Page 395
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪੁਨੈ ਨਾਇ ਲਾਏ ਸਰਬ ਸੂਖ ਪ੍ਰਭ ਤੁਮਰੀ ਰਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
kar kirpaa apunai naa-ay laa-ay sarab sookh parabh tumree rajaa-ay. rahaa-o.
In deinem Mitleid, verbinde mich mit deinem Namen, O Herr.Die Befolgung deiner Anweisung bringt mir allen Komfort. (1 -Pause)
ਸੰਗਿ ਹੋਵਤ ਕਉ ਜਾਨਤ ਦੂਰਿ ॥
sang hovat ka-o jaanat door.
Der Herr ist stets in der Nähe, bei uns.
ਸੋ ਜਨੁ ਮਰਤਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਝੂਰਿ ॥੨॥
so jan martaa nit nit jhoor. ||2||
Wer den Herrn in der Ferne hält, der erleidet Kummer,Und er kommt jeden Tag um. (2)
ਜਿਨਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੀਆ ਤਿਸੁ ਚਿਤਵਤ ਨਾਹਿ ॥
jin sabh kichh dee-aa tis chitvat naahi.
Der Herr schenkt uns alles, aber man erinnert sich nicht an ihn
ਮਹਾ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ਜਾਹਿ ॥੩॥
mahaa bikhi-aa meh din rain jaahi. ||3||
Im Gegenteil, man vertieft sich immer in schlechten Sünden.Auf diese Weise vergehen Tag und Nacht. (3)
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰਹੁ ਏਕ ॥
kaho naanak parabh simrahu ayk.
Nanak sagt: “Meditiere immer über den einzigen Herrn.
ਗਤਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਟੇਕ ॥੪॥੩॥੯੭॥
gat paa-ee-ai gur pooray tayk. ||4||3||97||
Man gewinnt das Heil, wenn man die Zuflucht des wahren Gurus sucht.” [4-3-97]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5.
Asa M. 5
ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਹਰਿਆ ॥
naam japat man tan sabh hari-aa.
Geist und Körper erblühen, wenn man über den Herrn meditiert.
ਕਲਮਲ ਦੋਖ ਸਗਲ ਪਰਹਰਿਆ ॥੧॥
kalmal dokh sagal parhari-aa. ||1||
Dann vergehen die Sünden und die Traurigkeit. (1)
ਸੋਈ ਦਿਵਸੁ ਭਲਾ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
so-ee divas bhalaa mayray bhaa-ee.
O Bruder, günstig ist der Tag.
ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
har gun gaa-ay param gat paa-ee. rahaa-o.
Wenn man die Lobgesänge des Herrn singt, damit gewinnt man den höchsten Zustand. (1 -Pause)
ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੇ ਪੂਜੇ ਪੈਰ ॥
saaDh janaa kay poojay pair.
Verehre die Lotus-Füße der Heiligen.
ਮਿਟੇ ਉਪਦ੍ਰਹ ਮਨ ਤੇ ਬੈਰ ॥੨॥
mitay updareh man tay bair. ||2||
Dann hört der Streit auf und die Feindschaft vergeht: (2)
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਮਿਲਿ ਝਗਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
gur pooray mil jhagar chukaa-i-aa.
Widerstreit findet ein Ende, wenn man dem Herrn begegnet.
ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਭਿ ਵਸਗਤਿ ਆਇਆ ॥੩॥
panch doot sabh vasgat aa-i-aa. ||3||
Und man kann die fünf Dämonen beherrschen. (3)
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ॥
jis man vasi-aa har kaa naam.
Wer den Namen des Herrn in seinem Geist erhält,
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਊਪਰਿ ਕੁਰਬਾਨ ॥੪॥੪॥੯੮॥
naanak tis oopar kurbaan. ||4||4||98||
Dem opfert sich Nanak. [4-4-98]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5.
Asa M. 5
ਗਾਵਿ ਲੇਹਿ ਤੂ ਗਾਵਨਹਾਰੇ ॥
gaav layhi too gaavanhaaray.
O Troubadour, singe die Lobgesänge des Herrn,
ਜੀਅ ਪਿੰਡ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰੇ ॥
jee-a pind kay paraan aDhaaray.
Weil er die Stütze des Körpers und des Geistes ist.
ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ॥
jaa kee sayvaa sarab sukh paavahi.
Diene ihm, sein Dienst bringt alles Wohlbefinden.
ਅਵਰ ਕਾਹੂ ਪਹਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਜਾਵਹਿ ॥੧॥
avar kaahoo peh bahurh na jaaveh. ||1||
Und du sollst zu niemand anderem gehen. (1)
ਸਦਾ ਅਨੰਦ ਅਨੰਦੀ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ਨਿਤ ਨਿਤ ਜਾਪੀਐ ॥
sadaa anand anandee saahib gun niDhaan nit nit jaapee-ai.
Der Herr ist der Schatz der Werte, er bleibt immerzu in Glückseligkeit.Meditiere über ihn, jeden Tag.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਵਾਸੀਐ ॥ ਰਹਾਉ ॥
balihaaree tis sant pi-aaray jis parsaad parabh man vaasee-ai. rahaa-o.
Ich opfere mich dem Guru, dem Weisen, durch seine Gnade kann ich den Herrn in meinen Geist aufnehmen und darin halten. (1 -Pause)
ਜਾ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨਿਖੂਟੈ ਨਾਹੀ ॥
jaa kaa daan nikhootai naahee.
Der, dessen Geschenke niemals schwinden,
ਭਲੀ ਭਾਤਿ ਸਭ ਸਹਜਿ ਸਮਾਹੀ ॥
bhalee bhaat sabh sahj samaahee.
Mit dem sich jeder in Glückseligkeit auflösen kann.
ਜਾ ਕੀ ਬਖਸ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਈ ॥
jaa kee bakhas na maytai ko-ee.
Der, dessen Wohltätigkeit niemand verhindern kann.
ਮਨਿ ਵਾਸਾਈਐ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥੨॥
man vaasaa-ee-ai saachaa so-ee. ||2||
Nehme den wahren Heim Herrn in deinen Geist auf. (2)
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾ ਕੈ ਪੂਰਨ ॥
sagal samagree garih jaa kai pooran.
Der, dessen Haus randvoll ist,
ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਦੂਖ ਨ ਝੂਰਨ ॥
parabh kay sayvak dookh na jhooran.
Dessen Diener erfährt kein Leid,
ਓਟਿ ਗਹੀ ਨਿਰਭਉ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ॥
ot gahee nirbha-o pad paa-ee-ai.
Wenn man seine Zuflucht sucht, gewinnt man den Zustand der Furchtlosigkeit.
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸੋ ਗੁਨ ਨਿਧਿ ਗਾਈਐ ॥੩॥
saas saas so gun niDh gaa-ee-ai. ||3||
Singe also die Lobgesänge des Herrn, mit jedem Atemzug. (3)
ਦੂਰਿ ਨ ਹੋਈ ਕਤਹੂ ਜਾਈਐ ॥
door na ho-ee kathoo jaa-ee-ai.
Wo wir uns auch befinden, der Herr ist immer in der Nähe, niemals entfernt.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ॥
nadar karay taa har har paa-ee-ai.
Aber wir begegnen ihm nur durch seine Barmherzigkeit.
ਅਰਦਾਸਿ ਕਰੀ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥
ardaas karee pooray gur paas.
Nanak bittet inständig den wahren Guru,
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥੪॥੫॥੯੯॥
naanak mangai har Dhan raas. ||4||5||99||
Dass er den Reichtum von Naam schenken möge. [4-5-99]
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mehlaa 5.
Asa M. 5
ਪ੍ਰਥਮੇ ਮਿਟਿਆ ਤਨ ਕਾ ਦੂਖ ॥
parathmay miti-aa tan kaa dookh.
Wenn man dem Guru begegnet, gehen zuerst die Schmerzen weg.
ਮਨ ਸਗਲ ਕਉ ਹੋਆ ਸੂਖੁ ॥
man sagal ka-o ho-aa sookh.
Dann gewinnt der Geist die Glückseligkeit.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰ ਦੀਨੋ ਨਾਉ ॥
kar kirpaa gur deeno naa-o.
In seinem Mitleid hat der Guru mir den Namen geschenkt.
ਬਲਿ ਬਲਿ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਜਾਉ ॥੧॥
bal bal tis satgur ka-o jaa-o. ||1||
Also opfere ich mich für den Guru. (1)
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਓ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
gur pooraa paa-i-o mayray bhaa-ee.
Wenn man dem vollkommenen Guru begegnet, O Bruder.
ਰੋਗ ਸੋਗ ਸਭ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
rog sog sabh dookh binaasay satgur kee sarnaa-ee. rahaa-o.
Verschwinden die Krankheiten und die Angst; man ist in Seinem Refugium. (1 -Pause)
ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥
gur kay charan hirdai vasaa-ay.
Wenn man die Lotus-Füße des Herrn in seinem Herzen aufnimmt,
ਮਨ ਚਿੰਤਤ ਸਗਲੇ ਫਲ ਪਾਏ ॥
man chintat saglay fal paa-ay.
Erhält man alles, was man sich wünscht.
ਅਗਨਿ ਬੁਝੀ ਸਭ ਹੋਈ ਸਾਂਤਿ ॥
agan bujhee sabh ho-ee saaNt.
Das Feuer der Wünsche erlischt und man ist voller Freude.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਿ ਕੀਨੀ ਦਾਤਿ ॥੨॥
kar kirpaa gur keenee daat. ||2||
Aber man erhält dieses Geschenk nur durch die Wohltätigkeit des Gurus. (2)
ਨਿਥਾਵੇ ਕਉ ਗੁਰਿ ਦੀਨੋ ਥਾਨੁ ॥
nithaavay ka-o gur deeno thaan.
Der Guru gibt dem Haltsuchenden Unterschlupf.
ਨਿਮਾਨੇ ਕਉ ਗੁਰਿ ਕੀਨੋ ਮਾਨੁ ॥
nimaanay ka-o gur keeno maan.
Der Guru bewahrt die Ehre des Demütigen.
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਸੇਵਕ ਕਰਿ ਰਾਖੇ ॥
banDhan kaat sayvak kar raakhay.
Die Fesseln des Dieners brechen, er wird von dem Guru bewahrt.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ਰਸਨਾ ਚਾਖੇ ॥੩॥
amrit baanee rasnaa chaakhay. ||3||
Und seine Zunge kostet die Ambrosia von dem Wort des Herrn. (3)
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਪੂਜ ਗੁਰ ਚਰਨਾ ॥
vadai bhaag pooj gur charnaa.
Durch gute Fügung des Schicksals, kann man die Lotus-Füße des Gurus verehren.
ਸਗਲ ਤਿਆਗਿ ਪਾਈ ਪ੍ਰਭ ਸਰਨਾ ॥
sagal ti-aag paa-ee parabh sarnaa.
Ich habe alles andere aufgegeben, ich habe die Zuflucht des Gurus erreicht.