Page 602
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
Der Herr vernichtet ihre Sünden, die sie durch ihre Geburten erworben haben. Der Herr vereinigt sie mit sich. (Pause)
ਇਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨ ਭਾਈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾ ਸੈਂਸਾਰਾ ॥
O Bruder, die Verwandten sind nur ein Hindernis für die Seele, Die Welt ist verblendet von Zweifel.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੰਧਨ ਟੂਟਹਿ ਨਾਹੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥
Ohne Hilfe des Gurus kann man sich nicht von den Fesseln befreien. Man erreicht die Tür des Heils durch den Guru.
ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥
Wer sich mit den Taten der Welt beschäftigt und das Wort des Gurus nicht versteht, der stirbt and wird immer wieder geboren. (2)
ਹਉ ਮੇਰਾ ਜਗੁ ਪਲਚਿ ਰਹਿਆ ਭਾਈ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਕੇਰਾ ॥
O Bruder, die Welt ist in Einbildung versunken. Niemand gehört einem anderen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣ ਗਾਵਨਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਇ ਬਸੇਰਾ ॥
Die Gurmukhs (die Heiligen) singen die Loblieder des Herrn. Sie erreichen die Gegenwart des Herrn, sie bleiben immer Zuhause.
ਐਥੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥੩॥
Der die Wahrheit versteht, versteht sich; der Herr gehört ihm. (3)
ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਭਾਈ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥
O Bruder, Immer barmherzig ist der Satguru Aber man begegnet ihm nur, durch gute Fügung.
ਏਕ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜੇਹਾ ਭਾਉ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ॥
Der Satguru hält alle gleich in seinem barmherzigen Blick. Jeder erhält seine Gnade, je nach seiner Liebe für den Meister.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੪॥੬॥
O Nanak, man entwirrt sich von seinem ‘Ich’, wenn der Herr den Geist bewohnt. [4-6]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ਚੌਤੁਕੇ ॥
Sorath M. 3: Tchautukas
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਸਚੀ ਹਿਰਦੈ ਬਾਣੀ ॥
Die wahre Meditation über den Herrn ist nur möglich durch den Guru.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੀ ॥
Dann bewohnt das Evangelium des Gurus den Geist. Durch den Dienst des Gurus, gewinnt man die dauernde Ruhe.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਇਆਣੀ ॥
Die Einbildung verschwindet, durch das Wort. Ohne Guru ist die wahre Meditation nicht möglich.Jeder bleibt in Unwissenheit verwirrt.
ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਹਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਵਿਣੁ ਪਾਣੀ ॥੧॥
Die Egoisten wandern ohne Ziel, sie erleiden immer Pein, sie ertrinken, selbst ohne Wasser. (1)
ਭਾਈ ਰੇ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਰਣਾਈ ॥
O Bruder, suche immer die Zuflucht beim Herrn.
ਆਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
Mit seinem barmherzigen Blick bewahrt er unsere Ehre. Er schenkt uns die Herrlichkeit von seinem Namen. (Pause)
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਵੀਚਾਰਾ ॥
Man versteht sich selbst, wenn man durch den perfekten Guru über das Wort nachdenkt. Dann befreit man sich von Gier, Zorn, Fleischeslust und Ego.
ਹਿਰਦੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਦ ਵਸਿਆ ਤਜਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
Und der Herr, das Leben der Welt, bewohnt den Geist.
ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥
Man erkennt überall den unendlichen Herrn, und man nimmt den Herrn im Geist auf.
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀ ਨਾਉ ਮੀਠਾ ਮਨਹਿ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥
In jedem Zeitalter erkennt man den Herrn, durch das himmelische Wort und man erkennt die Süße von Naam. (2)
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
Gesegnet ist die Geburt desjenigen, der Naam erkennt, durch den Dienst am Satguru.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਅਘਾਇਆ ॥
Der Geist wird besänftigt, wenn man die Ambrosia trinkt. Und man gewinnt Zufriedenheit, wenn man die Loblieder des Herrn singt.
ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥
Die Tugend selbst ist der Herr. Das Lotus-Herz geht in Blüte durch die Liebe des Herrn.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
Rein und tadellos werden Körper und Geist, rein wird auch die Sprache. Und man löst sich durch die Wahrheit im ewigen Herrn auf. (3)
ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਗਤਿ ਕੋਇ ਨ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਈ ॥
Niemand kennt die Essenz des Namens des Herrn. Dennoch erscheint Naam, im Herzen, durch die Lehre des Gurus.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਮਗੁ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥
Gurmukh allein kennt den Weg, er kostet die Essenz des Herrn.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਭੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥
Meditation, Härte, Selbstbeherrschung: man gewinnt alles durch den Guru, wenn man Naam im Herzen aufnimmt.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਨਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੭॥
O Nanak, diejenigen, die Naam innig lieben, erscheinen prachtvoll. Sie erhalten die Ehre an der für des Wahren." [4-7]
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ਦੁਤੁਕੇ ॥
Sorath M.3: Dotukas
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਉਲਟੀ ਭਈ ਭਾਈ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਤਾ ਬੂਝ ਪਾਇ ॥
Wenn man dem wahren Guru begegnet, entfernt man sich von der Welt, den Sünden. Man stirbt im Leben und gewinnt Verständnis.
ਸੋ ਗੁਰੂ ਸੋ ਸਿਖੁ ਹੈ ਭਾਈ ਜਿਸੁ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
Der ist tatsächlich gleich dem Guru und Anhänger, dessen Licht der Herr mit seinem eigenen Licht vereinigt. (1)
ਮਨ ਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
O mein Geist, bringe dich in Gleichklang mit dem Herrn.
ਮਨ ਹਰਿ ਜਪਿ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਥਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
Durch seine Meditation erscheint süß der Herr Man wird angenommen, durch die Gnade des Gurus. (Pause)