Page 334
ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੩॥
taa sohagan jaanee-ai gur sabad beechaaray. ||3||
Glücklich ist die Braut nur, wenn sie über das Wort des Gurus meditiert. (3)
ਕਿਰਤ ਕੀ ਬਾਂਧੀ ਸਭ ਫਿਰੈ ਦੇਖਹੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥
kirat kee baaNDhee sabh firai daykhhu beechaaree.
Jeder ist von seinen Taten begrenzt: man soll es sorgsam bedenken.
ਏਸ ਨੋ ਕਿਆ ਆਖੀਐ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰੀ ॥੪॥
ays no ki-aa aakhee-ai ki-aa karay vichaaree. ||4||
Was kann man jemandem raten? Sie (Braut oder Seele) ist ohne Macht. (4)
ਭਈ ਨਿਰਾਸੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਚਿਤ ਬੰਧਿ ਨ ਧੀਰਾ ॥
bha-ee niraasee uth chalee chit banDh na Dheeraa.
Ohne Hoffnung erhebt sie sich und reist ab, ihr Geist ist ohne Stütze und in böser Lage.
ਹਰਿ ਕੀ ਚਰਣੀ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ਭਜੁ ਸਰਣਿ ਕਬੀਰਾ ॥੫॥੬॥੫੦॥
har kee charnee laag rahu bhaj saran kabeeraa. ||5||6||50||
Kabir, verbinde dich mit den Lotus-Füßen des Herrn! Suche Seine Zuflucht! [5-6-50)
ਗਉੜੀ ॥
ga-orhee.
Gauri
ਜੋਗੀ ਕਹਹਿ ਜੋਗੁ ਭਲ ਮੀਠਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ॥
jogee kaheh jog bhal meethaa avar na doojaa bhaa-ee.
Die Jogis sagen: “Süß ist der Weg von Yoga, nichts anderes ist so zu gewinnen.”
ਰੁੰਡਿਤ ਮੁੰਡਿਤ ਏਕੈ ਸਬਦੀ ਏਇ ਕਹਹਿ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ॥੧॥
rundit mundit aykai sabdee ay-ay kaheh siDh paa-ee. ||1||
Sie erleiden die Tonsur, sie sagen ein Wort (Alakh- der Herr ist unsagbar).Sie täuschen vordass sie vollkommen sind. (1)
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਅੰਧਾ ॥
har bin bharam bhulaanay anDhaa.
Aber ohne den Namen, wie ein Verblendeter, findet man sich verwirrt im Zweifel.
ਜਾ ਪਹਿ ਜਾਉ ਆਪੁ ਛੁਟਕਾਵਨਿ ਤੇ ਬਾਧੇ ਬਹੁ ਫੰਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa peh jaa-o aap chhutkaavan tay baaDhay baho fanDhaa. ||1|| rahaa-o.
Ich finde die, die für meine Rettung gehen, gefesselt. (1-Pause)
ਜਹ ਤੇ ਉਪਜੀ ਤਹੀ ਸਮਾਨੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਿਸਰੀ ਤਬ ਹੀ ॥
jah tay upjee tahee samaanee ih biDh bisree tab hee.
Wegen der Trennung von dem Herrn wird man Egoist,
ਪੰਡਿਤ ਗੁਣੀ ਸੂਰ ਹਮ ਦਾਤੇ ਏਹਿ ਕਹਹਿ ਬਡ ਹਮ ਹੀ ॥੨॥
pandit gunee soor ham daatay ayhi kaheh bad ham hee. ||2||
Daraufhin befindet sich die ganze Welt in “Ich” vertieft.Pandite, Weisen, Gelehrte, Helden: alle behaupten ihre eigene Größe. (2)
ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਉ ਰਹੀਐ ॥
jisahi bujhaa-ay so-ee boojhai bin boojhay ki-o rahee-ai.
Wem der Herr selbst sich sichtbar macht, der kennt nur die Essenz.Nutzlos ist das Leben, ohne diese Erkenntnis.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਚੂਕੈ ਇਨ ਬਿਧਿ ਮਾਣਕੁ ਲਹੀਐ ॥੩॥
satgur milai anDhayraa chookai in biDh maanak lahee-ai. ||3||
Wenn man dem Guru begegnet, befreit man sich von dem Dunkel.Derart gewinnt man das Juwel von Namen. (3)
ਤਜਿ ਬਾਵੇ ਦਾਹਨੇ ਬਿਕਾਰਾ ਹਰਿ ਪਦੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਰਹੀਐ ॥
taj baavay daahnay bikaaraa har pad darirh kar rahee-ai.
Sieh die Bösen weder links noch rechts, aber sinne immer über den Herrn!
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਗੂੰਗੈ ਗੁੜੁ ਖਾਇਆ ਪੂਛੇ ਤੇ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ॥੪॥੭॥੫੧॥
kaho kabeer gooNgai gurh khaa-i-aa poochhay tay ki-aa kahee-ai. ||4||7||51||
Kabir sagt: “Wenn ein Stummer den Zucker kostet, wie kann er den Geschmack erklären?” [4-7-51]|
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
raag ga-orhee poorbee kabeer jee.
Rag Gauri Poorbi von Kabir
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der Einzige Purusha, Er ist ewig, immerwährend.Er ist durch die Gnade des Gurus erreichbar.
ਜਹ ਕਛੁ ਅਹਾ ਤਹਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਪੰਚ ਤਤੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ॥
jah kachh ahaa tahaa kichh naahee panch tat tah naahee.
Was (Körper oder Seele) vorher da war, existiert nicht mehr; die fünf Sinne existieren nicht mehr.
ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਸੁਖਮਨ ਬੰਦੇ ਏ ਅਵਗਨ ਕਤ ਜਾਹੀ ॥੧॥
irhaa pingulaa sukhman banday ay avgan kat jaahee. ||1||
Wo ist der, der sich mit der nutzlosen Übung von Yoga beschäftigt? hat? (1)
ਤਾਗਾ ਤੂਟਾ ਗਗਨੁ ਬਿਨਸਿ ਗਇਆ ਤੇਰਾ ਬੋਲਤੁ ਕਹਾ ਸਮਾਈ ॥
tagaa toota gagan binas gayea tera bolat khaa samaii ॥
Die Schnur (von Leben) ist geschnittenDer Geist ist verlebt: wo ist die Sprache?
ਏਹ ਸੰਸਾ ਮੋ ਕਉ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਆਪੈ ਮੋ ਕਉ ਕੋ ਨ ਕਹੈ ਸਮਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ayh sansaa mo kao andin biapai mo ka-o ko na kahai samjhaa-ee. ||1|| rahaa-o.
Ich erleide die Angst- Tag und Nacht,Gibt es eine Person, die mir es erklären könnte? (1-Pause)
ਜਹ ਬਰਭੰਡੁ ਪਿੰਡੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ਰਚਨਹਾਰੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ॥
jah barbhand pind tah naahee rachanhaar tah naahee.
Der Körper, der die Liebe für die Welt hatte, existiert nicht mehr; weder noch die Stifter (der Liebe).
ਜੋੜਨਹਾਰੋ ਸਦਾ ਅਤੀਤਾ ਇਹ ਕਹੀਐ ਕਿਸੁ ਮਾਹੀ ॥੨॥
jorhanhaaro sadaa ateetaa ih kahee-ai kis maahee. ||2||
Der Transzendente (Herr) versammelt die fünf Sinne; wo wird doch der Geist wohnen?
ਜੋੜੀ ਜੁੜੈ ਨ ਤੋੜੀ ਤੂਟੈ ਜਬ ਲਗੁ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸੀ ॥
jorhee jurhai na torhee tootai jab lag ho-ay binaasee.
Solange man von seinem eigenen Geist geleitet wird,Man kann sich mit dem Herrn nicht vereinigen, und von dem Maya entfernen.
ਕਾ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁ ਕਾ ਕੋ ਸੇਵਕੁ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੈ ਜਾਸੀ ॥੩॥
kaa ko thaakur kaa ko sayvak ko kaahoo kai jaasee. ||3||
Wer ist dann unser Gebieter? Wessen sind wir Diener? Wo wird der Geist hingehen? (3)
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਲਿਵ ਲਾਗਿ ਰਹੀ ਹੈ ਜਹਾ ਬਸੇ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ॥
kaho kabeer liv laag rahee hai jahaa basay din raatee.
Kabir sagt: “Ich widme meine Liebe zur Stelle, wo wohnt mein Gebieter.
ਉਆ ਕਾ ਮਰਮੁ ਓਹੀ ਪਰੁ ਜਾਨੈ ਓਹੁ ਤਉ ਸਦਾ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥੪॥੧॥੫੨॥
u-aa kaa maram ohee par jaanai oh ta-o sadaa abhinaasee. ||4||1||52||
Er allein kennt das Rätsel, ewig ist der Herr.” [4-1-52]
ਗਉੜੀ ॥
ga-orhee.
Gauri
ਸੁਰਤਿ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਦੁਇ ਕੰਨੀ ਮੁੰਦਾ ਪਰਮਿਤਿ ਬਾਹਰਿ ਖਿੰਥਾ ॥
surat simrit du-ay kannee munda parmit baahar khinthaa.
Möge das Sinnen und die Meditation deine zwei Ohrringe werden!Möge die Gnosis dein Mantel sein!
ਸੁੰਨ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਆਸਣੁ ਬੈਸਣੁ ਕਲਪ ਬਿਬਰਜਿਤ ਪੰਥਾ ॥੧॥
sunn gufaa meh aasan baisan kalap bibarjit panthaa. ||1||
Mögest du dich in die Höhle von Sahajavastha begeben!Möge der Verzicht auf Wünsche deine Religion werden. (1)
ਮੇਰੇ ਰਾਜਨ ਮੈ ਬੈਰਾਗੀ ਜੋਗੀ ॥
mayray raajan mai bairaagee jogee.
O Herr, ich bin Yogi, erfüllt von Deiner Liebe,
ਮਰਤ ਨ ਸੋਗ ਬਿਓਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
marat na sog bi-ogee. ||1|| rahaa-o.
So erleide ich weder den Tod, noch die Traurigkeit, noch die Trennung von Dir. (1-Pause)
ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਮਹਿ ਸਿੰਙੀ ਮੇਰਾ ਬਟੂਆ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਸਮਾਧਾਰੀ ॥
khand barahmand meh sinyee mayraa batoo-aa sabh jag bhasmaaDhaaree.
Das Leben, das überall ist und in allen Gebieten klingt, ist mein Horn.Die Welt wird vergehen; dieser Gedanke ist mein Sack von voller Asche,
ਤਾੜੀ ਲਾਗੀ ਤ੍ਰਿਪਲੁ ਪਲਟੀਐ ਛੂਟੈ ਹੋਇ ਪਸਾਰੀ ॥੨॥
taarhee laagee taripal paltee-ai chhootai ho-ay pasaaree. ||2||
Außerhalb des Einflusses der Maya von drei Modi wohnen, ist meine Trance.Ich bin frei, obwohl ich einen Haushalt führe. (2)
ਮਨੁ ਪਵਨੁ ਦੁਇ ਤੂੰਬਾ ਕਰੀ ਹੈ ਜੁਗ ਜੁਗ ਸਾਰਦ ਸਾਜੀ ॥
man pavan du-ay toombaa karee hai jug jug saarad saajee.
Mein Geist und mein Atmen sind die zwei Kürbisse (von Violine).