Page 600
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manmukh mugaDh har naam na chaytai birthaa janam gavaa-i-aa.
Unwissend ist der Egoist,Er erinnert sich nicht an den Namen und verschwendet sein Leben ohne Zweck.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
satgur bhaytay taa naa-o paa-ay ha-umai moh chukaa-i-aa. ||3||
Man erhält das Geschenk von Naam, wenn man dem Satguru begegnet.Dann befreit man sich von der Einbildung und Bindung. (3)
ਹਰਿ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
har jan saachay saach kamaaveh gur kai sabad veechaaree.
Die Diener des Herrn üben die Wahrheit aus.Sie meditieren immer über das Evangelium des Gurus.
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
aapay mayl la-ay parabh saachai saach rakhi-aa ur Dhaaree.
Der Wahre vereinigt sie mit sich; sie nehmen den Herrn im Geist auf.
ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਤਿ ਪਾਈ ਏਹਾ ਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੧॥
naanak naavhu gat mat paa-ee ayhaa raas hamaaree. ||4||1||
Nanak, man erwirbt das höchste Glücksgefühl durch Naam.Tatsächlich ist dies unsere einzige Nahrung. [4-l]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sorath mehlaa 3.
Sorath M. 3
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਭਗਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਨਾਉ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
bhagat khajaanaa bhagtan ka-o dee-aa naa-o har Dhan sach so-ay.
Der prachtvolle Meister gewährt seinen Anhängern den Schatz seiner Meditation.
ਅਖੁਟੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਕਦੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਕਿਨੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਹੋਇ ॥
akhut naam Dhan kaday nikhutai naahee kinai na keemat ho-ay.
Wahr und ewig ist der Schatz seines Namens.Unerschöpflich ist der Reichtum von Namen, niemand kann seinen Wert schätzen.
ਨਾਮ ਧਨਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥
naam Dhan mukh ujlay ho-ay har paa-i-aa sach so-ay. ||1||
Gesegnet mit dem Namen erhält man einen strahlenden Gesichtsausdruck,Und man erreicht den Herrn. (1)
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
man mayray gur sabdee har paa-i-aa jaa-ay.
O mein Geist, man erreicht den Herrn nur durch den Guru.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੁਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bin sabdai jag bhuldaa firdaa dargeh milai sajaa-ay. rahaa-o.
Ohne das Wort wird man verwirrt und man wird am Hofe des Herrn bestraft.
ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਸਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
is dayhee andar panch chor vaseh kaam kroDh lobh moh ahaNkaaraa.
Fleischeslust, Zorn, Gier, Verbindung und Ego: die fünf Diebe bewohnen den Körper.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੂਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰਾ ॥
amrit looteh manmukh nahee boojheh ko-ay na sunai pookaaraa.
Sie stehlen die Ambrosia, aber der Egoist erkennt das nicht; niemand hört den Klagen zu.
ਅੰਧਾ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਵਰਤਾਰਾ ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥੨॥
anDhaa jagat anDh vartaaraa baajh guroo gubaaraa. ||2||
Verblendet ist die Welt, man ist wie blind.Ohne Guru herrscht überall Dunkelheit. (2)
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤੇ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥
ha-umai mayraa kar kar vigutay kihu chalai na chaldi-aa naal.
Man widmet sich dem ‘Ich’ derart verzehrt man sich.Aber am Abschied geht nichts mit dem Sterblichen mit.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
gurmukh hovai so naam Dhi-aavai sadaa har naam samaal.
Der Gurmukh meditiert immer über Naam.Er denkt nur über den Namen des Herrn nach.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੩॥
sachee banee har gun gaavai nadree nadar nihaal. ||3||
Durch das Evangelium des Gurus singt er die Lobgesänge des Herrn. (3)
ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਮਰੁ ਸਿਰਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ॥
satgur gi-aan sadaa ghat chaanan amar sir baadisaahaa.
Die Weisheit erleuchtet immer sein Herz.Die Könige stehen auch unter der Souveränität des Herrn.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
an-din bhagat karahi din raatee raam naam sach laahaa.
Tag und Nacht vergöttert und verehrt der Gurmukh den Herrn.Er gewinnt den wahren Ertrag des Namens.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਪਾਹਾ ॥੪॥੨॥
naanak raam naam nistaaraa sabad ratay har paahaa. ||4||2||
Nanak, man erlangt Emanzipation durch den Namen des Herrn.Erfüllt von dem Namen, erreicht man den Herrn. [4-2]
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ॥
sorath mehlaa 3.
Sorath M. 3
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
daasan daas hovai taa har paa-ay vichahu aap gavaa-ee.
Wenn man zum Sklaven der Diener des Herrn wird,Verliert man sein ‘Ich’ und man erreicht den Herrn.
ਭਗਤਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
bhagtaa kaa kaaraj har anand hai an-din har gun gaa-ee.
Der Herr ist Meister der Glückseligkeit, er ist die Berufung der Heiligen,Tag und Nacht singen sie die Lobgesänge des Herrn.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੧॥
sabad ratay sadaa ik rangee har si-o rahay samaa-ee. ||1||
Erfüllt von dem Wort bleiben sie im höchsten Glückszustand.Sie bleiben immer mit dem Herrn verbunden. (1)
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
har jee-o saachee nadar tumaaree.
O Herr, wahr ist dein barmherziger Blick.
ਆਪਣਿਆ ਦਾਸਾ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਹਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
aapni-aa daasaa no kirpaa kar pi-aaray raakho paij hamaaree. rahaa-o.
Habe Mitleid mit deinen Sklaven,O mein geliebter Herr, bewahre unsere Ehre. (Pause)
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
sabad salaahee sadaa ha-o jeevaa gurmatee bha-o bhaagaa.
Ich lebe immer durch das Singen der Lobgesänge des Herrn.Durch das Wort des Gurus ist meine Furcht weggegangen.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
mayraa parabh saachaa at su-aali-o gur sayvi-aa chit laagaa.
In der Tat: Schön und strahlend ist mein ewiger Herr.
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸੋ ਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੨॥
saachaa sabad sachee sach banee so jan an-din jaagaa. ||2||
Durch den Dienst des Gurus, stellt man sich in Gleichklang mit dem Herrn.Wahr ist das Wort, man bleibt wach durch das Wort. (2)
ਮਹਾ ਗੰਭੀਰੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
mahaa gambheer sadaa sukh-daata tis kaa ant na paa-i-aa.
In der Tat: Tief-denker und Spender von Frieden ist der Herr.Niemand kann seine Grenzen kennen.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਨੀ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
pooray gur kee sayvaa keenee achint har man vasaa-i-aa.
Wenn man dem perfekten Guru dient, nimmt man den Herrn, den ohne Sorge, im Geist auf.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
man tan nirmal sadaa sukh antar vichahu bharam chukaa-i-aa. ||3||
Wenn man sich von Zweifel befreit, werden Geist und Körper rein,Und man fühlt innerlich den höchsten Frieden. (3)
ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਸਦਾ ਪੰਥੁ ਵਿਖੜਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥
har kaa maarag sadaa panth vikh-rhaa ko paa-ay gur veechaaraa.
Steil ist der Weg des Herrn.Selten ist der Mensch, der auf diesem Weg marschiert, meditiert und nachdenkt.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਤਾ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰਾ ॥
har kai rang raataa sabday maataa ha-umai tajay vikaaraa.
Erfüllt von der Liebe des Herrn,Im Rausch des Wortes, befreit man sich von dem ‘Ich' und den Sünden.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੩॥
naanak naam rataa ik rangee sabad savaaranhaaraa. ||4||3||
Nanak, erfüllt von dem Namen wird man prachtvoll; man ist mit dem Wort geschmückt. [4-3]