Page 604
ਸਬਦਿ ਮਰਹੁ ਫਿਰਿ ਜੀਵਹੁ ਸਦ ਹੀ ਤਾ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥
sabad marahu fir jeevhu sad hee taa fir maran na ho-ee.
Man bleibt immerzu am Leben, wenn man sich im Wort auflöst. Und man erleidet dann nicht mehr den Tod.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਮੀਠਾ ਸਬਦੇ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੩॥
amrit naam sadaa man meethaa sabday paavai ko-ee. ||3||
Süß ist die Ambrosia von Naam, Aber rar ist die Person, die sie durch das Wort erhält. (3)
ਦਾਤੈ ਦਾਤਿ ਰਖੀ ਹਥਿ ਅਪਣੈ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਈ ॥
daatai daat rakhee hath apnai jis bhaavai tis day-ee.
Alle Geschenke kommen aus der Hand des Herrn. Aber nur der, der dem Herrn gefällt, erhält sie.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦਰਗਹ ਜਾਪਹਿ ਸੇਈ ॥੪॥੧੧॥
naanak naam ratay sukh paa-i-aa dargeh jaapeh say-ee. ||4||11||
O Nanak, erfüllt von Naam gewinnt man die Glückseligkeit, und man sieht strahlend auf dem errensitz aus. [4-1]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sorath mehlaa 3.
Sorath M. 3
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਤਾ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਗਤਿ ਮਤਿ ਤਦ ਹੀ ਪਾਏ ॥
satgur sayvay taa sahj Dhun upjai gat mat tad hee paa-ay.
Die himmlische Musik entsteht, wenn man dem Guru dient. Und man wird mit wahrem Verständnis gesegnet, im Geist legt man den Namen des Herrn ein.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੧॥
har kaa naam sachaa man vasi-aa naamay naam samaa-ay. ||1||
Tatsächlich löst man sich in Naam auf. (1)
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
bin satgur sabh jag ba-uraanaa.
Ohne Guru verhält sich die Welt, wie ein Wahnsinniger. Der verblendete Egoist kennt das Wort nicht.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧਾ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣੈ ਝੂਠੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
manmukh anDhaa sabad na jaanai jhoothai bharam bhulaanaa. rahaa-o.
Und man ist verwirrt im Labyrinth der Betrügerei. (1-Pause)
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਹਉਮੈ ਬੰਧਨ ਕਮਾਏ ॥
tarai gun maa-i-aa bharam bhulaa-i-aa ha-umai banDhan kamaa-ay.
Man wird, durch die drei Modi, von der Maya verführt. Man wird festgehalten, mit den Fesseln der Einbildung.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਊਭਉ ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥੨॥
jaman maran sir oopar oobha-o garabh jon dukh paa-ay. ||2||
Auf seinem Kopf sind die Geburt und der Tod. Man tritt immer wieder in die Gebärmutter ein und man erleidet Schmerz. (2)
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਵਰਤਹਿ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
tarai gun varteh sagal sansaaraa ha-umai vich pat kho-ee.
Die Leute bewegen sich unter dem Einfluss der Maya von drei Modi. Wegen der Einbildung verliert man seine Ehre.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਚਉਥਾ ਪਦੁ ਚੀਨੈ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੩॥
gurmukh hovai cha-uthaa pad cheenai raam naam sukh ho-ee. ||3||
Nach dem Willen des Herrn erreicht man den vierten Zustand von Glückseligkeit. Man gewinnt den Frieden durch den Namen des Herrn. (3)
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜੋ ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਹੋਈ ॥
tarai gun sabh tayray too aapay kartaa jo too karahi so ho-ee.
O Herr, die drei Wege der Maya sind auch deine Kreation. Du bist der Schöpfer, es geschieht immer, was du willst.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਈ ॥੪॥੧੨॥
naanak raam naam nistaaraa sabday ha-umai kho-ee. ||4||12||
Nanak , die Emanzipation kommt durch den Namen des Herrn, man befreit sich von dem ‘Ich’ durch das Wort. [4-12]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧
sorath mehlaa 4 ghar 1
Sorath M. 4: Ghar(u) 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der Einzige Purusha, Er ist ewig, immerwährend Er ist durch die Gnade des Gurus erreichbar
ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਆਪਿ ਅਪਾਹੁ ॥
aapay aap varatdaa pi-aaraa aapay aap apaahu.
Der geliebte Herr erscheint überall. Doch bleibt er immer frei von Bindungen.
ਵਣਜਾਰਾ ਜਗੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਸਾਹੁ ॥
vanjaaraa jag aap hai pi-aaraa aapay saachaa saahu.
Er ist der Hausierer in der Welt. Aber der Geliebte ist auch der wahre Händler.
ਆਪੇ ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੀਆ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਚੁ ਵੇਸਾਹੁ ॥੧॥
aapay vanaj vapaaree-aa pi-aaraa aapay sach vaysaahu. ||1||
Er ist zugleich Ware und Händler. Er ist auch das Kapital. (1)
ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹ ॥
jap man har har naam salaah.
O mein Geist, meditiere über den Herrn, singe die Lobgesänge seines Namens.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਐ ਪਿਆਰਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹ ॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kirpaa tay paa-ee-ai pi-aaraa amrit agam athaah. rahaa-o.
Ewig, außerhalb des Verständnisses, unergründlich ist der Geliebte. Man erreicht ihn nur durch die Gnade des Gurus. (Pause)
ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸਭ ਵੇਖਦਾ ਪਿਆਰਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੇ ਆਪਿ ਮੁਹਾਹੁ ॥
aapay sun sabh vaykh-daa pi-aaraa mukh bolay aap muhaahu.
Er selbst hört und sieht alles, er selbst redet liebevoll.
ਆਪੇ ਉਝੜਿ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਰਾਹੁ ॥
aapay ujharh paa-idaa pi-aaraa aap vikhaalay raahu.
Er selbst leitet die Leute, er selbst zeigt den Weg.
ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੨॥
aapay hee sabh aap hai pi-aaraa aapay vayparvaahu. ||2||
Er selbst ist alles, doch er existiert ohne Sorge. (2)
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਸਿਰਿ ਆਪੇ ਧੰਧੜੈ ਲਾਹੁ ॥
aapay aap upaa-idaa pi-aaraa sir aapay DhanDh-rhai laahu.
Er selbst hat alles geschaffen, er selbst stellt jedem die Aufgabe.
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਮਰਿ ਜਾਹੁ ॥
aap karaa-ay saakh-tee pi-aaraa aap maaray mar jaahu.
Er selbst ist zugleich Schöpfer und Kreation. Er selbst ist das Floß und auch der Fährmann.
ਆਪੇ ਪਤਣੁ ਪਾਤਣੀ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਹੁ ॥੩॥
aapay patan paat-nee pi-aaraa aapay paar langhaahu. ||3||
Er selbst führt auf das andere Ufer. (3)
ਆਪੇ ਸਾਗਰੁ ਬੋਹਿਥਾ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰੁ ਖੇਵਟੁ ਆਪਿ ਚਲਾਹੁ ॥
aapay saagar bohithaa pi-aaraa gur khayvat aap chalaahu.
Er selbst ist der Ozean, auch das Boot. Er selbst steigt in das Boot ein, und er selbst fährt zum anderen Ufer.
ਆਪੇ ਹੀ ਚੜਿ ਲੰਘਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵੇਖੈ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥
aapay hee charh langh-daa pi-aaraa kar choj vaykhai paatisaahu.
Er selbst sieht seine wunderbaren Werke. Barmherzig ist der Geliebte.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਹੁ ॥੪॥੧॥
aapay aap da-i-aal hai pi-aaraa jan naanak bakhas milaahu. ||4||1||
Voller Mitgefühl ist der Herr, er verzeiht uns und vereinigt sich mit uns. [4-l]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ਚਉਥਾ ॥
sorath mehlaa 4 cha-uthaa.
Sorath M. 4
ਆਪੇ ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਆਪੇ ਖੰਡ ਆਪੇ ਸਭ ਲੋਇ ॥
aapay andaj jayraj saytaj ut-bhuj aapay khand aapay sabh lo-ay.
Geboren aus Fötus. Ei. Schweiß. Staub: der Herr selbst ist es.
ਆਪੇ ਸੂਤੁ ਆਪੇ ਬਹੁ ਮਣੀਆ ਕਰਿ ਸਕਤੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਇ ॥
aapay soot aapay baho manee-aa kar saktee jagat paro-ay.
Der Herr ist alle Gebiete, auch alle Welten von dem Weltall. Er selbst ist der Faden (des Lebens)