Page 120
ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥
जेव्हा बुद्धी मनातील इच्छा नष्ट ज्याची इच्छा नित्य स्थिर परमेश्वरामध्ये लीन होते,
ਇਨਿ ਮਨਿ ਡੀਠੀ ਸਭ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥
तेव्हा या स्थिर मनाने त्यांने जन्म-मृत्यूचे संपूर्ण चक्र पाहिले आणि समजून घेतले.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਹਚਲੁ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
जो सद्गुरूंची सदैव सेवा करतो, त्याचे मन स्थिर होते आणि तो त्याच्या खऱ्या घरी म्हणजेच परमेश्वराच्या चरणी निवास करतो.॥३॥
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਿਦੈ ਦਿਖਾਇਆ ॥
गुरूंच्या शब्दांनी माझ्या हृदयातील परमेश्वर मला दाखवला आहे.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
आणि मायेची आसक्ती माझ्या हृदयातून नष्ट गेली आहे.
ਸਚੋ ਸਚਾ ਵੇਖਿ ਸਾਲਾਹੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
सत्यप्रभूंचे दर्शन घेतल्यानंतर आता मी त्या सत्यप्रभूंच्या महिमाचे गुणगान करीत आहे. हे सत्य मला गुरूंच्या शब्दांतूनच सापडते. ॥४॥
ਜੋ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਤਿਨ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
जे परमेश्वराच्या प्रेमात तल्लीन होतात ते परमेश्वराशी एकरूप होतात.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
ते लोक फार भाग्यवान असतात जे हरीचे (परमेश्वराचे) नामस्मरण करतात.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੫॥
जे सत्संगात एकत्र येतात आणि परमेश्वराची स्तुती करतात त्यांना परमेश्वर स्वतःशी एकरूप करतो.॥५॥
ਲੇਖਾ ਪੜੀਐ ਜੇ ਲੇਖੇ ਵਿਚਿ ਹੋਵੈ ॥
परमेश्वराचे स्वरूप, त्याचे व्यक्तिमत्व आणि त्याचे गुण यांचे संपूर्ण ज्ञान मिळवण्याचा प्रयत्न करणे व्यर्थ आहे. त्याचे स्वरूप लेखांच्या पलीकडे आहे. तो आवाक्याबाहेर आहे आणि मानवी इंद्रियांपर्यंत पोहोचू शकत नाही. पण परमेश्वराची ही अथांगता गुरूंच्या शब्दांतूनच समजू शकते.
ਓਹੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਧਿ ਹੋਵੈ ॥
पण परमेश्वराची ही अथांगता गुरूंच्या शब्दांतूनच समजू शकते.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਚ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਹੋਰੁ ਕੋਇ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
मी दररोज सत्याच्या शब्दांनी त्याची स्तुती करत असतो आणि त्याचे मूल्यमापन दुसरे कोणीही करू शकत नाही. ॥६॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਥਾਕੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਈ ॥
अनेक विद्वान पुस्तके वाचून कंटाळले आहेत पण त्यांना शांती मिळत नाही.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਾਲੇ ਸੁਧਿ ਨ ਕਾਈ ॥
ते मायाच्या तहानेच्या आगीत जळत राहिले आणि त्यांना परमेश्वर प्राप्तीचे ज्ञान मिळाले नाही.
ਬਿਖੁ ਬਿਹਾਝਹਿ ਬਿਖੁ ਮੋਹ ਪਿਆਸੇ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣਿਆ ॥੭॥
ते मायेच्या रूपात आत्मिक मृत्यू आणणारे विष गोळा करत राहतात. ते या भ्रमाच्या विषासाठी तहानलेलेच राहतात. त्यामुळे खोटे बोलून तो विषाच्या रूपात मायेचे सेवन करीत राहतात. ॥७॥
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਾ ॥
ज्या व्यक्तीने गुरूंच्या कृपेने परमेश्वराला ओळखले आहे,
ਦੂਜਾ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਸਚਿ ਸਮਾਣਾ ॥
परमात्म्याशिवाय इतर सर्व प्रेमांचा मोहाचा त्याग केल्याने त्याचे मन नित्य अखंड असलेल्या परमेश्वरामध्ये लीन झाले.
ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਰਤੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੭॥੧੮॥
हे नानक! ज्याच्या मनात तो एकच परमेश्वर आहे, ती व्यक्ती आपल्या गुरूंच्या कृपेने परमेश्वराची प्राप्ती करते.॥८॥१७॥१८॥
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महाला ३ ॥
ਵਰਨ ਰੂਪ ਵਰਤਹਿ ਸਭ ਤੇਰੇ ॥
हे परमेश्वरा! जगातील विविध रंगांचे आणि रूपांचे सर्व जीव तुझेच रूप आहेत आणि तूच त्यांच्यामध्ये वावरत आहेस
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫੇਰ ਪਵਹਿ ਘਣੇਰੇ ॥
हे सर्व जीव पुन्हा पुन्हा जन्म घेतात आणि मरतात आणि ते सदैव जन्म-मृत्यूच्या चक्रात अडकून राहतात.
ਤੂੰ ਏਕੋ ਨਿਹਚਲੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ਗੁਰਮਤੀ ਬੂਝ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥
पण हे परमेश्वरा! तूच अविनाशी, अगम्य आणि अपार आहेस आणि गुरुच्या उपदेशानेच जीवांना या वस्तुस्थितीचे ज्ञान देतोस. ॥१॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
जे रामाचे (परमेश्वराचे) नाम हृदयात ठेवतात त्यांना मी माझे शरीर आणि मन अर्पण करतो.
ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖਿਆ ਵਰਨੁ ਨ ਕੋਈ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
परमेश्वराला कोणतेही रूप, रंग, आकार किंवा रंग नाही. तो स्वतः गुरूंच्या उपदेशाने जीवांना ज्ञान देतो. ॥१॥ रहाउ ॥
ਸਭ ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥
सर्व प्राणिमात्रांमध्ये एकच परमेश्वराचा प्रकाश असतो, पण हे रहस्य फार कमी लोकांना माहीत असते.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
सद्गुरूची सेवा केल्याने हा प्रकाश माणसाच्या हृदयात निर्माण होतो, म्हणजेच तो प्रकाश थेट स्वतःच्या हृदयात पाहतो.
ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਥਾਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੨॥
परमेश्वर अप्रत्यक्ष आणि प्रत्यक्ष स्वरूपात सर्वत्र विराजमान आहे आणि मनुष्याचा प्रकाश परमेश्वराच्या परम प्रकाशात विलीन होतो. ॥२॥
ਤਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
मायारूपी तहानेच्या आगीत संपूर्ण जग जळत आहे.
ਲੋਭੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਬਹੁਤੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
मनुष्यामध्ये लोभ, अभिमान आणि अहंकार प्रामुख्याने वाढत आहेत.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਪਤਿ ਗਵਾਏ ਅਪਣੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੩॥
जीव मरतो आणि पुन्हा पुन्हा जन्म घेतो आणि आपली प्रतिष्ठा गमावतो. अशाप्रकारे तो आपले बहुमोल जीवन वाया घालवतो. ॥३॥
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ॥
गुरूंचे वचन दुर्लभ माणसालाच कळते.
ਆਪੁ ਮਾਰੇ ਤਾ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸੂਝੈ ॥
जेव्हा मनुष्य आपल्या अहंकाराचा नाश करतो तेव्हा त्याला तिन्ही जगाचे ज्ञान होते.
ਫਿਰਿ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਮਰਣਾ ਹੋਵੈ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
खोट्या तत्त्वांचे परीक्षण करून माणूस मेला तरी नंतर मृत्यू नसतो आणि तो सहज परमेश्वरात विलीन होतो.॥४॥
ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਫਿਰਿ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਏ ॥
मग तो आपल्या मनाला भ्रमात गुंतवत नाही आणि
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥
सदैव गुरूंच्या शब्दात लीन राहतो.
ਸਚੁ ਸਲਾਹੇ ਸਭ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥
त्या सर्वव्यापी असलेल्या परमेश्वराचा गौरव करतो. त्याला सर्वांत एकच परमेश्वर दिसतो याची त्याला जाणीव होते. ॥५॥
ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥
मी नेहमी परमेश्वराची स्तुती करतो आणि त्याचाच विचार माझ्या हृदयात असतो.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
गुरूंच्या शब्दांतून मला संपूर्ण जगामध्ये परमेश्वराचा अनुभव होतो.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਚੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ਸਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
गुरूंच्या कृपेनेच खरा परमात्मा दिसू शकतो आणि खऱ्या परमेश्वराकडूनच आनंद मिळू शकतो.॥६॥
ਸਚੁ ਮਨ ਅੰਦਰਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
परमेश्वर प्रत्येक जीवाच्या मनात विराजमान असतो.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਨਿਹਚਲੁ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥
तो परमेश्वर अमर आहे आणि त्याला जन्म आणि मृत्यू कधीही येत नाही.
ਸਚੇ ਲਾਗੈ ਸੋ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਮਤੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
सत्य परमेश्वराच्या प्रेमात असलेले मन गुरूंच्या उपदेशाने शुद्ध होऊन सत्यात लीन राहते. ॥७॥
ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
मी फक्त एकाच परमेश्वराची स्तुती करतो आणि इतर कोणाची पूजा करत नाही.
ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
त्याची सेवा केल्याने नेहमीच आनंद मिळतो.