Page 246
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੇ ਜੀਉ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਬਿਧਿ ਨਹੀ ਜਾਣੀ ॥
istaree purakh kaam vi-aapay jee-o raam naam kee biDh nahee jaanee.
Der Mensch, zugleich die Frau, sind in der Fleischeslust vertieft. Sie kennen nicht den Weg zum Namen des Herrn
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਭਾਈ ਖਰੇ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ॥
maat pitaa sut bhaa-ee kharay pi-aaray jee-o doob mu-ay bin paanee.
Man verbindet sich mit Mutter, Vater, Sohn und Brüdern, trotz allem ertrinkt man, ebenso auch ohne Wasser
ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀ ਗਤਿ ਨਹੀ ਜਾਣੀ ਹਉਮੈ ਧਾਤੁ ਸੰਸਾਰੇ ॥
doob mu-ay bin paanee gat nahee jaanee ha-umai Dhaat sansaaray.
Man ertrinkt, man kennt nicht den geistlichen Zustand; durch 'Ich’ geht man in Irre. Jeder, der auf die Welt kommt, wird weggehen.
ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੇ ॥
jo aa-i-aa so sabh ko jaasee ubray gur veechaaray.
Wer aber über den Guru sinnt, der gewinnt das Heil.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥
gurmukh hovai raam naam vakhaanai aap tarai kul taaray.
Wer dem Willen des Herrn folgt, den Namen rezitiert, der gewinnt seine Rettung und rettet seine Sippe.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥
naanak naam vasai ghat antar gurmat milay pi-aaray. ||2||
Nanak, der Name bewohnt dann das Herz, und man begegnet dem Geliebten durch den Guru. (2)
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕੋ ਥਿਰੁ ਨਾਹੀ ਜੀਉ ਬਾਜੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
raam naam bin ko thir naahee jee-o baajee hai sansaaraa.
Außer dem Namen ist nichts unsterblich; die Welt ist nur ein Spiel.
ਦ੍ਰਿੜੁ ਭਗਤਿ ਸਚੀ ਜੀਉ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥
darirh bhagat sachee jee-o raam naam vaapaaraa.
Schärfe deinen Geist von Verehrung des Herrn ein und treibe den Handel von seinem Namen!
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ਗੁਰਮਤੀ ਧਨੁ ਪਾਈਐ ॥
raam naam vaapaaraa agam apaaraa gurmatee Dhan paa-ee-ai.
Grenzenlos und unergründlich ist der Handel von dem Namen; Man gewinnt davon den Profit, durch das Wort des Gurus.
ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਭਗਤਿ ਇਹ ਸਾਚੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥
sayvaa surat bhagat ih saachee vichahu aap gavaa-ee-ai.
Damit richtet man seine Aufmerksamkeit dem Dienst des Gurus. Dies ist die wahre Meditation, Verehrung und man befreit sich von dem ‘Ich’.
ਹਮ ਮਤਿ ਹੀਣ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਅੰਧੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
ham mat heen moorakh mugaDh anDhay satgur maarag paa-ay.
Wir sind unwissend, blöd; der wahre Guru zeigt den Weg.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵੇ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੩॥
naanak gurmukh sabad suhaavay an-din har gun gaa-ay. ||3||
Nanak, man schmückt sich mit dem Wort durch den Guru; Dann singt man die Lobgesänge des Herrn, Tag und Nacht. (3)
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਜੀਉ ਆਪੇ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
aap karaa-ay karay aap jee-o aapay sabad savaaray.
Der Herr handelt auf seinen eigenen Willen, und er leistet andere dazu tun. Er selbst ziert uns mit dem Wort, Er selbst ist der wahre Guru, zugleich das Wort.
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਸਬਦੁ ਜੀਉ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਭਗਤ ਪਿਆਰੇ ॥
aapay satgur aap sabad jee-o jug jug bhagat pi-aaray.
Während des ganzen Zeitalters liebt Er Seine Anhänger,
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਭਗਤ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਆਪੇ ਭਗਤੀ ਲਾਏ ॥
jug jug bhagat pi-aaray har aap savaaray aapay bhagtee laa-ay.
Er selbst ist der Allwissende, Er selbst stellt uns in Seinen Dienst,
ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥
aapay daanaa aapay beenaa aapay sayv karaa-ay.
Er selbst gewährt die Werte, er selbst vernichtet die Fehler,
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਅਵਗੁਣ ਕਾਟੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
aapay gundaataa avgun kaatay hirdai naam vasaa-ay.
Er vorbaut bringt den Namen in unseren Geist hinein.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਚੇ ਵਿਟਹੁ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥੪॥੪॥
naanak sad balihaaree sachay vitahu aapay karay karaa-ay. ||4||4||
Nanak, ich opfere mich für den wahren Herrn, Er handelt in Seinem eigenen Willen, Er ist die ursprüngliche Sache. [4-4]
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee mehlaa 3.
Gauri M. 3
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਿ ਪਿਰਾ ਜੀਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
gur kee sayvaa kar piraa jee-o har naam Dhi-aa-ay.
O mein geliebter Geist, diene dem Guru und sinne über den Namen des Herrn!
ਮੰਞਹੁ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਹਿ ਪਿਰਾ ਜੀਉ ਘਰਿ ਬੈਠਿਆ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
manjahu door na jaahi piraa jee-o ghar baithi-aa har paa-ay.
Man soll nicht nach draußen gehen, man kann dem Hier zu Hause begegnen.
ਘਰਿ ਬੈਠਿਆ ਹਰਿ ਪਾਏ ਸਦਾ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਸਹਜੇ ਸਤਿ ਸੁਭਾਏ ॥
ghar baithi-aa har paa-ay sadaa chit laa-ay sehjay sat subhaa-ay.
Beschäftige dich mit Seiner Liebe, stelle dich ins Gleichgewicht mit Ihm!
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਖਰੀ ਸੁਖਾਲੀ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
gur kee sayvaa kharee sukhaalee jis no aap karaa-ay.
Auf diese Weise du wirst Ihn zu Hause treffen. Der Dienst des Gurus bringt den Frieden,
ਨਾਮੋ ਬੀਜੇ ਨਾਮੋ ਜੰਮੈ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
naamo beejay naamo jammai naamo man vasaa-ay.
Aber er allein handelt auf diese Art, dem der Herr sich so veranlaßt. Solch ein Mensch sät die Körner von Namen, der Name schießt in seinem Herzen auf.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਏ ॥੧॥
naanak sach naam vadi-aa-ee poorab likhi-aa paa-ay. ||1||
Er beitet den Namen in seinem Geist ein. Nanak, man gewinnt den Ruhm durch den wahren Namen;Aber man erhält nichts anders als, das was in seinem Schicksal geschrieben ist. (1)
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਪਿਰਾ ਜੀਉ ਜਾ ਚਾਖਹਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
har kaa naam meethaa piraa jee-o jaa chaakhahi chit laa-ay.
Süß ist der Name des Herrn. O mein Geist, richte dich auf Ihn und koste den Namen!
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੁ ਮੁਯੇ ਜੀਉ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਗਵਾਏ ॥
rasnaa har ras chaakh muyay jee-o an ras saad gavaa-ay.
Koste die Ambrosia von Namen, o mein geliebter Geist! Verzichte auf alle anderen Geschmäcke!
ਸਦਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਏ ਜਾ ਹਰਿ ਭਾਏ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
sadaa har ras paa-ay jaa har bhaa-ay rasnaa sabad suhaa-ay.
Wenn man über den Namen betrachtet und sich dem Namen hingibt, gewinnt man den ewigen Frieden.
ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
naam Dhi-aa-ay sadaa sukh paa-ay naam rahai liv laa-ay.
Durch den Namen schießt sich der Name auf, durch den Namen vernichtet sich das Verlangen,
ਨਾਮੇ ਉਪਜੈ ਨਾਮੇ ਬਿਨਸੈ ਨਾਮੇ ਸਚਿ ਸਮਾਏ ॥
naamay upjai naamay binsai naamay sach samaa-ay.
Durch den Namen vereinigt man sich mit dem Herrn.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮਤੀ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਲਏ ਲਵਾਏ ॥੨॥
naanak naam gurmatee paa-ee-ai aapay la-ay lavaa-ay. ||2||
Nanak, man erhält den Namen, durch den Guru; der Herr vereinigt uns mit sich. (2)
ਏਹ ਵਿਡਾਣੀ ਚਾਕਰੀ ਪਿਰਾ ਜੀਉ ਧਨ ਛੋਡਿ ਪਰਦੇਸਿ ਸਿਧਾਏ ॥
ayh vidaanee chaakree piraa jee-o Dhan chhod pardays siDhaa-ay.
Schmerzhaft und falsch ist der Dienst einem anderen als dem Herrn. Es ist der Trennung von eigener Frau ähnlich, wenn man ins Ausland geht
ਦੂਜੈ ਕਿਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਓ ਪਿਰਾ ਜੀਉ ਬਿਖਿਆ ਲੋਭਿ ਲੁਭਾਏ ॥
doojai kinai sukh na paa-i-o piraa jee-o bikhi-aa lobh lubhaa-ay.
In der Zweiheit gewinnt niemand den Frieden; warum verbindest du dich mit dem Gift der Sünden?
ਬਿਖਿਆ ਲੋਭਿ ਲੁਭਾਏ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ਓਹੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
bikhi-aa lobh lubhaa-ay bharam bhulaa-ay oh ki-o kar sukh paa-ay.
Man benutzt das Gift, man findet sich von dem Zweifel verwirrt; wie kann man den Frieden gewinnen?
ਚਾਕਰੀ ਵਿਡਾਣੀ ਖਰੀ ਦੁਖਾਲੀ ਆਪੁ ਵੇਚਿ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
chaakree vidaanee kharee dukhaalee aap vaych Dharam gavaa-ay.
Schmerzhaft ist der Dienst einem anderen, Dadurch verkauft man sich und verliert seinen Glauben.