Page 1029
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
हे प्रभू! तू कृपेने त्याच्या जगाला समुद्रापासून वाचवले आहेस
ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਸਾਗਰੁ ਅਤਿ ਗਹਰਾ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥
हे जग खूप खोल असलेल्या इच्छेच्या अग्नीच्या पाण्याने भरलेले आहे, परंतु गुरु आपल्याला ते पार करण्यास मदत करतात. ॥२॥
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ॥
आंधळा माणूस हे समजू शकत नाही
ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹੀ ॥
म्हणून, तो या जगात येतो आणि जातो आणि मरतो आणि मेल्यानंतर, तो येथून निघून जातो
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਮ ਦਰਿ ਅੰਧੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੩॥
आपल्या भूतकाळातील कर्मांनी लिहिलेले भाग्य कधीही पुसले जाऊ शकत नाही आणि जो स्वतःच्या मनाचे अनुसरण करतो त्याला यमाच्या दारात दुःख भोगावे लागते. ॥३॥
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥
अनेक प्राणी जन्म घेत राहतात आणि मरत राहतात पण त्यांना खऱ्या घरात आश्रय मिळत नाही आणि
ਕਿਰਤ ਕੇ ਬਾਧੇ ਪਾਪ ਕਮਾਵਹਿ ॥
कामाच्या बंधनात अडकून, माणूस पाप करत राहतो
ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥
अशा अज्ञानी व्यक्तीला हे समजत नाही की लोभ आणि अहंकार खूप वाईट आहेत. ॥४॥
ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਧਨ ਸੀਗਾਰਾ ॥
तिच्या पतीशिवाय त्या स्त्रीचा अलंकार निरुपयोगी आहे
ਪਰ ਪਿਰ ਰਾਤੀ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥
ती दुसऱ्या पुरुषावर प्रेम करते आणि तिच्या मालकाला विसरते
ਜਿਉ ਬੇਸੁਆ ਪੂਤ ਬਾਪੁ ਕੋ ਕਹੀਐ ਤਿਉ ਫੋਕਟ ਕਾਰ ਵਿਕਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥
ज्याप्रमाणे वेश्येच्या मुलाचा बाप कोणाला म्हणता येईल, त्याचप्रमाणे मनाने केलेली सर्व कृत्ये निरुपयोगी आणि दुर्गुणांनी भरलेली असतात. ॥ ५॥
ਪ੍ਰੇਤ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਦੂਖ ਘਨੇਰੇ ॥
मनातल्या वाळूच्या पिंजऱ्यात खूप दुःख आहे.
ਨਰਕਿ ਪਚਹਿ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੇ ॥
अज्ञानाच्या अंधारामुळे तो नरकात दुःख भोगतो
ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਬਾਕੀ ਲੀਜੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
जो देवाचे नाव विसरला आहे त्याला यमाची शिक्षा भोगावीच लागते. ॥६॥
ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਅਗਨਿ ਬਿਖੁ ਝਾਲਾ ॥ ਅਪਤੁ ਪਸੂ ਮਨਮੁਖੁ ਬੇਤਾਲਾ ॥
नरकाच्या कुंडात सूर्य प्रचंड जळत आहे आणि त्यातून अग्नीच्या ज्वाळा बाहेर पडत आहेत. मनाच्या सूचनांनुसार वागणारा माणूस निर्लज्ज प्राणी किंवा भूतासारखा असतो
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਰੋਗੁ ਬੁਰਾ ਬੁਰਿਆਰਾ ਹੇ ॥੭॥
तो त्याच्या आशा आणि इच्छा पूर्ण करण्यासाठी खोट्याचा वापर करतो आणि वाईट करण्याच्या वाईट आजाराने ग्रस्त आहे. ॥७॥
ਮਸਤਕਿ ਭਾਰੁ ਕਲਰ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥
ज्याने कपाळावर आणि डोक्यावर पापासारख्या मातीचा भार वाहिला आहे
ਕਿਉ ਕਰਿ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘਸਿ ਪਾਰਾ ॥
तो जीवनाचा महासागर कसा पार करू शकेल?
ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
सृष्टीच्या आरंभापासून आणि युगांच्या आरंभापासून, सत्गुरु हे रामाच्या नावाने पार होणारे जहाज आहे. ॥८॥
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਜਗਿ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
या जगात प्रत्येक पुरूषाला आपल्या मुलावर आणि पत्नीवर प्रेम असते आणि ते प्रेम आणि आपुलकी सर्वत्र पसरलेली असते
ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੋੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
जो गुरुच्या सान्निध्यात परम तत्वाचे चिंतन करतो, सद्गुरु त्याच्या यमाच्या साखळ्या तोडतात.॥९॥
ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਚਾਲੈ ਬਹੁ ਰਾਹੀ ॥
खोट्याने फसलेले जग अनेक मार्गांवर चालते आणि
ਮਨਮੁਖੁ ਦਾਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਾਹੀ ॥
इच्छेच्या आगीत पडल्यानंतर मन जळत राहते
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਗੁਰੂ ਵਡ ਦਾਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸੁਖ ਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
जो गुरुच्या नावाचे अमृत देतो तोच महान दाता आहे. परमात्म्याचे नाव जपत राहा, हेच खरे आनंद देणारे आहे. ॥१०॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
सत्गुरु प्रसन्न होतात आणि सत्याचे रहस्य सिद्ध करतात
ਸਭਿ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
तो सर्व दुःख दूर करतो आणि आपल्याला योग्य मार्ग दाखवतो
ਕੰਡਾ ਪਾਇ ਨ ਗਡਈ ਮੂਲੇ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਾਖਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
ज्याचे सत्गुरू त्याचे रक्षक होतात, त्याच्या पायाला कधीही काटा टोचत नाही. ॥ ११ ॥
ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲੈ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
जेव्हा माणसाचे शरीर कमकुवत होते तेव्हा ते धुळीत रूपांतरित होते आणि धुळीत विलीन होते
ਮਨਮੁਖੁ ਪਾਥਰੁ ਸੈਲੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥
मनाने चालणारा माणूस दगडासारखा असतो, ज्याचे मन भक्तीने भिजत नाही
ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
तो कधी नरकात तर कधी स्वर्गात जन्म घेत राहतो. ॥१२॥
ਮਾਇਆ ਬਿਖੁ ਭੁਇਅੰਗਮ ਨਾਲੇ ॥
विषारी सर्प माया जीवांसोबत राहते आणि
ਇਨਿ ਦੁਬਿਧਾ ਘਰ ਬਹੁਤੇ ਗਾਲੇ ॥
या दुविधेने अनेक घरे उद्ध्वस्त केली आहेत
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਪਜੈ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਪਤੀਆਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
खऱ्या गुरूशिवाय मनात प्रेम निर्माण होत नाही आणि जे भक्तीत मग्न असतात ते समाधानी राहतात ॥१३॥
ਸਾਕਤ ਮਾਇਆ ਕਉ ਬਹੁ ਧਾਵਹਿ ॥
सत्तेचा पुजारी मायेसाठी खूप धावतो पण
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
नाव विसरल्याने आनंद कसा मिळेल?
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਖਪਹਿ ਖਪਾਵਹਿ ਨਾਹੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
तो त्रिगुणरूपी मायेत व्यतीत होत राहतो आणि त्यामुळे त्याला मुक्ती मिळत नाही. ॥१४॥
ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਕਹੀਅਹਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
खोटे बोलणाऱ्याला कुत्रा किंवा डुक्कर म्हणतात
ਭਉਕਿ ਮਰਹਿ ਭਉ ਭਉ ਭਉ ਹਾਰਾ ॥
तो कुत्र्यासारखा भुंकत राहतो आणि भुंकून पराभूत होतो
ਮਨਿ ਤਨਿ ਝੂਠੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਗਹ ਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
तो मनाने आणि शरीराने खोटारडा आहे, खोटी कृत्ये करतो आणि वाईट विचारांमुळे तो आपला जीव गमावतो आणि प्रभूच्या दरबारात जातो. ॥ १५॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਮਨੂਆ ਟੇਕੈ ॥
जर एखाद्याला सद्गुरु सापडले तर मन स्थिर होते आणि आश्रयासाठी येणाऱ्याला रामाचे नाव देते.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇ ਸਰਣਿ ਪਰੇਕੈ ॥
तो हरि नावाची अमूल्य संपत्ती देतो
ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਦਰਗਹ ਪਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥
जो हरिची स्तुती करतो तो दरबारात परमेश्वराला प्रसन्न करतो. ॥१६॥