Page 118
ਹਰਿ ਚੇਤਹੁ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
har chaytahu ant ho-ay sakhaa-ee.
Betrachte der Herr, endlich wird Er dir im Beistand stehen.
ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
har agam agochar anaath ajonee satgur kai bhaa-ay paavni-aa. ||1||
Der Herr ist unerreichbar, unsagbar, geburtslos, ohne gleichen.Man erkennt den Herrndurch die Liebe des Gurus.
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਣਿਆ ॥
ha-o vaaree jee-o vaaree aap nivaarni-aa.
Ich opfere mich für diejenigen, die ihr eigenes "Ich" ablegen,
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap gavaa-ay taa har paa-ay har si-o sahj samaavani-aa. ||1|| rahaa-o.
Sie finden den Herrn und tauchen im Frieden ein.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
poorab likhi-aa so karam kamaa-i-aa.
Man tut immer das, was in seinem Schicksal bestimmt sei.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
satgur sayv sadaa sukh paa-i-aa.
(Aber) man erhält die ewige Ruhe durch den Dienst des Gurus.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਾਹੀ ਸਬਦੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
bin bhaagaa gur paa-ee-ai naahee sabdai mayl milaavani-aa. ||2||
Ohne Schicksalsglück begegnet man dem Guru nicht.Wirklich begegnet man dem Herrn nur durch das Wort.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥
gurmukh alipat rahai sansaaray.
Die Jünger des Gurus, selbst in der Welt, bleiben jenseits der Anhänglichkeit (an dem Maya).
ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਨਾਮਿ ਅਧਾਰੇ ॥
gur kai takee-ai naam aDhaaray.
Der Guru ist ihre Stütze, der Name ist ihr Halt.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਰੁ ਕਰੇ ਕਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਖਪਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
gurmukh jor karay ki-aa tis no aapay khap dukh paavni-aa. ||3||
Niemand kann den Jüngern des Gurus Umstände bereiten.Derjenige, der es versucht, der geht selbst unter und leidet unter den Schmerzen.
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
manmukh anDhay suDh na kaa-ee.
Der Egoist ist verblendet, er kennt und versteht nichts,
ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹੈ ਜਗਤ ਕਸਾਈ ॥
aatam ghaatee hai jagat kasaa-ee.
Er selbst vergeht den Selbstmord, aber die Welt hält ihm für Mörder.
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ਉਠਾਵੈ ਬਿਨੁ ਮਜੂਰੀ ਭਾਰੁ ਪਹੁਚਾਵਣਿਆ ॥੪॥
nindaa kar kar baho bhaar uthaavai bin majooree bhaar pahuchaavani-aa. ||4||
Er verbreitet innere die Verleumdungen,Er trägt all diese Last, eben ohne Belohnung.
ਇਹੁ ਜਗੁ ਵਾੜੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਲੀ ॥
ih jag vaarhee mayraa parabh maalee.
Die Welt ist ein Garten, und der Herr ist der Gärtner.
ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਕੋ ਨਾਹੀ ਖਾਲੀ ॥
sadaa samaalay ko naahee khaalee.
Er, Gott der Herr, passt auf die ganze Welt auf.Niemand ist außer seiner Aufmerksamkeit (Aufsicht).
ਜੇਹੀ ਵਾਸਨਾ ਪਾਏ ਤੇਹੀ ਵਰਤੈ ਵਾਸੂ ਵਾਸੁ ਜਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
jayhee vaasnaa paa-ay tayhee vartai vaasoo vaas janaavani-aa. ||5||
Der Garten ist von dem Duft erfüllt.Jede Blume ist von Seinem Duft umhüllt.
ਮਨਮੁਖੁ ਰੋਗੀ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
manmukh rogee hai sansaaraa.
Die Egoisten leiden immer in der Welt,Weil sie sich von dem Spender entfernen, der den Frieden gewährt,
ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਸਰਿਆ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
sukh-daata visri-aa agam apaaraa.
Der Unerreichbare und Unendliche.Sie sind unglücklich und beklagen sich.
ਦੁਖੀਏ ਨਿਤਿ ਫਿਰਹਿ ਬਿਲਲਾਦੇ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
dukhee-ay nit fireh billaaday bin gur saaNt na paavni-aa. ||6||
Aber ohne Guru ist der Frieden außerhalb ihrer Reichweite.
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਸੋਈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jin keetay so-ee biDh jaanai.
Der Schöpfer, der Herr, selbst kennt den Weg.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ॥
aap karay taa hukam pachhaanai.
Wenn der Herr es so will, kennt man Seinen Willen.
ਜੇਹਾ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ਤੇਹਾ ਵਰਤੈ ਆਪੇ ਬਾਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
jayhaa andar paa-ay tayhaa vartai aapay baahar paavni-aa. ||7||
Das Verhalten der Menschen ist gemäß dem geistlichen Geschenk des Herrn.Der Herr selbst zieht die Menschen gegenüber dem Offenbaren.
ਤਿਸੁ ਬਾਝਹੁ ਸਚੇ ਮੈ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis baajhahu sachay mai hor na ko-ee.
Außer dem wirklichen Herrn kenne ich niemand anderen.
ਜਿਸੁ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
jis laa-ay la-ay so nirmal ho-ee.
Mit wem Er sich verbindet, der wird rein und tadellos.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਜਿਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੪॥੧੫॥
naanak naam vasai ghat antar jis dayvai so paavni-aa. ||8||14||15||
Nanak, der Herr ist in seinem Herzen eingebettet.Aber nur derjenige erhält den Namen, dem der Herr Sein Erbarmen schenkt.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mehlaa 3.
Majh M. 3
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
amrit naam man vasaa-ay.
Derjenige, der den Ambrosia-Namen in seinem Geist einbettet,
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਏ ॥
ha-umai mayraa sabh dukh gavaa-ay.
Der, der seine Überheblichkeit beseitigt hat, entfernt alle seine Schmerzen.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit banee sadaa salaahay amrit amrit paavni-aa. ||1||
Er lobpreist den Ambrosia-Namen, er trinkt das Elixier des Namens.
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
ha-o vaaree jee-o vaaree amrit banee man vasaavani-aa.
Ich opfere mich für den, der den Namen in seinem Geist eingebettet hat,
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit banee man vasaa-ay amrit naam Dhi-aavani-aa. ||1|| rahaa-o.
Und er beginnt, dem Ambrosia-Namen Beachtung zu schenken.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੋਲੈ ਸਦਾ ਮੁਖਿ ਵੈਣੀ ॥
amrit bolai sadaa mukh vainee.
Solch ein Mensch rezitiert immer den Ambrosia-Namen,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਖੈ ਪਰਖੈ ਸਦਾ ਨੈਣੀ ॥
amrit vaykhai parkhai sadaa nainee.
Er sieht und erkennt nur den Namen.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਕਹੈ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਸੁਨਾਵਣਿਆ ॥੨॥
amrit kathaa kahai sadaa din raatee avraa aakh sunaavni-aa. ||2||
Tag und Nacht rezitiert er das Evangelium des Herrn.Er erhält den Namen. durch die Gnade des Herrn.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
amrit rang rataa liv laa-ay.
Seine Sprache ist wie Ambrosia, Tag und Nacht.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਏ ॥
amrit gur parsaadee paa-ay.
Sein Körper und sein Geist werden,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸਨਾ ਬੋਲੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੩॥
amrit rasnaa bolai din raatee man tan amrit pee-aavni-aa. ||3||
Durch den Ambrosia-Namen befriedigt.
ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਜੁ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
so kichh karai jo chit na ho-ee.
Der Herr macht, was niemand voraussagen kann.
ਤਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
tis daa hukam mayt na sakai ko-ee.
Niemand kann Seine Ordnung erwischen.
ਹੁਕਮੇ ਵਰਤੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਹੁਕਮੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੪॥
hukmay vartai amrit banee hukmay amrit pee-aavni-aa. ||4||
Man erhält Sein Evangelium (Wort) durch Seine Gnade.Und man genießt es nur durch Seinen Willen.
ਅਜਬ ਕੰਮ ਕਰਤੇ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ॥
ajab kamm kartay har kayray.
Wunderbar sind die Taten des Herrn.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੂਲਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰੇ ॥
ih man bhoolaa jaaNdaa fayray.
Der Geist ist vom Zweifel betrogen, er folgt dem Kreislauf von Kommen-und-Gehen.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦਿ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit banee si-o chit laa-ay amrit sabad vajaavani-aa. ||5||
Derjenige, der seine Aufmerksamkeit auf das Evangelium (Wort) richtet,Der hört im Inneren die Musik des Wortes schallen.