Page 279
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਾਇਆ ਪਾਛੈ ਪਾਵੈ ॥
taripat na aavai maa-i-aa paachhai paavai.
Man gibt sich niemals zufrieden” und man bemüht sich immer, um mehr zu erwerben.
ਅਨਿਕ ਭੋਗ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਕਰੈ ॥
anik bhog bikhi-aa kay karai.
Man schwelgt stets in der Heiterkeit,
ਨਹ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮਰੈ ॥
nah tariptaavai khap khap marai.
Aber man gibt sich nicht zufrieden”, und man befindet sich ausgelaugt.
ਬਿਨਾ ਸੰਤੋਖ ਨਹੀ ਕੋਊ ਰਾਜੈ ॥
binaa santokh nahee ko-oo raajai.
Ohne Zufriedenheit gewinnt man nicht die Ruhe.
ਸੁਪਨ ਮਨੋਰਥ ਬ੍ਰਿਥੇ ਸਭ ਕਾਜੈ ॥
supan manorath barithay sabh kaajai.
Alle Taten sind nutzlos, wie die Vergänglichen, was man im Traum sieht.
ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਸਰਬ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
naam rang sarab sukh ho-ay.
Man gewinnt die Ruhe, den Frieden, durch die Liebe des Namens.
ਬਡਭਾਗੀ ਕਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
badbhaagee kisai paraapat ho-ay.
Selten ist der Mensch, der glücklich den Namen erhält.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
karan karaavan aapay aap.
Der Herr erschafft alles, Er ist die ursprüngliche Sache.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਾਪਿ ॥੫॥
sadaa sadaa naanak har jaap. ||5||
So, Nanak, sinne immer über den Herrn! (5)
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
karan karaavan karnaihaar.
Der Herr selbst treibt alles; Er selbst ist die ursprüngliche Sache.
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਕਹਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥
is kai haath kahaa beechaar.
Man soll erkennen, dass der Mensch so schwach und ohne Macht ist.
ਜੈਸੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥
jaisee darisat karay taisaa ho-ay.
Man wird das, was der Herr will.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
aapay aap aap parabh so-ay.
Der Herr existiert bei Ihm selbst, niemand ist Ihm gleich.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਨੋ ਸੁ ਅਪਨੈ ਰੰਗਿ ॥
jo kichh keeno so apnai rang.
Wenn der Herr etwas erledigt, entspricht dies Seinem Willen.
ਸਭ ਤੇ ਦੂਰਿ ਸਭਹੂ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥
sabh tay door sabhhoo kai sang.
Der Herr ist sehr fern- zugleich in der Nähe.
ਬੂਝੈ ਦੇਖੈ ਕਰੈ ਬਿਬੇਕ ॥
boojhai daykhai karai bibayk.
Der Herr könnte alles, sieht alles und spricht Recht.
ਆਪਹਿ ਏਕ ਆਪਹਿ ਅਨੇਕ ॥
aapeh ayk aapeh anayk.
Der Herr ist einzig- zugleich unzählbar.
ਮਰੈ ਨ ਬਿਨਸੈ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥
marai na binsai aavai na jaa-ay.
Er ist auβerhalb des Todes und ewig; Er erleidet das Kommen-und-Gehen nicht.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਹੀ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੬॥
naanak sad hee rahi-aa samaa-ay. ||6||
Nanak, der Herr ist in allem und immerzu durchdrungen. (6)
ਆਪਿ ਉਪਦੇਸੈ ਸਮਝੈ ਆਪਿ ॥
aap updaysai samjhai aap.
Der Herr selbst unterrichtet, er belebt alles.
ਆਪੇ ਰਚਿਆ ਸਭ ਕੈ ਸਾਥਿ ॥
aapay rachi-aa sabh kai saath.
Der Herr selbst hat das Weltall geschaffen,
ਆਪਿ ਕੀਨੋ ਆਪਨ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥
aap keeno aapan bisthaar.
Alles gehört Ihm, Er ist der Schöpfer.
ਸਭੁ ਕਛੁ ਉਸ ਕਾ ਓਹੁ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
sabh kachh us kaa oh karnaihaar.
Nichts kommt ohne seinen Willen,
ਉਸ ਤੇ ਭਿੰਨ ਕਹਹੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
us tay bhinn kahhu kichh ho-ay.
Er ist alles, Er ist überall anwesend.
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਏਕੈ ਸੋਇ ॥
thaan thanantar aikai so-ay.
Er selbst ist der Schauspieler von seinem Spiel.
ਅਪੁਨੇ ਚਲਿਤ ਆਪਿ ਕਰਣੈਹਾਰ ॥
apunay chalit aap karnaihaar.
Der Herr treibt soviele Rollen und Er freut sich darüber.
ਕਉਤਕ ਕਰੈ ਰੰਗ ਆਪਾਰ ॥
ka-utak karai rang aapaar.
Alle Geister sind innen in Ihm und
ਮਨ ਮਹਿ ਆਪਿ ਮਨ ਅਪੁਨੇ ਮਾਹਿ ॥
man meh aap man apunay maahi.
Er ist in allen Geistern (Seelen) vorhanden.
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥੭॥
naanak keemat kahan na jaa-ay. ||7||
Nanak, niemand kann Ihn einschätzen. (7)
ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਆਮੀ ॥
sat sat sat parabh su-aamee.
Wahr und ewig ist der Herr.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਕਿਨੈ ਵਖਿਆਨੀ ॥
gur parsaad kinai vakhi-aanee.
Aber selten ist der Mensch, der die Wahrheit sagt, durch die Gnade des Herrn.
ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਚੁ ਸਭੁ ਕੀਨਾ ॥
sach sach sach sabh keenaa.
Wahr und ewig ist der Herr; Er hat alles geschaffen.
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਬਿਰਲੈ ਚੀਨਾ ॥
kot maDhay kinai birlai cheenaa.
Aber mitten unter Millionen selten ist der Mensch, der den Herrn erkennt.
ਭਲਾ ਭਲਾ ਭਲਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ॥
bhalaa bhalaa bhalaa tayraa roop.
Wie schön und gutaussehend ist Deine Gestalt, O Herr!
ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਅਪਾਰ ਅਨੂਪ ॥
at sundar apaar anoop.
Wahrhaftig bist du schön, o Transzendenter Herr, du bist ohne gleichen!
ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ॥
nirmal nirmal nirmal tayree banee.
Rein und untadelig ist Deine Lehre.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁਨੀ ਸ੍ਰਵਨ ਬਖ੍ਯ੍ਯਾਣੀ ॥
ghat ghat sunee sarvan bakh-yaanee.
Irgendeiner, der Dein Wort vorträgt und dem zuhört,
ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪੁਨੀਤ ॥
pavitar pavitar pavitar puneet.
Wird rein und untadelig.
ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੮॥੧੨॥
naam japai naanak man pareet. ||8||12||
Nanak, mit Liebe in deinem Herzen, trage den Namen vor! [8-12]
ਸਲੋਕੁ ॥
salok.
Shaloka
ਸੰਤ ਸਰਨਿ ਜੋ ਜਨੁ ਪਰੈ ਸੋ ਜਨੁ ਉਧਰਨਹਾਰ ॥
sant saran jo jan parai so jan uDhranhaar.
Wer die Zuflucht der sucht, gewinnt die Rettung.
ਸੰਤ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਨਾਨਕਾ ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਅਵਤਾਰ ॥੧॥
sant kee nindaa naankaa bahur bahur avtaar. ||1||
Wer in der Verleumdung der dagegen schwelgt, folgt dem Kreislauf von Kommen-und-Gehen. (1)
ਅਸਟਪਦੀ ॥
asatpadee.
Ashtapadi
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਆਰਜਾ ਘਟੈ ॥
sant kai dookhan aarjaa ghatai.
Wenn man die verleumdet. erleidet man die Verengerung von seinem Aufenthalt.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਜਮ ਤੇ ਨਹੀ ਛੁਟੈ ॥
sant kai dookhan jam tay nahee chhutai.
Wenn man die verleumdet, entkommt man nicht dem Yama,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸੁਖੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥
sant kai dookhan sukh sabh jaa-ay.
Wenn man die verleumdet, verliert mar Ruhe und Frieden,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਨਰਕ ਮਹਿ ਪਾਇ ॥
sant kai dookhan narak meh paa-ay.
Wenn man die verleumdet, fällt man in die Hölle,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਮਤਿ ਹੋਇ ਮਲੀਨ ॥
sant kai dookhan mat ho-ay maleen.
Wenn man die verleumdet, verwirrt sich der Intellekt,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸੋਭਾ ਤੇ ਹੀਨ ॥
sant kai dookhan sobhaa tay heen.
Wenn man die verleumdet, verliert man die Ehre.
ਸੰਤ ਕੇ ਹਤੇ ਕਉ ਰਖੈ ਨ ਕੋਇ ॥
sant kay hatay ka-o rakhai na ko-ay.
Niemand kann den retten, der von verdammt ist.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਥਾਨ ਭ੍ਰਸਟੁ ਹੋਇ ॥
sant kai dookhan thaan bharsat ho-ay.
Hassenswert ist der Ort (das Herz), wo man die verleumdet.
ਸੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜੇ ਕਰੈ ॥
sant kirpaal kirpaa jay karai.
Aber wenn man von gesegnet ist,
ਨਾਨਕ ਸੰਤਸੰਗਿ ਨਿੰਦਕੁ ਭੀ ਤਰੈ ॥੧॥
naanak satsang nindak bhee tarai. ||1||
Gewinnt selbst ein Verleumder seine Rettung in der Gesellschaft der . (1)
ਸੰਤ ਕੇ ਦੂਖਨ ਤੇ ਮੁਖੁ ਭਵੈ ॥
sant kay dookhan tay mukh bhavai.
Wenn man die verleumdet, erleidet man die Verunzierung von seinem Gesicht,
ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਕਾਗ ਜਿਉ ਲਵੈ ॥
santan kai dookhan kaag ji-o lavai.
Wenn man die verleumdet, kräht man wie eine Krähe,
ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸਰਪ ਜੋਨਿ ਪਾਇ ॥
santan kai dookhan sarap jon paa-ay.
Wenn man die verleumdet, kommt man auf die Welt als eine Schlange,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤ੍ਰਿਗਦ ਜੋਨਿ ਕਿਰਮਾਇ ॥
sant kai dookhan tarigad jon kirmaa-ay.
Wenn man die verleumdet, wird man zum Tier, selbst zum Wurm,
ਸੰਤਨ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਹਿ ਜਲੈ ॥
santan kai dookhan tarisnaa meh jalai.
Wenn man die verleumdet, verfällt man in Wünsche,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਸਭੁ ਕੋ ਛਲੈ ॥
sant kai dookhan sabh ko chhalai.
Wenn man die verleumdet, verliert man. seinen Ruhm,
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਤੇਜੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥
sant kai dookhan tayj sabh jaa-ay.
Wenn man die verleumdet, wird man zum Geringsten.
ਸੰਤ ਕੈ ਦੂਖਨਿ ਨੀਚੁ ਨੀਚਾਇ ॥
sant kai dookhan neech neechaa-ay.
Es gibt keine Zuflucht für den Verleumder
ਸੰਤ ਦੋਖੀ ਕਾ ਥਾਉ ਕੋ ਨਾਹਿ ॥
sant dokhee kaa thaa-o ko naahi.
Auch, wenn es ihm gefällt.