbst, um seinen Namen zu rezitieren.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਵਾਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਦਾ ॥
har aapay sarisat savaar sir DhanDhai laa-idaa.
Der Herr selbst hat das Universum geschaffen, er selbst überträgt uns die Aufgabe.
ਇਕਨਾ ਭਗਤੀ ਲਾਇ ਇਕਿ ਆਪਿ ਖੁਆਇਦਾ ॥
iknaa bhagtee laa-ay ik aap khu-aa-idaa.
Erstellt einige seiner Meditation an, er verführt andere selbst.
ਇਕਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇ ਇਕਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇਦਾ ॥
iknaa maarag paa-ay ik ujharh paa-idaa.
Er leitet einige auf dem Weg, er selbst lässt andere umherwandern.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੫॥
jan naanak naam Dhi-aa-ay gurmukh gun gaa-idaa. ||5||
Nanak denkt über Naam nach, singt seine Lobgesänge durch das Wort. (5)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shloka M.3
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
satgur kee sayvaa safal hai jay ko karay chit laa-ay.
Fruchtbar ist der Dienst des Sat Gurus, wenn man ihn mit ganzem Herzen ausführt,
ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਵਣਾ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
man chindi-aa fal paavnaa ha-umai vichahu jaa-ay.
Gewinnt man die Frucht von seinem Verlangen, befreit man sich von dem ‘Ich’.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
banDhan torhai mukat ho-ay sachay rahai samaa-ay.
Man bricht seine Fesseln. Man gewinnt Emanzipation und man löst sich in dem Wahren auf.
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਅਲਭੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
is jag meh naam alabh hai gurmukh vasai man aa-ay.
Es ist sehr schwer, Naam zu erkennen. Aber Naam bewohnt den Geist, durch den Guru.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੧॥
naanak jo gur sayveh aapnaa ha-o tin balihaarai jaa-o. ||1||
O Nanak, ich opfere mich demjenigen, der dem Guru dient. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M.3
ਮਨਮੁਖ ਮੰਨੁ ਅਜਿਤੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥
manmukh man ajit hai doojai lagai jaa-ay.
Außer Regelung ist der Geist des Egoisten. Weil er sich dem anderen anschließt.
ਤਿਸ ਨੋ ਸੁਖੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
tis no sukh supnai nahee dukhay dukh vihaa-ay.
Selbst in Träumen hat er keine Ruhe, sein Leben vergeht in Angst.
ਘਰਿ ਘਰਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਥਕੇ ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ॥
ghar ghar parh parh pandit thakay siDh samaaDh lagaa-ay.
Die Pundits sind müde von dem Lesen der heiligen Bücher,
ਇਹੁ ਮਨੁ ਵਸਿ ਨ ਆਵਈ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
ih man vas na aavee thakay karam kamaa-ay.
Die Sidlias werden müde von ihrem Samadhi (ihrer Trance)Sie sind unfähig, ihren Geist zu beherrschen. Obgleich sie so viele Riten treiben.
ਭੇਖਧਾਰੀ ਭੇਖ ਕਰਿ ਥਕੇ ਅਠਿਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
bhaykh-Dhaaree bhaykh kar thakay athisath tirath naa-ay.
Einige bekleiden sich mit den Kleidern von Bettler und sie waschen sich auf den Wallfahrtsorten.