Page 228
ਪ੍ਰਭ ਪਾਏ ਹਮ ਅਵਰੁ ਨ ਭਾਰਿਆ ॥੭॥
मला एकच परमेश्वर सापडला आहे आणि आता मी दुसरा कोणाचा शोध घेत नाही. ॥७॥
ਸਾਚ ਮਹਲਿ ਗੁਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ॥
गुरूंनी मला अदृश्य परमेश्वराच्या खऱ्या मंदिरात दर्शन दिले आहे.
ਨਿਹਚਲ ਮਹਲੁ ਨਹੀ ਛਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥
परमेश्वराचे हे मंदिर अटल आहे. हे मोहिनीचे प्रतिबिंब नाही.
ਸਾਚਿ ਸੰਤੋਖੇ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੮॥
सत्यातून समाधान मिळते आणि कोंडी दूर होते. ॥८॥
ਜਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
ज्याच्या हृदयात परमेश्वराचे सत्यरूप वास करते,
ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਈ ॥
त्यांच्या सहवासात एक सद्गुणी आत्मा बनतो.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਨਾਮਿ ਮਲੁ ਖੋਈ ॥੯॥੧੫॥
हे नानक! सत्याचे नाव दुर्गुणांची घाण साफ करते. ॥९॥१५॥
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउडी महला १ ॥
ਰਾਮਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਰਾਪੈ ਜਾ ਕਾ ॥
ज्याचे हृदय राम नामात लीन राहते,
ਉਪਜੰਪਿ ਦਰਸਨੁ ਕੀਜੈ ਤਾ ਕਾ ॥੧॥
सकाळी उठल्याबरोबर त्याला भेटायला हवं. ॥१॥
ਰਾਮ ਨ ਜਪਹੁ ਅਭਾਗੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
हे बंधू! जर तुम्ही रामाचे स्तोत्र पाठ केले नाही तर ते तुमचे दुर्दैव आहे.
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਦਾਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आपले प्रभू राम आपल्याला युगानुयुगे आशीर्वाद देत आले आहेत. ॥१॥रहाउ॥
ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮੁ ਜਪੈ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ॥
गुरूच्या उपदेशाने जो राम नामाचा जप करतो तो पूर्ण होतो.
ਤਿਤੁ ਘਟ ਅਨਹਤ ਬਾਜੇ ਤੂਰਾ ॥੨॥
अशा पूर्ण माणसाच्या हृदयात अनंत गोड वाद्ये वाजत राहतात. ॥२॥
ਜੋ ਜਨ ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਪਿਆਰਿ ॥
रामावर प्रेम आणि रामभक्ती करणारे लोक
ਸੇ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੩॥
परमेश्वराच्या कृपेने तो त्यांना जीवनसागरातून वाचवतो. ॥३॥
ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
ज्यांच्या हृदयात हरी परमेश्वर वास करतो,
ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਪਰਸਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੪॥
त्याच्या दर्शनाने आत्मिक आनंद मिळतो. ॥४॥
ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਵੈ ॥
सर्व प्राणिमात्रांमध्ये एक परमेश्वर आहे.
ਮਨਮੁਖਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵੈ ॥੫॥
अहंकारी माणूस शेवटी विविध योनीमध्ये भटकत राहतो. ॥५॥
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥
ज्याला सद्गुरू मिळतो, त्याला आत्मज्ञान प्राप्त होते.
ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੇ ਪਾਏ ॥੬॥
असा जीव आपल्या अहंकाराचा त्याग करून गुरूंच्या वचनात मग्न होऊन परमेश्वराची प्राप्ती करतो. ॥६॥
ਅਰਧ ਉਰਧ ਕੀ ਸੰਧਿ ਕਿਉ ਜਾਨੈ ॥
परमात्म्याचे मिलन मानवाला कसे कळेल?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਧਿ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੭॥
गुरूंच्या संगतीने आणि मनाच्या समाधानाने आत्मा परमेश्वरात विलीन होतो. ॥७॥
ਹਮ ਪਾਪੀ ਨਿਰਗੁਣ ਕਉ ਗੁਣੁ ਕਰੀਐ ॥
हे परमेश्वरा! आम्ही निर्दोष आणि पापी प्राणी आहोत आणि आम्हाला पुण्यवान बनव
ਪ੍ਰਭ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਨਾਨਕ ਜਨ ਤਰੀਐ ॥੮॥੧੬॥
हे नानक! जेव्हा परमेश्वर दयेच्या घरी येतो तेव्हा जीव अस्तित्त्वाचा सागर पार करतो. ॥८॥१६॥
ਸੋਲਹ ਅਸਟਪਦੀਆ ਗੁਆਰੇਰੀ ਗਉੜੀ ਕੀਆ ॥
सोळा अष्टपदी गुरेरी गउडी किया ॥
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੧
गउडी बैरागणी महला १
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
परमेश्वर एकच आहे आणि त्याला सद्गुरूंच्या कृपेने प्राप्त करता येते.
ਜਿਉ ਗਾਈ ਕਉ ਗੋਇਲੀ ਰਾਖਹਿ ਕਰਿ ਸਾਰਾ ॥
जसा गुराखी आपल्या गायींची काळजी घेतो,
ਅਹਿਨਿਸਿ ਪਾਲਹਿ ਰਾਖਿ ਲੇਹਿ ਆਤਮ ਸੁਖੁ ਧਾਰਾ ॥੧॥
तसेच परमेश्वर रात्रंदिवस जीवांचे पालनपोषण व रक्षण करतात व त्यांच्या अंतःकरणात आध्यात्मिक सुखाची स्थापना करतात. ॥१॥
ਇਤ ਉਤ ਰਾਖਹੁ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
हे नम्र आणि दयाळू परमेश्वरा! माझे या जगात आणि परलोकात रक्षण कर.
ਤਉ ਸਰਣਾਗਤਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हे परमेश्वरा! मी तुझ्याकडे शरण आलो आहे. म्हणून माझ्याकडे दयाळूपणे पाहा. ॥१॥रहाउ॥
ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਰਖੁ ਰਾਖਨਹਾਰਾ ॥
हे रक्षक भगवान! मी जिकडे पाहतो तिकडे तू सर्वव्यापी आहेस. कृपया माझे रक्षण कर.
ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਭੁਗਤਾ ਤੂੰਹੈ ਤੂੰ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰਾ ॥੨॥
हे परमेश्वरा! दान देणारा तूच आहेस, भोग घेणारा तूच आहेस आणि माझ्या जीवनाचा आधार आहेस. ॥२॥
ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਅਧ ਊਰਧੀ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰਾ ॥
ज्ञानाचा विचार न करता, जीव त्याच्या कृतीनुसार पडतो किंवा उठतो.
ਬਿਨੁ ਉਪਮਾ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਬਿਨਸੈ ਨ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥੩॥
विश्वाचे भगवान जगदीश यांच्या उदाहरणाशिवाय आसक्ती आणि माया यांचा अंधार दूर होऊ शकत नाही. ॥३॥
ਜਗੁ ਬਿਨਸਤ ਹਮ ਦੇਖਿਆ ਲੋਭੇ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
लोभ आणि अभिमानामुळे जगाचा नाश होताना मी पाहिला आहे.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ॥੪॥
गुरूंची सेवा केल्याने परमेश्वराचे खरे द्वार आणि मोक्ष प्राप्त होतो. ॥४॥
ਨਿਜ ਘਰਿ ਮਹਲੁ ਅਪਾਰ ਕੋ ਅਪਰੰਪਰੁ ਸੋਈ ॥
अनंत परमात्म्याचे आत्मास्वरूप जीवाच्या स्वतःच्या हृदयात असते आणि तो परमेश्वर अनंत आहे.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਥਿਰੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੫॥
परमेश्वराच्या नामाशिवाय काहीही स्थिर नाही. परमात्म्याच्या साक्षात्काराने आध्यात्मिक सुख प्राप्त होते. ॥५॥
ਕਿਆ ਲੈ ਆਇਆ ਲੇ ਜਾਇ ਕਿਆ ਫਾਸਹਿ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥
हे बंधू! तू या जगात काय आणलेस आणि मृत्यूच्या कड्याला सामोरे जाताना काय घेऊन जाणार?
ਡੋਲੁ ਬਧਾ ਕਸਿ ਜੇਵਰੀ ਆਕਾਸਿ ਪਤਾਲਾ ॥੬॥
दोरीने बांधलेल्या विहिरीतील बादलीप्रमाणे कधी तू आकाशात तर कधी पाताळात असतो. ॥६॥
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਹਜੇ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ॥
गुरूंच्या शिकवणुकीमुळे एखादा जीव परमेश्वराचे नाम विसरला नाही तर त्याला सहज वैभव प्राप्त होते.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਮਿਲਿ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ॥੭॥
माणसाच्या हृदयात परमेश्वराच्या नावाचा खजिना आहे, पण हा खजिना स्वतःचा अहंकार दूर करूनच मिळू शकतो. ॥७॥
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵੈ ॥
परमेश्वराने आपला आशीर्वाद दाखवला तर जीव सद्गुणी होऊन परमेश्वराच्या कुशीत लीन होतो.
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਪਾਵੈ ॥੮॥੧॥੧੭॥
हे नानक! हे मिलन तुटत नाही आणि त्याचा खरा लाभ होतो. ॥८॥१॥१७॥