Page 420
ਹੁਕਮੀ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ਦਰਗਹ ਭਾਣੀਐ ॥
hukmee paiDhaa jaa-ay dargeh bhaanee-ai.
In seinem Vergnügen schenkt der Herr die Ehre Kleidung.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥੫॥
hukmay hee sir maar band rabaanee-ai. ||5||
Nach seiner Ordnung erhält man die Strafe. (5)
ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਮਨਿ ਵਸਾਈਐ ॥
laahaa sach ni-aa-o man vasaa-ee-ai.
Wenn man erkennt, dass die Gerechtigkeit des Herrn überall herrscht.Gewinnt man den Profit des Namens.
ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਗਰਬੁ ਵਞਾਈਐ ॥੬॥
likhi-aa palai paa-ay garab vanjaa-ee-ai. ||6||
Dann bekommt man, was von dem Herrn bestimmt ist und man beherrscht sein 'Ich'. (6)
ਮਨਮੁਖੀਆ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਵਾਦਿ ਖਪਾਈਐ ॥
manmukhee-aa sir maar vaad khapaa-ee-ai.
Die Egoisten verderben, sie erhalten immer die Strafe. Die Falschen gehen stets in die Irre.
ਠਗਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰ ਬੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ਚਲਾਈਐ ॥੭॥
thag muthee koorhi-aar baneh chalaa-ee-ai. ||7||
Gefesselt von Yama, scheiden sie aus der Welt. (7)
ਸਾਹਿਬੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵਹੀ ॥
saahib ridai vasaa-ay na pachhotaavhee.
Nimm den Herrn in deinem Herzen auf.
ਗੁਨਹਾਂ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਹੀ ॥੮॥
gunhaaN bakhsanhaar sabad kamaavahee. ||8||
Dann wirst du es nicht bereuen.Wenn man nach dem Wort des Gurus handelt, wird der Herr einem verzeihen. (8)
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੀਐ ॥
naanak mangai sach gurmukh ghaalee-ai.
Nanak bittet um den Namen, man bekommt ihn durch den Guru.
ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥੯॥੧੬॥
mai tujh bin avar na ko-ay nadar nihaalee-ai. ||9||16||
Ich kann mich an keinen anderen wenden,O Herr.Segne mich mit deinem gnädigen Blick. [9-16]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
Asa M. 1
ਕਿਆ ਜੰਗਲੁ ਢੂਢੀ ਜਾਇ ਮੈ ਘਰਿ ਬਨੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ॥
ki-aa jangal dhoodhee jaa-ay mai ghar ban haree-aavlaa.
Um was zu suchen soll ich in den Wald gehen? Wenn der Wald meines Herzens in Blüte ist.
ਸਚਿ ਟਿਕੈ ਘਰਿ ਆਇ ਸਬਦਿ ਉਤਾਵਲਾ ॥੧॥
sach tikai ghar aa-ay sabad utaavalaa. ||1||
Die Wahrheit bewohnt mein Herz durch das Wort des Gurus. (1)
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
jah daykhaa tah so-ay avar na jaanee-ai.
Wohin ich auch schaue, sehe ich nur den einzigen Herrn
ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee kaar kamaa-ay mahal pachhaanee-ai. ||1|| rahaa-o.
Mit Ausnahme von ihm gibt es keinen anderen.Durch den Dienst des Gurus empfinden wir die Gegenwart des Herrn. (1-Pause)
ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸਚੁ ਤਾ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ॥
aap milaavai sach taa man bhaav-ee.
Wenn der Herr uns in Harmonie mit sich selbst führt, nehmen wir seinen Willen an.
ਚਲੈ ਸਦਾ ਰਜਾਇ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਈ ॥੨॥
chalai sadaa rajaa-ay ank samaava-ee. ||2||
Dann handeln wir nach seinem Willen und wir treten in sein Dasein ein. (2)
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥
sachaa saahib man vasai vasi-aa man so-ee.
Wenn der Herr unseren Geist bewohnt, erreichen wir den erhabensten Zustand.Der Herr schenkt uns die Größe.
ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥
aapay day vadi-aa-ee-aa day tot na ho-ee. ||3||
Seine Geschenke sind ohne Ende. (3)
ਅਬੇ ਤਬੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ॥
abay tabay kee chaakree ki-o dargeh paavai.
Im Dienst von jemandem stehend, wie kann man den Palast des Henn erreichen?
ਪਥਰ ਕੀ ਬੇੜੀ ਜੇ ਚੜੈ ਭਰ ਨਾਲਿ ਬੁਡਾਵੈ ॥੪॥
pathar kee bayrhee jay charhai bhar naal budaavai. ||4||
Wenn einer in das Boot aus Stein einsteigt, wird er zweifellos untergehen. (4)
ਆਪਨੜਾ ਮਨੁ ਵੇਚੀਐ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਨਾਲੇ ॥
aapnarhaa man vaychee-ai sir deejai naalay.
Man soll seine Seele und seinen Körper dem Guru darbringen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਭਾਲੇ ॥੫॥
gurmukh vasat pachhaanee-ai apnaa ghar bhaalay. ||5||
Die Realität begreift man nur durch den Guru. Dann kehrt man nach Hause zurück. (5)
ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਆਖੀਐ ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕੀਆ ॥
jaman marnaa aakhee-ai tin kartai kee-aa.
Man redet von Geburt und Tod. Der Herr, der Schöpfer, vollbringt alles.
ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਥੀਆ ॥੬॥
aap gavaa-i-aa mar rahay fir maran na thee-aa. ||6||
Wer durch die Beherrschung seines ‘Ichs’ stirbt, Jcr kommt nicht mehr um. (6)
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰ ਕੀ ਫੁਰਮਾਈ ॥
saa-ee kaar kamaavnee Dhur kee furmaa-ee.
Man soll sich mit den Aufgaben beschäftigen, die einem von dem Herrn bestimmt worden sind,
ਜੇ ਮਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇ ਮਿਲੈ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
jay man satgur day milai kin keemat paa-ee. ||7||
Wenn jemand seinen Geist dem Guru opfert. Solch eine Begegnung mit dem Guru ist ohne Preis. (7)
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਸੋ ਧਣੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ratnaa paarakh so Dhanee tin keemat paa-ee.
Der Herr selbst schätzt die Juwelen (Geister), er selbst kennt ihren Preis.
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੮॥੧੭॥
naanak saahib man vasai sachee vadi-aa-ee. ||8||17||
Nanak, wahr ist der Ruhm dessen, wessen Herz die Wohnung des Herrn ist. [8-17]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mehlaa 1.
Asa M. 1
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
jinHee naam visaari-aa doojai bharam bhulaa-ee.
Wer den Namen vergisst, der wird verwirrt und verbindet sich mit dem Maya.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਡਾਲੀ ਲਗੇ ਕਿਆ ਪਾਵਹਿ ਛਾਈ ॥੧॥
mool chhod daalee lagay ki-aa paavahi chhaa-ee. ||1||
Er vergisst die Wurzel und träumt von den Zweigen Wie kann er die Essenz erkennen? (1)
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜੇ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥
bin naavai ki-o chhootee-ai jay jaanai ko-ee.
Ohne den Namen gewinnt man das Heil nicht; man weiß dies doch?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤ ਛੂਟੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gurmukh ho-ay ta chhootee-ai manmukh pat kho-ee. ||1|| rahaa-o.
Man gewinnt seine Rettung nur, wenn man sich dem Guru zuwendet.Aber der Egoist verliert immer seine Ehre. (1 - Pause)
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਏਕੋ ਸੇਵਿਆ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਭਾਈ ॥
jinHee ayko sayvi-aa pooree mat bhaa-ee.
Vollkommen sind die Gedanken von denen, die den Einzigen dienen.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨਾ ਜਨ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
aad jugaad niranjanaa jan har sarnaa-ee. ||2||
Rein und tadellos ist der Herr, er existiert seit dem Anfang der Zeiten.Seine Diener suchen nur Seine Zuflucht. (2)
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
saahib mayraa ayk hai avar nahee bhaa-ee.
Allein und einzigartig ist mein Herr, O Bruder, es gibt keinen anderen.
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੇ ਪਰਥਾਈ ॥੩॥
kirpaa tay sukh paa-i-aa saachay parthaa-ee. ||3||
Alles Glück bekommen wir durch seine Gnade. (3)
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕੇਤੀ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
gur bin kinai na paa-i-o kaytee kahai kahaa-ay.
Ohne Hilfe des Gurus hat niemand den Herrn getroffen.
ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਵਾਟੜੀਂ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੪॥
aap dikhaavai vaatrheeN sachee bhagat drirh-aa-ay. ||4||
Obwohl viele vorgeben, ihn gefunden zu haben.Der Herr selbst zeigt den Weg, und er selbst schärft uns den wahren Kult ein. (4)
ਮਨਮੁਖੁ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਭੀ ਉਝੜਿ ਜਾਏ ॥
manmukh jay samjaa-ee-ai bhee ujharh jaa-ay.
Selbst wenn man einem Egoist Ratschläge gibt, wird er sich irren.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਛੂਟਸੀ ਮਰਿ ਨਰਕ ਸਮਾਏ ॥੫॥
bin har naam na chhootsee mar narak samaa-ay. ||5||
Ohne den Namen gewinnt man nie die Rettung. Er stirbt und wird in der Hölle begraben. (5)
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਭਰਮਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ॥
janam marai bharmaa-ee-ai har naam na layvai.
Wer den Namen nicht rezitiert, der folgt dem Kreislauf vom Kommen-und-Gehen.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵੈ ॥੬॥
taa kee keemat naa pavai bin gur kee sayvai. ||6||
Und ohne den Dienst des Gurus bleibt er wertlos. (6)