Page 559
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
वधांशु महाला ३॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥
मायेची आसक्ती ही एक खोल अंधार आहे आणि गुरुशिवाय ज्ञानाचा दिवा पेटू शकत नाही
ਸਬਦਿ ਲਗੇ ਤਿਨ ਬੁਝਿਆ ਦੂਜੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥੧॥
जे शब्दगुरूंमध्ये लीन होतात त्यांनाच ही वस्तुस्थिती समजते, अन्यथा संपूर्ण जग द्वैताच्या भावनेत अडकून दुःखी आहे. ॥१॥
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
हे माझ्या मन! गुरुंच्या मार्गदर्शनानुसार शुभ कर्मांचे पालन कर
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਹਿ ਤਾ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जर तुम्ही नेहमी भगवान हरीची पूजा केली तर तुम्हाला मोक्षाचे द्वार मिळेल. ॥१॥रहाउ॥
ਗੁਣਾ ਕਾ ਨਿਧਾਨੁ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਤਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥
सर्व गुणांचे भांडार फक्त एकच देव आहे. जर देव स्वतः हे भांडार प्रदान करत असेल तरच कोणीतरी ते मिळवू शकेल
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਛੁੜੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥੨॥
नामस्मरण न करता, संपूर्ण जग भगवंतापासून वेगळे होते, परंतु गुरुच्या शब्दांद्वारे, भगवंताला शोधता येते. ॥२॥
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਦੇ ਘਟਿ ਗਏ ਤਿਨਾ ਹਥਿ ਕਿਹੁ ਨ ਆਇਆ ॥
जे लोक 'माझे, माझे' असे मानतात म्हणजेच गर्विष्ठ असतात, ते कमकुवत झाले आहेत आणि त्यांच्याकडे काहीही नाही
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
सद्गुरुंना भेटल्यानंतरच आत्म्याला सत्याचा शोध लागतो आणि तो खऱ्या नामात लीन राहतो.॥३॥
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਜਗਾਏ ॥
हे नश्वर शरीर आशा आणि इच्छेत अडकलेले राहते आणि गुरु त्याच्या अंतरंगात सत्याचा प्रकाश प्रज्वलित करतात
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਬੰਧੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਏ ॥੪॥੩॥
हे नानक, इच्छाशक्ती असलेला आत्मा जन्म आणि मृत्यूच्या साखळ्यांमध्ये कैद असतो, परंतु ज्याचे अनुसरण गुरु करतात त्याला देव मुक्त करतो. ॥४॥३॥
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
वधांशु महाला ३॥
ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਦਾ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
विवाहित आत्म्याचा चेहरा नेहमीच तेजस्वी असतो आणि गुरुद्वारेच ही नैसर्गिक चमक स्पष्ट होते
ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵਹਿ ਆਪਣਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
ती तिच्या अंतरात्म्यातून अहंकार काढून टाकते आणि तिच्या प्रिय प्रभूच्या सहवासाचा नेहमीच आनंद घेते. ॥१॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
हे माझ्या मन! तू नेहमी हरीच्या नावाची पूजा करावी कारण
ਸਤਗੁਰਿ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
खऱ्या गुरूंनी मला हरीचे नाव स्मरण करण्याचे ज्ञान दिले आहे. ॥१॥रहाउ॥
ਦੋਹਾਗਣੀ ਖਰੀਆ ਬਿਲਲਾਦੀਆ ਤਿਨਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇ ॥
विवाहित आत्मे दुःखाने रडतात आणि त्यांना त्यांच्या पतीच्या, प्रभूच्या चरणी स्थान मिळत नाही
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰੂਪੀ ਦੂਖੁ ਪਾਵਹਿ ਆਗੈ ਜਾਇ ॥੨॥
सांसारिक गोष्टींच्या भ्रमात बुडालेले, ते कुरूप दिसतात आणि पुढच्या जगात त्यांना फक्त दुःखच मिळते. ॥२॥
ਗੁਣਵੰਤੀ ਨਿਤ ਗੁਣ ਰਵੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇ ॥
एक सद्गुणी आत्मा देवाचे नाव हृदयात ठेवतो आणि दररोज त्याची स्तुती करतो, परंतु
ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਕਾਮਣੀ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਬਿਲਲਾਇ ॥੩॥
दुर्गुणांनी भरलेली स्त्री दुःख सहन करत असतानाही विलाप करत राहते. ॥३॥
ਸਭਨਾ ਕਾ ਭਤਾਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸੁਆਮੀ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
सर्व जिवंत स्त्रियांचा पती फक्त एकच देव आहे आणि त्या परमेश्वराचा महिमा वर्णन करता येत नाही
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਵੇਕ ਕੀਤਿਅਨੁ ਨਾਮੇ ਲਇਅਨੁ ਲਾਇ ॥੪॥੪॥
हे नानक! देवाने स्वतः काही प्राण्यांना स्वतःपासून वेगळे केले आहे आणि त्याने स्वतः अनेक प्राण्यांना त्याच्या नावाशी जोडले आहे.॥४॥४॥
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
वधांशु महाला ३॥
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦ ਮੀਠਾ ਲਾਗਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ॥
हरिचे अमृत नाम मला नेहमीच गोड लागते आणि ते फक्त गुरुंच्या शब्दांनीच मला चाखता आले आहे
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੧॥
गुरुंच्या खऱ्या शब्दांद्वारे मी सहजतेत तल्लीन राहतो आणि माझ्या मनात देवाचे वास्तव्य केले आहे. ॥१॥
ਹਰਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥
देवाने त्याच्या कृपेने मला सद्गुरुंशी जोडले आहे आणि
ਪੂਰੈ ਸਤਗੁਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मी परिपूर्ण सद्गुरुंद्वारे हरिच्या नावाचे ध्यान केले आहे. ॥१॥रहाउ॥
ਬ੍ਰਹਮੈ ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਪਰਗਾਸੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰਾ ॥
ब्रह्मदेवाने वेदांचे नियम घालून दिले, परंतु त्यांनी भ्रम आणि आसक्ती देखील पसरवली
ਮਹਾਦੇਉ ਗਿਆਨੀ ਵਰਤੈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਤਾਮਸੁ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥੨॥
महादेव खूप ज्ञानी आहेत आणि स्वतःच्या जगात मग्न राहतात, परंतु त्यांच्या हृदयातही खूप राग आणि अहंकार आहे. ॥२॥
ਕਿਸਨੁ ਸਦਾ ਅਵਤਾਰੀ ਰੂਧਾ ਕਿਤੁ ਲਗਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
विष्णू नेहमीच अवतार घेण्यात व्यस्त असतात. मग कोणाचा सहवास जगात कल्याण आणेल?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨਿ ਰਤੇ ਜੁਗ ਅੰਤਰਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ॥੩॥
या युगात, गुरुमुखी ब्रह्मज्ञानात मग्न राहतात आणि सांसारिक आसक्तीच्या अंधारातून मुक्त होतात. ॥३॥
ਸਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
खऱ्या गुरूंची सेवा केल्यानेच मोक्ष मिळू शकतो आणि गुरुमुखी (व्यक्ती) जगाच्या महासागरातून पोहत जातो.
ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
तपस्वी देवाच्या खऱ्या नावात मग्न राहतात आणि त्यांना मोक्षाचे द्वार प्राप्त होते. ॥४॥
ਏਕੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਭਨਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
सर्व सजीवांमध्ये फक्त एकच सत्य आहे आणि ते त्या सर्वांना पोषण देते
ਨਾਨਕ ਇਕਸੁ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਭਨਾ ਦੀਵਾਨੁ ਦਇਆਲਾ ॥੫॥੫॥
हे नानक! मी एकाच खऱ्या देवाशिवाय इतर कोणालाही ओळखत नाही कारण तो सर्व प्राण्यांचा दयाळू स्वामी आहे. ॥५॥५॥
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
वधांशु महाला ३॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ॥
गुरूंचे अनुसरण करणाऱ्या व्यक्तीलाच खरा आत्मसंयम आणि सत्याचे ज्ञान प्राप्त होते आणि
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੧॥
गुरुमुखाचे लक्ष खऱ्या देवावर केंद्रित राहते. ॥१॥