Page 398
ਜਿਸ ਨੋ ਮੰਨੇ ਆਪਿ ਸੋਈ ਮਾਨੀਐ ॥
jis no mannay aap so-ee maanee-ai
Wer sich dem Herrn annehmbar wird, der allein gewinnt Ruhm in der Welt.
ਪ੍ਰਗਟ ਪੁਰਖੁ ਪਰਵਾਣੁ ਸਭ ਠਾਈ ਜਾਨੀਐ ॥੩॥
pargat purakh parvaan sabh thaa-ee jaanee-ai. ||3||
Solch einer wird überall bekannt, und jeder kennt seinen Ruhm. (3)
ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਆਰਾਧਿ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇ ਸਾਹ ਸਾਹ ॥
dinas rain aaraaDh samHaalay saah saah.
O wahrer König, erhöre den Wunsch von Nanak,
ਨਾਨਕ ਕੀ ਲੋਚਾ ਪੂਰਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥੪॥੬॥੧੦੮॥
naanak kee lochaa poor sachay paatisaah. ||4||6||108||
Dass ich über dich nachdenke und meditiere, Tag und Nacht. [4-6-108]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5.
Asa M. 5
ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸ੍ਰਬ ਠਾਇ ਹਮਾਰਾ ਖਸਮੁ ਸੋਇ ॥
poor rahi-aa sarab thaa-ay hamaaraa khasam so-ay.
Unser Gebieter, der Einzige, erfüllt alle Orte.
ਏਕੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਰਿ ਛਤੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹਿ ਕੋਇ ॥੧॥
ayk saahib sir chhat doojaa naahi ko-ay. ||1||
Einzig ist der Herr, er ist der wahre König. Es gibt keinen anderen. (1)
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਰਾਖਣਹਾਰਿਆ ॥
ji-o bhaavai ti-o raakh raakhanhaari-aa.
Rette mich, O Herr, wie du es willst, du bist mein Retter.
ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tujh bin avar na ko-ay nadar nihaari-aa. ||1|| rahaa-o.
Abgesehen von dir, erkenne ich niemanden, der dir gleicht. (1-Pause)
ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਰੀਐ ॥
partipaalay parabh aap ghat ghat saaree-ai.
Der Herr versorgt uns, er liebt uns.
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵੁਠਾ ਆਪਿ ਤਿਸੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥੨॥
jis man vuthaa aap tis na visaaree-ai. ||2||
Wenn der Herr selbst das Herz bewohnt, vergisst man ihn nicht mehr (2)
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪਿ ਆਪਣ ਭਾਣਿਆ ॥
jo kichh karay so aap aapan bhaani-aa.
Der Herr tut, was ihm gefällt.
ਭਗਤਾ ਕਾ ਸਹਾਈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਜਾਣਿਆ ॥੩॥
bhagtaa kaa sahaa-ee jug jug jaani-aa. ||3||
Zu allen Zeiten erkennt man ihn als die Stütze seiner Anhänger. (3)
ਜਪਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਝੂਰੀਐ ॥
jap jap har kaa naam kaday na jhooree-ai.
Wenn man über ihn nachdenkt und meditiert, bedauert man es nicht.
ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਪਿਆਸ ਲੋਚਾ ਪੂਰੀਐ ॥੪॥੭॥੧੦੯॥
naanak daras pi-aas lochaa pooree-ai. ||4||7||109||
Nanak hat Durst nach seinem Darshana, erhöre seinen Wunsch, O Herr! [4-7-109)
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5.
Asa M. 5
ਕਿਆ ਸੋਵਹਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਗਾਫਲ ਗਹਿਲਿਆ ॥
ki-aa soveh naam visaar gaafal gahili-aa.
O Unaufmerksamer, O Gefühlloser, warum schläfst du und vergisst den Herrn?
ਕਿਤੀ ਇਤੁ ਦਰੀਆਇ ਵੰਞਨ੍ਹ੍ਹਿ ਵਹਦਿਆ ॥੧॥
kiteeN it daree-aa-ay vaNnjniH vehdi-aa. ||1||
Sieh, wie viele von dem Strom des Lebens mitgerissen werden. (1)
ਬੋਹਿਥੜਾ ਹਰਿ ਚਰਣ ਮਨ ਚੜਿ ਲੰਘੀਐ ॥
bohithrhaa har charan man charh langhee-ai.
O Bruder, gehe an Bord des Boots der Lotus-Füße des Herrn,
ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਾਧੂ ਸੰਗੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aath pahar gun gaa-ay saaDhoo sangee-ai. ||1|| rahaa-o.
Auf diese Weise überquert man den Ozean.Deshalb singe die Lobgesänge des Herrn, in der Gesellschaft der Heiligen. (1-Pause)
ਭੋਗਹਿ ਭੋਗ ਅਨੇਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸੁੰਞਿਆ ॥
bhogeh bhog anayk vin naavai sunji-aa.
Man genießt so viele Vergnügen,Aber alles ist nutzlos, ohne den Namen des Herrn.
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਬਿਨਾ ਮਰਿ ਮਰਿ ਰੁੰਨਿਆ ॥੨॥
har kee bhagat binaa mar mar runni-aa. ||2||
Ohne Dienst des Herrn, verschwendet man seine Leben und bedauert es. (2)
ਕਪੜ ਭੋਗ ਸੁਗੰਧ ਤਨਿ ਮਰਦਨ ਮਾਲਣਾ ॥
kaparh bhog suganDh tan mardan maalnaa.
Man kleidet sich in guten Gewändern und man benutzt Parfum.Aber ohne die Meditation über den Herrn, wird der Körper zu Asche.
ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਤਨੁ ਛਾਰੁ ਸਰਪਰ ਚਾਲਣਾ ॥੩॥
bin simran tan chhaar sarpar chaalnaa. ||3||
Es ist Gewiss, dass man sterben wird (3)
ਮਹਾ ਬਿਖਮੁ ਸੰਸਾਰੁ ਵਿਰਲੈ ਪੇਖਿਆ ॥
mahaa bikham sansaar virlai paykhi-aa.
Gefährlich ist der Ozean, selten ist der Mensch, der es rechnet;Das Heil liegt in der Zuflucht des Herrn,
ਛੂਟਨੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਿ ਲੇਖੁ ਨਾਨਕ ਲੇਖਿਆ ॥੪॥੮॥੧੧੦॥
chhootan har kee saran laykh naanak laykhi-aa. ||4||8||110||
Dies ist der Wille des Herrn. [4-8-110]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5.
Asa M. 5
ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਸੰਗਿ ਕਾਹੇ ਗਰਬੀਐ ॥
ko-ay na kis hee sang kaahay garbee-ai.
Niemand ist der wahre Kamerad, warum soll man auf jemanden stolz sein?
ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਭਉਜਲੁ ਤਰਬੀਐ ॥੧॥
ayk naam aaDhaar bha-ojal tarbee-ai. ||1||
Man kann den gefährlichen Ozean nur durch die Stütze des Namens überqueren. (1)
ਮੈ ਗਰੀਬ ਸਚੁ ਟੇਕ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ॥
mai gareeb sach tayk tooN mayray satgur pooray.
O mein vollkommener Guru, ich bin arm; du allein bist meine Stütze.
ਦੇਖਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰਾ ਦਰਸਨੋ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਧੀਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
daykh tumHaaraa darsano mayraa man Dheeray. ||1|| rahaa-o.
Mein Geist ist ruhig, wenn ich deinen Darshana habe. (1-Pause)
ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਜੰਜਾਲੁ ਕਾਜਿ ਨ ਕਿਤੈ ਗਨੋੁ ॥
raaj maal janjaal kaaj na kitai gano.
Reich, Reichtum, Geschäfte: alles ist nutzlos.
ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਆਧਾਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਏਹੁ ਧਨੋੁ ॥੨॥
har keertan aaDhaar nihchal ayhu Dhano. ||2||
Das Lob des Herrn ist mein Halt; dies ist der ewige Schatz. (2)
ਜੇਤੇ ਮਾਇਆ ਰੰਗ ਤੇਤ ਪਛਾਵਿਆ ॥
jaytay maa-i-aa rang tayt pachhaavi-aa.
Alle Vergnügen der Maya sind vergänglich, wie die Schatten.
ਸੁਖ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਿਆ ॥੩॥
sukh kaa naam niDhaan gurmukh gaavi-aa. ||3||
Der Name allein ist die Quelle von Frieden.Man kann seine Lobgesänge singen, in der Obhut des Gurus. (3)
ਸਚਾ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਤੂੰ ਪ੍ਰਭ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੇ ॥
sachaa gunee niDhaan tooN parabh gahir gambheeray.
Du bist der wahre Schatz der Tugend, O Herr, du bist tief und unermesslich.
ਆਸ ਭਰੋਸਾ ਖਸਮ ਕਾ ਨਾਨਕ ਕੇ ਜੀਅਰੇ ॥੪॥੯॥੧੧੧॥
aas bharosaa khasam kaa naanak kay jee-aray. ||4||9||111||
Nanak schließt sich nur an dich an, du allein bist die Stütze seines Lebens. [4-9-111]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5
Asa M. 5
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥
jis simrat dukh jaa-ay sahj sukh paa-ee-ai.
Wenn man über den Herrn meditiert, verliert man Traurigkeit und Angst,Und man gewinnt die höchste Glückseligkeit.
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ॥੧॥
rain dinas kar jorh har har Dhi-aa-ee-ai. ||1||
So meditiere demütig über den Herrn, Tag und Nacht. (1)
ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ਜਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
naanak kaa parabh so-ay jis kaa sabh ko-ay.
Der, dem alles gehört, der allein ist der Gebieter von Nanak.
ਸਰਬ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sarab rahi-aa bharpoor sachaa sach so-ay. ||1|| rahaa-o.
Wahrhaftig ist er überall verteilt, er ist wahr und ewig. (1-Pause)
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ਗਿਆਨ ਜੋਗੁ ॥
antar baahar sang sahaa-ee gi-aan jog.
Innerlich und äußerlich ist er immer bei uns,Es gehört sich, dass man ihn erkennt.
ਤਿਸਹਿ ਅਰਾਧਿ ਮਨਾ ਬਿਨਾਸੈ ਸਗਲ ਰੋਗੁ ॥੨॥
tiseh araaDh manaa binaasai sagal rog. ||2||
O mein Geist, erinnere dich an ihn, dann werden alle Krankheiten vergehen (2)
ਰਾਖਨਹਾਰੁ ਅਪਾਰੁ ਰਾਖੈ ਅਗਨਿ ਮਾਹਿ ॥
raakhanhaar apaar raakhai agan maahi.
Der unendliche Gebieter ist der Retter, er rettet uns selbst im Feuer.