Page 835
ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਖਿ ਰਖਿ ਚਰਣ ਹਰਿ ਤਾਲ ਪੂਰਈਆ ॥੫॥
நான் ஹரியின் பாதங்களை என் மனதில் வைத்திருக்கிறேன் குரலின் தாளத்தில் கால்களை வைத்து ஹரியை துதித்துக்கொண்டே இருக்கிறேன்.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਗਾਵੈ ਰਸਿ ਰਸਾਲ ਰਸਿ ਸਬਦੁ ਰਵਈਆ ॥
இந்த மனம், ஹரியின் நிறத்தில் மூழ்கி, அவரை மட்டுமே துதிக்கிறது மற்றும் ரசம் என்ற வார்த்தையை உச்சரித்தார்.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਧਾਰ ਚੁਐ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੬॥
ஆத்மாவில் அமிர்தத்தின் தூய நீரோடை பாய்கிறது. இந்த அமிர்தத்தை அருந்தியவனுக்கு தான் சுகம் கிடைத்தது.
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ਜਿਉ ਬਾਲਕ ਬਾਲੂ ਘਰ ਉਸਰਈਆ ॥
பெருமிதம் கொண்டவர் பிடிவாதத்துடன் செயல்படுகிறார் ஆனால் அவனுடைய செயல்கள் குழந்தை மணலில் வீடு கட்டுவது போல் இருக்கிறது.
ਆਵੈ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਾਗਰ ਕੀ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਢਹਿ ਪਈਆ ॥੭॥
கடல்-கடலின் அலை வரும்போது, அது ஒரு நொடியில் சிதறுகிறது
ਹਰਿ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਹਰਿ ਹੈ ਆਪੇ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਖੇਲਈਆ ॥
ஹரி தான் ஏரியும் கடலும், அவனே இந்த விளையாட்டை உலக வடிவில் உருவாக்கினான்.
ਜਿਉ ਜਲ ਤਰੰਗ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਰਮਈਆ ॥੮॥੩॥੬॥
ஹே நானக்! நீரின் அலைகள் நீராகவும், நீரில் கலப்பது போலவும். அதுபோலவே இறைவன் அனைத்திலும் இருக்கிறான்.
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
பிலாவலு மஹாலா 4
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਰਚੈ ਮਨਿ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਤਨਿ ਭਸਮ ਦ੍ਰਿੜਈਆ ॥
சத்குரு மகிழ்ச்சியடையட்டும், அதனால்தான் நான் என் மனதில் அறிவின் தோரணைகளை அணிந்துள்ளேன். குருவின் வார்த்தை உடலில் குடிகொண்டுவிட்டது.
ਅਮਰ ਪਿੰਡ ਭਏ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਮਿਟਿ ਗਈਆ ॥੧॥
முனிவருடன் இருந்ததால் பிறப்பு-இறப்பு இரண்டும் மறைந்தன. மேலும் இந்த உடல் அழியாதது.
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਆ ॥
ஹே என் மனமே! எப்பொழுதும் முனிவர்களுடன் சேர்ந்து வாழ வேண்டும்.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮਧਸੂਦਨ ਮਾਧਉ ਮੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਪਖਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ஹே மதுசூதன், ஹே தாயே ஒவ்வொரு கணமும் துறவியின் பாதங்களைக் கழுவிக்கொண்டே இருக்க என்னை ஆசீர்வதிக்கவும்.
ਤਜੈ ਗਿਰਸਤੁ ਭਇਆ ਬਨ ਵਾਸੀ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਮਨੂਆ ਟਿਕੈ ਨ ਟਿਕਈਆ ॥
இல்லறத்தாரைக் கைவிட்டு வனவாசம் செய்பவர், அவன் மனம் ஒரு கணம் கூட ஓய்வதில்லை.
ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਤਦੇ ਘਰਿ ਆਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੨॥
ஒரு முனிவரின் அடைக்கலத்திற்கு வரும்போது, அலைந்து திரிந்த அவனது மனம் நிலையானதாகிறது.
ਧੀਆ ਪੂਤ ਛੋਡਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਸਾ ਆਸ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਕਰਈਆ ॥
ஒருவன் தன் மகன்களையும் விட்டுவிட்டு துறவியாக மாறுகிறான். அவன் மனதில் பல நம்பிக்கைகள் எழுகின்றன.
ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਿਰਾਸ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੩॥
குருவின் வார்த்தையால் நம்பிக்கை இல்லாமல் இருந்தால்தான் மகிழ்ச்சி அடையும் என்ற உண்மை அவருக்குப் புரியவில்லை.
ਉਪਜੀ ਤਰਕ ਦਿਗੰਬਰੁ ਹੋਆ ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸ ਚਲਿ ਚਲਿ ਗਵਨੁ ਕਰਈਆ ॥
சில நாகன் துறவியாகிறான் ஆனால் அவர் மனதில் வாதங்கள் எழுகின்றன, மனம் பத்து திசைகளிலும் அலைந்து கொண்டே இருக்கிறது.
ਪ੍ਰਭਵਨੁ ਕਰੈ ਬੂਝੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਦਇਆ ਘਰੁ ਲਹੀਆ ॥੪॥
அவன் பூமியில் அலைகிறான், ஆனால் அவனுடைய தாகம் தீரவில்லை. ஆனால் ஒரு முனிவரின் நிறுவனத்தில் சேர்ந்து, அவர் கருணையின் இருப்பிடத்தைக் காண்கிறார்.
ਆਸਣ ਸਿਧ ਸਿਖਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਮਨਿ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਚੇਟਕ ਚੇਟਕਈਆ ॥
ஒரு நபர் ஆசனங்களைப் பயிற்சி செய்வதன் மூலம் சித்திகளைக் கற்றுக்கொள்ள முயற்சிக்கிறார் ரித்தியா-சித்தியா தனது மனதில் மந்திர சக்திகளுக்காக ஆசைப்படுகிறார்.
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਿਧਿ ਪਈਆ ॥੫॥
இது அவருக்கு திருப்தி அளிக்கவில்லை மனநிறைவோ, நிம்மதியோ இல்லை. ஆனால் ஒரு முனிவரைச் சந்தித்து, ஹரியின் நாமத்தை உச்சரிப்பதன் மூலம், அவர் திருப்தி அடைகிறார் மற்றும் அனைத்து சாதனைகளையும் அடைகிறார்.
ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਸਭਿ ਵਰਨ ਰੂਪ ਜੀਅ ਜੰਤ ਉਪਈਆ ॥
அந்தஜ், ஜெரஜ், ஸ்வேதாஜ், உத்பிஜ் - எல்லா வகையான உயிரினங்களும் பரமாத்மாவால் படைக்கப்பட்டவை.
ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਰੈ ਸੋ ਉਬਰੈ ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਵੈਸੁ ਚੰਡਾਲੁ ਚੰਡਈਆ ॥੬॥
க்ஷத்திரியனாக இருந்தாலும், பிராமணனாக இருந்தாலும், சூத்திரனாக இருந்தாலும், வைசியனாக இருந்தாலும் சரி, சண்டாளனாக இருந்தாலும் சரி, முனிவரிடம் அடைக்கலம் புகுபவர் அவன் காப்பாற்றப்பட்டான்
ਨਾਮਾ ਜੈਦੇਉ ਕੰਬੀਰੁ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਅਉਜਾਤਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਿਆਰੁ ਚਮਈਆ ॥
சமராகப் பணியாற்றிய நாமதேவன் ஜெய்தேவ், கபீர், திரிலோச்சன் தாழ்த்தப்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்த சாமர் ரவிதாஸ்,
ਜੋ ਜੋ ਮਿਲੈ ਸਾਧੂ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਸੈਣੁ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦਈਆ ॥੭॥
துறவி-குருவின் நிறுவனத்தில் சந்தித்த ஒரு துறவி-குருவின் சகவாசத்தைக் கண்ட செயின் முடிதிருத்தும் நபர் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டார் மற்றும் கருணையுள்ள கடவுளைக் கண்டார். 7 ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕਰਈਆ ॥
பக்தவத்சல் ஹரி எப்பொழுதும் துறவிகளின் மரியாதையை காத்து வருகிறார். அவர் எப்போதும் தனது பக்தர்களை ஆதரித்தவர்.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਜਗਜੀਵਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਖਈਆ ॥੮॥੪॥੭॥
ஹே நானக்! உலக வாழ்வில் கடவுளின் அடைக்கலத்தில் வந்தவர் எவரும், அவள் அவனை அன்புடன் பாதுகாத்தாள்.
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
பிலாவலு மஹாலா 4
ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਸ ਉਠੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਸੁਣਿ ਗੁਰ ਬਚਨ ਮਨਿ ਤੀਰ ਲਗਈਆ ॥
குருவின் வார்த்தைகளைக் கேட்டதும் மனத்தில் ஒரு அம்பு பாய்ந்தது, இறைவனைச் சந்திக்க வேண்டும் என்ற தீவிர ஏக்கம் உள்ளத்தில் எழுந்தது.