Page 468
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
satgur bhaytay so sukh paa-ay.
Man gewinnt den Frieden, wenn man dem wahren Guru begegnet.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaa-ay.
Dann bettet man den Herrn im Herzen ein.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
naanak nadar karay so paa-ay.
Nanak, der allein erreicht den Herrn, wem der Herr Seine Gnade schenkt.
ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥
aas andaysay tay nihkayval ha-umai sabad jalaa-ay. ||2||
Dann befreit man sich von der Angst und Verzweiflung: man brennt sein ‘Ich’ im Wort. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥
bhagat tayrai man bhaavday dar sohan keerat gaavday.
Deine Anhänger, O Herr, gefallen Dir. Sie singen Deine Lobgesänge, an Deinem Tor, erscheinen sie immer strahlend.
ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨ੍ਹ੍ਹੀ ਧਾਵਦੇ ॥
naanak karmaa baahray dar dho-a na lehnHee Dhaavday.
Nanak, die unglücklichen Leute, die die Gnade des Herrn nicht haben, gewinnen keine Zuflucht, sie wandern überall umher.
ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨ੍ਹ੍ਹਿ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥
ik mool na bujhniH aapnaa anhodaa aap ganaa-iday.
Einige haben kein Verständnis von ihrem Wert (oder ihrer Herkunft).
ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥
ha-o dhaadhee kaa neech jaat hor utam jaat sadaa-iday.
Sie geben mit ihren Stolz und ‘Ich’ ohne Grund an. Ich bin Troubadour des Herrn, bin auch ich von niedriger Kaste.
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥
tinH mangaa je tujhai Dhi-aa-iday. ||9||
Die andere behaupten den höheren Kasten zugehören. Ich suche nur die Begleitung von denen, die über dich meditieren, O Herr. (9)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shaloka M. 1
ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
koorh raajaa koorh parjaa koorh sabh sansaar.
Vergänglich ist der König, vergänglich sind die Untertanen, falsch ist die ganze Welt.
ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥
koorh mandap koorh maarhee koorh baisanhaar.
Vergänglich ist der Palast; Illusion sind die Schlösser, falsch sind die Mieter.
ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨ੍ਹ੍ਹਣਹਾਰੁ ॥
koorh su-inaa koorh rupaa koorh painHanhaar.
Vergänglich ist das Gold, Illusion ist das Silbei, vergänglich ist die Schönheit ohne gleichen.
ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥
koorh kaa-i-aa koorh kaparh koorh roop apaar.
Vergänglich ist der Gatte, genauso die Gattin; sie verzehren sich wegen der Angst.
ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥
koorh mee-aa koorh beebee khap ho-ay khaar.
Die Falschen verbinden sich mit dem Vergänglichen, sie vergessen den Schöpfer Herrn.
ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
koorh koorhai nayhu lagaa visri-aa kartaar.
Wem kann ich als Freund annehmen: Jeder wird abreisen.
ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
kis naal keechai dostee sabh jag chalanhaar.
Die Unwahrheit ist süß wie Honig.
ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
koorh mithaa koorh maakhi-o koorh dobay poor.
So viele Leute ertrinken wegen der Unwahrheit.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
naanak vakhaanai bayntee tuDh baajh koorho koorh. ||1||
Nanak bittet inständig. "Mit Ausnahme von Dir. O Herr, alles ist vergänglich, die Illusion ist falsch. (1)
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
M. l
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
sach taa par jaanee-ai jaa ridai sachaa ho-ay.
Man begreift die Wahrheit, wenn der Herr das Herz bewohnt.
ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
koorh kee mal utrai tan karay hachhaa Dho-ay.
Dann befreit man sich von dem Schmutz, der Unwahrheit, und der Körper wird rein.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰ
sach taa par jaanee-ai jaa sach Dharay pi-aar.
Man begreift die Wahrheit, wenn man den wahren Herrn mit ganzem Herzen liebt.
ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
naa-o sun man rehsee-ai taa paa-ay mokh du-aar.
Wenn man den Namen zuhört, vertieft sich der Geist in den Herrn, und man gewinnt das Heil.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
sach taa par jaanee-ai jaa jugat jaanai jee-o.
Man begreift die Wahrheit, wenn man den wahren Weg des Lebens kennt.
ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
Dharat kaa-i-aa saaDh kai vich day-ay kartaa bee-o.
Man bereitet den Körper, man sät die Körner von dem Namen des Herrn.
ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
sach taa par jaanee-ai jaa sikh sachee lay-ay.
Man begreift die Wahrheit, wenn man den Rat des Gurus bekommt.
ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
da-i-aa jaanai jee-a kee kichh punn daan karay-i.
Dann wird man mitfühlend und gibt sich der Barmherzigkeit hin.
ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sach taaN par jaanee-ai jaa aatam tirath karay nivaas.
Man begreift die Wahrheit, wenn man im Tirath. in seinem Herzen bleibt.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥ ॥
satguroo no puchh kai bahi rahai karay nivaas.
Man erwirbt die Kenntnis beim Guru, und man bleibt in seinem Willen.
ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
sach sabhnaa ho-ay daaroo paap kadhai Dho-ay.
Die Wahrheit ist das Allheilmittel, es wäscht ab und entfernt die Sünden.
ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak vakhaanai bayntee jin sach palai ho-ay. ||2||
Nanak bittet inständig diejenigen, deren Herz ven dem Herrn bewohnt ist. (2)
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri:
ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
daan mahindaa talee khaak jay milai ta mastak laa-ee-ai.
Der Staub unter den Lolus-Füßen der Heiligen ist das wahre Geschenk, was ich verlange.
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
koorhaa laalach chhadee-ai ho-ay ik man alakh Dhi-aa-ee-ai.
Ich streiche diesen Staub auf meine Stirn, wenn ich ihn bekomme.
ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
fal tayvayho paa-ee-ai jayvayhee kaar kamaa-ee-ai.
Konnte ich die Gier und die Unwahrheit aufgeben, Und auf diese Weise meditierte ich völlig über een Unsichtbaren.
ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
jay hovai poorab likhi-aa taa Dhoorh tinHaa dee paa-ee-ai.
Man erntet nur, was man sät. Wenn solch unser Schicksal sei, bekommt man den Staub unter den Lotus-Füßen der Heiligen.
ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
mat thorhee sayv gavaa-ee-ai. ||10||
Aber man verliert den Profit von seiner Bemühung, wenn man auf seinen Intellekt stolz wird. (10)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shaloka M. 1
ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
sach kaal koorh varti-aa kal kaalakh baytaal.
Knappheit von der Wahrheit herrscht, die Unwahrheit ist überall, das dunkle Alter spielt einen Tanz von dem Teufel.
ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
bee-o beej pat lai ga-ay ab ki-o ugvai daal.
Diejenigen, die die ganzen Körner (von Naam) säen, ernten die Frucht. Aber die gebrochenen Körner wachsen niemals.
ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
jay ik ho-ay ta ugvai rutee hoo rut ho-ay.
Aber die gebrochenen Körner wachsen niemals. Es bedeutet , dass die Körner ungebrochene sind, und die Jahreszeit soll günstig sei, sodass die Pflanzen keimen können.
ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
naanak paahai baahraa korai rang na so-ay
Ein Stoff nicht ausgerüstet nimmt die Farbe nicht an. Wenn die Ehrfurcht des Herrn das Mittel ist um den Stoff zu kochen,
ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
bhai vich khumb charhaa-ee-ai saram paahu tan ho-ay
Wenn die Bescheidenheit die Säure sei. Wenn man sich von der Meditation tränkt.
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak bhagtee jay rapai koorhai so-ay na ko-ay. ||1||
Nimmt dann der Stoff (der Körper) die wahre feste Farbe. (1)
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
M. 1
ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
lab paap du-ay raajaa mahtaa koorh ho-aa sikdaar.
Die Gier ist der König, die Sünde ist der Minister, die Unwahrheit ist der Aufseher.
ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
kaam nayb sad puchhee-ai bahi bahi karay beechaar.
Die Fleischeslust ist der Berater: sie besprechen unter ihnen und arbeiten aus,