Page 1396
ਕਹਤਿਅਹ ਕਹਤੀ ਸੁਣੀ ਰਹਤ ਕੋ ਖੁਸੀ ਨ ਆਯਉ ॥
त्यांचे उत्तम प्रवचन ऐकायला मिळाले पण त्यांच्या जीवन वर्तनाने माझे मन आनंदी झाले नाही म्हणजेच ते मोठे बोलायचे पण त्यांच्या वर्तनाने माझे मन दुःखी झाले.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਤਿਨ੍ਹ੍ ਕੇ ਗੁਣ ਹਉ ਕਿਆ ਕਹਉ ॥
ज्यांनी हरिचे नाव सोडून सांसारिक आसक्तीमध्ये रमले आहे, त्यांच्या गुणांबद्दल मी काय बोलावे जे सद्गुणांना पात्र नाहीत.
ਗੁਰੁ ਦਯਿ ਮਿਲਾਯਉ ਭਿਖਿਆ ਜਿਵ ਤੂ ਰਖਹਿ ਤਿਵ ਰਹਉ ॥੨॥੨੦॥
भट भिक्ख म्हणतो की देवाने मला खऱ्या गुरु अमरदासांसोबत एकत्र आणले आहे. हे गुरु, तुम्ही मला जसे ठेवायचे आहे तसे जगण्यास मी तयार आहे. ॥२॥२०॥
ਪਹਿਰਿ ਸਮਾਧਿ ਸਨਾਹੁ ਗਿਆਨਿ ਹੈ ਆਸਣਿ ਚੜਿਅਉ ॥
समाधीचे कवच धारण केलेले गुरु अमरदासजी ज्ञानाच्या घोड्यावर विराजमान आहेत
ਧ੍ਰੰਮ ਧਨਖੁ ਕਰ ਗਹਿਓ ਭਗਤ ਸੀਲਹ ਸਰਿ ਲੜਿਅਉ ॥
धर्माचे धनुष्य आणि भक्तांचे नैतिकतेचे बाण हातात घेऊन ते दुर्गुणांशी लढत आहेत.
ਭੈ ਨਿਰਭਉ ਹਰਿ ਅਟਲੁ ਮਨਿ ਸਬਦਿ ਗੁਰ ਨੇਜਾ ਗਡਿਓ ॥
ते परमेश्वराच्या भीतीमुळे निर्भय आहेत. त्यांच्या मनात स्थिर हरि आहे आणि त्यांनी शब्दगुरूचा भाला स्थापित केला आहे
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲੋਭ ਮੋਹ ਅਪਤੁ ਪੰਚ ਦੂਤ ਬਿਖੰਡਿਓ ॥
त्याने वासना, क्रोध, लोभ, आसक्ती आणि अहंकार या पाच वाईट गोष्टींचा नाश केला.
ਭਲਉ ਭੂਹਾਲੁ ਤੇਜੋ ਤਨਾ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਨਾਥੁ ਨਾਨਕ ਬਰਿ ॥
तेज भान जी यांचे पुत्र, गुरु अमरदास, तुम्ही भल्ला कुळात महान आहात आणि गुरु नानक देव जी यांच्या आशीर्वादाने राजा म्हणून प्रसिद्ध झाला आहात.
ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਸਚੁ ਸਲ੍ ਭਣਿ ਤੈ ਦਲੁ ਜਿਤਉ ਇਵ ਜੁਧੁ ਕਰਿ ॥੧॥੨੧॥
भट साळ म्हणतात की हे गुरु अमरदास! अशा प्रकारे युद्ध करून तुम्ही दुर्गुणांच्या गटाचा पराभव केला आहे. ॥१॥२१॥
ਘਨਹਰ ਬੂੰਦ ਬਸੁਅ ਰੋਮਾਵਲਿ ਕੁਸਮ ਬਸੰਤ ਗਨੰਤ ਨ ਆਵੈ ॥
ढगांचे सर्व थेंब, पृथ्वीवरील सर्व वनस्पती आणि वसंत ऋतूतील फुले मोजता येत नाहीत.
ਰਵਿ ਸਸਿ ਕਿਰਣਿ ਉਦਰੁ ਸਾਗਰ ਕੋ ਗੰਗ ਤਰੰਗ ਅੰਤੁ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥
सूर्य आणि चंद्राच्या किरणांना समुद्राच्या पोटाचा आणि गंगेच्या लाटांचा शेवट सापडत नाही.
ਰੁਦ੍ਰ ਧਿਆਨ ਗਿਆਨ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਕਬਿ ਜਨ ਭਲ੍ਯ੍ਯ ਉਨਹ ਜੋੁ ਗਾਵੈ ॥
कवी भाल्हा म्हणतात की शिवशंकरांसारखे ध्यान करून किंवा सतगुरुंच्या ज्ञानाने, अर्थातच, वरील गोष्टींचे वर्णन करता येते, परंतु.
ਭਲੇ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਤੇਰੀ ਉਪਮਾ ਤੋਹਿ ਬਨਿ ਆਵੈ ॥੧॥੨੨॥
हे गुरु अमरदास! कुलीन राजघराण्याचे प्रमुख, तुमचे अनंत गुण वर्णन करता येत नाहीत, जर तुमची तुलना करायची असेल तर तुम्ही स्वतः तुमच्यासारखे आहात ॥१॥२२॥
ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਚਉਥੇ ਕੇ ੪
सवैय्या महलच्या चौथ्या घरापैकी ४
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
परमेश्वर एकच आहे आणि त्याला सद्गुरूंच्या कृपेने प्राप्त केले जाऊ शकते.
ਇਕ ਮਨਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਧਿਆਵਉ ॥
मी सर्वशक्तिमान देवाची, जो आसक्ती आणि भ्रमाच्या अंधारापासून मुक्त आहे, मनापासून पूजा करतो.
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦ ਗਾਵਉ ॥
गुरुंच्या कृपेने मी नेहमीच परमेश्वराचे गुणगान गातो.
ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਮਨਿ ਹੋਇ ਬਿਗਾਸਾ ||
त्याचे गुणगान गाऊन माझे मन आनंदी होते.
ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰਿ ਜਨਹ ਕੀ ਆਸਾ ॥
परिपूर्ण गुरु आपल्या भक्तांच्या प्रत्येक आशा पूर्ण करतात.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਯਉ ॥
सद्गुरु अमरदासजींची सेवा करून, गुरु रामदासजींनी सर्वोच्च स्थान प्राप्त केले आणि.
ਅਬਿਨਾਸੀ ਅਬਿਗਤੁ ਧਿਆਯਉ ॥
मी शाश्वत आणि अढळ देवाच्या भक्तीत शाश्वत आणि अढळ आहे.
ਤਿਸੁ ਭੇਟੇ ਦਾਰਿਦ੍ਰੁ ਨ ਚੰਪੈ ॥
त्या गुरु रामदासांना भेटल्यावर, दुःख आणि दारिद्र्य नाहीसे होते.
ਕਲ੍ ਸਹਾਰੁ ਤਾਸੁ ਗੁਣ ਜੰਪੈ ॥
बार्ड कलसहर त्याचे गुणगान गात आहे.
ਜੰਪਉ ਗੁਣ ਬਿਮਲ ਸੁਜਨ ਜਨ ਕੇਰੇ ਅਮਿਅ ਨਾਮੁ ਜਾ ਕਉ ਫੁਰਿਆ ॥
मी त्या महापुरुषाचे, गुरु रामदासजींचे पवित्र गुण गात आहे, ज्यांनी अमृतरूपी नाम अनुभवले आहे.
ਇਨਿ ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਬਦ ਰਸੁ ਪਾਯਾ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਉਰਿ ਧਰਿਆ ॥
सत्गुरु अमरदासजींच्या सेवेत मग्न होऊन त्यांनी शब्दाचे सार प्राप्त केले आहे आणि पवित्र नाम आपल्या हृदयात ठेवले आहे.
ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸਿਕੁ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਣ ਗਾਹਕੁ ਚਾਹਕੁ ਤਤ ਸਮਤ ਸਰੇ ॥
तो हरीच्या नावाचा प्रेमी, गोविंदाच्या गुणांचा खरा चाहता आणि देवाचा उत्कट प्रेमी आणि समान दृष्टीचा सरोवर आहे.
ਕਵਿ ਕਲ੍ ਠਕੁਰ ਹਰਦਾਸ ਤਨੇ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਸਰ ਅਭਰ ਭਰੇ ॥੧॥
कवि कलसहर म्हणतात की ठाकूर हरदासजींचे पुत्र गुरु रामदासजी हेच हृदयातील रिकाम्या तळ्यांना नामाच्या पाण्याने भरतील ॥१॥
ਛੁਟਤ ਪਰਵਾਹ ਅਮਿਅ ਅਮਰਾ ਪਦ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੋਵਰ ਸਦ ਭਰਿਆ ॥
गुरु रामदासजी हे नम्रतेचे ते सरोवर आहेत जे नेहमीच भरलेले असते आणि त्यातून अमृताचा प्रवाह वाहतो जो मोक्ष प्रदान करतो.
ਤੇ ਪੀਵਹਿ ਸੰਤ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਮਜਨੁ ਪੁਬ ਜਿਨਹੁ ਸੇਵਾ ਕਰੀਆ ॥
संत हे पितात आणि मनापासून पवित्र स्नान करतात, परंतु हे स्नान फक्त तेच भाग्यवान लोक करतात ज्यांनी त्यांच्या मागील जन्मात सेवा केली आहे.
ਤਿਨ ਭਉ ਨਿਵਾਰਿ ਅਨਭੈ ਪਦੁ ਦੀਨਾ ਸਬਦ ਮਾਤ੍ਰ ਤੇ ਉਧਰ ਧਰੇ ॥
गुरु रामदासजींनी त्यांचे भय दूर केले आणि त्यांना निर्भयता दिली आणि फक्त शब्द बोलून त्यांचे रक्षण केले.
ਕਵਿ ਕਲ੍ ਠਕੁਰ ਹਰਦਾਸ ਤਨੇ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਸਰ ਅਭਰ ਭਰੇ ॥੨॥
कवि कलसहर म्हणतात की ठाकूर हरदास यांचे पुत्र गुरु रामदासजी हेच हृदयातील रिकामे तळे नामाच्या पाण्याने भरतील. ॥२॥
ਸਤਗੁਰ ਮਤਿ ਗੂੜ੍ਹ੍ ਬਿਮਲ ਸਤਸੰਗਤਿ ਆਤਮੁ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੁ ਭਯਾ ॥
सद्गुरुंची बुद्धी खोल आणि गंभीर असते, त्यांचा खरा सहवासही शुद्ध असतो आणि त्यांचा आत्मा देवाच्या रंगात रमलेला असतो
ਜਾਗ੍ਯ੍ਯਾ ਮਨੁ ਕਵਲੁ ਸਹਜਿ ਪਰਕਾਸ੍ਯ੍ਯਾ ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨੁ ਘਰਹਿ ਲਹਾ ॥
त्याचे मन नेहमीच जागृत असते, त्याच्या हृदयाचे कमळ नैसर्गिकरित्या फुललेले असते, त्याला त्याच्या हृदयात शुद्ध देव सापडला आहे