Page 36
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੁਣਦਾ ਵੇਖਦਾ ਕਿਉ ਮੁਕਰਿ ਪਇਆ ਜਾਇ ॥
परमेश्वर सर्व काही पाहतो आणि ऐकतो (आम्ही करतो किंवा म्हणतो), मग त्याच्यासमोर आपण या गोष्टी कशा नकारू शकतो?
ਪਾਪੋ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥
म्हणूनच, गुरूचेन म्हणणे न ऐकणारे लोक असंख्य पापे करतात आणि त्यांच्या पापात सडत राहतात.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
(त्यांच्या पापांमुळे) त्या आत्मकल्पित व्यक्तींना हे समजत नाही आणि म्हणून ते परमेश्वराच्या उपस्थितीची जाणीव करू शकत नाहीत.
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ਵੇਖੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥੪॥੨੩॥੫੬॥
हे नानक! गुरुमुख ज्या व्यक्तीला शुभ मार्ग दाखवतो तोच त्या मार्गाने परमेश्वराचे दर्शन घेऊ शकतो.॥४॥२३॥५६॥
ਸ੍ਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਰੋਗੁ ਨ ਤੁਟਈ ਹਉਮੈ ਪੀੜ ਨ ਜਾਇ ॥
गुरूशिवाय परमेश्वराच्या नामाची प्राप्ती शक्य नाही, परमेश्वराचे नामस्मरण केल्याशिवाय अहंकाराचा रोग बरा होऊ शकत नाही आणि या रोगाच्या उपचाराशिवाय जीव जन्ममृत्यूच्या फेऱ्यातून मुक्त होऊ शकत नाही.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
गुरूंच्या कृपेने परमेश्वर मनुष्याच्या हृदयात राहतो आणि परमेश्वराचे नामस्मरण करण्यात मग्न राहतो.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥੧॥
गुरूच्या वचनाद्वारे मनुष्याला परमेश्वराची जाणीव होते आणि गुरूंच्या शिकवणीशिवाय एखाद्या शंका आणि भ्रमात हरवतो. ॥१॥
ਮਨ ਰੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥
हे माझ्या मना! नामस्मरण केल्यानेच परमेश्वराच्या स्वरूपात वास होतो.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਤੂ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
(हे माझ्या मना)परमेश्वराचे नामस्मरण करून त्याचीच स्तुती करत रहा,जेणेकरून आपल्याला पुन्हा(जन्म-मृत्यूच्या)येण्याच्या आणि जाण्याच्या प्रक्रियेतून जावे लागणार नाही.॥ १॥ रहाउ॥
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਵਰਤਦਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
एकच परमेश्वर संपूर्ण सृष्टीत व्यापलेला आहे, याशिवाय दुसरा कोणी नाही.
ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
जेव्हा गुरूंच्या वचनाद्वारे त्याची स्तुती केली, तेव्हा तो आपल्या अंतःकरणाचे वास करतो आणि आपल्याला सहजतेने शांती प्राप्त होते.
ਸਭ ਨਦਰੀ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖਦਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
परमेश्वर प्रत्येकाला त्याच्या नजरेने पाहतो आणि त्याची इच्छा असेल त्यांनाच तो आनंद देतो. ॥२॥
ਹਉਮੈ ਸਭਾ ਗਣਤ ਹੈ ਗਣਤੈ ਨਉ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
सर्व प्राणी अहंकाराने ग्रस्त होऊन आपले पाप, पुण्य, धार्मिक कर्म किंवा शुभ कर्म इत्यादी मोजतात, परंतु जो हिशोब करतो तो सुख-शांती प्राप्त करू शकत नाही.
ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਬਿਖੁ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥
असे प्राणी इंद्रियसुखांतून पैसा कमावतात आणि शेवटी या विषातच विलीन होतात.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਜਮਪੁਰਿ ਦੂਖ ਸਹਾਹਿ ॥੩॥
परमेश्वराचे नामस्मरण न करता, त्यांना आध्यात्मिक सांत्वन मिळत नाही, ते दुर्गुणांमध्ये अडकलेले राहतात आणि जन्म आणि मृत्यूच्या चक्रांमुळे दुःख सहन करतात.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਤਿਸੈ ਦਾ ਆਧਾਰੁ ॥
शरीर आणि आत्मा हे सर्व त्याचे आहेत; तो सर्वांचा आधार आहे.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
जर गुरूंच्या कृपेमुळे मनुष्याला हे सत्य समजले तर मनुष्याला दुर्गुणांपासून मुक्ती प्राप्त होते.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂੰ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪॥੨੪॥੫੭॥
नानक देवजी म्हणतात, हे जीव! त्या परमेश्वराचे गुणगान गा, ज्याचे गुण अंतहीन आहेत.॥४॥२४॥५७॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਤਿਨਾ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
ज्यांच्याकडे परमेश्वराच्या नामाचे समर्थन आहे, त्यांना सुख-शांतीची प्राप्ती होते.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
गुरूंच्या वचनाद्वारे त्यांना खरा अनुभव आला आहे, त्यांना सर्व दु:ख दूर करणाऱ्या परमेश्वराचे सत्य स्वरूप प्राप्त होते.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
सत्यस्वरूप असलेल्या परमेश्वराची स्तुती सदैव करा आणि त्याच्या सत्यस्वरूप नामावर प्रेम करा.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਦਿਤੋਨੁ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
स्वतः परमेश्वराने आपली कृपा दिली आहे आणि त्यांना भक्तिपूजेचा खजिना दिला आहे.॥१॥
ਮਨ ਰੇ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
हे माझ्या मना ! त्या परमेश्वराचे गुणगान करीत राहा, सदैव आनंदी राहाल.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सद्गुरुंच्या उपदेशाने परमेश्वराच्या नामाची प्राप्ती झाली तर जीव परमेश्वराशी एकरूप राहतो.॥१॥रहाउ॥
ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਮਨੁ ਲਾਲੁ ਥੀਆ ਰਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
खऱ्या भक्तीमध्ये, मनाला अंतर्ज्ञानी शांती आणि संतोषाने परमेश्वराच्या प्रेमाच्या खोल रंगाच्या रंगात रंगून जाते.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
गुरूच्या वचनावरील प्रतिबिंबाने मन इतके मोहित होते की मिळालेल्या अनुभवाचे वर्णन करता येणार नाही.
ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
अशा जीवांची जिव्हा सत्याचा उपदेश करण्यात गुंतलेली असते, ते परमेश्वराचे नामरूपी अमृत पितात आणि स्तुती करतात आणि प्रेमासह परमेश्वराचे गुणगान गातात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
गुरूंच्या शिकवणींचे अनुयायी हे प्रेम प्राप्त करतात, जेव्हा परमेश्वर त्याच्या इच्छेनुसार आपली कृपा देतो.॥२॥
ਸੰਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
हे जग शंकेचे स्वरूप आहे, यात जीव आपल्या आयुष्याची रात्र (अज्ञानात) घालवतो.
ਇਕਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਇਅਨੁ ਆਪੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
आपल्या इच्छेनुसार तो त्यातील काहींना या संसारसागरातून बाहेर काढतो आणि त्यांना स्वतःशी जोडतो.
ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
ज्यांनी मायेच्या आसक्तीचा त्याग केला आहे त्यांच्या मनात परमेश्वर स्वतः उपस्थित असतो.
ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦਿਤੀਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥੩॥
गुरूंच्या माध्यमातून त्यांना खरी साक्षात्कार देऊन तो स्वत: त्यांना गौरव देतो. ॥३॥
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਭੁਲਿਆ ਲਏ ਸਮਝਾਇ ॥
सर्व जीवांना दान देणारा परमेश्वर आहे. जीवनाच्या मार्गापासून भरकटलेल्यांनाही मार्गदर्शन करते.
ਇਕਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਦੂਜੈ ਛਡਿਅਨੁ ਲਾਇ ॥
परमेश्वराने स्वतः अनेक जीवांना स्वतःपासून दूर ठेवले आहे आणि त्यांना भ्रमाच्या जाळ्यात अडकवले आहे.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
गुरूंच्या उपदेशाने परमेश्वराची प्राप्ती होते आणि आत्म्याला परमेश्वराशी जोडले जाते.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੫॥੫੮॥
हे नानक!सदैव परमेश्वराचे नामस्मरण करून त्याच्या नामात भक्त स्वतःला विसरून जातो. ॥४॥२५॥५८॥
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
श्रीरागु महला ३ ॥
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
सद्गुणांनी सजलेले जीव तृष्णा वगैरे दुर्गुणांचा त्याग करून सत्यस्वरूप परमेश्वराला प्राप्त करतात.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਰੰਗਿਆ ਰਸਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
त्याचे हृदय त्याच्या गुरूंच्या शिकवणीने रंगले आहे आणि त्याची जिव्हा परमेश्वराच्या भक्तीप्रेमाने रंगली आहे.