Page 516
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu gurmukh paa-ee-ai an-din naam la-ay-ay. ||1||
Nanak, man gewinnt sein Lob durch den Guru,Dann rezitiert man seinen Namen, Tag und Nacht. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
bin satgur sayvay saat na aavee doojee naahee jaa-ay.
Ohne Dienst am Satguru gewinnt man keinen Frieden.Man kann ihn nirgends finden.
ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
jay bahutayraa lochee-ai vin karmai na paa-i-aa jaa-ay.
Man kann alles verlangen, aber man gewinnt nichts ohne die Gnade des Herrn.
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
jinHaa antar lobh vikaar hai doojai bhaa-ay khu-aa-ay.
Diejenigen, die sich mit der Gier und Bosheit verbinden, verschwenden ihr Leben in Zweiheit.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
jaman maran na chuk-ee ha-umai vich dukh paa-ay.
Der Kreis ihres Kommen-und-Gehens geht nicht zu Ende.
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੁ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
jinHaa satgur si-o chit laa-i-aa so khaalee ko-ee naahi.
Im ‘Ich’ stürzt man sich ins Elend.Man erleidet keine Verzweiflung, wenn man in Gleichklang mit dem Guru ist.
ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥
tin jam kee talab na hova-ee naa o-ay dukh sahaahi.
Dann ist man außer der Reichweite von Yama, und man leidet keine Pein.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak gurmukh ubray sachai sabad samaahi. ||2||
Nanak, die Weisen (des Gurus) werden gerettet, sie lösen sich im wahren Wort auf. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਢਾਢੀ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਖਸਮੈ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
dhaadhee tis no aakhee-ai je khasmai Dharay pi-aar.
Der allein ist würdig Sänger zu heißen, der den Herrn innig liebt.
ਦਰਿ ਖੜਾ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
dar kharhaa sayvaa karay gur sabdee veechaar.
Am Tor des Herrn beschäftigt er sich mit dem Dienst am Herrn.Und er reflektiert über den Wort des Gurus.
ਢਾਢੀ ਦਰੁ ਘਰੁ ਪਾਇਸੀ ਸਚੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
dhaadhee dar ghar paa-isee sach rakhai ur Dhaar.
So ein Sänger erreicht den Herrensitz des Herrn.Er bettet den Herrn im Herzen ein.
ਢਾਢੀ ਕਾ ਮਹਲੁ ਅਗਲਾ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥
dhaadhee kaa mahal aglaa har kai naa-ay pi-aar.
Hoch ist der Rang eines solchen Sängers, er liebt innig den Namen des Herrn.
ਢਾਢੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿ ॥੧੮॥
dhaadhee kee sayvaa chaakree har jap har nistaar. ||18||
Meditiere über den Namen, dies ist der Dienst am Herrn.Der Herr emanzipiert seinen Sänger. (18)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਗੂਜਰੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਰਿ ਜਾ ਸਹੁ ਪਾਏ ਆਪਣਾ ॥
goojree jaat gavaar jaa saho paa-ay aapnaa.
(Man sagt) Niedrig ist die Kaste der Milchhändlerin,
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਣਾ ॥
gur kai sabad veechaar an-din har jap jaapnaa.
Aber wenn sie über das Wort des Gurus reflektiert, und Tag und Nacht über den Herrn meditiert,
ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਭਉ ਪਵੈ ਸਾ ਕੁਲਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
jis satgur milai tis bha-o pavai saa kulvantee naar.
Dann wird sie den Herrn treffen.Wirklich: So ein Mädchen, das den Satguru trifft, gehört zu einer hohen Kaste.
ਸਾ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੰਤ ਕਾ ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥
saa hukam pachhaanai kant kaa jis no kirpaa keetee kartaar.
Sie prägt sich die Ehrfurcht des Herrn ein.Aber sie allein erkennt den Willen des Herrn, denen der Herr seine Gnade gewährt.
ਓਹ ਕੁਚਜੀ ਕੁਲਖਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥
oh kuchjee kulkhanee parhar chhodee bhataar.
Im Gegenteil, ohne Werte und schlecht erzogen ist die Gattin (Seele) die von ihrem Gatten (Herrn) verschieden ist.
ਭੈ ਪਇਐ ਮਲੁ ਕਟੀਐ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਸਰੀਰੁ ॥
bhai pa-i-ai mal katee-ai nirmal hovai sareer.
Ihr Schmutz wäscht ab, wenn sie die Ehrfurcht des Herrn erwirbt.Dann wird ihr Körper rein und tadellos.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਤਿ ਊਤਮ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਪਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥
antar pargaas mat ootam hovai har jap gunee gaheer.
Ihr Inneres erleuchtet, ihr Geist wird am höchsten.Wenn sie über den Herrn meditiert, den Schatz der Werte.
ਭੈ ਵਿਚਿ ਬੈਸੈ ਭੈ ਰਹੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥
bhai vich baisai bhai rahai bhai vich kamaavai kaar.
Sie bleibt so und benimmt sich in Ehrfurcht des Herrn.
ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥
aithai sukh vadi-aa-ee-aa dargeh mokh du-aar.
So gesegnet gewinnt sie Ruhm in der Welt und Heil in der anderen Welt.
ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
bhai tay nirbha-o paa-ee-ai mil jotee jot apaar.
Durch die Furcht vor dem Herrn erreicht man den Herrn, den ohne Furcht,Das Licht vereinigt sich mit dem höchsten Licht.
ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸਾ ਭਲੀ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥
naanak khasmai bhaavai saa bhalee jis no aapay bakhsay kartaar. ||1||
Nanak, selig ist Sie, die dem Herrn gefällt, sie bekommt das Mitleid des Herrn. (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਚੇ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
sadaa sadaa salaahee-ai sachay ka-o bal jaa-o.
Singe immerzu die Lobgesänge des Wahren.Opfere dich dem Ewigen, dem Wahren.
ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਸਾ ਜਿਹਵਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥
naanak ayk chhod doojai lagai saa jihvaa jal jaa-o. ||2||
Möge die Zunge brennen, die den ewigen Purusha vergisst,Und sich an die Zweiheit anhängt. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Paur
ਅੰਸਾ ਅਉਤਾਰੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
ansaa a-utaar upaa-i-on bhaa-o doojaa kee-aa.
Ein kleiner Teil seiner Macht wurde durch die Erschaffung der Götter offenbart.
ਜਿਉ ਰਾਜੇ ਰਾਜੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭਿੜੀਆ ॥
ji-o raajay raaj kamaavday dukh sukh bhirhee-aa.
Aber auch sie verbanden sich mit der Zweiheit.Sie regierten wie Könige, und sie bemühten sich um Vergnügen und Pein.
ਈਸਰੁ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੇਵਦੇ ਅੰਤੁ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਨ ਲਹੀਆ ॥
eesar barahmaa sayvday ant tinHee na lahee-aa.
Man übt den Kult von Brahma und Shiva aus.Aber man weiß nicht, dass auch diese Götter die Grenzen des Herrn nicht gefunden haben.
ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੀਆ ॥
nirbha-o nirankaar alakh hai gurmukh pargatee-aa.
Unsagbar ist der Herr, er ist ohne Form und ohne Furcht,Er macht sich sichtbar durch den Guru.
ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਥੀਆ ॥੧੯॥
tithai sog vijog na vi-aapa-ee asthir jag thee-aa. ||19||
In diesem Zustand existiert weder Trennung noch Angst, und man gewinnt das Gleichgewicht. (10)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਏਹੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਹੈ ਜੇਤਾ ਹੈ ਆਕਾਰੁ ॥
ayhu sabh kichh aavan jaan hai jaytaa hai aakaar.
Nicht dauernd, sondern vergänglich sind alle Formen.
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jin ayhu laykhaa likhi-aa so ho-aa parvaan.
Wer diese Wahrheit versteht, (der) wird zum Herrn annehmbar.
ਨਾਨਕ ਜੇ ਕੋ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦਾ ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥੧॥
naanak jay ko aap ganaa-idaa so moorakh gaavaar. ||1||
Nanak, dumm ist der Mensch, der sich stolz zeigt, (wegen dieser Formen). (1)
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M. 3
ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਪੀਲਕੁ ਗੁਰੂ ਗਿਆਨੁ ਕੁੰਡਾ ਜਹ ਖਿੰਚੇ ਤਹ ਜਾਇ ॥
man kunchar peelak guroo gi-aan kundaa jah khinchay tah jaa-ay.
Der Geist ist wie ein Elefant.Wenn der Guru zu seinem Mahaut wird, wird der Geist von der Nadel der Weisheit des Gurus geführt.
ਨਾਨਕ ਹਸਤੀ ਕੁੰਡੇ ਬਾਹਰਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥੨॥
naanak hastee kunday baahraa fir fir ujharh paa-ay. ||2||
Nanak, der Elefant-Geist geht in irre, wenn er nicht von der Nadel des Gurus geführt wird. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥
tis aagai ardaas jin upaa-i-aa.
Flehe den Herrn, den Ewigen. der alles gezeugt hat.Man gewinnt alles, wenn man dem Guru dient.