Page 277
ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
ant nahee kichh paaraavaaraa.
Niemand kann Seine Grenzen finden.
ਹੁਕਮੇ ਧਾਰਿ ਅਧਰ ਰਹਾਵੈ ॥
hukmay Dhaar aDhar rahaavai.
Durch Seine Anordnung hat Er die Erde geschaffen und Er hält sie ohne Säulen (Stützen).
ਹੁਕਮੇ ਉਪਜੈ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
hukmay upjai hukam samaavai.
Die ganze Erschaffung ist nach Seinem Willen entstanden: endlich alles löst sich mit Ihm auf.
ਹੁਕਮੇ ਊਚ ਨੀਚ ਬਿਉਹਾਰ ॥
hukmay ooch neech bi-uhaar.
Nach Seinen Willen beschäftigt man sich mit guten und bösen Taten.
ਹੁਕਮੇ ਅਨਿਕ ਰੰਗ ਪਰਕਾਰ ॥
hukmay anik rang parkaar.
Nach Seinem Willen erscheinen so viele Schauspiele.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਅਪਨੀ ਵਡਿਆਈ ॥
kar kar daykhai apnee vadi-aa-ee.
Der Herr hat alles geschaffen und Er sieht Seine Schöpfung an.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥
naanak sabh meh rahi-aa samaa-ee. ||1||
Nanak, der Herr ist überall; in allem durchdrungen. (1)
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਮਾਨੁਖ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥
parabh bhaavai maanukh gat paavai.
Man gewinnt die Rettung, wennes dem Herrn so gefällt.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਾਥਰ ਤਰਾਵੈ ॥
parabh bhaavai taa paathar taraavai.
Selbst ein Stein kann schwimmen, wenn es dem Herrn so gefällt.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਸ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥
parabh bhaavai bin saas tay raakhai.
Der Herr bewahrt jemanden- selbst ohne Atmen- wenn es Ihm gefällt.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭਾਖੈ ॥
parabh bhaavai taa har gun bhaakhai.
Man singt die Lobgesänge des Herrn, wenn es Ihm gefällt.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੈ ॥
parabh bhaavai taa patit uDhaarai.
Der Herr erledigt alles nach Seinem eigenen Rat.
ਆਪਿ ਕਰੈ ਆਪਨ ਬੀਚਾਰੈ ॥
aap karai aapan beechaarai.
Er ist der Gebieter beider Welten.
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥
duhaa siri-aa kaa aap su-aamee.
Der Herr kennt Gedanken von jedem Herzen;
ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
khaylai bigsai antarjaamee.
Er erfreut sich und ist in Blüte.
ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥
jo bhaavai so kaar karaavai.
Der Herr weist uns nach Seinem Willen die Taten zu.
ਨਾਨਕ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਵਰੁ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak daristee avar na aavai. ||2||
Nanak, man sieht niemand anderen Ihn gleich. (2)
ਕਹੁ ਮਾਨੁਖ ਤੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ਆਵੈ ॥
kaho maanukh tay ki-aa ho-ay aavai.
Was kann man leisten?
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਾਵੈ ॥
jo tis bhaavai so-ee karaavai.
Der Herr weist nach Seinem Willen Jedem die Arbeit zu.
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਲੇਇ ॥
is kai haath ho-ay taa sabh kichh lay-ay.
Wenn man solch eine Kraft hätte, würde man alles für sich fordern.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰੇਇ ॥
jo tis bhaavai so-ee karay-i.
Aber der Herr erledigt nur das, was Ihm gefällt.
ਅਨਜਾਨਤ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਚੈ ॥
anjaanat bikhi-aa meh rachai.
Ein Unwissender vertieft sich in Maya.
ਜੇ ਜਾਨਤ ਆਪਨ ਆਪ ਬਚੈ ॥
jay jaanat aapan aap bachai.
Wenn man die Wahrheit wüste, würde man seine Erlösung gewinnen.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ॥
bharmay bhoolaa dah dis Dhaavai.
Verwickelt in Zweifel wandert man in alle Richtungen.
ਨਿਮਖ ਮਾਹਿ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
nimakh maahi chaar kunt fir aavai.
In einem Augenblick träumt man von allen Gebieten.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਅਪਨੀ ਭਗਤਿ ਦੇਇ ॥
kar kirpaa jis apnee bhagat day-ay.
Schließlich, wenn der Herr das Geschenk Seiner Verehrung gewährt,
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਨਾਮਿ ਮਿਲੇਇ ॥੩॥
naanak tay jan naam milay-ay. ||3||
Vereinigt man sich dann mit dem Namen. (3)
ਖਿਨ ਮਹਿ ਨੀਚ ਕੀਟ ਕਉ ਰਾਜ ॥
khin meh neech keet ka-o raaj.
In einen Augenblick kann der Herr einen Thron dem Geringsten schenken.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥
paarbarahm gareeb nivaaj.
Der Transzendente ist barmherzig, Er verteidigt die Armen.
ਜਾ ਕਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਛੂ ਨ ਆਵੈ ॥
jaa kaa darisat kachhoo na aavai.
Einem, dessen Wert niemand sehen kann,
ਤਿਸੁ ਤਤਕਾਲ ਦਹ ਦਿਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥
tis tatkaal dah dis paragtaavai.
Verbreiter der Herr seinen Ruhm- überall und unverzüglich.
ਜਾ ਕਉ ਅਪੁਨੀ ਕਰੈ ਬਖਸੀਸ ॥
jaa ka-o apunee karai bakhsees.
Wem der Herr das Mitleid schenkt.
ਤਾ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਨੈ ਜਗਦੀਸ ॥
taa kaa laykhaa na ganai jagdees.
Der wird niemals zur Rechenschaft gezogen.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭ ਤਿਸ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥
jee-o pind sabh tis kee raas.
Körper, Seele: alles ist das Kapital des Herrn.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
ghat ghat pooran barahm pargaas.
Jedes Herz wird von dem Herrn erleuchtet.
ਅਪਨੀ ਬਣਤ ਆਪਿ ਬਨਾਈ ॥
apnee banat aap banaa-ee.
Der Herr selbst hat Seine Schöpfung geschaffen.
ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਦੇਖਿ ਬਡਾਈ ॥੪॥
naanak jeevai daykh badaa-ee. ||4||
Nanak lebt, wenn er die Große des Herrn ansieht. (3)
ਇਸ ਕਾ ਬਲੁ ਨਾਹੀ ਇਸੁ ਹਾਥ ॥
is kaa bal naahee is haath.
Die Macht von einem ist nicht in seinen eigenen Händen.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਰਬ ਕੋ ਨਾਥ ॥
karan karaavan sarab ko naath.
Weil der Herr, der Gebieter, die ursprüngliche Sache ist,
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਪੁਰਾ ਜੀਉ ॥
aagi-aakaaree bapuraa jee-o.
Der demütige (Mensch) kann nicht nur gehorchen.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਥੀਉ ॥
jo tis bhaavai so-ee fun thee-o.
Schließlich wird das geschehen, was dem Herrn gefällt.
ਕਬਹੂ ਊਚ ਨੀਚ ਮਹਿ ਬਸੈ ॥
kabhoo ooch neech meh basai.
Man findet sich einmal berühmt, einmal in Schande.
ਕਬਹੂ ਸੋਗ ਹਰਖ ਰੰਗਿ ਹਸੈ ॥
kabhoo sog harakh rang hasai.
Man findet sich einmal untröstlich, einmal froh.
ਕਬਹੂ ਨਿੰਦ ਚਿੰਦ ਬਿਉਹਾਰ ॥
kabhoo nind chind bi-uhaar.
Einmal beschäftigt man sich mit der Verleumdung von anderen,
ਕਬਹੂ ਊਭ ਅਕਾਸ ਪਇਆਲ ॥
kabhoo oobh akaas pa-i-aal.
Einmal fliegt man in den Himmel, dann stürzt man in den Abgrund hinein,
ਕਬਹੂ ਬੇਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰ ॥
kabhoo baytaa barahm beechaar.
Einmal wird man zum Weisen, und man sinnt über den Herrn.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰ ॥੫॥
naanak aap milaavanhaar. ||5||
Aber, Nanak, der Herr selbst vereinigt uns mit Sich selbst. (5)
ਕਬਹੂ ਨਿਰਤਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
kabhoo nirat karai baho bhaat.
Einmal tanzt man in so vielen Arten,
ਕਬਹੂ ਸੋਇ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
kabhoo so-ay rahai din raat.
Einmal schläft man- Tag und Nacht.
ਕਬਹੂ ਮਹਾ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥
kabhoo mahaa kroDh bikraal.
Einmal gibt man sich dem Zorn hin,
ਕਬਹੂੰ ਸਰਬ ਕੀ ਹੋਤ ਰਵਾਲ ॥
kabahooN sarab kee hot ravaal.
Einmal hält man sich wie Staub unter den Füßen von anderen.
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਬਹੈ ਬਡ ਰਾਜਾ ॥
kabhoo ho-ay bahai bad raajaa.
Einmal hält man sich wie ein mächtiger König.
ਕਬਹੁ ਭੇਖਾਰੀ ਨੀਚ ਕਾ ਸਾਜਾ ॥
kabahu bhaykhaaree neech kaa saajaa.
Einmal bekleidet man sich in Lumpen von einem Bettler.
ਕਬਹੂ ਅਪਕੀਰਤਿ ਮਹਿ ਆਵੈ ॥
kabhoo apkeerat meh aavai.
Einmal hört man seine eigene Verleumdung,
ਕਬਹੂ ਭਲਾ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥
kabhoo bhalaa bhalaa kahaavai.
Einmal hört man sein Lob.
ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੈ ਤਿਵ ਹੀ ਰਹੈ ॥
ji-o parabh raakhai tiv hee rahai.
Wahrhaftig: man findet sich nach dem Willen des Herrn.
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਹੈ ॥੬॥
gur parsaad naanak sach kahai. ||6||
Nanak, man sinnt durch die Gnade des Herrn über den Herrn. (6)
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਪੰਡਿਤੁ ਕਰੇ ਬਖ੍ਯ੍ਯਾਨੁ ॥
kabhoo ho-ay pandit karay bakh-yaan.
Einmal berate man anderen, wie ein Pundit,
ਕਬਹੂ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਲਾਵੈ ਧਿਆਨੁ ॥
kabhoo moniDhaaree laavai Dhi-aan.
Einmal bleibt man im Schweigen und meditieren,
ਕਬਹੂ ਤਟ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ॥
kabhoo tat tirath isnaan.
Einmal wischt man sich in den Wallfahrtsstätten,
ਕਬਹੂ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਖਿ ਗਿਆਨ ॥
kabhoo siDh saaDhik mukh gi-aan.
Einmal wird man zum Asketen oder Sidha,
ਕਬਹੂ ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਤੰਗ ਹੋਇ ਜੀਆ ॥
kabhoo keet hasat patang ho-ay jee-aa.
Und predigt man über die göttliche Weisheit.
ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮੈ ਭਰਮੀਆ ॥
anik jon bharmai bharmee-aa.
Einmal wird man zum Wurm, Elefanten oder zur Motte.