Page 232
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥
naam na cheeteh upaavanhaaraa.
Diejenigen, die im Schoß der Maya wohnen, leiden unter dem Kummer.
ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥
mar jameh fir vaaro vaaraa. ||2||
Weil sie erinnern sich an den Namen des Herrn nicht.
ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
anDhay guroo tay bharam na jaa-ee.
Sie kommen auf die Welt und sterben wieder vielmal. (2)
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਈ ॥
mool chhod laagay doojai bhaa-ee.
Wenn ein Unwissender belehrt, wie kann man den Zweifel beseitigen?
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥
bikh kaa maataa bikh maahi samaa-ee. ||3||
Man denkt über die Quelle nicht nach, aber man hängt sich an die Zweiheit an. Wirklich: verliebt in dem Maya beschäftigt man sich mit dem Gift. (3)
ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੂਲੁ ਜੰਤ੍ਰ ਭਰਮਾਏ ॥
maa-i-aa kar mool jantar bharmaa-ay.
Man nimmt den Reichtum (die Maya) als tatsächlich, man befindet sich verwirrt im Zweifel.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
har jee-o visri-aa doojai bhaa-ay.
Man hängt sich an die Zweiheit an und man vergißt den Herrn.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥
jis nadar karay so param gat paa-ay. ||4||
Aber wer Sein Mitleid erhält, der erreicht den höchsten Zustand der Glückseligkeit. (4)
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਬਾਹਰਿ ਸਾਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥
antar saach baahar saach vartaa-ay.
Der Mensch in seinem Herzen mit der Wahrheit erfüllt, führt sich außen auch in Wahrheit.
ਸਾਚੁ ਨ ਛਪੈ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਛਪਾਏ ॥
saach na chhapai jay ko rakhai chhapaa-ay.
Man kann die Wahrheit nicht verheimlichen, wenn man sogar das Geheimnis aufzubewahren versucht.
ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੫॥
gi-aanee boojheh sahj subhaa-ay. ||5||
Die Weisen begreifen unmerklich diese Wahrheit. (5)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
gurmukh saach rahi-aa liv laa-ay.
Der Weise-in-Guru hängt sich am wahren Herrn an,
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
ha-umai maa-i-aa sabad jalaa-ay.
Er brennt durch das Wort sein ‘Ich’ weg.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
mayraa parabh saachaa mayl milaa-ay. ||6||
Und der wahre Herr vereinigt ihn mit Sich selbst. (6)
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satgur daataa sabad sunaa-ay.
Der wahre Guru, der Wohltätige verliest den Namen,
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
Dhaavat raakhai thaak rahaa-ay.
Das hält meinen unschlüssigen Geist fest, dabei geht meine Wanderung zu Ende.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥੭॥
pooray gur tay sojhee paa-ay. ||7||
Man erhält dieses Verständnis von dem perfekten Guru. (7)
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਿਰਜਿ ਜਿਨਿ ਗੋਈ ॥
aapay kartaa sarisat siraj jin go-ee.
Der Schöpfer zeugt die Erschaffung und er selbst zerstört sie.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na ko-ee.
Außer Ihm gibt es keinen anderen.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੮॥੬॥
naanak gurmukh boojhai ko-ee. ||8||6||
Nanak, selten ist der Mensch, der durch den Guru diese Wahrheit begreift. [8-6]
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee mehlaa 3.
Gauri M. 3
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥
naam amolak gurmukh paavai.
Der Name ist ein unschätzbares Juwel, man erhält es von dem Guru.
ਨਾਮੋ ਸੇਵੇ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
naamo sayvay naam sahj samaavai.
Durch den Namen ist der Dienst, durch den Namen vereinigt man sich mit dem Herrn.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ॥
amrit naam rasnaa nit gaavai.
Möge dann die Zunge die Lobgesänge des Namens, der Ambrosia, singen!
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
jis no kirpaa karay so har ras paavai. ||1||
Wer in der Gnade des Herrn ist, der erhält diese Ambrosia. (1)
ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸਾ ॥
an-din hirdai japa-o jagdeesaa.
Tag und Nacht, denke in deinem Herzen über den Gebieter des Weltalls nach.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਉ ਪਰਮ ਪਦੁ ਸੂਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gurmukh paava-o param pad sookhaa. ||1|| rahaa-o.
Und du wirst durch den Guru den höchsten Zustand erreichen,. ( 1-Pause)
ਹਿਰਦੈ ਸੂਖੁ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥
hirdai sookh bha-i-aa pargaas.
Der Geist von Weise-in-Guru ist immer strahlend und in Ruhe,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
gurmukh gaavahi sach guntaas.
Durch die Gnade des Herrn (Gurus) singt man das Lob des Wahren, von dem Schatz der Tugend.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਨਿਤ ਹੋਵਹਿ ਦਾਸੁ ॥
daasan daas nit hoveh daas.
Dann wird man zum Diener der Sklaven des Herrn,
ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥
garih kutamb meh sadaa udaas. ||2||
Selbst wenn man in Familie lebt, gewinnt man die Gleichgültigkeit (2)
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਹੋਈ ॥
jeevan mukat gurmukh ko ho-ee.
Selten ist der Mensch, der durch die Gnade des Gurus im Leben das Heil gewinnt,
ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
param padaarath paavai so-ee.
Er gewinnt den höchsten Schatz des Namens,
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
tarai gun maytay nirmal ho-ee.
Er besiegt die Maya von drei Modi, er wird makellos.
ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥
sehjay saach milai parabh so-ee. ||3||
Er vereinigt sich unmerklich mit dem wahren Herrn. (3)
ਮੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
moh kutamb si-o pareet na ho-ay.
Man steht hoch, oben der Liebe der Familie,
ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
jaa hirdai vasi-aa sach so-ay.
Wenn der wahre Herr unser Herz bewohnt,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥
gurmukh man bayDhi-aa asthir ho-ay
Dann wird der Geist von der Liebe durchdrungen und man wohnt im Gleichgewicht.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥
hukam pachhaanai boojhai sach so-ay. ||4||
Und durch die Gnade des Gurus begreift man Seinen Willen und man versteht den Herrn. (4)
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tooN kartaa mai avar na ko-ay.
Du bist der Schöpfer, ich kenne niemand anderen,
ਤੁਝੁ ਸੇਵੀ ਤੁਝ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
tujh sayvee tujh tay pat ho-ay.
Ich diene Dir, das ist meine Ehre.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
kirpaa karahi gaavaa parabh so-ay.
Wenn Du Nein Mitleid schenkst, singe ich Deine Lobgesänge.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਲੋਇ ॥੫॥
naam ratan sabh jag meh lo-ay. ||5||
Der Name ist das wahre Juwel, es erleuchtet die ganze Welt. (5)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
gurmukh banee meethee laagee.
Süβ ist der Geschmack von der Lehre des Herrn, für den Weisen-in-Guru.
ਅੰਤਰੁ ਬਿਗਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
antar bigsai an-din liv laagee.
Sein Herz blüht: Tag und Nacht bleibt er im Einklang mit dem Herrn.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਪਰਸਾਦੀ ॥
sehjay sach mili-aa parsaadee.
Man erreicht durch seine Gnade das Gleichgewicht, dann begegnet man dem Herrn,
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੬॥
satgur paa-i-aa poorai vadbhaagee. ||6||
Aber man trifft nur glücklicherweise den Guru. (6)
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਖ ਨਾਸੁ ॥
ha-umai mamtaa durmat dukh naas.
Das ‘Ich’, die Überheblichkeit, der böse Intellekt, der Kummer: alles geht weg,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
jab hirdai raam naam guntaas.
Wenn der Name des Herrn, der Schatz von Tugend, den Geist bewohnt.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਸੁ ॥
gurmukh buDh pargatee parabh jaas.
Der Intellekt von dem Anhänger des Gurus erweckt sich, wenn er über die Werte des Herrn sinnt.
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿਆ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸੁ ॥੭॥
jab hirdai ravi-aa charan nivaas. ||7||
Wirklich erweckt sich der Geist, wenn man die Lotus-Füße des Herrn in seinem Herzen einbettet. (7)
ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
jis naam day-ay so-ee jan paa-ay.
Derjenige, der so gesegnet sei, erhält den Namen,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
gurmukh maylay aap gavaa-ay.
Er befreit sich durch die Gnade des Herrn vom ‘Ich’,
ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
hirdai saachaa naam vasaa-ay.
Und der Herr vereinigt ihn mit sich selbst.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੮॥੭॥
naanak sehjay saach samaa-ay. ||8||7||
Er bewahrt sorgsam den Namen in seinem Herzen. Nanak, er löst sich unmerklich in Wahrheit auf. [8-7]
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee mehlaa 3.
Gauri M. 3
ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਸਵਾਰਿਆ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man hee man savaari-aa bhai sahj subhaa-ay.
Durch die Ehrfurcht des Herrn wechselt sich unmerklich der Geist.