Page 598
ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਉ ਇਹੁ ਜਗੁ ਬਪੁੜੋ ਇਨਿ ਦੂਜੈ ਭਗਤਿ ਵਿਸਾਰੀ ਜੀਉ ॥
janam maran ka-o ih jag bapurho in doojai bhagat visaaree jee-o.
Die arme Welt steht unter der Herrschaft von Geburt und Tod,Weil die Leute die Meditation über den Herrn vergessen haben.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈਐ ਸਾਕਤ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ਜੀਉ ॥੩॥
satgur milai ta gurmat paa-ee-ai saakat baajee haaree jee-o. ||3||
Wenn man dem Guru begegnet, erhält man die Weisheit.Aber der Egoist verliert die Wette des Lebens immer. (3)
ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧਨ ਤੋੜਿ ਨਿਰਾਰੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਗਰਭ ਮਝਾਰੀ ਜੀਉ ॥
satgur banDhan torh niraaray bahurh na garabh majhaaree jee-o.
Man wird frei, wenn der Guru unsere Fesseln bricht.Dann tritt man nicht wieder die Gebärmutter ein.
ਨਾਨਕ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥੮॥
naanak gi-aan ratan pargaasi-aa har man vasi-aa nirankaaree jee-o. ||4||8||
Nanak, durch die Gnade des Gurus, dringt das Licht der Weisheit zu uns.Und der Herr, der ohne Form ist, bewohnt unser Herz. [4-8]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sorath mehlaa 1.
Sorath M. 1
ਜਿਸੁ ਜਲ ਨਿਧਿ ਕਾਰਣਿ ਤੁਮ ਜਗਿ ਆਏ ਸੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਪਾਹੀ ਜੀਉ ॥
jis jal niDh kaaran tum jag aa-ay so amrit gur paahee jee-o.
Den Schatz, für den man auf die Welt kommt, bekommt man diese Ambrosia beim Guru.
ਛੋਡਹੁ ਵੇਸੁ ਭੇਖ ਚਤੁਰਾਈ ਦੁਬਿਧਾ ਇਹੁ ਫਲੁ ਨਾਹੀ ਜੀਉ ॥੧॥
chhodahu vays bhaykh chaturaa-ee dubiDhaa ih fal naahee jee-o. ||1||
Gib Scheinheiligkeit, Geschicklichkeit und Raffinesse auf.Man erhält nie diese Frucht (Naam), wegen der Zweiheit. (1)
ਮਨ ਰੇ ਥਿਰੁ ਰਹੁ ਮਤੁ ਕਤ ਜਾਹੀ ਜੀਉ ॥
man ray thir rahu mat kat jaahee jee-o.
O mein Geist, bleibe ruhig, und lauf nicht umher.
ਬਾਹਰਿ ਢੂਢਤ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਘਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਘਟ ਮਾਹੀ ਜੀਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥
baahar dhoodhat bahut dukh paavahi ghar amrit ghat maahee jee-o. rahaa-o.
Die Ambrosia ist zu Hause, in deinem eigenen Herzen Wenn man sie draußen sucht, erleidet man viele Schmerzen. (Pause)
ਅਵਗੁਣ ਛੋਡਿ ਗੁਣਾ ਕਉ ਧਾਵਹੁ ਕਰਿ ਅਵਗੁਣ ਪਛੁਤਾਹੀ ਜੀਉ ॥
avgun chhod gunaa ka-o Dhaavahu kar avgun pachhutaahee jee-o.
Gib deine Schwächen und Sünden auf, sammle die Werte.Wenn man sich den Sünden hingibt, wird man es bereuen.
ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਕੀਚ ਬੁਡਾਹੀ ਜੀਉ ॥੨॥
sar apsar kee saar na jaaneh fir fir keech budaahee jee-o. ||2||
Man weiß nicht, Gutes vom Bösen zu unterscheiden,Und man sinkt immer mehr in den Schlamm. (2)
ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਲੋਭ ਬਹੁ ਝੂਠੇ ਬਾਹਰਿ ਨਾਵਹੁ ਕਾਹੀ ਜੀਉ ॥
antar mail lobh baho jhoothay baahar naavhu kaahee jee-o.
Ist der Schmutz von Gier und Unwahrheit in uns,Was nützt es dann, wenn man das Äußere wäscht?
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸਦ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਤਾਹੀ ਜੀਉ ॥੩॥
nirmal naam japahu sad gurmukh antar kee gat taahee jee-o. ||3||
Nimm den Rat des Gurus und meditiere immer über den Namen.Man gewinnt die Emanzipation, nur auf diese Weise. (3)
ਪਰਹਰਿ ਲੋਭੁ ਨਿੰਦਾ ਕੂੜੁ ਤਿਆਗਹੁ ਸਚੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਫਲੁ ਪਾਹੀ ਜੀਉ ॥
parhar lobh nindaa koorh ti-aagahu sach gur bachnee fal paahee jee-o.
Gib die Gier und Verleumdung auf, schwöre die Unwahrheit ab.Durch den Rat des Gurus gewinnt man die Freude.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਜੀਉ ॥੪॥੯॥
ji-o bhaavai ti-o raakho har jee-o jan naanak sabad salaahee jee-o. ||4||9||
Bewahre mich, O Herr, wie es du willst.Nanak, der Diener, singt immer die Lobgesänge des Wortes. [4-9]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਪੰਚਪਦੇ ॥
sorath mehlaa 1 panchpaday.
Sorath M. 1: Pantchpadas
ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਮੂਸਤ ਰਾਖਿ ਨ ਸਾਕਹਿ ਕੀ ਪਰ ਘਰੁ ਜੋਹਨ ਲਾਗਾ ॥
apnaa ghar moosat raakh na saakeh kee par ghar johan laagaa.
O Bruder, du bist unfähig, dein eigenes Haus vor Plünderung zu bewahren.Warum beobachtest du dann die Häuser von anderen?
ਘਰੁ ਦਰੁ ਰਾਖਹਿ ਜੇ ਰਸੁ ਚਾਖਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥
ghar dar raakhahi jay ras chaakhahi jo gurmukh sayvak laagaa. ||1||
Man wird befähigt, sein Haus zu bewahren, wenn man die Essenz des Herrn kostet,Und man dient dem Herrn, durch das Wort des Gurus. (1)
ਮਨ ਰੇ ਸਮਝੁ ਕਵਨ ਮਤਿ ਲਾਗਾ ॥
man ray samajh kavan mat laagaa.
O mein Geist, sei sorgfältig, du hörst auf schlechten Rat,
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਅਨ ਰਸ ਲੋਭਾਨੇ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ਅਭਾਗਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
naam visaar an ras lobhaanay fir pachhutaahi abhaagaa. rahaa-o.
Du verlässt den Namen und genießt andere Geschmäcke.Aber du wirst es schließlich bereuen. (Pause)
ਆਵਤ ਕਉ ਹਰਖ ਜਾਤ ਕਉ ਰੋਵਹਿ ਇਹੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਨਾਲੇ ਲਾਗਾ ॥
aavat ka-o harakh jaat ka-o roveh ih dukh sukh naalay laagaa.
Du bist vergnügt, wenn du etwas erhältst.Aber wenn du es verlierst, befällt dich die Angst, so lebst du zwischen Vergnügen und Angst,
ਆਪੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭੋਗਿ ਭੋਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਅਨਰਾਗਾ ॥੨॥
aapay dukh sukh bhog bhogaavai gurmukh so anraagaa. ||2||
Aber die Gurmukhs, Anhänger des Gurus, bleiben immer außerhalb der Bindung.Sie verstehen, dass die Pein und das Vergnügen, beide von dem Herrn kommen. (2)s
ਹਰਿ ਰਸ ਊਪਰਿ ਅਵਰੁ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਸੋ ਤ੍ਰਿਪਤਾਗਾ ॥
har ras oopar avar ki-aa kahee-ai jin pee-aa so tariptaagaa.
Nichts ist höher als die Essenz des Herrn.Jemand kostet sie, wird besänftigt und gewinnt das Gleichgewicht.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਤ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਰਸੁ ਖੋਇਆ ਜਾ ਸਾਕਤ ਦੁਰਮਤਿ ਲਾਗਾ ॥੩॥
maa-i-aa mohit jin ih ras kho-i-aa jaa saakat durmat laagaa. ||3||
Verlockt von dem Maya verliert man diese Essenz.Der Anhänger der Maya gibt sich den Sünden hin.
ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨਪਤਿ ਦੇਹੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਦੇਉ ਸਮਾਗਾ ॥
man kaa jee-o pavanpat dayhee dayhee meh day-o samaagaa.
Leben von Geist, Essenz von Atmen, Meister des Körpers; der Herr ist all das Atmung.Der Herr wohnt im Körper selbst.
ਜੇ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤ ਹਰਿ ਰਸੁ ਗਾਈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥੪॥
jay too deh ta har ras gaa-ee man tariptai har liv laagaa. ||4||
Wenn der Herr seine Gnade schenkt, singt man seine Lobgesänge.Stellt man sich dann in leichklang mit dem Herrn und gewinnt man die höchste Glückseligkeit. (4)
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਮ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
saaDhsangat meh har ras paa-ee-ai gur mili-ai jam bha-o bhaagaa.
In der Gesellschaft der Heiligen erhält man die Essenz des Herrn.Die Furcht geht weg, wenn man dem Guru begegnet.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪਾਏ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗਾ ॥੫॥੧੦॥
naanak raam naam jap gurmukh har paa-ay mastak bhaagaa. ||5||10||
Nanak, meditiere über den Namen des Herrn durch den Guru.Auf diese Weise, wirst du nach deinem Schicksal zum Herrn gelangen. [5-10]
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sorath mehlaa 1.
Sorath M. 1
ਸਰਬ ਜੀਆ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਧੁਰਾਹੂ ਬਿਨੁ ਲੇਖੈ ਨਹੀ ਕੋਈ ਜੀਉ ॥
sarab jee-aa sir laykh Dhuraahoo bin laykhai nahee ko-ee jee-o.
Auf der Stirn von jedem befindet sich die Schrift des Herrn, niemand ist davon befreit.
ਆਪਿ ਅਲੇਖੁ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਸੋਈ ਜੀਉ ॥੧॥
aap alaykh kudrat kar daykhai hukam chalaa-ay so-ee jee-o. ||1||
Aber der Herr selbst ist jenseits der Schrift, er führt die ganze Schöpfung an. (1)
ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
man ray raam japahu sukh ho-ee.
O mein Geist, meditiere über Naam, dies bringt die Glückseligkeit.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਸਰੇਵਹੁ ਹਰਿ ਦਾਤਾ ਭੁਗਤਾ ਸੋਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ahinis gur kay charan sarayvhu har daataa bhugtaa so-ee. rahaa-o.
Tag und Nacht, verehre die Lotus-Füße des Gurus (Herrn).Erkenne, der Herr selbst gewährt alles. Er selbst, durch seine Gegenwart in allem, genießt seine Wonnen. (Pause)