Page 228
ਪ੍ਰਭ ਪਾਏ ਹਮ ਅਵਰੁ ਨ ਭਾਰਿਆ ॥੭॥
parabh paa-ay ham avar na bhaari-aa. ||7||
Wenn man den Herrn trifft, sucht man niemand anderen.
ਸਾਚ ਮਹਲਿ ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ॥
saach mahal gur alakh lakhaa-i-aa.
In der wahren Wohnung hat der Guru mir den unsichtbaren Herrn enthüllt.
ਨਿਹਚਲ ਮਹਲੁ ਨਹੀ ਛਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥
nihchal mahal nahee chaha-i-aa maa-i-aa.
Ständig ist diese Wohnung und nicht eine Illusion der Maya.
ਸਾਚਿ ਸੰਤੋਖੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੮॥
saach santokhay bharam chukaa-i-aa. ||8||
Durch die Wahrheit gewinnt man die Zufriedenheit und man befreit sich von dem Zweifel.
ਜਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
jin kai man vasi-aa sach so-ee.
Rein und heilige wird man in der Gesellschaft von dem,
ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥
tin kee sangat gurmukh ho-ee.
dessen Herz zu Wohnung des Herrn geworden ist
ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਨਾਮਿ ਮਲੁ ਖੋਈ ॥੯॥੧੫॥
naanak saach naam mal kho-ee. ||9||15||
Nanak, man wäscht den Schmutz von dem Geist durch den Namen des Wahren ab
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ga-orhee mehlaa 1.
Gauri M. 1
ਰਾਮਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਰਾਪੈ ਜਾ ਕਾ ॥
raam naam chit raapai jaa kaa.
Sieht seinen Darshana (Anblick) bei Tagesanbruch,
ਉਪਜੰਪਿ ਦਰਸਨੁ ਕੀਜੈ ਤਾ ਕਾ ॥੧॥
upjamp darsan keejai taa kaa. ||1||
Dessen Geist von dem Namen erfüllt ist!
ਰਾਮ ਨ ਜਪਹੁ ਅਭਾਗੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
raam na japahu abhaag tumaaraa.
Wenn man über den Herrn nicht nachdenkt, ist es ein Unglück.
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jug jug daataa parabh raam hamaaraa. ||1|| rahaa-o.
Über alle Zeitalten und immerzu ist der Herr wohltätig.
ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮੁ ਜਪੈ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ॥
gurmat raam japai jan pooraa.
Wenn man über den Herrn nachdenkt, wird man durch die Gnade des Gurus vollkommen.
ਤਿਤੁ ਘਟ ਅਨਹਤ ਬਾਜੇ ਤੂਰਾ ॥੨॥
tit ghat anhat baajay tooraa. ||2||
In seinem Herzen lautet die himmlische lautlose Musik.
ਜੋ ਜਨ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਪਿਆਰਿ ॥
jo jan raam bhagat har pi-aar.
Der Herr rettet den Menschen in Seiner Gnade,
ਸੇ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੩॥
say parabh raakhay kirpaa Dhaar. ||3||
Der in den Herrn verliebt ist und der den Kult des Herrn treibt.
ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
jin kai hirdai har har so-ee.
Man gewinnt den Frieden,
ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਪਰਸਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੪॥
tin kaa daras paras sukh ho-ee. ||4||
Wenn man den Darshana von einem hat, dessen Herz zur Wohnung des Herrn geworden ist.
ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਵੈ ॥
sarab jee-aa meh ayko ravai.
Der Einzige belebt alle und jeden.
ਮਨਮੁਖਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵੈ ॥੫॥
manmukh ahaNkaaree fir joonee bhavai. ||5||
Der stolze Egoist folgt dem Kreis von Kommen-und-Gehen.
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥
so boojhai jo satgur paa-ay.
Wer den Guru trifft, der erkennt die Wahrheit (den Wahren).
ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੇ ਪਾਏ ॥੬॥
ha-umai maaray gur sabday paa-ay. ||6||
Er beherrscht seinen Geist und er erhält das Wort des Gurus.
ਅਰਧ ਉਰਧ ਕੀ ਸੰਧਿ ਕਿਉ ਜਾਨੈ ॥
araDh uraDh kee sanDh ki-o jaanai.
Wie kann man den Bund zwischen dem Herrn und dem Menschen erkennen?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਧਿ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੭॥
gurmukh sanDh milai man maanai. ||7||
Man vereinigt sich mit dem Herrn durch den Guru; der Geist beruhigt sich und man erkennt die Zusammenkunft.
ਹਮ ਪਾਪੀ ਨਿਰਗੁਣ ਕਉ ਗੁਣੁ ਕਰੀਐ ॥
ham paapee nirgun ka-o gun karee-ai.
O Herr, wir sind Sünder, gewähre uns die Tugend!
ਪ੍ਰਭ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਨਾਨਕ ਜਨ ਤਰੀਐ ॥੮॥੧੬॥
parabh ho-ay da-i-aal naanak jan taree-ai. ||8||16||
Nanak, wenn der Herr sein Mitleid schenkt, gewinnt man das Heil.
ਸੋਲਹ ਅਸਟਪਦੀਆ ਗੁਆਰੇਰੀ ਗਉੜੀ ਕੀਆ ॥
solah asatpadee-aa gu-aarayree ga-orhee kee-aa.
Das ist das Ende des sechszehnte Ashtapadis des ersten Gurus in Raag Gawaarayree Gauri.
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੧
ga-orhee bairaagan mehlaa 1
Gauri Bairagan M. 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik-oNkaar satgur parsaad.
Der Einzige Purusha, Er ist ewig, immerwährendEr ist durch die Gnade des Gurus erreichbar
ਜਿਉ ਗਾਈ ਕਉ ਗੋਇਲੀ ਰਾਖਹਿ ਕਰਿ ਸਾਰਾ ॥
ji-o gaa-ee ka-o go-ilee raakhahi kar saaraa.
Als der Hirte bewahrt die Kühe,
ਅਹਿਨਿਸਿ ਪਾਲਹਿ ਰਾਖਿ ਲੇਹਿ ਆਤਮ ਸੁਖੁ ਧਾਰਾ ॥੧॥
ahinis paaleh raakh layhi aatam sukh Dhaaraa. ||1||
Auf dieselbe Weise verteidigt uns der Herr. Tag und Nacht versorgt er uns, schützt uns und schenkt uns den Frieden.
ਇਤ ਉਤ ਰਾਖਹੁ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
it ut raakho deen da-i-aalaa.
Hier und sogar in der anderen Welt verteidigt uns der Herr, der Wohltätige.
ਤਉ ਸਰਣਾਗਤਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ta-o sarnaagat nadar nihaalaa. ||1|| rahaa-o.
O Herr, ich suche deine Zuflucht, schenke mir deine Gnade!
ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਰਖੁ ਰਾਖਨਹਾਰਾ ॥
jah daykh-a-u tah rav rahay rakh raakhanhaaraa.
Wo ich nun hinsehe, erkenne ich nur Dich, O Herr, Du bist Gönner für alle.
ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਭੁਗਤਾ ਤੂੰਹੈ ਤੂੰ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰਾ ॥੨॥
tooN daataa bhugtaa tooNhai tooN paraan aDhaaraa. ||2||
Du spendest die Geschenke, Du genießt sie auch, Du bist die Unterstützung meines Lebens.
ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਅਧ ਊਰਧੀ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰਾ ॥
kirat pa-i-aa aDh oorDhee bin gi-aan beechaaraa.
Ohne die Verehrung des Herrn, beschäftigt man sich mit die Taten nach seinem Schicksal,
ਬਿਨੁ ਉਪਮਾ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਬਿਨਸੈ ਨ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥੩॥
bin upmaa jagdees kee binsai na anDhi-aaraa. ||3||
Und dabei erleidet man das Leid und das Vergnügen. Ohne das Lob des Herrn geht die Dunkelheit nicht weg.
ਜਗੁ ਬਿਨਸਤ ਹਮ ਦੇਖਿਆ ਲੋਭੇ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
jag binsat ham daykhi-aa lobhay ahaNkaaraa.
Ich sehe, vernichtet sich selbst schon die Welt, wegen der Gier und dem ‘Ich’.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
gur sayvaa parabh paa-i-aa sach mukat du-aaraa. ||4||
Durch den Dienst des Gurus trifft man den Herrn und man findet das Tor von Heil.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਮਹਲੁ ਅਪਾਰ ਕੋ ਅਪਰੰਪਰੁ ਸੋਈ ॥
nij ghar mahal apaar ko aprampar so-ee.
Der transzendente Herr bewohnt das Herzens -Haus, bei sich selbst.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਥਿਰੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੫॥
bin sabdai thir ko nahee boojhai sukh ho-ee. ||5||
Ohne das Wort kann niemand das Gleichgewicht erreichen. Das Verständnis von Wort bringt die Glückseligkeit.
ਕਿਆ ਲੈ ਆਇਆ ਲੇ ਜਾਇ ਕਿਆ ਫਾਸਹਿ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥
ki-aa lai aa-i-aa lay jaa-ay ki-aa faaseh jam jaalaa.
Was bringt man in die Welt? Was wird man mittragen, wenn man abreist?
ਡੋਲੁ ਬਧਾ ਕਸਿ ਜੇਵਰੀ ਆਕਾਸਿ ਪਤਾਲਾ ॥੬॥
dol baDhaa kas jayvree aakaas pataalaa. ||6||
Für nichts laßt man sich in der Falle von dem Yama gefangen. Wirklich man befindet sich als ein Eimer mit Seil aufgehängt, Der geht hinunter und nach oben, in den Brunnen von Hölle und Himmel.
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਹਜੇ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ॥
gurmat naam na veesrai sehjay pat paa-ee-ai.
Wenn man den Rat von dem Guru erhält und den Namen nicht vergißt, Gewinnt man unmerklich die Ehre.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਮਿਲਿ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੭॥
antar sabad niDhaan hai mil aap gavaa-ee-ai. ||7||
Innen ist der Schatz von dem Namen, wenn man ihn findet, befreit man sich von dem ‘Ich’.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵੈ ॥
nadar karay parabh aapnee gun ank samaavai.
Wenn der Herr sein Mitleid schenkt, befindet man sich im Einklang mit dem Herrn.
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ॥੮॥੧॥੧੭॥
naanak mayl na chook-ee laahaa sach paavai. ||8||1||17||
Nanak, die Reunion bricht nicht zusammen, und man gewinnt den wahren Profit.