Page 791
ਘਰੁ ਦਰੁ ਪਾਵੈ ਮਹਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
ghar dar paavai mahal naam pi-aari-aa.
Er erreicht Gottes Gegenwart, indem er eine Liebe für den geliebten Gott entwickelt.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਹਉ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥
gurmukh paa-i-aa naam ha-o gur ka-o vaari-aa.
Gottes Name wird durch die Lehren des Gurus verwirklicht; ich bin dem Guru gewidmet.
ਤੂ ਆਪਿ ਸਵਾਰਹਿ ਆਪਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿਆ ॥੧੬॥
too aap savaareh aap sirjanhaari-aa. ||16||
O der Schöpfergott, du selbst verschönerst das Leben der Menschen, indem du sie befähigst, den Lehren des Gurus zu folgen. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, Erster Guru:
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
deevaa balai anDhayraa jaa-ay.
So wie beim Anzünden einer Lampe verschwindet die Dunkelheit.
ਬੇਦ ਪਾਠ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਖਾਇ ॥
bayd paath mat paapaa khaa-ay.
In ähnlicher Weise verschwindet der sündige Intellekt, wenn man die heiligen Bücher wie die Veden liest.
ਉਗਵੈ ਸੂਰੁ ਨ ਜਾਪੈ ਚੰਦੁ ॥
ugvai soor na jaapai chand.
So wie wenn die Sonne aufgeht, ist der Mond nicht sichtbar.
ਜਹ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮਿਟੰਤੁ ॥
jah gi-aan pargaas agi-aan mitant.
In ähnlicher Weise verschwindet Unwissenheit aus dem spirituell erleuchteten Geist.
ਬੇਦ ਪਾਠ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ॥
bayd paath sansaar kee kaar.
Allein das Lesen von Veden und anderen heiligen Büchern ist wie jede andere weltliche Aufgabe geworden.
ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰ ॥
parhH parhH pandit karahi beechaar.
Die Pandits lesen sie, studieren sie und betrachten sie,
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ॥
bin boojhay sabh ho-ay khu-aar.
Aber die Menschen verschlechtern sich geistig, ohne ihr Wesen zu verstehen.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak gurmukh utras paar. ||1||
O Nanak, nur die Person überquert den weltlichen Ozean der Laster, die den Lehren des Gurus folgt. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
Erster Guru:
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
sabdai saad na aa-i-o naam na lago pi-aar.
Jemand, der noch nie die Freude am Wort des Gurus genossen hat und auch nicht von der Liebe zu Naam durchdrungen war,
ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
rasnaa fikaa bolnaa nit nit ho-ay khu-aar.
Spricht mit seiner Zunge fadenscheinige Worte aus und gerät Tag für Tag in Ungnade.
ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak pa-i-ai kirat kamaavanaa ko-ay na maytanhaar. ||2||
O Nanak, man vollbringt Taten gemäß seiner vorherbestimmten Bestimmung, die niemand auslöschen kann. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
ਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਲਾਹੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
je parabh saalaahay aapnaa so sobhaa paa-ay.
Wer seinen Gott lobt, wird geehrt.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
ha-umai vichahu door kar sach man vasaa-ay.
Er vertreibt den Egoismus von innen heraus und verankert den ewigen Gott in seinem Kopf.
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
sach banee gun uchrai sachaa sukh paa-ay.
Er lobt Gott durch die göttlichen Worte des Gurus und empfängt himmlischen Frieden.
ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਏ ॥
mayl bha-i-aa chiree vichhunni-aa gur purakh milaa-ay.
Er wird mit Gott vereint, nachdem er lange Zeit von Ihm getrennt war; der göttliche Guru bewirkt diese Vereinigung.
ਮਨੁ ਮੈਲਾ ਇਵ ਸੁਧੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧੭॥
man mailaa iv suDh hai har naam Dhi-aa-ay. ||17||
Der Geist, der so mit Laster beschmutzt ist, wird makellos, wenn er sich liebevoll an Gottes Namen erinnert. ||17||.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, erster Guru:
ਕਾਇਆ ਕੂਮਲ ਫੁਲ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਗੁਪਸਿ ਮਾਲ ॥
kaa-i-aa koomal ful gun naanak gupas maal.
O Nanak, unser Körper ist wie ein weicher Ast eines Baumes und die göttlichen Tugenden sind wie Blumen. Nur eine seltene glückliche Person macht aus diesen Tugenden eine Girlande.
ਏਨੀ ਫੁਲੀ ਰਉ ਕਰੇ ਅਵਰ ਕਿ ਚੁਣੀਅਹਿ ਡਾਲ ॥੧॥
aynee fulee ra-o karay avar ke chunee-ah daal. ||1||
Wenn man seinen Geist diesen göttlichen Tugenden zuwendet, dann braucht man nicht nach anderen Blumen (als Opfergaben für Gottheiten) zu suchen. ||1||
ਮਹਲਾ ੨ ॥
mehlaa 2.
Zweiter Guru:
ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ॥
naanak tinaa basant hai jinH ghar vasi-aa kant.
O Nanak, diese Seelenbräute, die den Ehemann-Gott in ihrem Herzen erkannt haben, freuen sich immer, als ob es für sie immer Frühling gäbe.
ਜਿਨ ਕੇ ਕੰਤ ਦਿਸਾਪੁਰੀ ਸੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਫਿਰਹਿ ਜਲੰਤ ॥੨॥
jin kay kant disaapuree say ahinis fireh jalant. ||2||
Aber diese Seelenbräute, deren Ehemann-Gott weit weg ist, leben ständig in der Agonie der Trennung. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥
aapay bakhsay da-i-aa kar gur satgur bachnee.
Wenn Gott von sich aus Barmherzigkeit schenkt und mich mit dem makellosen Wort des wahren Gurus vereint,
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵੀ ਗੁਣ ਰਵਾ ਮਨੁ ਸਚੈ ਰਚਨੀ ॥
an-din sayvee gun ravaa man sachai rachnee.
Nur dann, wenn mein Geist in den ewigen Gott vertieft war, konnte ich mich immer liebevoll an ihn erinnern und ihn loben.
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਬੇਅੰਤੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਲਖਨੀ ॥
parabh mayraa bay-ant hai ant kinai na lakhnee.
Mein Gott ist unendlich und niemand hat jemals Seine Grenzen erkannt.
ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਜਪਨੀ ॥
satgur charnee lagi-aa har naam nit japnee.
Nur wenn man den Lehren des wahren Gurus folgt, kann man sich immer liebevoll an Gottes Namen erinnern.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਸਭਿ ਘਰੈ ਵਿਚਿ ਜਚਨੀ ॥੧੮॥
jo ichhai so fal paa-isee sabh gharai vich jachnee. ||18||
Und empfängt die Früchte seiner Wünsche; all seine Bedürfnisse werden in sich selbst erfüllt. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, erster Guru:
ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਪਹਿਲਾ ਮਉਲਿਓ ਸੋਇ ॥
pahil basantai aagman pahilaa ma-uli-o so-ay.
Vor dem Beginn des ersten Frühlings war es Gott, der aufblühte und sich in diesem Universum offenbarte.
ਜਿਤੁ ਮਉਲਿਐ ਸਭ ਮਉਲੀਐ ਤਿਸਹਿ ਨ ਮਉਲਿਹੁ ਕੋਇ ॥੧॥
jit ma-uli-ai sabh ma-ulee-ai tiseh na ma-ulihu ko-ay. ||1||
Durch wessen Blüte erblüht alles; niemand sonst bringt ihn zum Blühen. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mehlaa 2.
Zweiter Guru:
ਪਹਿਲ ਬਸੰਤੈ ਆਗਮਨਿ ਤਿਸ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
pahil basantai aagman tis kaa karahu beechaar.
Lasst uns über Gott nachdenken, der schon vor der ersten Frühlingssaison blühte.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
naanak so salaahee-ai je sabhsai day aaDhaar. ||2||
O Nanak, wir sollten Gott loben, der alle unterstützt. ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mehlaa 2.
Zweiter Guru:
ਮਿਲਿਐ ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਜੇ ਹੋਇ ॥
mili-ai mili-aa naa milai milai mili-aa jay ho-ay.
Man wird nicht als mit Gott vereint angesehen, wenn man es nur sagt, man gilt als wirklich vereint, wenn man von innen heraus vereint ist.
ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
antar aatmai jo milai mili-aa kahee-ai so-ay. ||3||
Ja, man kann wirklich als vereint mit Gott bezeichnet werden, der von innen her mit Ihm vereint ist. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
har har naam salaahee-ai sach kaar kamaavai.
Wir sollten uns liebevoll an Gottes Namen erinnern und diese wahrheitsgemäße Tat praktizieren.
ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿਆ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਵੈ ॥
doojee kaarai lagi-aa fir jonee paavai.
Wenn man andere Dinge tut als sich an Gott zu erinnern, wird man immer wieder in die Reinkarnation geworfen.
ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਨਾਮੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
naam rati-aa naam paa-ee-ai naamay gun gaavai.
Man singt das Lob Gottes und empfängt Naam, indem man von der Liebe seines Namens durchdrungen ist.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
gur kai sabad salaahee-ai har naam samaavai.
Wer Gott durch das Wort des Gurus lobt, bleibt in seinem Namen verschmolzen.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਸੇਵਿਐ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥੧੯॥
satgur sayvaa safal hai sayvi-ai fal paavai. ||19||
Den Lehren des wahren Gurus zu folgen ist fruchtbar; man erhält die ultimative Belohnung von Naam, wenn man den Lehren des Gurus folgt. ||19||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mehlaa 2.
Shalok, Zweiter Guru:
ਕਿਸ ਹੀ ਕੋਈ ਕੋਇ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਇਕੁ ਤੂ ॥
kis hee ko-ee ko-ay manj nimaanee ik too.
O Gott, manche suchen Unterstützung von anderen, aber für mich, den Niedrigen, bist du die einzige Unterstützung.