Page 229
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ga-orhee mehlaa 1.
Gauri M. 1
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਿ ਲੇ ਤਉ ਹੋਇ ਨਿਬੇਰਾ ॥
gur parsaadee boojh lay ta-o ho-ay nibayraa.
Wenn man durch die Gnade des Gurus die Wahrheit versteht, gewinnt man das Heil.
ਘਰਿ ਘਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨਾ ਸੋ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥੧॥
ghar ghar naam niranjanaa so thaakur mayraa. ||1||
In jedem Herzen wohnt der Makellose; er ist mein Herr, mein Gebieter. (1)
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਨ ਛੂਟੀਐ ਦੇਖਹੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥
bin gur sabad na chhootee-ai daykhhu veechaaraa.
Ohne das Wort des Gurus gewinnt man nicht das Heil. Man soll über diese Wahrheit nachdenken.
ਜੇ ਲਖ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jay lakh karam kamaavahee bin gur anDhi-aaraa. ||1|| rahaa-o.
Selbst wenn man Millionen von Riten leistet, gibt es die Dunkelheit ohne den Guru. (1-Pause)
ਅੰਧੇ ਅਕਲੀ ਬਾਹਰੇ ਕਿਆ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਹੀਐ ॥
anDhay aklee baahray ki-aa tin si-o kahee-ai.
Was kann man zum Blinden von (ieist sagen” Ohne den Guru kann man nicht den Weg kennen.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪੰਥੁ ਨ ਸੂਝਈ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਨਿਰਬਹੀਐ ॥੨॥
bin gur panth na soojh-ee kit biDh nirabahee-ai. ||2||
Wie kann man dann sich benehmen? (2)
ਖੋਟੇ ਕਉ ਖਰਾ ਕਹੈ ਖਰੇ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ॥
khotay ka-o kharaa kahai kharay saar na jaanai.
Man nimmt das Falsche als tatsächlich an; man kennt den Wert der Wahrheit nicht.
ਅੰਧੇ ਕਾ ਨਾਉ ਪਾਰਖੂ ਕਲੀ ਕਾਲ ਵਿਡਾਣੈ ॥੩॥
anDhay kaa naa-o paarkhoo kalee kaal vidaanai. ||3||
Erstaunlich ist dieses Zeitalter, der Blinde von Geist nennet sich ein Weiser. (3)
ਸੂਤੇ ਕਉ ਜਾਗਤੁ ਕਹੈ ਜਾਗਤ ਕਉ ਸੂਤਾ ॥
sootay ka-o jaagat kahai jaagat ka-o sootaa.
Man nimmt einen Schlierigen als einem Wachenden an.
ਜੀਵਤ ਕਉ ਮੂਆ ਕਹੈ ਮੂਏ ਨਹੀ ਰੋਤਾ ॥੪॥
jeevat ka-o moo-aa kahai moo-ay nahee rotaa. ||4||
Trotzdem nimmt man einen Geweckten an als ob er schliefe. Einen Lebenden hält man für einen Toten.Aber niemand grämt sich über die Toten. (4)
ਆਵਤ ਕਉ ਜਾਤਾ ਕਹੈ ਜਾਤੇ ਕਉ ਆਇਆ ॥
aavat ka-o jaataa kahai jaatay ka-o aa-i-aa.
Wer auf den Weg kommt, den hält man für einen Verwirrten, Wer sich von dem Weg entfernt, den hält man für einen, der bewußt weggekommen ist.
ਪਰ ਕੀ ਕਉ ਅਪੁਨੀ ਕਹੈ ਅਪੁਨੋ ਨਹੀ ਭਾਇਆ ॥੫॥
par kee ka-o apunee kahai apuno nahee bhaa-i-aa. ||5||
Man nimmt als seines das an, was es anderen gehört, Aber man hat nicht gern, was man selbst besitzt. (5)
ਮੀਠੇ ਕਉ ਕਉੜਾ ਕਹੈ ਕੜੂਏ ਕਉ ਮੀਠਾ ॥
meethay ka-o ka-urhaa kahai karhoo-ay ka-o meethaa.
Man nennt als bitter das was süß ist, und man hält als süß das was bitter ist.
ਰਾਤੇ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਹਿ ਐਸਾ ਕਲਿ ਮਹਿ ਡੀਠਾ ॥੬॥
raatay kee nindaa karahi aisaa kal meh deethaa. ||6||
Man verleumdet den Menschen erfüllt von der Liebe des Herrn. Solch ein ist das tägliche Leben in Kaliage (im dunklen Zeitalter), (6)
ਚੇਰੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਠਾਕੁਰੁ ਨਹੀ ਦੀਸੈ ॥
chayree kee sayvaa karahi thaakur nahee deesai.
Man dient dem Hausmädchen, aber man merkt den Gebieter nicht.
ਪੋਖਰੁ ਨੀਰੁ ਵਿਰੋਲੀਐ ਮਾਖਨੁ ਨਹੀ ਰੀਸੈ ॥੭॥
pokhar neer virolee-ai maakhan nahee reesai. ||7||
Wenn man das Wasser in der Pfütze wirbelt, gewinnt man die Butter nicht. (7)
ਇਸੁ ਪਦ ਜੋ ਅਰਥਾਇ ਲੇਇ ਸੋ ਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ॥
is pad jo arthaa-ay lay-ay so guroo hamaaraa.
Wer das Wort versteht, der ist mein Guru.
ਨਾਨਕ ਚੀਨੈ ਆਪ ਕਉ ਸੋ ਅਪਰ ਅਪਾਰਾ ॥੮॥
naanak cheenai aap ka-o so apar apaaraa. ||8||
Nanak, wer sich erkennt, der vereinigt sich mit dem transzendenten Herrn. (8)
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਭਰਮਾਇਆ ॥
sabh aapay aap varatdaa aapay bharmaa-i-aa.
Der Herr hat sich überall verstreut, er belebt alle Unter verwirrt auch.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਬੂਝੀਐ ਸਭੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥੨॥੧੮॥
gur kirpaa tay boojhee-ai sabh barahm samaa-i-aa. ||9||2||18||
Man versteht den Herrn durch den Guru: der Herr ist in allen durchdrungen. [9-2-18]
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ
raag ga-orhee gu-aarayree mehlaa 3 asatpadee-aa
Gauri Guareri M.3: Ashtapadis
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der Einzige Purusha, Er ist ewig, immerwährendEr ist durch die Gnade des Gurus erreichbar
ਮਨ ਕਾ ਸੂਤਕੁ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
man kaa sootak doojaa bhaa-o.
Der Geist, beschmutzt von der Zweigeteiltheit, befindet sich verwirrt von Zweifel,
ਭਰਮੇ ਭੂਲੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੧॥
bharmay bhoolay aava-o jaa-o. ||1||
Und er folgt dem Kreislauf von Kommen-und-Gehen. (1)
ਮਨਮੁਖਿ ਸੂਤਕੁ ਕਬਹਿ ਨ ਜਾਇ ॥
manmukh sootak kabeh na jaa-ay.
Die Verschmutzung von dem Geist des Egoisten geht niemals weg.
ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੀਜੈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jichar sabad na bheejai har kai naa-ay. ||1|| rahaa-o.
Es geschieht so, wenn er sich mit dem Namen durch das Wort nicht trankt . (1-Pause)
ਸਭੋ ਸੂਤਕੁ ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਆਕਾਰੁ ॥
sabho sootak jaytaa moh aakaar.
Für den Egoisten ist einc Quelle der Verunreinigung alles, was er sieht,.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੨॥
mar mar jammai vaaro vaar. ||2||
Er kommt auf die Welt und stirbt, immer wieder, (2)
ਸੂਤਕੁ ਅਗਨਿ ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਮਾਹਿ ॥
sootak agan pa-unai paanee maahi.
Die Verschmutzung befindet sich im Wasser, in der Luft und im Feucr,
ਸੂਤਕੁ ਭੋਜਨੁ ਜੇਤਾ ਕਿਛੁ ਖਾਹਿ ॥੩॥
sootak bhojan jaytaa kichh khaahi. ||3||
Verschmutzte ist die Nahrung und alles andere, was wir essen. (3)
ਸੂਤਕਿ ਕਰਮ ਨ ਪੂਜਾ ਹੋਇ ॥
sootak karam na poojaa ho-ay.
Unrein sind unsere Taten, wenn wir über den Herrn nicht nachdenken.
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥੪॥
naam ratay man nirmal ho-ay. ||4||
Wirklich: rein wird der Geist, wenn er von dem Namen erfüllt ist. (4)
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਸੂਤਕੁ ਜਾਇ ॥
satgur sayvi-ai sootak jaa-ay.
Die Verunreinigung vernichtet sich durch den Dienst dem Herrn.
ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੫॥
marai na janmai kaal na khaa-ay. ||5||
Dann folgt man nicht dem Kreislauf von Kommen-und-Gehen, und man wird außerhalb der Reichweite von Yama. (5)
ਸਾਸਤ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸੋਧਿ ਦੇਖਹੁ ਕੋਇ ॥
saasat simrit soDh daykhhu ko-ay.
Man könnte die Shastras und die Smritis lesen,
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥੬॥
vin naavai ko mukat na ho-ay. ||6||
Aber ohne den Namen gewinnt man nicht das Heil.(6)
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
jug chaaray naam utam sabad beechaar.
In den vier Zeitaltern ist am höchsten der Name; ebenso das Sinnen über das Wort.
ਕਲਿ ਮਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੭॥
kal meh gurmukh utras paar. ||7||
In diesem Zeitalter (Kaliage) gewinnen ihre Erlösung nur die Weisen des Gurus. (7)
ਸਾਚਾ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
saachaa marai na aavai jaa-ay.
Der Wahre, der Einzige: stirbt Er weder, noch kommt, noch geht weg.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੮॥੧॥
naanak gurmukh rahai samaa-ay. ||8||1||
Nanak, man vereinigt sich mit dem Herrn durch die Gnade des Gurus. [8-1]
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ga-orhee mehlaa 3.
Gauri M. 3
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥
gurmukh sayvaa paraan aDhaaraa.
Der Dienst dem Herrn ist die Unterstützung der Anhänger des Gurus.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਹੁ ਹਿਰਦੈ ਉਰ ਧਾਰਾ ॥
har jee-o raakho hirdai ur Dhaaraa.
Wechsele dein Herz zur Wohnung des Herrn.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਭਾ ਸਾਚ ਦੁਆਰਾ ॥੧॥
gurmukh sobhaa saach du-aaraa. ||1||
Man erhält Ehre am wahren Tor, durch die Gnade des Herrn. (1)
ਪੰਡਿਤ ਹਰਿ ਪੜੁ ਤਜਹੁ ਵਿਕਾਰਾ ॥
pandit har parh tajahu vikaaraa.
O Pundit, lies den Namen des Herrn! Auf diese Weise Befreie dich von der Untugend!
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਉਜਲੁ ਉਤਰਹੁ ਪਾਰਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gurmukh bha-ojal utarahu paaraa. ||1|| rahaa-o.
Und du überquerst durch den Guru den gefährlichen Ozean. (1-Pausc)