Page 515
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
आपण फक्त त्याचीच स्तुती केली पाहिजे जो सर्व प्राण्यांमध्ये आहे
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਹਿ ॥
आपल्याला अन्न देणाऱ्याला आपण वाह म्हणावे
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਇਕੋ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥
हे नानक! 'वाह वाह' असे म्हणत आपण फक्त त्याच देवाची स्तुती केली पाहिजे ज्याचे दर्शन सद्गुरुंनी आपल्याला दाखवले आहे. ॥१॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
गुरुमुख लोक नेहमीच त्यांच्या प्रभूचे गुणगान करतात, तर स्वार्थी लोक आसक्ती आणि भ्रमाचे विष प्राशन करून मरतात
ਓਨਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
त्याला प्रशंसा ऐकायला आवडत नाही आणि म्हणूनच त्याचे संपूर्ण आयुष्य दुःखात जाते
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरुमुख नाममुखाचे अमृत पितात आणि त्यावर मन एकाग्र करून देवाची स्तुती करत राहतात
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੨॥
हे नानक! जे परमेश्वराची स्तुती करतात ते पवित्र होतात आणि तिन्ही लोकांचे ज्ञान प्राप्त करतात. ॥२॥
ਪਉੜੀ ॥
पौडी॥
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੇਵਾ ਭਗਤਿ ਬਨੀਜੈ ॥
केवळ देवाच्या इच्छेनेच आपल्याला गुरु मिळू शकतो आणि गुरुची सेवा करणे हे देवाची उपासना करण्याचे एक साधन बनते
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
देवाच्या इच्छेने, हरि जीवाच्या हृदयात वास करतो आणि सहजपणे हरि अमृत पितो
ਹਰਿ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਨਿਤ ਲੀਜੈ ॥
केवळ देवाच्या इच्छेनेच मनुष्याला आनंद मिळतो आणि तो दररोज नामाच्या रूपात लाभतो
ਹਰਿ ਕੈ ਤਖਤਿ ਬਹਾਲੀਐ ਨਿਜ ਘਰਿ ਸਦਾ ਵਸੀਜੈ ॥
तो पवित्र पुरूष हरीच्या राजसिंहासनावर विराजमान आहे आणि त्याच्या घरी कायमचा राहतो
ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਤਿਨੀ ਮੰਨਿਆ ਜਿਨਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲੀਜੈ ॥੧੬॥
ज्यांना गुरु मिळतो तेच देवाची इच्छा आनंदाने स्वीकारतात. ॥१६॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक महला ३॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸੇ ਜਨ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
ज्या प्राण्यांना देव समज देतो, ते नेहमी त्याच्या स्तुतीचे गुणगान गात राहतात
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
देवाची स्तुती केल्याने मन शुद्ध होते आणि अंतरात्मातून अहंकार दूर होतो
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਜੋ ਨਿਤ ਕਰੇ ਸੋ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥
जो शिष्य गुरूची नियमितपणे स्तुती करतो त्याला इच्छित फळे प्राप्त होतात
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਹਰਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇ ॥
जे सेवक हरीची स्तुती करतात ते सुंदर असतात. हे हरि, मला त्याची भेट घडवून आण
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਉਚਰਾ ਮੁਖਹੁ ਭੀ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇਉ ॥
जेणेकरून मी माझ्या हृदयात तुझी स्तुती करत राहीन आणि माझ्या मुखाने तुझी स्तुती करत राहीन
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਹਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਉ ਦੇਉ ॥੧॥
हे नानक! मी माझे शरीर आणि मन परमेश्वराची स्तुती करणाऱ्यांना अर्पण करतो. ॥१॥
ਮਃ ੩ ॥
महाला ३॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
धन्य आहे माझा खरा स्वामी ज्याचे नाव अमृत रूप आहे
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
ज्यांनी माझ्या प्रभूची भक्तीने सेवा केली आहे त्यांना नामाचे फळ मिळाले आहे, मी त्या महापुरुषांना शरण जातो
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਸੁ ਖਾਇ ॥
देव हा सद्गुणांचा खजिना आहे. ज्याला तो हा खजिना देतो त्यालाच तो चाखू शकतो
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਲਿ ਥਲਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
देव पाण्यात आणि पृथ्वीवर सर्वव्यापी आहे आणि तो केवळ गुरुमुख बनूनच मिळू शकतो
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਸਭ ਕਰਹੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਭਾਵੈ ॥
हे गुरुंच्या शिष्यांनो, नेहमी सर्वशक्तिमान देवाची स्तुती करा. परिपूर्ण गुरुला परमेश्वराचा महिमा आवडतो
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਜਮਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
हे नानक, जो मनाने आणि हृदयाने परमेश्वराची स्तुती करतो त्याच्या जवळ मृत्युदूत येत नाही. ॥२॥
ਪਉੜੀ ॥
पौडी॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥
पूज्य देव हेच अंतिम सत्य आहे आणि गुरूंचे खरे शब्दही त्यांच्याच महिमामध्ये आहेत
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਚਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥
सद्गुरुंच्या माध्यमातून सत्याची ओळख होते आणि माणूस सहजपणे सत्यात विलीन होतो
ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਹਿ ਨਾ ਸਵਹਿ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥
असे पवित्र पुरुष रात्रंदिवस जागे राहतात; त्यांना झोप येत नाही आणि त्यांच्या आयुष्याची संपूर्ण रात्र जागे राहूनच जाते
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਪੁੰਨ ਪਰਾਣੀ ॥
गुरुंच्या शिकवणीतून जे प्राणी हरीचे सार अनुभवतात ते पुण्यप्राप्तीस पात्र असतात
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣੀ ॥੧੭॥
गुरुशिवाय कोणालाही देवाची प्राप्ती झालेली नाही आणि मूर्ख लोक खूप त्रास सहन करतात आणि मरतात.॥१७॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
श्लोक महला ३॥
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
त्या निराकार देवाचे शब्द स्तुतीयोग्य आहेत आणि त्याच्याइतका महान दुसरा कोणी नाही
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
ते अंतिम सत्य दुर्गम आणि अगाध आहे, प्रभू, तो धन्य आहे
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
तो बेफिकीर आहे; तो जे काही करतो ते घडते
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
त्याचे नाव अमृत रूप आहे जे फक्त गुरुमुखानेच प्राप्त करू शकते
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਇ ॥
परमेश्वराची स्तुती माणसाला सौभाग्याने मिळते आणि तो स्वतः दयेने ती देतो