Page 340
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰ ਭੇਟਿ ਮਹਾ ਸੁਖ ਭ੍ਰਮਤ ਰਹੇ ਮਨੁ ਮਾਨਾਨਾਂ ॥੪॥੨੩॥੭੪॥
kahi kabeer gur bhayt mahaa sukh bharmat rahay man maanaanaaN. ||4||23||74||
Kabir sagt: “Ich habe den Guru getroffen, ich habe die Seligkeit erhalten.Mein Umherirren ist zu Ende, mein Geist ist froh und erfreut.” [4-23-74]
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ
raag ga-orhee poorbee baavan akhree kabeer jee-o kee
Rag Gauri Poorbi Bawan Akhari von Kabir
ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satnaam kartaa purakh gurparsaad.
Der Einzige Purusha, Ewig ist der Schöpfer.Er ist durch die Gnade des Gurus erreichbar.
ਬਾਵਨ ਅਛਰ ਲੋਕ ਤ੍ਰੈ ਸਭੁ ਕਛੁ ਇਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
baavan achhar lok tarai sabh kachh in hee maahi.
Mittels der zweiundfünfzig Buchstaben beschreibt man die drei Welten und auch mehr.
ਏ ਅਖਰ ਖਿਰਿ ਜਾਹਿਗੇ ਓਇ ਅਖਰ ਇਨ ਮਹਿ ਨਾਹਿ ॥੧॥
ay akhar khir jaahigay o-ay akhar in meh naahi. ||1||
Diese Buchstaben werden vernichtet,Aber der wahre Buchstabe (der Herr) könnte nicht beschrieben werden, durch diese Buchstaben. (1)
ਜਹਾ ਬੋਲ ਤਹ ਅਛਰ ਆਵਾ ॥
jahaa bol tah achhar aavaa.
Mau benutzt die Buchstaben, wenn man etwas beschreiben soll.
ਜਹ ਅਬੋਲ ਤਹ ਮਨੁ ਨ ਰਹਾਵਾ ॥
jah abol tah man na rahaavaa.
Wenn (wo) die Sprache nicht existiert, existiert nicht mehr der Geist.
ਬੋਲ ਅਬੋਲ ਮਧਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥
bol abol maDh hai so-ee.
Die Sprache oder nicht, der Herr ist überall,
ਜਸ ਓਹੁ ਹੈ ਤਸ ਲਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
jas oh hai tas lakhai na ko-ee. ||2||
Aber niemand kann den Herrn erkennen und auch Ihn beschreiben. (2)
ਅਲਹ ਲਹਉ ਤਉ ਕਿਆ ਕਹਉ ਕਹਉ ਤ ਕੋ ਉਪਕਾਰ ॥
alah laha-o ta-o ki-aa kaha-o kaha-o ta ko upkaar.
Selbst wenn ich den Herrn erkannte, wie kann ich Ihn beschreiben? Was auch immer ich sage, ist es nutzlos.
ਬਟਕ ਬੀਜ ਮਹਿ ਰਵਿ ਰਹਿਓ ਜਾ ਕੋ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਬਿਸਥਾਰ ॥੩॥
batak beej meh rav rahi-o jaa ko teen lok bisthaar. ||3||
Der Herr hat sich überall, in die drei Welten, verteilt, wie ein Banian Baum im Kom, (und der Kom in Banian Baum). (3)
ਅਲਹ ਲਹੰਤਾ ਭੇਦ ਛੈ ਕਛੁ ਕਛੁ ਪਾਇਓ ਭੇਦ ॥
alah lahantaa bhayd chhai kachh kachh paa-i-o bhayd.
Wenn man eben ein bisschen von dem Rätsel erkannte, verschwindet die Trennung (von dem Herrn).
ਉਲਟਿ ਭੇਦ ਮਨੁ ਬੇਧਿਓ ਪਾਇਓ ਅਭੰਗ ਅਛੇਦ ॥੪॥
ulat bhayd man bayDhi-o paa-i-o abhang achhayd. ||4||
Wenn man sich von der Welt abwendet und sich dem Herrn zuwendet, dann,Empfindet der Geist, wie er von der Liebe des Herrn durchbohrt ist und man erreicht den ewigen Mysteriösen. (4)
ਤੁਰਕ ਤਰੀਕਤਿ ਜਾਨੀਐ ਹਿੰਦੂ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ॥
turak tareekat jaanee-ai hindoo bayd puraan.
Man heißt Moslem, wenn man den muslimischen Weg befolgt,Man heißt Hindu, wenn man die Veden und Puranas befolgt.
ਮਨ ਸਮਝਾਵਨ ਕਾਰਨੇ ਕਛੂਅਕ ਪੜੀਐ ਗਿਆਨ ॥੫॥
man samjhaavan kaarnay kachhoo-ak parhee-ai gi-aan. ||5||
Aber man soll die göttliche Weisheit kennenlernen, um den Geist zu unterrichten. (5)
ਓਅੰਕਾਰ ਆਦਿ ਮੈ ਜਾਨਾ ॥
o-ankaar aad mai jaanaa.
Ich erkenne den einzigen Herrn an; Er ist die ursprüngliche Sache.
ਲਿਖਿ ਅਰੁ ਮੇਟੈ ਤਾਹਿ ਨ ਮਾਨਾ ॥
likh ar maytai taahi na maanaa.
Aber ich glaube nicht an den, der von dem Herrn geschaffen und dann vernichtet wird.
ਓਅੰਕਾਰ ਲਖੈ ਜਉ ਕੋਈ ॥
o-ankaar lakhai ja-o ko-ee.
Wenn jemand den Herrn erkennt, kommt der nicht mehr um,
ਸੋਈ ਲਖਿ ਮੇਟਣਾ ਨ ਹੋਈ ॥੬॥
so-ee lakh maytnaa na ho-ee. ||6||
Weil er seinen Herrn versteht. (6)
ਕਕਾ ਕਿਰਣਿ ਕਮਲ ਮਹਿ ਪਾਵਾ ॥
kakaa kiran kamal meh paavaa.
Kakka: Wenn das Licht der Sonne (von Weisheit) den Lotos (von Herzen) erleuchtet,
ਸਸਿ ਬਿਗਾਸ ਸੰਪਟ ਨਹੀ ਆਵਾ ॥
sas bigaas sampat nahee aavaa.
Dringt der Strahl des Mondes (von Maya) Jen Geist nicht durch.
ਅਰੁ ਜੇ ਤਹਾ ਕੁਸਮ ਰਸੁ ਪਾਵਾ ॥
ar jay tahaa kusam ras paavaa.
Unsagbar ist der Duft von solch einem Geist!
ਅਕਹ ਕਹਾ ਕਹਿ ਕਾ ਸਮਝਾਵਾ ॥੭॥
akah kahaa kahi kaa samjhaavaa. ||7||
Und wie kann man es den anderen verständlich machen? (7)
ਖਖਾ ਇਹੈ ਖੋੜਿ ਮਨ ਆਵਾ ॥
khakhaa ihai khorh man aavaa.
Khakha: Mein Geist ist ın der Höhle eingetreten,
ਖੋੜੇ ਛਾਡਿ ਨ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵਾ ॥
khorhay chhaad na dah dis Dhaavaa.
Er wohnt da und sein Herumirren ist zu Ende.
ਖਸਮਹਿ ਜਾਣਿ ਖਿਮਾ ਕਰਿ ਰਹੈ ॥
khasmahi jaan khimaa kar rahai.
Wenn man den Herrn erkennt, übt man das Mitleid ass,
ਤਉ ਹੋਇ ਨਿਖਿਅਉ ਅਖੈ ਪਦੁ ਲਹੈ ॥੮॥
ta-o ho-ay nikhi-a-o akhai pad lahai. ||8||
Dann wird man unsterblich und gewinnt den standfesten Zustand. (8)
ਗਗਾ ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਪਛਾਨਾ ॥
gagaa gur kay bachan pachhaanaa.
Gaga: Wer den Herrn durch den Rat des Gurus begreift,
ਦੂਜੀ ਬਾਤ ਨ ਧਰਈ ਕਾਨਾ ॥
doojee baat na Dhar-ee kaanaa.
Und keinen anderen anerkennt,
ਰਹੈ ਬਿਹੰਗਮ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਈ ॥
rahai bihamgam kateh na jaa-ee.
Der wohnt hier (in der Welt) außerhalb der Bindung; sein Herumirren geht zu Ende.
ਅਗਹ ਗਹੈ ਗਹਿ ਗਗਨ ਰਹਾਈ ॥੯॥
agah gahai geh gagan rahaa-ee. ||9||
Wahrhaftig: er versteht den ungreifbaren Herrn und er fliegt zum Himmel hinauf. (9)
ਘਘਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਨਿਮਸੈ ਸੋਈ ॥
ghaghaa ghat ghat nimsai so-ee.
Ghagha: Derselbe Herr bewohnt alle Herzen.
ਘਟ ਫੂਟੇ ਘਟਿ ਕਬਹਿ ਨ ਹੋਈ ॥
ghat footay ghat kabeh na ho-ee.
Er vermindert sich nicht, eben dann, wenn ein Krug (Körper) bricht.
ਤਾ ਘਟ ਮਾਹਿ ਘਾਟ ਜਉ ਪਾਵਾ ॥
taa ghat maahi ghaat ja-o paavaa.
Warum soll man überall herum wandern?
ਸੋ ਘਟੁ ਛਾਡਿ ਅਵਘਟ ਕਤ ਧਾਵਾ ॥੧੦॥
so ghat chhaad avghat kat Dhaavaa. ||10||
Weil man den Weg in seinem eigenen Herzen finden kann (10)
ਙੰਙਾ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਸਨੇਹੁ ਕਰਿ ਨਿਰਵਾਰੋ ਸੰਦੇਹ ॥
nyanyaa nigrahi sanayhu kar nirvaaro sandayh.
Gangan: Beherrsche dich! Verehre den Herrn und beseitige deinen Zweifel.
ਨਾਹੀ ਦੇਖਿ ਨ ਭਾਜੀਐ ਪਰਮ ਸਿਆਨਪ ਏਹ ॥੧੧॥
naahee daykh na bhaajee-ai param si-aanap ayh. ||11||
Obwohl dieser Weg schwer ist, soll man ihn nicht verlassen,Dies ist die wahre Weisheit. (11)
ਚਚਾ ਰਚਿਤ ਚਿਤ੍ਰ ਹੈ ਭਾਰੀ ॥
chachaa rachit chitar hai bhaaree.
Tchatcha: Wunderbar ist die Malerei, erledigt von dem Zeichner,
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚੇਤਹੁ ਚਿਤਕਾਰੀ ॥
taj chitrai chaytahu chitkaaree.
Richte nicht deine Aufmerksamkeit auf die Malerei, erinnere dich an den Maler!
ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਇਹੈ ਅਵਝੇਰਾ ॥
chitar bachitar ihai avjhayraa.
Wunderbar ist die Malerei, aber sie verlockt und betrübt den Geist.
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚਿਤੁ ਰਾਖਿ ਚਿਤੇਰਾ ॥੧੨॥
taj chitrai chit raakh chitayraa. ||12||
Vergiss die Malerei und erinnere dich an den Maler. (12)
ਛਛਾ ਇਹੈ ਛਤ੍ਰਪਤਿ ਪਾਸਾ ॥
chhachhaa ihai chhatarpat paasaa.
Chhachha: O Bruder, der Herr, der König, ist immer bei dir.
ਛਕਿ ਕਿ ਨ ਰਹਹੁ ਛਾਡਿ ਕਿ ਨ ਆਸਾ ॥
chhak ke na rahhu chhaad ke na aasaa.
Warum bleibst du nicht in Ruhe ? Warum gibst du deine Wünsche nicht auf?
ਰੇ ਮਨ ਮੈ ਤਉ ਛਿਨ ਛਿਨ ਸਮਝਾਵਾ ॥
ray man mai ta-o chhin chhin samjhava.
O mein Geist, ich rate dir jeden Augenblick:
ਤਾਹਿ ਛਾਡਿ ਕਤ ਆਪੁ ਬਧਾਵਾ ॥੧੩॥
taahi chhaad kat aap baDhaavaa. ||13||
Warum verlässt du deinen Herrn? Auf diese Weise verwirrst du dich selbst. (13)
ਜਜਾ ਜਉ ਤਨ ਜੀਵਤ ਜਰਾਵੈ ॥
jajaa ja-o tan jeevat jaraavai.
Jajja: Wer im Leben stirbt und im Rausch von Jugend brennt,
ਜੋਬਨ ਜਾਰਿ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ॥
joban jaar jugat so paavai.
Der findet den wahren Weg.
ਅਸ ਜਰਿ ਪਰ ਜਰਿ ਜਰਿ ਜਬ ਰਹੈ ॥
as jar par jar jar jab rahai.
Wenn man sein Verlangen nach Reichtum beherrscht und den Schatz von anderen nicht begehrt,
ਤਬ ਜਾਇ ਜੋਤਿ ਉਜਾਰਉ ਲਹੈ ॥੧੪॥
tab jaa-ay jot ujaara-o lahai. ||14||
Befindet man sich in Gegenwart des strahlenden Lichtes des Herrn. (14)