Page 642
ਮਨ ਕਾਮਨਾ ਤੀਰਥ ਜਾਇ ਬਸਿਓ ਸਿਰਿ ਕਰਵਤ ਧਰਾਏ ॥
man kaamnaa tirath jaa-ay basi-o sir karvat Dharaa-ay.
Nach ihren Wünschen wohnen einige in den Wallfahrtsorten. Und sie lassen sich gesägt, um Heil zu gewinnen.
ਮਨ ਕੀ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਇਹ ਬਿਧਿ ਜੇ ਲਖ ਜਤਨ ਕਰਾਏ ॥੩॥
man kee mail na utrai ih biDh jay lakh jatan karaa-ay. ||3||
Selbst wenn man Millionen von solchen Bemühungen leistet, wäscht der Schmutz vom Geist nicht ab. (3)
ਕਨਿਕ ਕਾਮਿਨੀ ਹੈਵਰ ਗੈਵਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਦਾਨੁ ਦਾਤਾਰਾ ॥
kanik kaaminee haivar gaivar baho biDh daan daataaraa.
Gold, Frau, Elefanten, Pferde: Man gibt sie als Spende.
ਅੰਨ ਬਸਤ੍ਰ ਭੂਮਿ ਬਹੁ ਅਰਪੇ ਨਹ ਮਿਲੀਐ ਹਰਿ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
ann bastar bhoom baho arpay nah milee-ai har du-aaraa. ||4||
Man spendet Kleider. Ackerbau und so viele andere Dinge. Aber man erreicht nicht die Tür des Herrn auf diese Weise. (4)
ਪੂਜਾ ਅਰਚਾ ਬੰਦਨ ਡੰਡਉਤ ਖਟੁ ਕਰਮਾ ਰਤੁ ਰਹਤਾ ॥
poojaa archaa bandan dand-ut khat karmaa rat rahtaa.
Man verehrt Götzen. Man wirft sich vor ihnen nieder, und man leistet die sechs Aufgaben.
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬੰਧਨ ਮਹਿ ਪਰਿਆ ਨਹ ਮਿਲੀਐ ਇਹ ਜੁਗਤਾ ॥੫॥
ha-o ha-o karat banDhan meh pari-aa nah milee-ai ih jugtaa. ||5||
Aber man liefert sich zum ‘Ich’ ab. Dies ist auch nicht der Weg, um dem Herrn zu begegnen. (5)
ਜੋਗ ਸਿਧ ਆਸਣ ਚਉਰਾਸੀਹ ਏ ਭੀ ਕਰਿ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥
jog siDh aasan cha-oraaseeh ay bhee kar kar rahi-aa.
Man übt vierundachtzig körperliche Bewegungen von Yoga aus.
ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸੰਗੁ ਨ ਗਹਿਆ ॥੬॥
vadee aarjaa fir fir janmai har si-o sang na gahi-aa. ||6||
Aber selbst wenn man ein langes Leben hat, begegnet man nicht dem Herrn auf diese Weise. Und man tritt immer wieder in die Wiedergeburt ein. (6)
ਰਾਜ ਲੀਲਾ ਰਾਜਨ ਕੀ ਰਚਨਾ ਕਰਿਆ ਹੁਕਮੁ ਅਫਾਰਾ ॥
raaj leelaa raajan kee rachnaa kari-aa hukam afaaraa.
Man könnte ein strahlendes Bett (Ehebett) haben, und Duft von Santal benutzen,
ਸੇਜ ਸੋਹਨੀ ਚੰਦਨੁ ਚੋਆ ਨਰਕ ਘੋਰ ਕਾ ਦੁਆਰਾ ॥੭॥
sayj sohnee chandan cho-aa narak ghor kaa du-aaraa. ||7||
aber dies alles leitet uns zur dunklen Hölle. (7)
ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਹੈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਨ ਕੈ ਕਰਮਾ ॥
har keerat saaDhsangat hai sir karman kai karmaa.
Singen die Lobgesänge des Herrn in der Gesellschaft der Heiligen, dies ist eine verdienstvolle Tat.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਭਇਓ ਪਰਾਪਤਿ ਜਿਸੁ ਪੁਰਬ ਲਿਖੇ ਕਾ ਲਹਨਾ ॥੮॥
kaho naanak tis bha-i-o paraapat jis purab likhay kaa lahnaa. ||8||
Aber all das erlangt, dessen Schicksal so bestimmt ist. (8)
ਤੇਰੋ ਸੇਵਕੁ ਇਹ ਰੰਗਿ ਮਾਤਾ ॥
tayro sayvak ih rang maataa.
Dein Diener, o Herr, ist von deiner Liebe erfüllt.
ਭਇਓ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੧॥੩॥
bha-i-o kirpaal deen dukh bhanjan har har keertan ih man raataa. rahaa-o doojaa. ||1||3||
Du bist mitfühlend gegenüber ihm, berauscht von deinem Lob erleidet er keinen Kummer [2. Pause. 1-3]
ਰਾਗੁ ਸੋਰਠਿ ਵਾਰ ਮਹਲੇ ੪ ਕੀ
raag sorath vaar mahlay 4 kee
Var (Ode) von Raga Sorath M. 4
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der einzige Purusha, er ist ewig, immerwährend. Er ist durch die Gnade des Gurus erreichbar.
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shloka M. 1
ਸੋਰਠਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜੇ ਸਚਾ ਮਨਿ ਹੋਇ ॥
sorath sadaa suhaavanee jay sachaa man ho-ay.
Gesegnet ist der Sorath Raga, wenn dadurch der Herr den Geist bewohnt.
ਦੰਦੀ ਮੈਲੁ ਨ ਕਤੁ ਮਨਿ ਜੀਭੈ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
dandee mail na kat man jeebhai sachaa so-ay.
Man verleumdet keinen und trägt keinem nach. Der Name des Wahren ist auf seiner Zunge.
ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਭੈ ਵਸੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗ ॥
sasurai pay-ee-ai bhai vasee satgur sayv nisang.
Dann bleibt die Seele in Ruhe, hier und drüben auch. Sie dient ohne weiteres dem Guru.
ਪਰਹਰਿ ਕਪੜੁ ਜੇ ਪਿਰ ਮਿਲੈ ਖੁਸੀ ਰਾਵੈ ਪਿਰੁ ਸੰਗਿ ॥
parhar kaparh jay pir milai khusee raavai pir sang.
Sie ist bereit, eben seine Zierde aufzugeben, um dem Herrn zu begegnen, alles voll von Freude.
ਸਦਾ ਸੀਗਾਰੀ ਨਾਉ ਮਨਿ ਕਦੇ ਨ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ॥
sadaa seegaaree naa-o man kaday na mail patang.
Naam bewohnt seinen Geist, sie wird immer geschmückt. Der Schmutz berührt sie niemals.
ਦੇਵਰ ਜੇਠ ਮੁਏ ਦੁਖਿ ਸਸੂ ਕਾ ਡਰੁ ਕਿਸੁ ॥
dayvar jayth mu-ay dukh sasoo kaa dar kis.
Die Tyrannei der Maya und der Kummer von Wünschen bedrängen sie nicht.
ਜੇ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਮ ਮਣੀ ਸਭੁ ਸਚੁ ॥੧॥
jay pir bhaavai naankaa karam manee sabh sach. ||1||
Wenn sie dem Herrn gefällt, wird sie gesegnetund alle seine Taten werden würdevoll. (1)
ਮਃ ੪ ॥
mehlaa 4.
M. 4
ਸੋਰਠਿ ਤਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਢੰਢੋਲੇ ॥
sorath taam suhaavanee jaa har naam dhandholay.
Würdevoll ist der Sorath Raga, wenn dadurch die Seele den Namen sucht,
ਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਵੈ ਆਪਣਾ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੇ ॥
gur purakh manaavai aapnaa gurmatee har har bolay.
Es gefällt dem Guru-Purusha; durch das Wort rezitiert sie den Namen des Herrn.
ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਕਸਾਈ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਰਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚੋਲੇ ॥
har paraym kasaa-ee dinas raat har ratee har rang cholay.
Tag und Nacht schließt sie sich der Liebe des Herrn an. Ihr Körper wird von seiner Liebe erfüllt.
ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਲਭਈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਜਗਤੁ ਮੈ ਟੋਲੇ ॥
har jaisaa purakh na labh-ee sabh daykhi-aa jagat mai tolay.
Niemand ist dem Herrn gleich; ich habe es durch die ganze Welt gesucht.
ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਮਨੁ ਅਨਤ ਨ ਕਾਹੂ ਡੋਲੇ ॥
gur satgur naam drirh-aa-i-aa man anat na kaahoo dolay.
Der Guru hat mir Naam geschenkt, mein Geist schwankt nicht mehr.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਗੋਲ ਗੋਲੇ ॥੨॥
jan naanak har kaa daas hai gur satgur kay gol golay. ||2||
Nanak ist Diener des Herrn, dazu ist er Sklave seiner Sklaven. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਤੂ ਆਪੇ ਸਿਸਟਿ ਕਰਤਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
too aapay sisat kartaa sirjanhaari-aa.
Du allein bist der Schöpfer, O Herr.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
tuDh aapay khayl rachaa-ay tuDh aap savaari-aa.
Du selbst hast dein Spiel geschaffen, du hast es auch geschmückt.
ਦਾਤਾ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਆਪਿ ਭੋਗਣਹਾਰਿਆ ॥
daataa kartaa aap aap bhoganhaari-aa.
Du bist der wohltätige Schöpfer, du selbst genießt deine Geschenke.
ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਸਬਦੁ ਵਰਤੈ ਉਪਾਵਣਹਾਰਿਆ ॥
sabh tayraa sabad vartai upaavanhaari-aa.
Überall herrscht deine Schrift, o Schöpfer Herr,
ਹਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥੧॥
ha-o gurmukh sadaa salaahee gur ka-o vaari-aa. ||1||
Ich opfere mich dem Guru. Durch seine Gnade singe ich deine Lobgesänge. (1)